Η Χάρτα του Ρήγα
[ΕΠΠΠΟ: σκοπός μας δεν είναι μόνο το περιβάλλον. Αλλά και ο πολιτισμός. Χάρις στις ενέργειες μέλους μας προέκυψε το πιο κάτω για την πόλη της Χαλκίδας]
Στο Γραφείο Κτηματογράφησης Ευβοίας στην Χαλκίδα βρίσκεται πλέον ένα αντίγραφο της Χάρτας του Ρήγα Βελεστινλή. Πρόκειται για έναν χάρτη διαστάσεων περίπου 2Χ2 τετρ. μέτρων (προερχόμενο από 12 φύλλα) που παρέχει σημαντική ιστορική και γεωγραφική πληροφορία για την Αρχαία και Νέα Ελλάδα. Καρπός πολύμοχθης εργασίας, η Χάρτα θεωρείται μνημειώδες εκδοτικό επίτευγμα για την εποχή της.
«ΧΑΡΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ εν η περιέχονται αι ΝΗΣΟΙ ΑΥΤΗΣ κ’ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ εις την Ευρώπην και μικράν Ασίαν ΠΟΛΥΑΡΙΘΜΩΝ ΑΠΟΙΚΙΩΝ ΑΥΤΗΣ … με τας παλαιάς και νέας ονομασίας… 9 επιπεδογραφίας τινών περιφήμων πόλεων και τόπων ΑΥΤΗΣ… Χρονολογία των βασιλέων και μεγάλων ανθρώπων ΑΥΤΗΣ 161 τύποι Ελληνικών νομισμάτων… προς αμυδράν Ιδέαν της αρχαιολογίας. εν σώμα εις 12 τμήματα … εκδοθείσα παρά του ΡΗΓΑ ΒΕΛΕΣΤΙΝΛΗ ΘΕΤΤΑΛΟΥ χάριν των Ελλήνων και Φιλελλήνων. 1797. Εχαράχθη παρά του Φρανσουά Μήλλερ εν Βιέννη». (Τίτλος Χάρτας, στο 4ο φύλλο. Η αρίθμηση των φύλλων γίνεται από αριστερά προς τα δεξιά με 1ο φύλλο αυτό της Κωνσταντινούπολης, κάτω αριστερά).
Πλήθος διακοσμητικών στοιχείων, παραστάσεων και συμβολισμών συνοδεύει τον τίτλο: Η Ακρόπολη, το άγαλμα της Αθηνάς, ο κολοσσός της Ρόδου, σκηνές ιπποδρομιών, αρματοδρομίας και πάλης, ο Δίας, σκηνή θυσίας ταύρου, η Αργώ, παράσταση του μύθου της Πύρρας και του Δευκαλίωνος (γονέων του Έλληνος) οι οποίοι πετούσαν πίσω πέτρες που γινόντουσαν γυναίκες και άνδρες [στον Όμηρο «λας» είναι η πέτρα… εξ ου και «λαός»].
Ο τίτλος εντάσσεται σε ένα μνημειακής μορφής πλαίσιο. Άνωθεν του πλαισίου η θεά Επιστήμη κρατά δάφνη και κηρύκειο. Δίπλα στο δεξί της πόδι βρίσκεται ανοικτό βιβλίο με γεωμετρικά σχήματα και στο αριστερό ένα άλλο με κείμενο από τον Όμηρο. Στο κάτω τμήμα του πλαισίου υπάρχει παράσταση πάλης ανάμεσα στον Ηρακλή που κρατά ξύλινο ρόπαλο και έφιππο Αμαζόνα με σιδερένιο διπλό πέλεκυ. Σημαντικό στοιχείο αποτελεί το «ρόπαλο του Ηρακλέως» (σύμβολο της ελληνικής πνευματικής δύναμης και αρετής) το οποίο εμφανίζεται σε πολλά εκδοτικά έργα του Ρήγα.
Ακόμα και μέσα στην ίδια την Χάρτα ο Ρήγας παραθέτει το ρόπαλο σε διάφορα σημεία, όπως επίσης στην αρχή του πάνω περιθωρίου (10ο φύλλο) όπου καταγράφει 114 ονόματα μεγάλων αρχαίων Ελλήνων με σχετικές χρονολογίες ξεκινώντας αλφαβητικά από τον Άδμητο των Φερών για να καταλήξει στον Ώκελο (11ο φύλλο). Στο μεταξύ συμπεριλαμβάνονται: Ασκληπιός, Αισχύλος, Ανάχαρσις, Αριστοτέλης, Αρχιμήδης, Δημόκριτος, Ευριπίδης, Ηράκλειτος, Ησίοδος, Θουκυδίδης, Ιάσων, Ιπποκράτης, Λεωνίδας, Λίνος, Μίνως, Όμηρος, Ορφέας, Πελασγός, Πλάτων, Πυθαγόρας, Σαπφώ, Σοφοκλής, Σωκράτης, Χείρων κ.ά. πολλοί. Στην συνέχεια του άνω περιθώριου (12ο φύλλο) καταγράφονται «Οι από Ελλήνων Βασιλεύσαντες ενδόξως» με αντίστοιχες χρονολογίες, ξεκινώντας από τον «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ», φτάνοντας μέχρι την «Κλεοπάτρα». Από τον «Αύγουστο» το 31 π.Χ. ένας έντονος και ευδιάκριτος Σταυρός σηματοδοτεί την ακολουθία που συνεχίζουν οι «μετά Χν Ρωμάνοι» με τον «Τιβέριο» (το 14 μ.Χ.) και τέλος τον «Βαλένση» (364 μ.Χ.).
Συνολικά καταγράφονται 52 βασιλείς-αυτοκράτορες, ανάμεσά τους και ο «ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ». Την καταγραφή συνεχίζει στο κάτω περιθώριο της Χάρτας (2ο και 3ο φύλλο) ο «Θεοδός: ο μέγ:» (το 379 μ.Χ.) κι ένας διχοτομημένος σταυρός πληροφορεί για την διαίρεση της αυτοκρατορίας σε Ανατολική και Δυτική («Εχωρ. το βασ: εις Ανατ. κ’ Δυτικόν»).
Μέχρι και τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο που αναλαμβάνει το 1448 καταγράφονται 79 ονόματα αυτοκρατόρων της Κωνσταντινούπολης. Έπειτα εμφανίζεται το σύμβολο της ημισελίνου και σειρά παίρνει ο «Μουχαμμέτ: β’:» που «ούτος επόρθησε την πόλιν» κι ένα σύνολο 23 σουλτάνων της Οθωμανικής κυριαρχίας μέχρι και τον «Σελήμ.γ’» το 1789.
Γεωγραφικά η Χάρτα απεικονίζει τμήματα της Ανατολικής Ρωμαϊκής (ή Ρωμανικής) Αυτοκρατορίας. Εκτείνεται ανατολικά μέχρι την Λυκία και την Βιθυνία, βόρεια ως τα Καρπάθια και τους ποταμούς Δούναβη και Σάββα, δυτικά ως την Δαλματία και το Ιόνιο Πέλαγος και νότια μέχρι το Λιβυκό
Επίσης η Χάρτα περιλαμβάνει:
- 9 επιπεδογραφίες σημαντικών ιστορικών τόπων: Κωνσταντινούπολης, Δελφών, Ολυμπίας, Πλαταιών, Σαλαμίνας, Θερμοπυλών, Αθήνας-Πειραιώς, Σπάρτης και Φερών (πατρίδος του Ρήγα). Πρόκειται για λεπτομερή τοπογραφικά διαγράμματα της εποχής. Οι επιπεδογραφίες της Κωνσταντινούπολης και των Φερών είναι ίσως έργα του Ρήγα. Οι υπόλοιπες προέρχονται από το έργο «Νέος Ανάχαρσις» του J.J. Barthelemy (1788), που μετάφρασε ο Ρήγας και την χαρτογραφική απεικόνιση είχε κάνει ο J.D. Barbie du Bogage
- την κάτοψη ενός αρχαίου θεάτρου
- 161 νομίσματα διπλής όψεως της αρχαιοελληνικής, ρωμαϊκής και βυζαντινής περιόδου
- ρόδο των ανέμων ιταλικού τύπου, με 32 διευθύνσεις και γαλλικό συμβολισμό (το κρίνο) για τον Βορρά και τον Νότο
- κλίμακα, που εκτιμάται γύρω στο 1:600.000
- υπόμνημά με 19 επεξηγήσεις συμβόλων
- ονομασίες αρχαίες και νέες πολλών τοπωνυμίων (π.χ. Φερά. Βελεστίνος)
- πλήθος ιστορικών, αρχαιολογικών κ.ά. στοιχείων (πχ. Αχιλλέως Τάφος, Κυνός Σήμα/Τάφος Εκάβης, Αρεθουσα Πηγή στην Χαλκίδα, Υπερία Πηγή στο Βελεστίνο, ποιητές, ήρωες, μάχες Θερμοπυλών, Πλαταιών, ναυμαχία Σαλαμίνας κ.ά. πολλά)
** Ο Δήμος Βελεστίνου παραχώρησε το ψηφιακό αρχείο της ΧΑΡΤΑΣ, ώστε αυτή να παραληφθεί εκτυπωμένη στην πόλη του Βόλου έπειτα από σχετικές ενέργειες υπαλλήλου του Γραφείου Κτηματογράφησης Ευβοίας (Λεωφ. Αθηνών ή Καραμανλή 24 ΑΒ, ΧΑΛΚΙΣ).
Περισσότερα στο https://www.protothema.gr/stories/article/1016262/rigas-velestinlis-222-hronia-apo-ton-thanato-tou-i-harta-tou-riga-sti-halkida/
Βλ. και εφημερίδα ΕΥΒΟΪΚΟ ΤΥΠΟ 12/6/20.
ΑπάντησηΔιαγραφήτου φίλου Γιώργου Κιούση το ακόλουθο:
Παλιγγενεσία, νυν και αεί το ζητούμενο
Πριν από δύο χρόνια, κυκλοφόρησε ευάριθμο και επετειακό, το καλαίσθητο τομίδιο για τα 200 χρόνια απο την Ελληνική Επανάσταση, με τις οδηγίες της πρωτοκαπετάνισσας Φωτεινής, και τις περιποιητικές τακτικές της λοιπής των βιβλιαρχηγών ομάδας, της Βάνας, του Μάριου, του Δημήτρη.
«Δε γράφεις δυο λόγια;»
Άντε να αρνηθείς σε τέτοιες ευγενικές προσκλήσεις - προσταγές…
Όμως τι να πρωτογράψεις γι’ αυτόν τον σπορέα της λευτεριάς και τον ύμνο της εθνεγερσίας;
Ο Θούριος, τον οποίο έγραψε το 1796 ο πρωτοπόρος πολιτικός και κοινωνικός στοχαστής, ο τολμηρός οραματιστής, ο επαναστάτης και εμπνευσμένος βάρδος Ρήγας Βελεστινλής με σκοπό να ξεσηκώσει τους Έλληνες, είναι το πατριωτικό, εθνεγερτήριο και πολεμιστήριο τραγούδι που συγκινούσε και συγκινεί τον απανταχού ελληνισμό. (Η λέξη θούριος, από το ρήμα θρώσκω, είναι ο αττικός τύπος του επιθέτου θούρος, σήμαινε ορμητικός, πολεμικός, και σήμερα πλέον παιάνας, εμβατήριο.) Ο ύμνος αυτός είναι η εμπειρία της σκλαβιάς των σαράντα χρόνων της ζωής του Ρήγα. Συμπυκνώνει την πίκρα και την αγανάκτηση της ρωμιοσύνης όλων των αιώνων κατά της τυραννίας. Για να ωθήσει τους σκλαβωμένους στον τιτάνιο αγώνα για την ελευθερία, ο Ρήγας διεκτραγωδεί με χαρακτηριστικές εικόνες τη θλιβερή κατάντια των ραγιάδων, που δεν ορίζουν πατρίδα, δεν ορίζουν οικογένεια, είναι έρμαια του δυνάστη.
Ο Ρήγας διέδιδε τον Θούριο σε συγκεντρώσεις όπου έπαιζε ο ίδιος με φλογέρα το σκοπό του, βασισμένο στο δημοφιλές τραγούδι της εποχής Μια προσταγή μεγάλη, που αναφερόταν στα κατορθώματα του Λάμπρου Κατσώνη. Έτσι ο ύμνος μαθαινόταν εύκολα και γρήγορα. Ακόμη, στα καφενεία της Βιέννης ο Ρήγας αναζητούσε τους απόδημους Έλληνες, τους μοίραζε κρυφά το γραπτό, κι εκείνοι, έμποροι οι πιο πολλοί, το ταξίδευαν ώς τα Επτάνησα κι από κει σε όλη την Ελλάδα. Η φριχτή δολοφονία του Ρήγα σε φυλακή του Βελιγραδίου τον Ιούνιο του 1798 επισφράγισε το μεγαλείο του έργου και της θυσίας του. Ο Θούριος γράφτηκε πιθανότατα στο Βουκουρέστι και ενδεχομένως βελτιώθηκε ή και ολοκληρώθηκε αμέσως μετά την άφιξη του Ρήγα στη Βιέννη.
Αρχικά κυκλοφορούσε σε χειρόγραφη μορφή, ενώ τον Οκτώβριο του 1797 τυπώθηκε στο τυπογραφείο των αδελφών Πούλιου, μαζί με τα επαναστατικά μανιφέστα του Ρήγα. Οι αυστριακές αρχές κατάσχεσαν όλα σχεδόν τα αντίτυπα αυτής της έκδοσης και σήμερα δεν σώζεται κανένα. Επανέκδοση του πρώτου εκείνου βιβλίου έγινε τον επόμενο χρόνο, 1798, στην Κέρκυρα, από τον εκδότη και συγγραφέα Χριστόφορο Περραιβό, χωρίς μάλιστα να αναφέρεται πουθενά το όνομα του Ρήγα, από φόβο να μην επιβαρυνθεί κι άλλο η θέση του στη φυλακή του Βελιγραδίου. Μάταια· ο Ρήγας θανατώθηκε εκεί την ίδια χρονιά. Ένα από τα ελάχιστα σωζόμενα αντίτυπα της κερκυραϊκής έκδοσης ανατύπωσε φωτομηχανικά η Ακαδημία Αθηνών το 1998, ακριβώς 200 χρόνια από το θάνατο του Ρήγα. Σ’ αυτήν βασίζεται και η παρούσα μεμονωμένη έκδοση του Θούριου (με ελάχιστες σιωπηρές παρεμβάσεις στη στίξη και αποκατάσταση προφανών λαθών), που έχει τιμητικό και επετειακό χαρακτήρα για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση.
Ὣς πότε, παλικάρια, νὰ ζοῦμεν στὰ στενά,
Μονάχοι σὰ λιοντάρια, στὲς ράχες στὰ βουνά;
Σπηλιὲς νὰ κατοικοῦμεν, νὰ βλέπωμεν κλαδιά,
Νὰ φεύγωμ’ ἀπ’ τὸν κόσμον γιὰ τὴν πικρὴ σκλαβιά.
Νὰ χάνωμεν ἀδέλφια, Πατρίδα καὶ γονεῖς,
Τοὺς φίλους, τὰ παιδιά μας κι ὅλους τοὺς συγγενεῖς.
Καλλιό ’ναι μίας ὥρας ἐλεύθερη ζωὴ
Παρὰ σαράντα χρόνοι σκλαβιὰ καὶ φυλακή.
Τί σ’ ὠφελεῖ ἂν ζήσῃς καὶ εἶσαι στὴ σκλαβιά,
Στοχάσου πῶς σὲ ψένουν καθ’ ὥραν στὴ φωτιά.
Βεζύρης, δραγουμάνος, ἀφέντης κι ἂν σταθῇς,
Ὁ τύραννος ἀδίκως σὲ κάμει νὰ χαθῇς.
Δουλεύεις ὅλ’ ἡμέρα σὲ ὅ,τι κι ἂν σοὶ πῇ
Κι αὐτὸς πασχίζει πάλιν τὸ αἷμα σου νὰ πιῇ.
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid02AHRL7SZgBoWGRv6J9uxVCRbuJQejL9xDD3xjA8M2yyExehBk3RLwJLthZZ823BYul&id=100012152203961