Αναρτήσεις
ΑΠΕ, Αιολική Ενέργεια, άρθρα, δημοσιεύσεις κα
Ένα βήμα πίσω της κυβέρνησης στην κούρσα της «πράσινης» πολιτικής
Ξαφνικά η Ελλάδα, ο πιο καλός μαθητής της «πράσινης» πολιτικής, δεν τάχθηκε υπέρ του στόχου μείωσης των εκπομπών κατά 90% έως το 2040, στο Συμβούλιο Υπουργών Περιβάλλοντος που έγινε στις Βρυξέλλες στις 25 του Μάρτη. Σύμφωνα με το Euractiv, τρεις χώρες ήταν κατά και άλλες δεκατρείς ζήτησαν πρόσθετες παραχωρήσεις. Ο Γενικός Γραμματέας Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων του Υπουργείου «Περιβάλλοντος», Πέτρος Βαρελίδης, εκπροσωπώντας τον Υπουργό Θεόδωρο Σκυλακάκη στην τοποθέτηση του ανέφερε: «Σήμερα παρατηρείται ένα κενό ανάμεσα στις πολιτικές κλιματικής ουδετερότητας και την άποψη που έχει η κοινωνία για τη μετάβαση, το οποίο πρέπει να γεφυρωθεί. Ορισμένοι πιστεύουν ότι το κλίμα και η μετάβαση είναι για τους πλούσιους ή από την άλλη ότι υπονομεύουμε την ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας μας. Σε ορισμένες περιπτώσεις όντως αυτό κάνουμε… Επίσης, χρειάζεται να πείσουμε τους άλλους ρυπαντές ανά τον πλανήτη. Δεν έχει νόημα να ενισχύουμε την κλιματική φιλοδοξία αλλιώς γιατί επιδεινώνουμε την ανταγωνιστικότητά μας. Η αναπτυσσόμενη οικονομία και οι κλιματικές πολιτικές πρέπει να πηγαίνουν χέρι-χέρι.».[1]
Ο Γενικός Γραμματέας Ενέργειας και Ορυκτών Πόρων του Υπουργείου «Περιβάλλοντος» Αριστοτέλης Αϊβαλιώτης εξήγησε αναλυτικότερα, στο Συνέδριο «5ο Power & Gas Forum», στις 28 Μαρτίου, τους λόγους του Ελληνικού όχι, τονίζοντας ότι οι υπερβολικά φιλόδοξοι στόχοι τριών νέων Οδηγιών συνεπάγονται τεράστια κόστη και ότι «η νέα Επιτροπή που θα προκύψει από τις εκλογές θα πρέπει να αντιμετωπίσει με ένα πιο δημιουργικό τρόπο την πράσινη μετάβαση, έτσι ώστε το Green Deal και το Fit for 55 να μη χάσουν τη λαϊκή αποδοχή και συναίνεση που έχουν.». Πρόκειται για τις Οδηγίες για:
- την ενεργειακή αναβάθμιση κατοικιών που αφορά περίπου 1,3 εκατομμύρια κατοικίες στη χώρα μας με κόστος περίπου 25 δισ ευρώ μέχρι το 2035.
- την καθολική απαγόρευση μέχρι το 2040 όλων των καυστήρων και λεβήτων πετρελαίου και φυσικού αέριου, τους οποίους σήμερα επιδοτούμε, και την αντικατάσταση τους με αντλίες θερμότητας με κόστος άλλα 25 δισ. ευρώ.
- την αντικατάσταση μέχρι το 2050, όλων των κλιματιστικών που χρησιμοποιούν ως ψυκτικό μέσο φθόριο ή μείγματά του, και την αγορά κλιματιστικών που χρησιμοποιούν πεντάνιο, με κόστος άγνωστου ύψους.[2]
Τα σχετικά δημοσιεύματα μιλούν τώρα για πιο «ρεαλιστικούς στόχους» και πιο «συντηρητική πολιτική», ανάλογη με τα δημοσιονομικά περιθώρια της χώρας και τις αντοχές των πολιτών. Σε δημοσίευμα του energypress.gr[3] αναφέρεται ότι οι υπολογισμοί «δείχνουν ότι αν τηρήσουμε κατά γράμμα όλους τους στόχους του ΕΣΕΚ, για ηλεκτροκίνηση, εξοικονόμηση στα κτίρια, μαζικές επιδοτήσεις του παλαιού οικιακού εξοπλισμού με νέο, πολλά έργα στο υδρογόνο και άλλες τεχνολογίες, τότε οι ρυθμοί ανάπτυξης της Ελλάδας θα προσγειωθούν στο 0,6% κατά μέσον όρο μέχρι το 2050!». Για το λόγο αυτό το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών και Εξοικονόμησης (ΚΑΠΕ) έχει ήδη αναλάβει την επεξεργασία της αναθεώρησης του Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το κλίμα (ΕΣΕΚ). Το ΕΣΕΚ που είχε σταλεί το Δεκέμβριο στις Βρυξέλλες προβλέπει το αστρονομικό ποσό των 192 δισ ευρώ, όσο ένα ελληνικό ΑΕΠ, με πολύ μεγάλες επιδοτήσεις για ηλεκτροκίνηση και κτίρια, για την περίοδο 2024-2030, με τα 100 δισ. να είναι για 460.000 οχήματα ως το τέλος της δεκαετίας!
Καμία «ρεαλιστική στροφή» σε σχέση με τις υποδομές παραγωγής ενέργειαςΝα σημειώσουμε ότι το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το κλίμα (ΕΣΕΚ) μέχρι στιγμής δεν έχει ποτέ παρουσιαστεί στην κοινωνία και οι όποιες διαβουλεύσεις γίνονται σε κλειστές συσκέψεις με «εθνικούς φορείς» και «άλλα κράτη» (παρ. 1.6 του ΕΣΕΚ). Τα όποια στοιχεία για το περιεχόμενό του αντλούνται από το αναρτημένο Σχέδιο από την Κομισιόν![4] Αυτό δεν είναι μόνο κρίσιμο ζήτημα δημοκρατίας αλλά και ζωτικό θέμα για την κοινωνία που θα πληρώσει τις επενδύσεις!
Είναι πολύ κρίσιμο ότι οι «ρεαλιστική στροφή» της κυβέρνησης δεν περιλαμβάνει τις υποδομές παραγωγής και αποθήκευσης ενέργειας όπως και τα δίκτυα, ό,τι δηλαδή σχετίζεται με «επενδύσεις» και ότι δεν συσχετίζεται η επιβάρυνση των πολιτών με αυτά τα κόστη, ούτε η δυσαρέσκεια από το γεγονός ότι τα έργα ΑΠΕ που ήδη λειτουργούν, σε συνδυασμό με τις μονάδες που έχουν κατακυρώσει ηλεκτρικό «χώρο», ξεπερνούν ήδη τους στόχους για τη διείσδυση των ανανεώσιμων πηγών το 2030.[5] Χαρακτηριστικά ο Υπουργός «Περιβάλλοντος» κ. Σκυλακάκης «Μιλώντας για το μέλλον… τόνισε ότι η αγορά των επενδύσεων ΑΠΕ θα είναι μια αγορά με μεγάλες διακυμάνσεις από τη φύση της. Αν προστεθούν και οι σπασμωδικές αντιδράσεις του κράτους, οδηγούν σε μια χειρότερη πραγματικότητα. Άρα, είναι προτιμότερο το κράτος να βρίσκεται ένα βήμα πίσω και οι επενδυτές να διασφαλίζουν τη βιωσιμότητα της επένδυσης, παρά να κάνει αυτό το ρόλο το κράτος.».[6]
Εν τέλει η κυβέρνηση είναι προσηλωμένη στο στόχο των εξαγωγών ενέργειας με όποιο κόστος μπορεί να έχει αυτό για τη χώρα και τους καταναλωτές. Επιδοτώντας μονάδες φυσικού αερίου για να εξισορροπούν τις μονάδες Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας[7] και αποζημιώνοντας τις περικοπές ενέργειας επειδή η ζήτηση είναι χαμηλή.[8]
Έχουμε φτάσει στο σημείο να επιδοτούνται οι εξαγωγές από τους καταναλωτές, όπως ακούστηκε στο Συνέδριο «5ο Power & Gas Forum»: «Αναλύοντας το κόστος των φωτοβολταϊκών για τους Έλληνες καταναλωτές… κάνοντας μια αναλυτική παρουσίαση των εξαγωγών φωτοβολταϊκών και λαμβάνοντας ως ημέρα αναφοράς την 25η Μαρτίου το μεσημέρι, ο κ. Πετροπουλέας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι για τις συγκεκριμένες ώρες, την συγκεκριμένη ημέρα όπου η χώρα μας εξήγαγε 7.700 μεγαβατώρες, ο Έλληνας καταναλωτής πλήρωσε συνολικά 1.300.000 για τις μεγαβατώρες που εξήχθησαν σε χώρες όπως η Βουλγαρία, η Ρουμανία και η Ουγγαρία…» Και τόνισε: «…Αυτό πρέπει να σταματήσει άμεσα, πρέπει να γίνουν κινήσεις άμεσα, η κατάσταση σε λίγο θα είναι μη αναστρέψιμη. Πρέπει να συζητήσουμε ποιες είναι οι ενεργειακές ανάγκες της χώρας αυτή την στιγμή και πόσα άλλα ΑΠΕ χρειάζονται, ιδιαίτερα φωτοβολταϊκά», επεσήμανε σχετικά. Ο ίδιος ανέφερε, πως δεδομένου ότι το αποτέλεσμα των εξαγωγών είναι αρνητικό και δεν επιφέρει αξία για την χώρα, πρέπει να βρεθούν τρόποι ώστε να μην κατευθύνεται αυτή η ενέργεια στο εξωτερικό.».[9]
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Δρόμος της Αριστεράς», φύλλο 679,
6 Απριλίου 2024
[1] Αντίθετη η Ελλάδα στο νέο στόχο για μείωση των εκπομπών κατά 90% ως το 2040 – Τι δήλωσε ο Βαρελίδης στο χθεσινό συμβούλιο υπουργών, energypress.gr
[2] «Τρομάζει» την κυβέρνηση το επιπλέον κόστος από τις πράσινες ευρωπαϊκές πολιτικές – Απαιτούνται τουλάχιστον 50 δισ. ευρώ νέων εθνικών πόρων, energypress.gr
[3] Η νέα πράσινη κυβερνητική πολιτική «ξαναγράφει» το ΕΣΕΚ – Χαμηλώνει ο πήχης για ηλεκτροκίνηση, κτίρια, νέες τεχνολογίες, για να μην πέσουμε σε σχεδόν μηδενική ανάπτυξη ως το 2050, energypress.gr
[4] Εθνικό Σχέδιο Ενέργειας και Κλίματος, commission.europa.eu
[5] Ενέργεια: Υπερκαλύπτουν τους στόχους του 2030 οι «πράσινες» επενδύσεις, insider.gr
[6] Σκυλακάκης: Γιατί είπαμε όχι στην κλιματική πρόταση της Κομισιόν – Βλέπουμε με κοστοστρεφή τρόπο την ενεργειακή μετάβαση της χώρας, energypress.gr
[7] Το φυσικό αέριο είναι ο κερδισμένος της αναθεώρησης του ΕΣΕΚ – 700 MW παραπάνω και μηχανισμός στήριξης για τις παλαιότερες μονάδες ώστε να μην κλείσουν πρόωρα, energypress.gr
[8] Mόνιμο πλαίσιο για τις περικοπές στην παραγωγή σταθμών ΑΠΕ ετοιμάζει το ΥΠΕΝ – Θα μπούν κριτήρια ιεράρχησης για το «ψαλίδι» – Υπό εξέταση και η καταβολή αποζημιώσεων, energypress.gr
[9] Πετροπουλέας: Τι πληρώνουν οι Έλληνες για τα φωτοβολταϊκά – Μηδενικό το όφελος από τις εξαγωγές, energypress.gr
Μέσα σε 15 μέρες «πετάξαμε» 159.500 mw πράσινης ενέργειας! - Στον αέρα δεκάδες επενδύσεις από τις μηδενικές τιμές
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε ο κ. Πετροπουλέας, κατά τις πρώτες 15 ημέρες του Απριλίου υπήρχε περίσσεια πράσινης ενέργειας της τάξης των 159.500 ΜW, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη διαμόρφωση των χονδρεμπορικών τιμών, αλλά και τις περικοπές «πράσινης» ενέργειας που κατά κύριο λόγο πλήττουν τους σταθμούς ΑΠΕ που είναι συνδεδεμένοι στην Υψηλή Τάση
Μέσα σε 15 μέρες «πετάξαμε» 159.500 mw πράσινης ενέργειας! - Στον αέρα δεκάδες επενδύσεις από τις μηδενικές τιμές
Έντονο προβληματισμό προκαλεί πλέον στους παράγοντες της αγοράς ενέργειας στην Ελλάδα -και όχι μόνο- το φαινόμενο των χαμηλών, σχεδόν μηδενικών (και σε πολλές περιπτώσεις αρνητικών) χονδρεμπορικών τιμών ηλεκτρισμού που προκαλείται από την υπερπαραγωγή «πράσινης» ενέργειας -και κυρίως των φωτοβολταϊκών πάρκων- σε περιόδους χαμηλής ζήτησης και εμφανίζεται με εκθετικά αυξανόμενη συχνότητα. Και τούτο διότι απειλεί τη βιωσιμότητα των νέων «πράσινων» επενδύσεων -μέσα από φαινόμενο του «κανιβαλισμού» των χονδρεμπορικών τιμών της ενέργειας από την υψηλή παραγωγή σε χαμηλές τιμές-, ναρκοθετώντας παράλληλα τη σύναψη μακροχρόνιων συμβάσεων προμήθειας ηλεκτρισμού (PPA), λόγω της χαμηλής ορατότητας για τη διαμόρφωση των τιμών σε βάθος χρόνου.
Ο προβληματισμός αυτός διατυπώθηκε και κατά τη διάρκεια ημερίδας του ΙΕΝΕ από στελέχη της αγοράς, όπως τον Διευθυντή Διαχείρισης Ενέργειας της Elpedison Ανδρέα Πετροπουλέα που σημείωσε ότι «Η αγορά οδηγείται στα βράχια» κι ότι θα πρέπει να σχεδιαστούν ρεαλιστικά οι ανάγκες και η προσφορά ενέργειας για να αποτραπούν καταστροφικά φαινόμενα, φτάνοντας ακόμα και στο σημείο να κάνει λόγο για «φρένο», όχι απλώς στην χορήγηση όρων σύνδεσης για νέους σταθμούς ΑΠΕ, αλλά και σε όλα τα πράσινα έργα που δεν έχουν εισέλθει σε φάση κατασκευής.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε ο κ. Πετροπουλέας, κατά τις πρώτες 15 ημέρες του Απριλίου υπήρχε περίσσεια πράσινης ενέργειας της τάξης των 159.500 ΜW, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη διαμόρφωση των χονδρεμπορικών τιμών, αλλά και τις περικοπές «πράσινης» ενέργειας που κατά κύριο λόγο πλήττουν τους σταθμούς ΑΠΕ που είναι συνδεδεμένοι στην Υψηλή Τάση. Και όπως τόνισε το πρόβλημα θα παραμείνει, όσο η ζήτηση παραμένει πολύ χαμηλότερη από την προσφορά, τάση που δεν αναμένεται να αλλάξει στο ορατό μέλλον. Ο ίδιος έθεσε επί τάπητος και το πρόβλημα των εξαγωγών που γίνονται σε τιμές κάτω του κόστους, με αποτέλεσμα να επιδοτούνται από τους Έλληνες καταναλωτές, σημειώνοντας ότι σε ένα τέτοιο περιβάλλον οι προοπτικές για τα PPA είναι θολές.
Κανιβαλισμός
Ο ίδιος παρουσίασε επίσης στοιχεία για την αμοιβή των φωτοβολταϊκών σε σχέση με τη μέση τιμή της αγοράς. Όπως είπε, τον Μάρτιο του 2024, ενώ η μέση τιμή της αγοράς ήταν 67,54 ευρώ/MWh το μέσο capture price (η τιμή αμοιβής των φωτοβολταϊκών τις ώρες που λειτουργούν) ήταν 45,91 ευρώ/MWh, ενώ το πρώτο δεκαπενθήμερο του Απριλίου η μέση τιμή της αγοράς ήταν 50,85 ευρώ/MWh και το capture price των φωτοβολταϊκών ήταν 21,45 ευρώ/MWh.
Στο πλαίσιο αυτό μίλησε για «κανιβαλισμό της αγοράς» αφού οι τιμές πέφτουν απότομα λόγω της υπερβολικής παραγωγής από τα φωτοβολταϊκά κάποιες ώρες της ημέρας και οι παραγωγοί μπορεί να δουν τα κέρδη τους να εξαφανίζονται, θέτοντας σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα των έργων τους. Αναφορικά με τα προβλήματα που προκαλεί η κατάσταση αυτή για τα PPA έδωσε συγκεκριμενο παράδειγμα δεκαετούς σύμβασης για 100 MW, με capacity factor 16% και τιμή 55 ευρώ/MWh. Όπως είπε εάν το capture price των φωτοβολταϊκών μειώνεται με ετήσιο ρυθμό 5% κατά τη διάρκεια της σύμβασης, οι δυνητικές απώλειες για τον καταναλωτή που επέλεξε να υπογράψει το PPA και όχι να προμηθεύεται ενέργεια από την αγορά μπορούν να φτάσουν τα 18 εκατ ευρώ στη δεκαετία.
Ελλάδα-Ισπανία….βίοι παράλληλοι
Αντίστοιχοι προβληματισμοί με την Ελλάδα εκφράζονται αυτή την περίοδο και στην Ισπανία, καθώς οι δυο αγορές εμφανίζουν μεγάλες ομοιότητες αναφορικά με την ταχεία αύξηση της πράσινης ενέργειας (με έμφαση στα φωτοβολταϊκά) στο ενεργειακό τους μείγμα, ενώ και στις δυο χώρες αυτό το μήνα εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στα χρονικά αρνητικές τιμές ηλεκτρισμού στην Προημερήσια Αγορά τους. Στο πλαίσιο αυτό, παράγοντες της ισπανικής αγοράς μιλάνε για υψηλή πιθανότητα να εκδηλωθεί κύμα χρεοκοπιών πράσινων έργων εξαιτίας της πτώσης των χονδρεμπορικών τιμών και της αύξησης των δαπανών“ και ήδη ορισμένοι συμμετέχοντες που είχαν συνάψει PPA επιχειρούν να απεμπλακούν από αυτά εξαιτίας των χαμηλών τιμών. Όπως σημειώνουν οι ίδιοι παράγοντες, «Δεν υπάρχει πλέον ξεκάθαρο σημείο αναφοράς για την αξία της ενέργειας και αυτή η αβεβαιότητα δεν ευνοεί τη σύναψη μακροχρόνιων συμβολαίων». Μάλιστα, καθώς οι παραγωγοί ΑΠΕ στην Ισπανία θεωρούν ότι ορισμένες προσφορές για PPA δίνονται σε τιμές κάτω του κόστους, από τις αρχές του 2024 έχουν συναφθεί ελάχιστα νέα συμβόλαια, σε μια χώρα που πρωταγωνιστεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο στον εν λόγω κλάδο.
Την ανησυχία τους για την πώληση ή μίσθωση αγροτικών εκτάσεων υψηλής παραγωγικότητας σε ιδιωτικές εταιρείες με σκοπό την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σταθμών εκφράζουν αγρότες του Δήμου Δομοκού, που κατέθεσαν μήνυση στην Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Λάρισας.
Όπως καταγγέλλουν η άναρχη τοποθέτηση και την έλλειψη προγραμματισμού εγκατάστασης φωτοβολταϊκών, που θα οδηγήσει στην αύξηση της θερμοκρασίας και στη μεταβολή του μικροκλίματος των κτημάτων της περιοχής, με σημαντικές επιπτώσεις τόσο στην ποιότητα, όσο και στην ποσότητα των παραγόμενων προϊόντων.
Παραγωγοί φωτοβολταϊκών: 8+1 προτάσεις απέναντι στις περικοπές στο δίκτυο - Michanikos Online
Σειρά συναντήσεων πραγματοποίησε το ΔΣ της ΠΟΣΠΗΕΦ την Παρασκευή 5/4/2024, προκειμένου να συζητηθούν σημαντικά θέματα όπως οι περικοπές ηλεκτρικής ενέργειας που έλαβαν χώρα το προηγούμενο διάστημα.
Συγκεκριμένα το ΔΣ της ΠΟΣΠΗΕΦ συναντήθηκε διαδοχικά με τον Διευθύνων Σύμβουλο του ΔΕΔΔΗΕ κ. Αναστάσιο Μάνο, τον Αντιπρόεδρο του ΑΔΜΗΕ κ. Ιωάννη Μάργαρη, τον Αντιπρόεδρο του κλάδου ενέργειας της ΡΑΑΕΥ κ. Δημήτρη Φούρλαρη και τον Γενικό Γραμματέα Ενέργειας του ΥΠΕΝ κ. Αριστοτέλη Αϊβαλιώτη.
Το ΔΣ της ΠΟΣΠΗΕΦ παρουσίασε στις διοικήσεις των παραπάνω φορέων τις προτάσεις της προκειμένου να μετριαστεί το μείζον ζήτημα που έχει προκύψει με τις περικοπές ηλεκτρικής ενέργειας Φ/Β Σταθμών που είναι συνδεδεμένοι στο δίκτυο του ΔΕΔΔΗΕ, καθώς ο τελευταίος δεν έχει τεχνικά τη δυνατότητα να περιορίσει την έγχυση των Φ/Β Σταθμών, με αποτέλεσμα να περικόπτει τελείως κάποιους λίγους Φ/Β Σταθμούς όπου έχει εγκαταστήσει τηλεχειριζόμενους διακόπτες απομόνωσης και μάλιστα χωρίς να ελέγχεται το κριτήριο της προτεραιότητας έγχυσης στο δίκτυο. Αυτό όμως έχει ως αποτέλεσμα, τις όποιες περικοπές να τις υφίστανται συνεχώς οι ίδιοι ΦΒ Σταθμοί, πολλοί από τους οποίους εξαιρούνται από τις περικοπές σύμφωνα με σχετική ευρωπαϊκή οδηγία, κάτι που είναι προφανώς παράνομο και άδικο.
Σε αυτό το πλαίσιο, και μέχρις ότου είναι έτοιμος ο ΔΕΔΔΗΕ να υποστηρίξει τεχνικά τους περιορισμούς έγχυσης με τρόπο νόμιμο και δίκαιο για όλους τους Φ/Β Σταθμούς του δικτύου του, η ΠΟΣΠΗΕΦ ζήτησε να εξαιρεθεί το δίκτυο του ΔΕΔΔΗΕ από τους περιορισμού έγχυσης. Παράλληλα, πρότεινε τη δημιουργία έκτακτου μηχανισμού στήριξης των ΑΠΕ του δικτύου του ΑΔΜΗΕ που υφίστανται υπερβολικούς περιορισμούς έγχυσης λόγω της μη συμμετοχής των ΑΠΕ του δικτύου του ΔΕΔΔΔΗΕ στους περιορισμούς αυτούς.
Παράλληλα, η ΠΟΣΠΗΕΦ πρότεινε στους φορείς με τους οποίου συναντήθηκε μία δέσμη μέτρων, που έχει ως στόχο την αύξηση της ζήτησης τις μεσημεριανές ώρες προκειμένου να μετριαστεί το φαινόμενο των περιορισμών έγχυσης.
Συγκεκριμένα η ΠΟΣΠΗΕΦ πρότεινε:
- Μη επιβολή περικοπών στους Φ/Β σταθμούς του δικτύου ΔΕΔΔΗΕ και δημιουργία Μηχανισμού Στήριξης για τους Φ/Β Σταθμούς που περικόπτονται με τη συμμετοχή όλων των τεχνολογιών .
- Τη χορήγησης οριστικών προσφορών σύνδεσης από τους Διαχειριστές σε έργα ΑΠΕ μόνο με ταυτόχρονη χορήγηση αντίστοιχων όρων σύνδεσης σε έργα αποθήκευσης προκειμένου να μην ενταθεί περαιτέρω το φαινόμενο των περιορισμών έγχυσης ηλεκτρικής ενέργειας.
- Διαφάνεια στις εντολές περιορισμού έγχυσης που δίνονται από τον ΑΔΜΗΕ.
- Άμεση εφαρμογή διζωνικής τιμολόγησης με χαμηλή χρέωση τις μεσημεριανές ώρες. Προκειμένου να ενισχυθεί η ζήτησης τις μεσημεριανές ώρες.
- Άμεση τροποποίηση της Υπουργικής Απόφασης 12ης Αυγούστου 2022, προκειμένου να δοθεί απόλυτη προτεραιότητα για προσφορά όρων σύνδεσης στα έργα Αποθήκευσης, χωρίς καμία επιδότηση και χωρίς διενέργεια διαγωνισμών, αλλά με συμμετοχή τους στην ελεύθερη αγορά.
- Υλοποίηση της πρότασης ΠΟΣΠΗΕΦ για τοποθέτηση συστημάτων αποθήκευσης behind the meter σε υφιστάμενους εξαιρούμενους Φ/Β Σταθμούς.
- Άμεση δημιουργία πλαισίου για αδειοδότηση μονάδων αποθήκευσης με κατάθεση αιτημάτων στο ΔΕΔΔΗΕ.
- Να δοθούν κίνητρα στους καταναλωτές μέσης τάσης (επιδότηση) για τοποθέτηση μονάδων αποθήκευσης στις παροχές τους, οι οποίες θα απορροφούν ηλεκτρική ενέργεια τις ώρες αιχμής, η οποία και θα καταναλώνεται αργότερα.
- Να δοθούν κίνητρα στους καταναλωτές χαμηλής τάσης για τοποθέτηση μικρών μονάδων αποθήκευσης, οι οποίες θα είναι προγραμματισμένες να απορροφούν ηλεκτρική ενέργεια τις ώρες αιχμής και να καταναλώνεται αυτή η ενέργεια τις υπόλοιπες ώρες.
Όλοι οι φορείς συμφώνησαν ότι οι παραπάνω προτάσεις είναι στη σωστή κατεύθυνση και μπορούν να εφαρμοστούν και να μειώσουν σε μεγάλο βαθμό την ανάγκη για επιβολή περιορισμών έγχυσης ηλεκτρικής ενέργειας.
Παράλληλα, η ΠΟΣΠΗΕΦ συμφώνησε με το ΔΕΔΔΗΕ να προτείνει Φ/Β Σταθμούς στους οποίους μπορεί ο ΔΕΔΔΗΕ να εφαρμόσει πιλοτικά συστήματα απομακρυσμένου ελέγχου των Φ/Β Σταθμών αναφορικά με την έγχυσης ηλεκτρικής ενέργειας, προκειμένου να μειωθεί σημαντικά ο χρόνος προσαρμογής του ΔΕΔΔΗΕ στις ανάγκες ελέγχου και σύγχρονης λειτουργίας του δικτύου του.
1 δισ. ευρώ για έργα παραγωγής και αποθήκευσης ενέργειας από ΑΠΕ
«Φωτοβολταϊκά στο χωράφι»: Κριτήριο η ισχύς για τη λειτουργία με net-metering ή net-billing – Στο 40% η επιδότηση των συστημάτων
Πιο ευνοϊκούς όρους λειτουργίας σχεδιάζει να παράσχει το ΥΠΕΝ στα ηλιακά συστήματα των μικρότερων αγροτών που θα ενταχθούν στο πρόγραμμα «Φωτοβολταϊκά στο χωράφι» – και οι οποίοι επομένως θα θελήσουν να εντάξουν ένα μικρότερο ηλιακό σύστημα για να καλύψουν τις ενεργειακές ανάγκες τους.
Για αυτό τον σκοπό, σύμφωνα με πληροφορίες του energypress, το υπουργείο έχει καταλήξει σε διπλό μοντέλο αυτοπαραγωγής για τα επιδοτούμενα φωτοβολταϊκά. Πιο συγκεκριμένα, τα συστήματα ισχύος έως 30 Κιλοβάτ θα διέπονται από το καθεστώς net-metering, ενώ τα φωτοβολταϊκά από 31 έως 50 Κιλοβάτ από το καθεστώς net-billing. Υπενθυμίζεται τα 50 Κιλοβάτ αποτελούν το πλαφόν ισχύος, ώστε να ενταχθεί ένα ηλιακό σύστημα στο πρόγραμμα.
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ο Οδηγός του «Φωτοβολταϊκά στο χωράφι» είναι ήδη έτοιμος, με συνέπεια η δημοσίευσή του να προγραμματίζεται να γίνει μέσα στο πρώτο 15νθημερο του Απριλίου. Μάλιστα, στο συγκεκριμένο πρόγραμμα δεν θα προηγηθεί προδημοσίευση του Οδηγού.
Στη συνέχεια, θα ακολουθήσει η έναρξη λειτουργίας του ηλεκτρονικού συστήματος του ΔΕΔΔΗΕ, για την υποβολή αιτήσεων ένταξης. Μάλιστα, για την κατάθεση αίτησης δεν θα αποτελεί προϋπόθεση η προηγούμενη υπογραφή με τον ΔΕΔΔΗΕ σύμβασης σύνδεσης του συστήματος στο δίκτυο διανομής.
Υπενθυμίζεται ότι τα κεφάλαια που θα διατεθούν ανέρχονται σε 30 εκατ. ευρώ, τα οποία αρχικά προβλεπόταν να διατεθούν για αγροτικά συστήματα αυτοπαραγωγής, μέσω του «Φωτοβολταϊκά στη Στέγη». Το ποσοστό επιδότησης έχει «κλειδώσει» στο 40% της σχετικής δαπάνης, ανεξάρτητα της ισχύος του συστήματος.
Η πλατφόρμα του ΔΕΔΔΗΕ θα μείνει ανοικτή για ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα, περί τον 1 με 1,5 μήνα. Η επιλογή των συστημάτων που θα επιδοτηθούν θα γίνει από τη σειρά κατάταξης που θα δημιουργηθεί στη συνέχεια, από τις αιτήσεις που θα υποβληθούν. Οι εντάξεις θα γίνουν με βάση τη σειρά κατάταξης, μέχρι την εξάντληση του διαθέσιμου κονδυλίου (30 εκατ. ευρώ).
Βασικό κριτήριο για τη σειρά κατάταξης θα είναι να προτεραιοποιηθούν τα μικρότερα συστήματα, κάτι που σημαίνει πως στη σχετική λίστα οι πρώτες θέσεις θα καταληφθούν από τις αιτήσεις για φωτοβολταϊκά ισχύος έως 10 κιλοβάτ. Εκτιμάται ότι με τον προϋπολογισμό του προγράμματος, θα μπορέσουν να καλυφθούν 2.000 – 3.000 αιτήσεις για αγροτικά συστήματα.
Υπενθυμίζεται ότι, για την πρόσβαση στο δίκτυο διανομής των επιδοτούμενων συστημάτων, θα αυξηθεί άμεσα (από 3 σε 6 Μεγαβάτ) ο «κλειδωμένος» ηλεκτρικός «χώρος» ανά υποσταθμό του ΔΕΔΔΗΕ, που θα διατεθεί κατά προτεραιότητα σε αγροτικά φωτοβολταϊκά. Με δεδομένο ότι οι υποσταθμοί ανέρχονται σε 225 σε όλη τη χώρα, ο ηλεκτρικός «χώρος» που θα δεσμευθεί διαμορφώνεται στα 1.350 Μεγαβάτ.
Βίτσι: Οι ανεμογεννήτριες ξεσηκώνουν την τοπική κοινωνία
Ανάστατη είναι η τοπική κοινωνία της ευρύτερης περιοχής του Αμυνταίου Φλώρινας εξαιτίας της επικείμενης τοποθέτησης πέντε ανεμογεννητριών στην τοποθεσία Δούκας του ορεινού όγκου Βέρνου – Βιτσίου.
Κάτοικοι της περιοχής, τοπική αυτοδιοίκηση και περιβαλλοντικές οργανώσεις εδώ και περισσότερα από 2,5 χρόνια έχουν επιδοθεί σε έναν συνεχή αγώνα, προκειμένου να μη γίνει το έργο. Όπως υποστηρίζουν, θα προκαλέσει τεράστιες αρνητικές οικολογικές συνέπειες στον ορεινό όγκο, ο οποίος διαθέτει πλούσια ορνιθοπανίδα και αποτελεί τόπο διαχείμασης της καφέ αρκούδας, αλλά και στα υπόγεια ύδατα που τροφοδοτούν με νερό οικισμούς της περιοχής.
Σύμφωνα με όσα αναφέρουν στο ethnos.gr, σε περίπτωση που κατασκευαστεί ο αιολικός σταθμός με τις πέντε ανεμογεννήτριες, θα ανοίξει ο δρόμος για την τοποθέτηση στην ευρύτερη περιοχή άλλων περίπου 170 ανεμογεννητριών, έργο που προωθείται από εταιρείες, με αποτέλεσμα να καταστραφεί ολόκληρος ο ορεινός όγκος από τις Πρέσπες μέχρι τα όρια με το νομό Κοζάνης.
Δήμος Αμυνταίου και περιβαλλοντικές οργανώσεις έχουν προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ώστε να αποτραπεί η τοποθέτηση των πέντε ανεμογεννητριών και αναμένονται οι αποφάσεις του ανώτατου δικαστηρίου.
Κατά τους εκπροσώπους περιβαλλοντικών οργανώσεων, αν και η εταιρεία κατασκευής του αιολικού σταθμού έχει δεσμευτεί να μην γίνονται εργασίες το διάστημα από το Δεκέμβριο μέχρι το Μάρτιο, για να μην επηρεαστεί η διαχείμαση της καφέ αρκούδας αλλά και τον Απρίλιο, ώστε να μην δημιουργηθούν προβλήματα στην αναπαραγωγή των πουλιών, η δέσμευση ποτέ δεν τηρήθηκε.
Την Κυριακή 24 Μαρτίου τοπική αυτοδιοίκηση, κάτοικοι της περιοχής, περιβαλλοντικές οργανώσεις και άλλοι φορείς θα πραγματοποιήσουν κινητοποίηση στο σημείο κατασκευής των ανεμογεννητριών, προκειμένου να διατρανώσουν, με πορεία, πανό και πλακάτ, την αντίθεσή τους στην κατασκευή του έργου.
Από το 2021 οι αντιδράσεις
Σύμφωνα με τον επιστημονικά υπεύθυνο της περιβαλλοντικής οργάνωσης «Καλλιστώ», Γιώργο Μερτζάνη, οι αντιδράσεις για την κατασκευή του αιολικού σταθμού ξεκίνησαν, με απανωτές επιστολές και ενέργειες προς την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου – Δυτικής Μακεδονίας, από τα μέσα του 2021, όταν επρόκειτο να εγκριθεί η αδειοδότηση του έργου. Οι κύριες αιτίες των αντιδράσεων ήταν η ποιότητα της μελέτης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, το γεγονός ότι το έργο γίνεται κοντά σε περιοχή Natura (η κορυφή του Βιτσίου) αλλά και το ότι δεν ενσωματώθηκαν τα αποτελέσματα προγράμματος παρακολούθησης της περιοχής.
«Η άδεια εκδόθηκε στο τέλος του 2021, χωρίς να έχουν ενσωματωθεί τα αποτελέσματα του προγράμματος παρακολούθησης, κάτι που αποτελεί κραυγαλέα περίπτωση. Στη συνέχεια ξεκίνησαν οι πρόδρομες εργασίες από την εταιρεία. Από την τελευταία η Αποκεντρωμένη ζήτησε να γίνει επιπρόσθετη μελέτη για την ορνιθοπανίδα της περιοχής αλλά και για την καφέ αρκούδα, αφού αποτελεί τόπος διαχείμασής της. Επιβεβαιώθηκε ότι οι αρνητικές επιπτώσεις θα είναι πολύ σημαντικές για την αρκούδα κι έτσι ελήφθη από την εταιρεία η δέσμευση να μην γίνονται εργασίες από τον Δεκέμβριο μέχρι τον Μάρτιο κάθε έτους. Επίσης, η εταιρεία δεσμεύθηκε να μην εκτελεί εργασίες ούτε τον Απρίλιο και κυρίως βαριές εργασίες όπως θεμελιώσεις και χαλικοστρώσεις, ώστε να μην επηρεαστεί η αναπαραγωγή των πουλιών. Όμως, οι δεσμεύσεις αυτές δεν τηρήθηκαν ποτέ», λέει στο ethnos,gr ο κ. Μερτζάνης.
Οι αντιδράσεις και οι ενέργειες από τις περιβαλλοντικές οργανώσεις προς την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου και Δυτικής Μακεδονίας συνεχίστηκαν, χωρίς, όμως, να υπάρξει κάποιο αποτέλεσμα. Έτσι, το καλοκαίρι του 2022 έγινε προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας για ακύρωση του έργου. Η υπόθεση εκδικάστηκε και αναμένεται η απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου.
«Στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσέφυγε και ο Δήμος Αμυνταίου. Και για την προσφυγή αυτή αναμένεται η απόφαση. Παράλληλα, έχουμε τρία ψηφίσματα εναντίον του έργου από το Περιφερειακό Συμβούλιο Δυτικής Μακεδονίας, το Δημοτικό Συμβούλιο Αμυνταίου και το Τοπικό Συμβούλιο Λεχόβου. Η τοπική κοινωνία δεν αποδέχεται το έργο, διότι θα αποτελέσει ‘’κερκόπορτα’’ για την τοποθέτηση άλλων 170 ανεμογεννητριών από διάφορες εταιρείες. Αυτό θα αποτελέσει την καταστροφή ολόκληρου του ορεινού όγκου από τις Πρέσπες μέχρι τα όρια με το νομό Κοζάνης. Αν και βρισκόμαστε εν αναμονή των αποφάσεων του ΣτΕ, οι εργασίες βαρέως τύπου συνεχίζονται κανονικά και δε σταματούν ούτε από τον Δεκέμβριο μέχρι τον Μάρτιο. Προβλήματα από το έργο δημιουργούνται και στα υπόγεια ύδατα. Οι τοπικές κοινωνίες φοβούνται, μήπως δημιουργηθούν προβλήματα στο πόσιμο νερό που παίρνουν από πηγές», σημειώνει ο επιστημονικός υπεύθυνος της περιβαλλοντικής οργάνωσης «Καλλιστώ»..
Τέλος, κατά τον ίδιο, μέχρι στιγμής δεν έχει τοποθετηθεί κάποια ανεμογεννήτρια. Έχουν μπει μόνο οι βάσεις για τις δύο από τις πέντε και αναμένεται να ακολουθήσει η τσιμεντοθεμελίωση.
Η κινεζική κυριαρχία “σκοτώνει” την “Πράσινη Μετάβαση” σε ΗΠΑ και Ευρώπη
newsroom | 13/03/2024, από το https://www.defence-point.gr/news/i-kineziki-kyriarchia-quot-skotonei-quot-tin-quot-prasini-metavasi-quot-se-ipa-kai-eyropi
Τα όσα ειπώθηκαν ενωρίτερα αυτή την εβδομάδα στο ετήσιο συνέδριο του ΚΚΚ, που πραγματοποιείται αυτές τις ημέρες στο Πεκίνο, ήσαν λίαν αποκαλυπτικά ως προς τις προθέσεις της Κινεζικής ιεραρχίας για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της αχανούς αυτής χώρας. Που, όμως, λόγω των τεράστιων μεγεθών που εμπλέκονται, θα έχουν σημαντικές επιπτώσεις στον υπόλοιπο κόσμο. Όπως ανέφερε ο πρωθυπουργός της χώρας Λι Κιουάνγκ, ο νούμερο δυο αξιωματούχος μετά τον πρόεδρο Χι Ζινπινγκ, μέσα στα αμέσως επόμενα χρόνια θα δοθεί προτεραιότητα στην ανάπτυξη όλων των μορφών ανανεώσιμης ενέργειας, δηλ. υδροηλεκτρικά, αιολικά και φωτοβολταϊκά Σύμφωνα με τον Λι Κιουάνγκ, το νέο αναπτυξιακό τρίπτυχο θα βασιστεί στα ηλιακά φωτοβολταϊκά πανέλα, τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα και τις μπαταρίες λιθίου, το οποίο θα αντικαταστήσει το μέχρι σήμερα ισχύον «ένδυση, επίπλωση και ηλεκτρικές συσκευές».
Του Κ. Ν. Σταμπολή
ΠΗΓΗ energia.gr
Η δε έμφαση στην ηλιακή ενέργεια και την ηλεκτροκίνηση, που αποκαλούνται πλέον οι « νέες παραγωγικές δυνάμεις», έρχεται να αναπληρώσει το παραγωγικό κενό που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα στην μετά-Covid περίοδο. Με το Πολίτμπιρο να έχει θέσει ετήσιο στόχο για την ανάπτυξη της Κινεζικής οικονομίας στο 5%, υπάρχει εκδηλη ανάγκη να υπάρξει νέο αναπτυξιακό μοντέλο που – όπως δείχνουν τα πράγματα – αυτό θα επικεντρωθεί στην ενέργεια. Απώτερος στόχος να αυξηθεί η εγχώρια παραγωγή ΑΠΕ (που σήμερα καλύπτει το 11,1 % της συνολικής κατανάλωσης, με τη μερίδα του λέοντος να καλύπτεται από άνθρακα, πετρέλαιο και φυσικό αέριο με το 60% περίπου από αυτά να εισάγονται). Άρα, η Κίνα έχει κάθε λόγο να θέλει να μειώσει τις εισαγωγές ενέργειας και να περιορίσει ακόμα περισσότερο το ενεργειακό κόστος στην παραγωγή.
Ανερχόμενος κλάδος των ΑΠΕ είναι ασφαλώς τα φωτοβολταϊκά, η παραγωγή των οποίων από τις Κινεζικές βιομηχανίες έχει σπάσει κάθε ρεκόρ με συνολική παραγωγή που ξεπέρασε τα 1000 GW το 2023, με 170 GW από αυτά να εγκαθίστανται στην χώρα. Σήμερα, και για επόμενα 3 χρόνια η Κίνα θα ελέγχει το 80% της παγκόσμιας παραγωγικής δυναμικότητας. Η τεράστια διαθεσιμότητα γης και η φθηνή χρηματοδότηση σε επιχειρήσεις και στις περιφέρειες από τις τράπεζες και αναπτυξιακούς οργανισμούς έχει δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες για την γιγάντωση της εγχώριας αγοράς. Σήμερα (τέλος 2023) η Κίνα έχει συνολική εγκατεστημένη ισχύ 550 GW φωτοβολταϊκών, με τα 170 GW να έχουν εγκατασταθεί μόνο το τελευταίο έτος. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΙΕΑ, η συνολική φωτοβολταϊκή ισχύς της Κίνας θα φθάσει τα 1200 GW μέχρι το 2030. Ακόμα, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η εγκατεστημένη ισχύς των φωτοβολταϊκών έργων στην Κίνα σήμερα αντιστοιχεί περίπου στο 50% της παγκόσμιας ισχύος που στο τέλος του 2023 είχε φθάσει τα 1185 GW.
Tα ανωτέρω στοιχεία είναι άκρως διαφωτιστικά ως προς την διαμόρφωση της παγκόσμιας αγοράς φωτοβολταϊκών που – αν όχι τίποτε άλλο – δείχνουν την απόλυτη κυριαρχία της Κίνας, η οποία πολύ σύντομα θα απειλήσει το περίφημο Δυτικό αφήγημα της ενεργειακής μετάβασης. Με την τιμή των Κινεζικών φωτοβολταϊκών πανέλων να διαμορφώνονται στα $16 cents έναντι των $28 cents σε ΗΠΑ και $30 cents στην Ευρώπη, είναι προφανές ότι θα συνεχιστούν ακάθεκτες οι Κινεζικές εξαγωγές σε ΗΠΑ, Ευρώπη, Νότιο Αμερική, Αφρική και στην υπόλοιπη Ασία, αυξάνοντας ακόμα περισσότερο την εξάρτηση από την Κίνα. Με τυχόν επιβολή κυρώσεων κατά της Κίνας να οδηγούν σε εμπορικό πόλεμο, που θα είναι δύσκολο – εάν όχι αδύνατο – να τον κερδίσει η Δύση.
Τέλος, να παρατηρήσουμε ότι ένας βασικός λόγος που η Κίνα μπορεί να παράγει και να εξάγει φθηνά φωτοβολταϊκά, πέρα από το χαμηλό εργατικό κόστος και την μεγάλη εσωτερική αγορά που έχει δημιουργήσει, είναι η πολύ φθηνή ηλεκτρική ενέργεια που έχει και η οποία αντιστοιχεί περίπου στο 1/4 του αντίστοιχου κόστους σε Ευρώπη και το 1/2 των ΗΠΑ. Και αυτό διότι το 70% περίπου του ηλεκτρισμού παράγεται από χαμηλού κόστους εγχώριου και εισαγόμενου άνθρακα. Με δεδομένο ότι η παραγωγή πυριτίου, που εξορύσσεται στην Κίνα, και αποτελεί την πρώτη ύλη για την κατασκευή των φωτοβολταϊκών κυττάρων (cells) και είναι ιδιαίτερα ενεργοβόρα, είναι εμφανές ότι για πολλά χρόνια ακόμα η Κίνα θα έχει το πάνω χέρι στην παραγωγή και διακίνηση φωτοβολταϊκών. Με την Κίνα να ελέγχει πλήρως το σύνολο της παραγωγικής αλυσίδας, από την εξόρυξη της πρώτης ύλης μέχρι το τελικό προϊόν.
Είναι προφανές ότι, εάν η Ευρώπη και ο δυτικός κόσμος γενικότερα επιμείνουν στην πράσινη μετάβαση, στηριζόμενες αποκλειστικά στις ΑΠΕ, οδηγούνται τάχιστα σε απόλυτη εξάρτηση από την Κίνα. Άρα προέχει η σχεδίαση μιας ευρύτερης ενεργειακής πολιτικής και η στροφή σε εναλλακτικά καθαρά καύσιμα.
Άρθρο - κόλαφος στη Handelsblatt: λιγότερο από 1% η αξιοπιστία των αιολικών.
Στις 27/9 ένα νέο άρθρο-κόλαφος για τα αιολικά εμφανίστηκε στη Handelsblatt, μαζί με την πιο πάνω εικόνα. Ο τίτλος είναι "Nur wenig Windstrom ist jederzeit verfügbar - Μόνο ελάχιστο αιολικό ρεύμα είναι διαθέσιμο ανά πάσα στιγμή". Κι απ' το "καλημέρα" η τα "χώνει" κανονικά: "Die Windkraft in Deutschland nimmt zu. Neueste Zahlen belegen jedoch: Die jederzeit verfügbare Windkraftkapazität ist verschwindend gering. - Η αιολική ενέργεια στη Γερμανία αυξάνεται. Ωστόσο, τα τελευταία στοιχεία αποδεικνύουν ότι η διαθέσιμη ισχύς αιολικής ενέργειας είναι αμελητέα."
29 χιλιάδες ανεμογεννήτριες, συνολικής ισχύος 56 χιλιάδων MW είναι εγκατεστημένες σήμερα στη Γερμανία κι όπως είπε ο Oliver Then, εκτελεστικός διευθυντής του Συνδέσμου VGB PowerTech, "Die tatsächlichen Produktionszahlen belegen, dass die jederzeit verfügbare Windkraftkapazität in Deutschland bei unter einem Prozent der installierten Leistung liegt - τα πραγματικά στοιχεία παραγωγής δείχνουν ότι η πάντα διαθέσιμη δυναμικότητα αιολικής ενέργειας στη Γερμανία είναι λιγότερο από το ένα τοις εκατό της εγκατεστημένης ισχύος".
Ο Σύνδεσμος VGB PowerTech λειτουργεί ως μια τεχνολογικά ουδέτερη πλατφόρμα συζήτησης για τους σχεδιαστές, τους κατασκευαστές και τους ιδιοκτήτες όλων των τύπων σταθμών ηλεκτροπαραγωγής κι ο Then έχει αναλύσει λεπτομερώς την πραγματική παραγωγή αιολικής ενέργειας το έτος 2016 στη Γερμανία και σε ευρωπαϊκές χώρες όπως η Μεγάλη Βρετανία, η Δανία, η Ισπανία και η Πορτογαλία. Το μήνυμα από τις αναλύσεις είναι σαφές: ακόμη και αν η επέκταση της αιολικής ενέργειας προχωρήσει γρήγορα, θα πρέπει πάντα να ...
υπάρχει δυνατότητα εφεδρείας ασφαλείας, για παράδειγμα με τη μορφή μονάδων παραγωγής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα. "Η αιολική ενέργεια απαιτεί αναπόφευκτα "εταίρους" του συστήματος, οι οποίοι εξασφαλίζουν από κοινού την προσφορά και τη σταθερότητα του δικτύου" είπε στη Handelsblatt ο Then.
Φυσικά στο ιστολόγιο δεν περιμέναμε κανέναν Then και καμιά Handelsblatt να μας πουν για την αναξιοπιστία ισχύος των αιολικών. Μας το έχει πει ήδη απ' το 2005 η έκθεση Wind Report 2005 της ΕΟΝ, απ' τις αρχές του 2014 ο δικός μας ΑΔΜΗΕ, με την ιστορική Μελέτη Επάρκειας Ισχύος 2013-2020, μας το έχει πει η έκθεση The Limits of Wind Power του Αμερικάνικου Reason Foundation, μας το έχει πει η μελέτη του Ινστιτούτου Adam Smith για τη Βρετανία και συγκλίνουν όλες στο ίδιο συμπέρασμα: η αιολική ενέργεια δεν μπορεί να αποτελέσει αξιόπιστη λύση για κάλυψη των αναγκών μας σε ηλεκτρική ενέργεια, μπορεί μόνο να έχει εντελώς περιορισμένη διείσδυση στο σύστημα.
Πρόσθετες αποδείξεις μας έδωσε το πλήρες μπάχαλο που επικράτησε τον Ιανουάριο 2017 στη Γερμανία, όταν τα αιολικά εξαφανίστηκαν απ' το δίκτυο, αλλά και πολύ πρόσφατα η ανάλυση για την αξιοπιστία των Δανέζικων αιολικών. Κι αφού η Δανία συνορεύει με τη Γερμανία, οποία έκπληξις, ίδια ακριβώς η αξιοπιστία ισχύος που διαπίστωνε η ανάρτηση με την αξιοπιστία ισχύος που βρήκε η Handelsblatt: λιγότερο από 1%.
Για όποιον τώρα αναρωτιέται για ποιο λόγο το πολιτικό μας σύστημα διαρρηγνύει τα ιμάτιά του για να γεμίσει τις βουνοκορφές μας αιολικά, η απάντηση είναι πολύ απλή και βρίσκεται σ' αυτό που διαπιστώνει ο Then: στην αναγκαιότητα των αιολικών για εφεδρεία ασφαλείας με τη μορφή μονάδων παραγωγής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα, δηλαδή με μονάδες φυσικού αερίου. Κι επειδή τους ενοχλεί ο εγχώριος λιγνίτης, ο δικός μας μαύρος χρυσός, οι απάτριδες της Πλατείας Συντάγματος εδώ και τουλάχιστον 10 χρόνια κάνουν ό,τι μπορούν προκειμένου να οδηγήσουν το λιγνίτη σε χωματοποίηση. Ήδη το 2010 σε συνέδριο του ΤΕΕ είχε ακουστεί η σχετική προειδοποίηση και την είχα δημοσιεύσει πριν από 4,5 χρόνια. Δυστυχώς αποδείχθηκε προφητική ...
Γαλλικό δικαστήριο αποφάσισε ότι ένα αμφιλεγόμενο αιολικό πάρκο επτά τουρμπίνων πρέπει να κατεδαφιστεί. Το Εφετείο της Νιμ αποφάνθηκε υπέρ των περιβαλλοντικών οργανώσεων και των κατοίκων της περιοχής, μετά από μακρόχρονο δικαστικό αγώνα. Συμφώνησε με τους ενάγοντες και δήλωσε ότι οι επτά ανεμογεννήτριες στο Μπερνάγκ στο Γκραν Κος στο Ερό, μέρος ενός εθνικού πάρκου που προστατεύεται από την UNESCO, πρέπει να αποσυρθούν.
Το Εφετείο της Νιμ αποφάνθηκε υπέρ των περιβαλλοντικών οργανώσεων και των κατοίκων της περιοχής, μετά από μακρόχρονο δικαστικό αγώνα. Συμφώνησε με τους ενάγοντες και δήλωσε ότι οι επτά ανεμογεννήτριες στο Μπερνάγκ του Γκραν Κος, στο Ερό, μέρος ενός εθνικού πάρκου που προστατεύεται από την UNESCO, πρέπει να φύγουν.
Εάν αυτό συμβεί, θα είναι η πρώτη φορά που ένα γαλλικό αιολικό πάρκο θα αναγκαστεί να κλείσει με νόμο.
Στις 8 Δεκεμβρίου, το εφετείο δήλωσε ότι η οικοδομική άδεια για το εργοστάσιο ελήφθη παρά το γεγονός ότι οι πληροφορίες που προσκομίστηκαν κρίθηκαν ανεπαρκείς. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι ανεμογεννήτριες να λειτουργούν σε μη ελεγχόμενο περιβάλλον και να προκαλούν ζημιές, ιδίως στην άγρια ορνιθοπανίδα, συμπεριλαμβανομένου του σπάνιου χρυσαετού.
«Ο Χρυσαετός είναι μοναδικός, αυτή είναι η περιοχή του. Πρόκειται κυρίως για έναν αγώνα για τη βιοποικιλότητα, και σε αυτό το σημείο δικαιωθήκαμε», δήλωσε η Μαρζολαίν Βιλέι-Μιγκρέιν, εκπρόσωπος της Συλλογικότητας για την προστασία των περιοχών της βιοποικιλότητας 34-12, μιας συλλογικότητας 65 οργανώσεων.
Μόνο 40 ζευγάρια χρυσαετών είναι γνωστό ότι ζουν στη γαλλική περιοχή Μασίφ Σεντράλ, που καλύπτει το 15% της γαλλικής ηπειρωτικής χώρας.
Τον Ιανουάριο, ένας βρέθηκε νεκρός στην περιοχή του Ερό, προφανώς χτυπημένος από πτερύγιο ανεμογεννήτριας. Πριν από αυτό, είχαν ανακαλυφθεί τα νεκρά σώματα ενός μαυρόγυπα και εκατοντάδων νυχτερίδων.
Μόνο το 2019, περισσότερα από 1.000 πουλιά φέρονται να βρέθηκαν νεκρά στην περιοχή. «Πρόκειται για ένα πραγματικό νεκροταφείο στους πρόποδες των ανεμογεννητριών», σημείωσε ο δικηγόρος της ομάδας περιβαλλοντικών οργανώσεων Νικολά Γκαλόν.
Οι ειδικοί εκτιμούν ότι πολλές ακόμη χιλιάδες πουλιά έχουν πεθάνει αφού χτυπήθηκαν από τα πτερύγια των ανεμογεννητριών.
Λόγω της υψηλής θνησιμότητας των άγριων ζώων, ο νομάρχης της περιοχής είχε διατάξει να κλείσουν οι ανεμογεννήτριες το 2020.
Οι κάτοικοι της περιοχής παραπονέθηκαν επίσης για τον δυνατό θόρυβο που προκαλούν οι ανεμόμυλοι.
Η κατασκευάστρια εταιρεία ERL-groupe VALECO έχει προθεσμία 15 μηνών για να υπακούσει στην απόφαση του δικαστηρίου της Νιμ και αν δεν το πράξει, κινδυνεύει με πρόστιμο 3.000 ευρώ ανά ημέρα. Η Villey-Migraine υποστήριξε ότι οι επτά ανεμογεννήτριες παρέχουν καθημερινά τζίρο περίπου 9.000 ευρώ.
Οι κάτοικοι που ζουν σε κοντινή απόσταση και οι οργανώσεις προστασίας της άγριας φύσης αγωνίζονται κατά του έργου των ανεμογεννητριών από την έναρξη λειτουργίας του εργοστασίου το 2003 και το πολεμούν στα δικαστήρια από το 2016.
Αν και είχαν ήδη προηγηθεί δύο αποφάσεις εναντίον του, το πάρκο συνέχισε να παράγει ηλεκτρική ενέργεια. Ενώ είχε ήδη ανακληθεί και η οικοδομική άδεια, χρειάστηκε να κατατεθούν νέες αγωγές για να ληφθεί η εντολή κατεδάφισης μέσω διαφόρων δικαστηρίων, γεγονός που οδήγησε σε σημαντικές καθυστερήσεις.
Η ERL-groupe VALECO αναμένεται τώρα να προσφύγει στο ανώτερο Ακυρωτικό Δικαστήριο, παρά το γεγονός ότι εκεί είχε ανακληθεί προηγουμένως η άδειά της.
Η Villey-Migraine σημείωσε: «Η εταιρεία δεν έχει καμία σχέση με την υπόθεση: «Οι πολλαπλές προσφυγές του κατασκευαστή κατά των δικαστικών αποφάσεων του επέτρεψαν να παρατείνει τη διάρκεια λειτουργίας των μηχανημάτων του σχεδόν στο μέγιστο.
«Αυτή η τακτική είχε ως αποτέλεσμα να κερδίζουν χιλιάδες ευρώ ανά ημέρα ανά ανεμογεννήτρια για πάνω από επτά χρόνια»,
Guest Column: Wind and solar power — the myth of 'green' energy
These days, wind and solar power are constantly depicted as desirable “energy alternatives” to fossil fuels, but many Albertans and Canadians are unaware of their environmental impacts.
Sure, the blanketing of scenic coastlines with skyscraper-size wind turbines are rather obvious, but turbine construction and installation also depends on fossil fuels.
There’s the diesel-powered heavy equipment, which clears sites, digs foundations, transports components and assembles them.
The coal or natural-gas-fired kilns that bake the concrete, additional coal to forge steel for foundations and towers, and the hydrocarbon-based fiberglass for their blades.
Solar panels also affect the environment in similar ways, be it extracting resources for their manufacture and transportation, devoting land to their installation, and maintaining, decommissioning and ultimately disposing them.
And crucially, there’s no adequate storage technology for the electricity wind and solar produce.
As noted in a recent study published by the Fraser Institute, most renewable energy capacity in Canada comes from wind turbines, which produce very little electricity even when there’s adequate wind.
Hundreds if not thousands of them (and all their concrete, steel and other materials) are required to produce as much electricity as a single coal, natural gas or nuclear-powered plant.
Moreover, standalone turbines must connect by powerlines to the electricity grid, which obviously requires much more infrastructure than when electricity is generated in a single power plant.
(And to preserve their “green image,” powerlines are often buried, adding considerably to the cost and environmental impact.)
Because of the need to produce electricity when the wind and the sun are not blowing or shining adequately, other power sources, often new natural gas-powered plants, must be turned on and off — and ramped up or down — when required. However, the challenges and costs of “balancing” a grid by keeping gas-powered plants idling so they can be brought online always result in the suboptimal utilization of expensive assets — in other words, greater wear-and-tear and maintenance costs, and unnecessary additional CO2 emissions.
This being said, wind and solar power has provided politicians with an excuse to dispense favours — including taxpayer-funded subsidies and tax preferences to a supposedly “green” industry — while appearing to do something for the environment.
And yet, despite more than two decades of massive subsidies, tax preferences and purchasing mandates from governments, wind and solar power still represent barely more than a rounding error of global energy production.
In jurisdictions where renewables enjoyed strong but ill-considered political support, consumers and taxpayers now face much higher electricity bills and less-reliable power.
And despite promises to the contrary, countries such as Germany, which have significantly increased wind and solar electricity production, have seen no meaningful reduction of greenhouse gas emissions.
In the end, however, politicians cannot defy the laws of physics and economics.
The promise of wind and solar power will always clash with the need for electricity that is low cost and reliable.
That’s why voters routinely punish politicians who pursue flawed renewable energy policies across Canada and beyond.
Rising electricity costs due to increased wind and solar power damage the economy by making businesses that consume significant volumes of electricity less competitive and by leaving less money in the pockets of consumers.
Far from being a miracle cure-all for the shortcomings of conventional power generation, wind and solar power exaggerate the symptoms they pretend to address.
Pierre Desrochers is a senior fellow at the Fraser Institute. This column was co-authored by Andrew Reed, an independent researcher.
---
Πρόβλημα με τις ανεμογεννήτριες της Siemens!
Το 20% περίπου της ελληνικής αγοράς κατέχει η Siemens Gamesa Energy, της οποίας οι χερσαίες ανεμογεννήτριες εμφανίζουν σοβαρά τεχνικά προβλήματα, η έκταση των οποίων παρέμενε εν κρυπτώ για καιρό, με αποτέλεσμα η μετοχή της να καταβαραθρωθεί το τελευταίο διάστημα.
Εν ολίγοις, οι ανεμογεννήτριές της βρίσκονται διάσπαρτες σε πολλά σημεία της ελληνικής περιφέρειας. Εξάλλου, η Siemens Gamesa (σ.σ.: η Siemens Energy αγόρασε και ενσωμάτωσε το 2022 την ισπανική εταιρία Gamesa αντί περίπου 4 δισ. ευρώ) προμηθεύει ανεμογεννήτριες σε αναρίθμητες εταιρίες ενέργειας, τόσο στη χώρα μας όσο και παγκοσμίως.
Η εξέλιξη ανάγκασε, μάλιστα, τη γερμανική κυβέρνηση να δώσει ένα γιγάντιο πακέτο διάσωσης, ύψους 11 δισ. ευρώ, όπως ανακοίνωσε το ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters, προκειμένου να συγκρατήσει την κατάρρευση της εταιρίας. Κι αυτό παρότι οι κυβερνήσεις της Γερμανίας έχουν κατά καιρούς εκφράσει τη δυσαρέσκειά τους για ανάλογα πακέτα διάσωσης… σε άλλες χώρες βέβαια, όπως η δική μας. Η μητρική εταιρία Siemens (η ίδια εταιρία που παραδέχτηκε ότι ασκούσε διεφθαρμένες τακτικές στη χώρα μας, αλλά δεν πλήρωσε ποτέ) κατέχει το 25% των μετοχών της Siemens Gamesa Energy και θα υποστεί ανάλογη ζημία.
Συνολικά η Siemens Energy θα λάβει δάνεια ύψους 11 δισ. ευρώ, εκ των οποίων 7,5 δισ. ευρώ θα καλυφθούν από κρατικές εγγυήσεις, ενώ κοινοπραξία τραπεζών θα καλύψει τις υπόλοιπες εγγυήσεις, ύψους 3,5 δισ. ευρώ. Επίσης, η γερμανική κυβέρνηση δήλωσε πως επιπλέον 3 δισ. ευρώ θα εξασφαλιστούν από «άλλους ενδιαφερομένους», δηλαδή άλλες χώρες της Ε.Ε., όπου η Siemens Energy απασχολεί σημαντικό αριθμό εργαζομένων (!). Εν ολίγοις, θα πληρώσει και η υπόλοιπη Ευρώπη.
«Είναι γνωστό ότι η Siemens Energy έχει πρόβλημα» δήλωνε στις 14 Νοεμβρίου ο Ρόμπερτ Χάμπεκ, υπουργός Οικονομίας και Ενέργειας. Η εταιρία, την οποία ο ίδιος περιέγραψε ως «υγιή», έχει πέσει σε χαμηλά επίπεδα, συμπλήρωσε, λόγω της εξαγοράς της ισπανικής εταιρίας Gamesa και των ελαττωματικών πτερυγίων των αεροστροβίλων της. Λίγο νωρίτερα, και ενώ η συμφωνία βρισκόταν στο στάδιο των διαπραγματεύσεων, ο ίδιος ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς δήλωνε ότι πρόκειται για μια «σημαντική εταιρία, αναμφίβολα».
«Δεν είχαν δοκιμαστεί»Όπως κατέγραψε το εξειδικευμένο αμερικανικό σάιτ σε θέματα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας Electrek, τα προβλήματα των ανεμογεννητριών της Siemens Gamesa Renewable Energy αφορούν ρυτίδες στα πτερύγια του ρότορα, του περιστρεφόμενου δηλαδή τμήματος, και σε σωματίδια στο τμήμα των ρουλεμάν στις 4.X και 5.X χερσαίες ανεμογεννήτριες της εταιρίας, που αποτελούν τα πιο πρόσφατα μοντέλα της.
«Ένα κύριο κομμάτι στο πλαίσιο μιας ανεμογεννήτριας μπορεί να μετακινηθεί ή να στρίψει με την πάροδο του χρόνου, προκαλώντας ενδεχομένως ζημιά σε άλλα κρίσιμα εξαρτήματα» μετέδωσε το Bloomberg, κάνοντας προφανές ότι πρόκειται για κατασκευαστικό πρόβλημα. Ο ίδιος ο διευθύνων σύμβουλος της Siemens Gamesa Renewable Energy, Jochen Eickholt, προέβη στην προκλητική δήλωση ότι η εταιρία «πούλησε ανεμογεννήτριες που δεν είχαν δοκιμαστεί επαρκώς». Ενώ ο διευθύνων σύμβουλος της Siemens Energy, Christian Bruch, δήλωσε πως «πάρα πολλά είχαν κρυφτεί κάτω από το χαλί» στη Siemens Gamesa και συμπλήρωσε ότι τα προβλήματα ήταν πιο σοβαρά απ’ όσο και ο ίδιος θεωρούσε.
Εξάλλου, τα προβλήματα είχαν αρχίσει να ακούγονται από τον περασμένο Ιανουάριο, χωρίς ωστόσο ακόμη τα στελέχη να παραδέχονται την έκτασή τους, την οποία άρχισαν σταδιακά να επικοινωνούν το περασμένο καλοκαίρι. Ο Christian Bruch έκανε λόγο για δονήσεις στις ανεμογεννήτριες, που σημειώθηκαν από τους υπευθύνους των αιολικών πάρκων και εκκίνησαν την έρευνα.
Η «δημοκρατία» επικοινώνησε με καθηγητές Τμημάτων Μηχανολογίας από πανεπιστήμια της Ελλάδας, οι οποίοι σημείωσαν πως οποιοδήποτε πρόβλημα στα πτερύγια, τα οποία κατασκευάζονται από συνθετικά υλικά, είναι εξαιρετικά σοβαρό, καθώς αποτελεί το πλέον ευαίσθητο κομμάτι κάθε ανεμογεννήτριας και ταυτόχρονα το πιο σημαντικό. Σε αυτό το τμήμα, εξάλλου, πραγματοποιείται η απορρόφηση της ενέργειας. Εν ολίγοις, και όπως είναι προφανές, εάν τα πτερύγια έχουν πρόβλημα, οι ανεμογεννήτριες καθίστανται ακόμα και προβληματικά αναποτελεσματικές.
Αξίζει να σημειωθεί πως σήμερα χρησιμοποιούνται περίπου 2.100 μοντέλα 4.X και 800 μοντέλα 5.X σε όλο τον κόσμο, ενώ η εταιρία αναφέρει ότι το 15%-30% από αυτά είναι προβληματικά. Κανείς φυσικά δεν εγγυάται πως το ποσοστό που δίνει η εταιρία δεν θα αυξηθεί. Εξάλλου, η ίδια η Siemens Gamesa έχει προειδοποιήσει ότι υπάρχει το ενδεχόμενο να πάρει χρόνια για να λυθούν τα προβλήματα.
Ο χάρτης με τα αιολικά της Siemens GamesaΌπως υπολόγιζαν ειδικοί του κλάδου, μόλις τον περασμένο Φεβρουάριο στην Ελλάδα παράγονται περίπου 663 MW ενέργειας από ανεμογεννήτριες κατασκευασμένες από τη Siemens Gamesa, η οποία διατηρεί από το 2000 και θυγατρική στη χώρα μας υπό τον τίτλο SIEMENS GAMESA ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ Μ.Α.Ε. με διευθύνοντα σύμβουλο τον Σπύρο Ρόζη.
Εν ολίγοις, είναι ο τρίτος μεγαλύτερος προμηθευτής ανεμογεννητριών στην Ελλάδα. Εκτός από την προμήθεια ανεμογεννητριών, η Siemens Gamesa δραστηριοποιούνταν και στην ανάπτυξη αιολικών πάρκων στη χώρα μας μέχρι την άνοιξη του 2022, οπότε και πούλησε αυτή τη δραστηριότητα της νότιας Ευρώπης συνολικά, κι ως εκ τούτου και της Ελλάδας, στη βρετανική SSE Renewables, αντί 580.000.000 ευρώ.
Με βάση τη συμφωνία, ωστόσο, η Siemens Gamesa διατήρησε τη δυνατότητα να παρέχει ανεμογεννήτριες και υπηρεσίες συντήρησης στην SSE Renewables, οπότε η τεχνολογική της παρουσία στη χώρα μας, και μέσω της βρετανικής εταιρίας, συνεχίζεται κανονικά. Η Siemens δικαιολόγησε την απόφασή της να πουλήσει τη δραστηριότητα στις κακές επιδόσεις του τομέα λόγω των προβλημάτων στην αλυσίδα ανεφοδιασμού και της αύξησης κόστους.
Μέχρι τη στιγμή της συμφωνίας, η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας είχε βεβαιώσει τα τελευταία χρόνια άδειες για αιολικούς σταθμούς στη Siemens Gamesa και στις εξής περιοχές της Ελλάδας:
Το καλοκαίρι του 2020, εν μέσω της κρίσης του κορωνοϊού, δηλαδή πάνω από τρία χρόνια πριν, ο διευθύνων σύμβουλος της ελληνικής θυγατρικής Siemens Gamesa Σπύρος Ρόζης έδωσε συνέντευξη στο οικονομικό ειδησεογραφικό σάιτ Capital.gr. Στις ανακοινώσεις που έκανε, ήδη από τότε, προωθούσε φυσικά τις πλατφόρμες 4.Χ και 5.Χ, των οποίων όπως ξέρουμε σήμερα βασικά εξαρτήματα παρουσιάζουν πρόβλημα, και εξηγούσε πως «στήνονται» και στην Ελλάδα.
«Και οι δύο ανεμογεννήτριες λειτουργούν καλά σε όλες τις αγορές, καθώς έχουν σχεδιαστεί ως παγκόσμια προϊόντα. Αυτό ισχύει και για την ελληνική αγορά, όπου έχουμε ήδη το πρώτο project που χρησιμοποιεί την ανεμογεννήτρια 4.Χ και βρίσκεται στη φάση της κατασκευής. Και τα δύο προϊόντα μάς κάνουν πολύ ανταγωνιστικούς στην ελληνική αγορά και πιστεύουμε ότι θα µας δώσουν την ευκαιρία να ενισχύσουμε σημαντικά την παρουσία µας» σημείωνε ο κ. Ρόζης και συμπλήρωνε: «Σε ό,τι αφορά το τελευταίο µμοντέλο µας, το 5.Χ, είναι το πιο ισχυρό στην αγορά και διαθέτει τον μεγαλύτερο ρότορα. Προσαρμόζεται εύκολα στις συνθήκες και µπορεί να δουλέψει µε χαμηλό, μεσαίο, αλλά και υψηλό αιολικό δυναμικό».
Λίγους μήνες αργότερα η εταιρία ανακοίνωνε πως πρόσθεσε μια νέα τουρμπίνα στo προϊόν της 4.X, την SG 4.7-155, η οποία είναι ιδανική για την Ελλάδα και πως η πλατφόρμα θα ενισχυθεί με έναν από τους δύο ρότορες που αναπτύχθηκαν για την ισχυρότερη πλατφόρμα Siemens Gamesa 5.X.
Στην ίδια συνέντευξη πάντως ο κ. Ρόζης ανέφερε ακόμη πως πράγματι έως εκείνη τη στιγμή η Siemens Gamesa είχε 20% μερίδιο της ελληνικής αγοράς. «Είμαστε βέβαιοι ότι τα επόµενα χρόνια το µερίδιό µας θα αυξηθεί, καθώς τα νέα μοντέλα θα µας βοηθήσουν να έχουμε επιτυχία στις επόμενες δημοπρασίες ισχύος. Εχουμε ήδη υπογράψει το πρώτο συμβόλαιο για έργο που θα είναι εξοπλισμένο µε τη νέα ανεμογεννήτρια SG 5.0-145, για συνολικά 33 MW. Είμαι βέβαιος ότι αυτό είναι το πρώτο συμβόλαιο από τα πολλά που θα ακολουθήσουν το επόμενο διάστημα» έλεγε χαρακτηριστικά.
Η θυγατρική ελληνική εταιρία δεν έχει ανακοινώσει ακόμη κάτι σχετικά με το θέμα του προβλήματος. Σε ανακοίνωσή της πάντως, τον περασμένο Ιούλιο, στην οποία διαφήμιζε τις δραστηριότητές της, ανέφερε ότι έχει εγκαταστήσει στη χώρα μας ανεμογεννήτριες συνολικής ισχύος πλέον των 130GW, εκ των οποίων 108GW χερσαίες.
Η αξιοπιστία της συγκεκριμένης τεχνολογίαςΜετά την ανακοίνωση των προβλημάτων των ανεμογεννητριών της Siemens Gamesa άνοιξε μία γενικευμένη κουβέντα για την αξιοπιστία της τεχνολογίας. Ο Nicholas Green της AllianceBernstein, επικεφαλής του τομέα κεφαλαιουχικών αγαθών και βιομηχανικής τεχνολογίας της Ε.Ε., είπε στο αμερικανικό δίκτυο CNBC ότι ο τομέας θα μπορούσε να αντιμετωπίσει εγγενείς κινδύνους αυτού του είδους, κυρίως επειδή πολλά εξαρτήματα των μεγαλύτερων ανεμογεννητριών είναι σχετικά νέα στον τομέα.
«Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η απελευθέρωση ολοκαίνουργιων μηχανημάτων -είτε πρόκειται για χερσαία είτε για υπεράκτια μηχανήματα- και ο ρυθμός των αλλαγών σε αυτά τα μηχανήματα μας έχουν βάλει σε ελαφρώς αχαρτογράφητο έδαφος», δήλωσε. «Αυτό πιθανόν να είναι πραγματικά ένα ζήτημα που αφορά όλο τον κλάδο», λόγω της έλλειψης βιομηχανικής εμπειρίας με ορισμένα συνήθη πρωτόκολλα και λειτουργικά δεδομένα, όπως συμπλήρωσε.
Ο Christoph Zipf, όμως, της WindEurope, δήλωσε επίσης στο CNBC ότι τα προβλήματα στη Siemens Gamesa περιορίζονται σε αυτούς: «Φυσικά, κάθε νέο μοντέλο ανεμογεννήτριας συνοδεύεται από νέες προκλήσεις, απαιτεί αυστηρές δοκιμές και πιστοποίηση. Αλλά η ευρωπαϊκή αιολική βιομηχανία ξεπέρασε όλες αυτές τις προκλήσεις και διατήρησε την ισχυρή φήμη της».
Πηγές ειδικές με το θέμα, με τις οποίες επικοινώνησε η «δημοκρατία», συμφώνησαν με τη δεύτερη άποψη, αναφέροντας πως η γενίκευση μπορεί και να είναι εκ του πονηρού και πως τα προβλήματα της Siemens δεν είναι γενικευμένα και δεν είναι δυνατόν να αφορούν όλο τον κλάδο.
---
---
---
Αυτές τις θαλάσσιες ζώνες και πιθανότατα και την περιοχή ανατολικά της Εύβοιας περιλαμβάνει, σύμφωνα με πληροφορίες, το Εθνικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης Υπεράκτιων Αιολικών Πάρκων που θα διασφαλίσει για τους επενδυτές όσο το δυνατόν καθαρότερες από άποψη περιορισμών περιοχές οργανωμένης ανάπτυξης υπεράκτιων αιολικών πάρκων.
Η αρμόδια αρχή ΕΔΕΥΕΠ (Eλληνική Διαχειριστική Αρχή Υδρογονανθράκων) βρίσκεται στο τελικό στάδιο οριστικοποίησης του εθνικού προγράμματος με τις θαλάσσιες ζώνες όπου θα αναπτυχθούν τα πρώτα 2.000-2.500 MW υπεράκτιων αιολικών πάρκων, το προσχέδιο του οποίου αναμένεται να καταθέσει στο αρμόδιο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας μέχρι τα τέλη Mαΐου.
Το προσχέδιο θα περιλαμβάνει τις παραπάνω περιοχές ως δυνητικές για την ανάπτυξη υπεράκτιων αιολικών πάρκων και αφού εγκριθεί με ΚΥΑ από τα συνολικά εννέα εμπλεκόμενα υπουργεία, θα προχωρήσει η ακριβής οριοθέτηση των περιοχών οργανωμένης ανάπτυξης καθώς και των θαλάσσιων «οικοπέδων» εντός της κάθε οργανωμένης περιοχής που θα παραχωρηθούν στους επενδυτές μέσω διαγωνισμών. Η διαδικασία λόγω των εθνικών εκλογών εκτιμάται ότι θα καθυστερήσει από δύο εβδομάδες έως και δύο μήνες, σε περίπτωση που υπάρξει δεύτερος γύρος για τον σχηματισμό κυβέρνησης.
Η επιλογή των περιοχών προέκυψε στη βάση της αξιολόγησης μιας σειράς κριτηρίων (περιβαλλοντικά, χωροταξικά, οικονομικά, κοινωνικά και γεωπολιτικά) και έπειτα από μια συνεχή διαβούλευση με τα υπουργεία και τις εμπλεκόμενες αρχές αδειοδότησης (υπουργεία Αμυνας, Ναυτιλίας, Πολιτισμού, Εξωτερικών, Υπηρεσίες Αεροπορίας, Διεύθυνση Αλιείας, Διεύθυνση Περιβάλλοντος κ.λπ.), ώστε να αποφευχθούν εκ των προτέρων περιορισμοί που μπορεί να οδηγήσουν σε καθυστερήσεις.
Το πρώτο κριτήριο για την επιλογή των καταλληλότερων περιοχών ήταν το αιολικό δυναμικό, αφού η ένταση των ανέμων καθορίζει και τον βαθμό απόδοσης των επενδύσεων και την τιμή της παραγόμενης ενέργειας. Στη συνέχεια η ΕΔΕΥΕΠ έλαβε υπόψη της τις δυνατότητες απορρόφησης της παραγόμενης ισχύος από το δίκτυο.
Ο Διαχειριστής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΔΜΗΕ) έχει εγκαίρως παραδώσει ακριβή στοιχεία για τη δυναμικότητα του δικτύου και τις δυνατότητες απορρόφησης πρόσθετης ισχύος σε καθένα από τα συμπλέγματα του Βορείου Αιγαίου, των Δωδεκανήσων, της Κρήτης και των Κυκλάδων. Με την ολοκλήρωση των διασυνδέσεων το δίκτυο θα μπορεί να καλύψει ισχύ 2.000-2.500 MW που προβλέπει το εθνικό σχέδιο για τα υπεράκτια αιολικά έως το 2030. Αυτό που επισημάνθηκε ωστόσο και στη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε προχθές μεταξύ ΑΔΜΗΕ, ΕΔΕΥΕΠ, που έχει εκ του νόμου την αρμοδιότητα της διαχείρισης των έργων, και της ΕΛΕΤΑΕΝ (Ελληνική Επιστημονική Ενωση Αιολικής Ενέργειας), είναι ότι θα πρέπει αφενός να υπάρξει κάποιου είδους παρέμβαση για τη διάθεση αυτής της δυναμικότητας αποκλειστικά σε υπεράκτια έργα και αφετέρου να τεθούν όρια για τη δέσμευσή της από έργα που πράγματι θα υλοποιηθούν, ώστε να αποφευχθεί το φαινόμενο της δέσμευσης ηλεκτρικού χώρου από βαλτωμένα έργα, που παρατηρείται με τα χερσαία αιολικά και τα φωτοβολταϊκά.
Γεωπολιτικά κριτήρια, όπως για παράδειγμα τα έξι μίλια στις περιοχές του Αιγαίου και της Κρήτης, περιορίζουν σημαντικά το εύρος των ζωνών ανάπτυξης υπεράκτιων αιολικών στις συγκεκριμένες περιοχές, ενώ ο τουρισμός βάζει, αντίστοιχα, περιορισμούς στα όρια των θαλάσσιων ζωνών στις Κυκλάδες, που εμφανίζουν το πιο πλούσιο αιολικό δυναμικό. Πολλά ως προς τις πραγματικές δυνατότητες αξιοποίησης του θαλάσσιου αιολικού δυναμικού της χώρας θα κριθούν και από τη δημόσια διαβούλευση που θα ακολουθήσει με τοπικές κοινωνίες και φορείς. Πάντως, οι επικεφαλής των διοικήσεων των τριών οργανισμών που έχουν κεντρικό ρόλο στην υλοποίηση του εθνικού σχεδιασμού για τα υπεράκτια αιολικά πάρκα (ΕΔΕΥΕΠ, ΑΔΜΗΕ και ΕΛΕΤΑΕΝ) επιβεβαίωσαν σε συνάντηση που είχαν χθες τη στενή συνεργασία τους για την ταχεία προώθηση των έργων.
Σε θέση μάχης Ελληνες και ξένοι επενδυτέςΟ πρώτος κύκλος δημοπράτησης θαλασσίων οικοπέδων για την εγκατάσταση υπεράκτιων αιολικών πάρκων θα αφορά έργα ελάχιστης ισχύος 200-250 MW. To όριο, σύμφωνα με πληροφορίες, τίθεται στη βάση της μέγιστης δυνατής αποδοτικότητας των έργων και της διασφάλισης χαμηλής τιμής της παραγόμενης ενέργειας για τους καταναλωτές, αφού τα έργα θα λάβουν λειτουργική ενίσχυση για 20 χρόνια.
Αυτό σημαίνει ότι σε πρώτη φάση και βάσει της δημοπράτησης συνολικής ισχύος 2.000-2.500 MW μέχρι το 2030 που προβλέπει το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ), στις ελληνικές θάλασσες θα εγκατασταθούν μάξιμουμ γύρω στα 10-12 αιολικά πάρκα. Ενας αριθμός εξ αυτών θα είναι πλωτά αιολικά με κατώτατο όριο ισχύος τα 200 MW και ένας αριθμός υπεράκτια αιολικά σταθερής έδρασης με κατώτατο όριο ισχύος τα 250 MW.
Η νέα αγορά που ανοίγει είναι αντικείμενο διεκδίκησης ισχυρών ξένων εταιρειών που κατέχουν τεχνογνωσία και έχουν συμμαχήσει με εγχώριους ενεργειακούς ομίλους. Ο νόμος βάζει υψηλά τον πήχυ των κριτηρίων τεχνικής και οικονομικής επάρκειας για τους επενδυτές.
Αιτήσεις για την έκδοση άδειας ερευνών υπεράκτιων αιολικών πάρκων μπορούν να υποβάλουν εταιρείες που έχουν αποδεδειγμένη ή δάνεια εμπειρία τα τελευταία 10 χρόνια στην ανάπτυξη και λειτουργία αντίστοιχων έργων, ισχύος τουλάχιστον 100 MW. Ο ετήσιος κύκλος εργασιών του φυσικού προσώπου ή των μετόχων που υποβάλλουν το αίτημα για χορήγ ηση αδειών θα πρέπει να είναι μεγαλύτερος από 2 δισ. ευρώ.
Εν αναμονή του πρώτου διαγωνισμού παραχωρήσεων, που βάσει του σχεδιασμού τοποθετείται το 2027, έχουν συγκροτηθεί τα πρώτα επιχειρηματικά σχήματα μεταξύ Ελλήνων και ξένων επενδυτών. Συμφωνίες έχουν υπογράψει η γερμανική RWE με τη HELLENiQ ENERGY, η ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή με την Ocean Winds (κοινοπραξία της πορτογαλικής EDPR και της γαλλικής Engie), η Mytilineos με τη δανέζικη Copenhagen Offshore Partners, η Motor Oil με την Abu Dhabi Future Energy Company (Masdar) και η Iντρακάτ με την Parkwind. Εταίρο αναζητεί και η ΔΕΗ Ανανεώσιμες, η οποία βρίσκεται σε συζητήσεις με τρεις ξένες εταιρείες και τις πληροφορίες να τη φέρουν πιο κοντά στη γαλλική Total Eren. Ισχυρό εξακολουθεί να είναι, σύμφωνα με πληροφορίες, και το ενδιαφέρον της νορβηγικής Equinor, η οποία όμως μέχρι σήμερα δεν έχει έρθει σε συμφωνία με κάποια ελληνική εταιρεία. Στην «κούρσα» πάντως προπορεύεται ο όμιλος Κοπελούζου, ο οποίος θα κατασκευάσει το πρώτο πιλοτικό αιολικό πάρκο στη θαλάσσια περιοχή της Αλεξανδρούπολης εντός της πρώτης «go-to area» στην Ελλάδα, δηλαδή εντός οριοθετημένης περιοχής, όπως προβλέπει η εργαλειοθήκη REPowerEU της Κομισιόν, στην οποία τα έργα ΑΠΕ προχωρούν με διαδικασίες ταχείας αδειοδότησης. Ο όμιλος Κοπελούζου έχει διασφαλίσει άδεια παραγωγής για θαλάσσιο πάρκο ισχύος 216 MW από το 2012 στην υπεράκτια περιοχή της Αλεξανδρούπολης. Το έργο έχει χαρακτηριστεί πιλοτικό με νόμο και θα προχωρήσει εκτός διαγωνιστικής διαδικασίας. Μάλιστα τις προηγούμενες ημέρες στάλθηκε στην Κομισιόν η επιστολή προ-κοινοποίησης του έργου που απαιτεί η κοινοτική νομοθεσία για την έγκρισή του. Πληροφορίες φέρουν τον όμιλο Κοπελούζου να βρίσκεται σε συζητήσεις με δύο ελληνικές εταιρείες για συμμετοχή στην ανάπτυξη του έργου. Η νέα αγορά των υπεράκτιων αιολικών σε πρώτη φάση εκτιμάται ότι θα κινητοποιήσει επενδύσεις ύψους 6,3 δισ. ευρώ έως το τέλος της δεκαετίας.
---
Εκατοντάδες πράσινα MW αιολικής ενέργειας πετάχτηκαν από το σύστημα για να διατηρηθεί η ευστάθειαOι εισαγωγές που ακολουθούν τη ροή παραγωγής των φωτοβλταϊκών εγχέοντας στο ελληνικό σύστημα ενέργεια, συνήθως τις ώρες που πέφτει η παραγωγή τους και οι τιμές ανεβαίνουν, έριξαν μαζικά στο σύστημα 1500 MW προκαλώντας συνθήκες αστάθειας, αφού την ίδια ώρα είχε υποχωρήσει η παραγωγή των φωτοβολταϊκών αλλά ήταν αυξημένη η παραγωγή των αιολικών λόγω ανέμων, κάτι που δεν είχε προβλεφθεί.
Ετσι και προκειμένου να διατηρηθεί η ευστάθεια του συστήματος ο ΑΔΜΗΕ πέταξε εκτός αρκετά πράσινα μεγαβάτ από την παραγωγή των αιολικών πάρκων. Περικοπές πράσινης παραγωγής είχαν γίνει και νωρίτερα γύρω στις 12 το μεσημέρι, όταν είχε αρχίσει να ανεβαίνει σημαντικά και η παραγωγή των φωτοβολταϊκών.
---
Ζητήματα εθνικής ασφαλείας και τουριστικής ανάπτυξης περιορίζουν τις θαλάσσιες περιοχές όπου μπορούν να κατασκευαστούν
Γεωπολιτικά κριτήρια, όπως για παράδειγμα τα έξι μίλια στις περιοχές του Αιγαίου και της Κρήτης αλλά και τα ανελαστικά επιχειρησιακά σχέδια του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Αμυνας, έχουν θέσει εκτός πάνω από τις μισές περιοχές που είχε συμπεριλάβει το αρχικό σχέδιο ανάπτυξης υπεράκτιων αιολικών πάρκων στις ελληνικές θάλασσες.
Περιορισμοί έχουν επιβληθεί και στα όρια των θαλάσσιων ζωνών στις Κυκλάδες για λόγους τουριστικής ανάπτυξης, με αποτέλεσμα να έχουν αποκλειστεί οι πλέον πλούσιες σε θαλάσσιο αιολικό δυναμικό περιοχές της χώρας. Η κατάσταση, όπως έχει διαμορφωθεί μέχρι στιγμής και σύμφωνα με τα όσα μεταφέρουν στην «Κ» αρμόδιες πηγές, οδηγεί σε έναν κατακερματισμό των έργων, που σημαίνει αυξημένο κόστος εγκατάστασης και λειτουργίας, αφού απαιτούνται περισσότερες υποδομές (καλώδια, υποσταθμοί κ.λπ.) και αυξημένη αντίστοιχα επιβάρυνση για τους καταναλωτές διότι πρόκειται για έργα που θα λάβουν λειτουργική ενίσχυση για 20 χρόνια.
Η εικόνα αυτή επιβεβαιώνεται και από πλευράς των επενδυτών που είδαν κάποιες από τις πλέον πλούσιες σε αιολικό δυναμικό περιοχές, όπως αυτή μεταξύ Κρήτης και Κάσου, να «κόβονται» για εθνικούς λόγους, τους οποίους βεβαίως κατανοούν απολύτως. «Δεν υπάρχει πια η έννοια μιας ευρύτερης μεγάλης περιοχής εντός της οποίας θα μπορούσαν να αναπτυχθούν πολλά «οικόπεδα» για την εγκατάσταση υπεράκτιων αιολικών. Οδηγούμαστε, όπως φαίνεται σε πολλά απομακρυσμένα και σχετικά μικρά «οικόπεδα», κάτι που περιορίζει και τις αποδόσεις και αυξάνει τα κόστη», τονίζει στην «Κ» εκπρόσωπος του κλάδου των αιολικών.
Τα ραντάρΜόνο για λόγους εθνικής άμυνας, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, έχουν απορριφθεί πάνω από τις μισές περιοχές που είχαν συμπεριληφθεί στον αρχικό σχεδια-σμό. Το ΓΕΕΘΑ «έκοψε» περιοχές που επηρεάζουν τις επιχειρήσεις του στρατού οι οποίες για παράδειγμα μπορεί να περιλαμβάνουν συγκεκριμένες θέσεις ενός υποβρυχίου και διέλευσης πολεμικών πλοίων. Τέτοιου είδους περιοχές βγήκαν οριστικά από τον προγραμματισμό και οι προσπάθειες που καταβάλλονται αυτό το διάστημα μεταξύ των συναρμοδίων υπουργείων είναι να μη συρρικνωθούν περιοχές στις οποίες τα αιολικά πάρκα μπορεί να επηρεάσουν ραντάρ του στρατού.
Το ραντάρ επηρεάζεται με δύο τρόπους από τις ανεμογεννήτριες όταν είναι σε κοντινή απόσταση, όπως εξηγούν στην «Κ» αρμόδιοι παράγοντες. «Οταν στέλνει ένα σήμα, αυτό αντανακλάται από τα κινούμενα μέρη της ανεμογεννήτριας και επιστρέφει, με αποτέλεσμα το ραντάρ να το καταγράφει ως στόχο γιατί δεν διαθέτει δυνατότητα άμεσης επεξεργασίας για να αντιληφθεί περί τίνος πραγματικά πρόκειται. Στη δεύτερη περίπτωση, όταν υπάρχει μια συστοιχία ανεμογεννητριών δημιουργείται ένα είδος «κουρτίνας» που δεν επιτρέπει στο ραντάρ που βρίσκεται από πίσω να ελέγξει τον χώρο, με συνέπεια να κινδυνεύεις να χάσεις ειδικά ελικόπτερα».
Σε πολλές περιπτώσεις ο στρατός ελέγχει μια θαλάσσια περιοχή από δύο ή και τρία σημεία, οπότε ακόμη και ένα από τα ραντάρ του να επηρεάζεται, μπορεί να μην εγκρίνει την παραχώρηση της συγκεκριμένης περιοχής για την εγκατάσταση υπεράκτιων ανεμογεννητριών.
Λύση πάντως στο πρόβλημα με τη λειτουργία των ραντάρ του στρατού μπορεί να δώσει η τεχνολογία, η οποία, όπως αναφέρουν αρμόδιοι παράγοντες, είναι διαθέσιμη στην αγορά και έχει δοκιμαστεί σε άλλες περιοχές του πλανήτη. Μάλιστα, σε επίπεδο συναρμοδίων υπουργείων έχει ξεκινήσει η συζήτηση για την τεχνολογική αναβάθμιση κάποιων ραντάρ και με την ολοκλήρωσή της θα οριστικοποιηθεί και ο χάρτης των εγκεκριμένων περιοχών για την εγκατάσταση υπεράκτιων αιολικών πάρκων.
Η εκτίμηση, πάντως, που υπάρχει στις αρμόδιες κυβερνητικές αρχές είναι ότι εάν δεν υπήρχαν εθνικοί περιορισμοί, είχαν επιλυθεί δηλαδή ευαίσθητα γεωπολιτικά ζητήματα, θα υπερδιπλασιαζόταν το αξιοποιήσιμο θαλάσσιο αιολικό δυναμικό της χώρας.
Oι περιοχές που είχαν αρχικά προκριθεί είναι η Κρήτη και συγκεκριμένα η θαλάσσια έκταση από τη Σητεία έως τον Ξηρόκαμπο, το Ανατολικό Αιγαίο στον άξονα Λέσβου – Χίου – Σάμου, τα Δωδεκάνησα στον άξονα Ικαρίας – Πάτμου – Λέρου και στα ανατολικά της Εύβοιας, οι Κυκλάδες και η θαλάσσια περιοχή μεταξύ Λήμνου – Αη Στράτη.
Την πορεία του εθνικού προγράμματος ανάπτυξης υπεράκτιων αιολικών πάρκων παρακολουθεί επισταμένως και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος είχε μια πλήρη ενημέρωση επ’ αυτού από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας κατά την επίσκεψή του την περασμένη Πέμπτη στη Μεσογείων. Με δηλώσεις του ανέδειξε σε προτεραιότητα της κυβέρνησης το ζήτημα της ενεργειακής μετάβασης, κάνοντας ειδική αναφορά στην αποθήκευση και στη «νέα αγορά των αιολικών στη θάλασσα». Από τις δηλώσεις του πρωθυπουργού κατά την επίσκεψή του στο ΥΠΕΝ φάνηκε ότι νεότερα, για το πώς θα προχωρήσει ο εθνικός σχεδιασμός για το άνοιγμα της νέας αυτής αγοράς, θα υπάρξουν μετά το πέρας της θερινής περιόδου και θα ανακοινωθούν από τον ίδιο τον πρωθυπουργό τον Σεπτέμβριο στη ΔΕΘ.
Αυτό σημαίνει ότι μετατίθεται για τον Σεπτέμβριο η οριστικοποίηση του Εθνικού Προγράμματος Ανάπτυξης Υπεράκτιων Αιολικών Πάρκων και η παράδοση του προσχεδίου στο ΥΠΕΝ από την ΕΔΕΥΕΠ (Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων) που έχει οριστεί ως ο φορέας διαχείρισης των υπεράκτιων αιολικών. Η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος δεν επέτρεψε την επίλυση των ζητημάτων που ανέκυψαν με το ΓΕΕΘΑ για την οριστικοποίηση του Εθνικού Προγράμματος, η άμεση δημοσιοποίηση του οποίου θα είναι ένα ισχυρό μήνυμα προς την επενδυτική κοινότητα, που… αναμένει στο ακουστικό της.
Μεγάλο ενδιαφέρον από Ελληνες και ξένους επενδυτέςΟ εθνικός στόχος που έχει τεθεί μέσω του αναθεωρημένου Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το
Κλίμα (ΕΣΕΚ) είναι η ανάπτυξη στις ελληνικές θάλασσες αιολικών πάρκων συνολικής ισχύος 2-2,5
GW. Κάποια από αυτά θα είναι πλωτά αιολικά με κατώτατο όριο ισχύος, σύμφωνα με πληροφορίες,
τα 200 MW και κάποια άλλα υπεράκτια αιολικά σταθερής έδρασης με κατώτατο όριο ισχύος τα 250 MW.
Ο πρώτος διαγωνισμός δημοπράτησης θαλάσσιων οικοπέδων για την
εγκατάσταση υπεράκτιων αιολικών πάρκων είχε αρχικά προγραμματιστεί για
το 2027, αλλά εκτιμάται ότι δεν πρόκειται να
προχωρήσει πριν από το 2028. Δικαίωμα υποβολής προσφορών θα έχουν οι
εταιρείες (ή κοινοπραξίες) που έχουν λάβει άδεια έρευνας της ευρύτερης
περιοχής εντός της οποίας περιλαμβάνεται στο συγκεκριμένο θαλάσσιο
«οικόπεδο», δηλαδή της Περιοχής Οργανωμένης Ανάπτυξης Υπεράκτιων
Αιολικών Πάρκων (ΠΟΑΥΑΠ). Εν αναμονή του πρώτου διαγωνισμού
παραχωρήσεων, έχουν συγκροτηθεί τα πρώτα επιχειρηματικά σχήματα μεταξύ
Ελλήνων και ξένων επενδυτών. Συμφωνίες έχουν υπογράψει η γερμανική RWE
με τη HELLENiQ
ENERGY, η ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή με την Ocean Winds (κοινοπραξία της πορτογαλικής EDPR και της
γαλλικής Engie), η Mytilineos με τη δανέζικη Copenhagen Offshore
Partners, η Motor Oil με την Abu Dhabi Future Energy Company (Masdar)
και η Iντρακάτ με την Parkwind. Εταίρο αναζητεί και η ΔΕΗ Ανανεώσιμες, η
οποία βρίσκεται σε συζητήσεις με τρεις ξένες εταιρείες και οι
πληροφορίες τη φέρουν πιο κοντά στη γαλλική Total Eren. Ισχυρό
εξακολουθεί να είναι, σύμφωνα με πληροφορίες, και το ενδιαφέρον της
νορβηγικής Equinor, η οποία όμως μέχρι σήμερα δεν έχει έρθει σε συμφωνία
με κάποια ελληνική εταιρεία.
Τα πρώτα έργα, πάντως, θα εγκατασταθούν κατά πάσα πιθανότητα στη θαλάσσια περιοχή
της Αλεξανδρούπολης εντός της πρώτης «go-to area» στην Ελλάδα, δηλαδή
εντός οριοθετημένης περιοχής, όπως προβλέπει η εργαλειοθήκη REPowerEU
της Κομισιόν, στην οποία τα έργα ΑΠΕ
προχωρούν με διαδικασίες ταχείας αδειοδότησης. Η Περιφερειακή Ενότητα
Εβρου και βορείως-βορειοανατολικώς της Σαμοθράκης έχει καθοριστεί με
νόμο ότι θα φιλοξενήσει πιλοτικά έργα ισχύος έως 600 MW, τα οποία θα
προχωρήσουν εκτός διαγωνιστικής διαδικασίας και με ορισμένη διοικητικά
λειτουργική ενίσχυση. Πρόκειται για έργα του ομίλου Κοπελούζου (216 MW)
και της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ (485 MW). Οι δύο όμιλοι εξετάζουν την από κοινού
δραστηριοποίηση στο
στάδιο των απαιτούμενων ερευνητικών μελετών, ενώ πληροφορίες φέρουν στο κοινό σχήμα να συμμετέχει και η Motor Oil.
---
---
Καλές οι εγγυημένες τιμές αλλά καλύτερα τα υπερκέρδη του Χρηματιστηρίου!
«Προ ενεργειακής κρίσης, όταν οι χονδρικές τιμές του ρεύματος ήταν χαμηλές, οι παραγωγοί ΑΠΕ απολάμβαναν τις (πολύ) υψηλότερες εγγυημένες τιμές των 20ετών συμβάσεων τις οποίες είχαν συνάψει με το κράτος. Όταν μάλιστα ο Χατζηδάκης, ως υπουργός Ενέργειας επιχείρησε να μειώσει τις εγγυημένες τιμές, υποστήριζαν πως δεν μπορεί το κράτος να αλλάξει τις συμβάσεις, γιατί εκτός των άλλων θα ήταν ένα κακό μήνυμα και για τους επενδυτές γενικότερα. Ο Χατζηδάκης πήρε μετάθεση στο Εργασίας, ήρθε η ενεργειακή κρίση και η χονδρική τιμή έγινε υψηλότερη από τις εγγυημένες που είχαν εξασφαλίσει. Άρχισαν λοιπόν να πιέζουν, οι παραγωγοί ΑΠΕ πια, για αλλαγή των συμβάσεων. Ο Σκρέκας, που είναι μάλλον πιο ευαίσθητος από τον Χατζηδάκη στις ανησυχίες των επενδυτών, τους έδωσε, με νομοθετική ρύθμιση, τη δυνατότητα να «παγώσουν» για δύο χρόνια τις συμβάσεις με τις εγγυημένες τιμές και να πωλούν στις υψηλότερες τιμές αγοράς. Μετά τη διετία θα επανέλθουν στο καθεστώς των εγγυημένων τιμών. Δύο συμπεράσματα: Πρώτον, οι παραγωγοί ΑΠΕ προφανώς εκτιμούν ότι οι τιμές αγοράς θα είναι για την επόμενη διετία πάνω από εκείνες που «κλείδωσαν» με τις μακροχρόνιες συμβάσεις, κάτι που είναι μάλλον κακό για τους καταναλωτές. Δεύτερον, αλλαγή των συμβάσεων μπορεί να γίνει, αρκεί να στέλνει το «σωστό» μήνυμα στους επενδυτές.». [1]
Αυτά γράφονται στη στήλη «ΔΗΚΤΗΣ» της εφημερίδας «Καθημερινή» της 23ης Απριλίου 2023 με τίτλο «Το «σωστό» και το «λάθος» μήνυμα στους επενδυτές». Η αναφερόμενη νομοθετική ρύθμιση περιλαμβάνεται στο γνωστό πολύ-νομοσχέδιο που ψηφίστηκε πρόσφατα και συγκεκριμένα στο άρθρο 112 του ν. 5037/2023. Στην αιτιολογική έκθεση του νόμου αναφέρεται: «[…]με συγκεκριμένες διατάξεις ενισχύεται η οικονομική βιωσιμότητα και αποδοτικότητα έργων ΑΠΕ όπου η αύξηση του κατασκευαστικού κόστους, των πρώτων υλών και του κόστους ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώνουν έθετε τις επενδύσεις εν αμφιβόλω. […] Με τη ρύθμιση […]ξεπαγώνει η κατασκευή των έργων ΑΠΕ που έχει σταματήσει λόγω της σημαντικής αύξησης του κατασκευαστικού κόστους διασφαλίζοντας την οικονομική βιωσιμότητα των έργων αυτών.».
Βέβαια για τον ίδιο ακριβώς λόγο υπάρχουν και λειτουργούν τα συστήματα επιδοτήσεων που ισχύουν και εφαρμόζονται για τα έργα Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας! Επομένως η νομοθετική ρύθμιση έγινε για να καλύψει το πρόσθετο κόστος που η ίδια η λειτουργία της αγοράς ενέργειας δημιούργησε! Και έγινε δίνοντας στους «επενδυτές» μονάδων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, μια ευκαιρία στην αισχροκέρδεια που προάγει -μέσω του Χρηματιστήριου Ενέργειας- το Μοντέλο Στόχος (Target Model ) σύμφωνα με το οποίο οι τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας για όλες τις μονάδες παραγωγής ενέργειας καθορίζεται από την πιο ακριβή μονάδα που μπαίνει κάθε φορά στο Σύστημα. Το Μοντέλο που συντηρεί η κοινωνία πληρώνοντας υπέρογκες αυξήσεις για να μην διαταραχθεί η λειτουργία της αγοράς! [2]
Ασφάλεια των «επενδυτών» από τους κινδύνους της …ελεύθερης αγοράς
Στην υπερ-ρυθμισμένη «ελεύθερη» αγορά των έργων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, εδώ και πολλές δεκαετίες οι «επενδυτές» δεν παίρνουν οικονομικό ρίσκο για τις επενδύσεις τους και η ασφάλειά τους από τους κινδύνους της ελεύθερης αγοράς, ρυθμίζεται νομοθετικά από τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης με βάση την ενεργειακή πολιτική των Βρυξελλών, η οποία βέβαια, δομείται με τη συναίνεσή τους.
Στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας, όπου ο προστατευτισμός προσπαθεί μάταια να δώσει τη θέση του στο «αγορακεντρικό» μοντέλο, οι αντιφάσεις είναι μνημειώδεις όπως και η προσπάθεια να «αποδειχθεί» κάθε φορά ότι τα προστατευτικά μέτρα είναι συμβατά με τη νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική της Ευρώπης και τον ανταγωνισμό.
«Η θεμελιώδης ιδέα που παρατηρείται στα συστήματα εγγυημένων τιμών είναι ότι η ενέργεια, η οποία παράγεται από ανανεώσιμες πηγές, αγοράζεται για ορισμένο χρονικό διάστημα σε σταθερές τιμές, οι οποίες καθορίζονται συνήθως από το κράτος και είναι αυξημένες σε σχέση με τις τιμές της αγοράς… Το βασικό μειονέκτημα των συστημάτων FiT συνίσταται στο υψηλό δημοσιονομικό κόστος, το οποίο απαιτείται για τη χρηματοδότησή τους. Στο βωμό της επίτευξης των ενεργειακών στόχων θυσιάζεται ο καταναλωτής, ο οποίος συχνά αποτελεί τον κυρίως βαρυνόμενο από τις επιβαρύνσεις που επιβάλλονται για τη χρηματοδότηση των συστημάτων αυτών.». [3]
Αρχικά στη χώρα μας, τη δεκαετία του ’90, καθορίστηκε τρόπος αποζημίωσης της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας από μονάδες παραγωγής Ανανεώσιμων Πηγών σε σταθερές τιμές Ενέργειας με το σύστημα των εγγυημένων τιμών (feed-in tariff). Παράλληλα θεσπίσθηκε υποχρέωση των μονοπωλιακών επιχειρήσεων (ΔΕΗ) να αγοράζουν την παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια, αλλά και να απορροφούν στο Σύστημα την ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από τις μονάδες αυτές κατά προτεραιότητα .
Στη συνέχεια, με το ν. 4414/2016 το καθεστώς στήριξης των μονάδων παραγωγής από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας διαφοροποιήθηκε. Καθιερώθηκε ένα σύστημα παροχής διαφορικής προσαύξησης (feed-in premium), δηλαδή προσαύξησης της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος που διαμορφώνεται στην αγορά, με σκοπό τον περιορισμό τους κόστους λειτουργίας των μονάδων παραγωγής από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.
«Ο νομοθέτης επέλεξε το σύστημα της διαφορικής έναντι της σταθερής προσαύξησης «ώστε να
υπάρχει αποσυσχέτιση από μελλοντικές διαφοροποιήσεις στην εξέλιξη της τιμής που θα καθορίζεται στη χονδρεμπορική αγορά και για να υπάρχει έλεγχος του συνολικού εσόδου που λαμβάνουν οι συγκεκριμένοι σταθμοί ΑΠΕ. Με αυτό τον τρόπο ελαχιστοποιούνται τόσο φαινόμενα υπερ-αποζημίωσης όσο και υπο-αποζημίωσης της παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ». [4]
Σήμερα το Υπουργείο «Περιβάλλοντος» έρχεται να διαφοροποιήσει με πλάγιο τρόπο αυτόν τον κανόνα και να υπερ-επιδοτήσει τη λειτουργία μονάδων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας καθιερώνοντας –προσωρινά έστω- την εφαρμογή ενός ιδιότυπου συστήματος που επιτρέπει στους «επενδυτές» μονάδων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας να συμμετέχουν στην αισχροκέρδεια του Χρηματιστηρίου για δύο χρόνια, με δυνατότητα να επιστρέψουν στην ασφάλεια των συμβάσεων
παροχής διαφορικής προσαύξησης! Με πολύ ενδιαφέρον θα παρακολουθήσουμε τον κ. Σκρέκα και τους «επενδυτές» να (συνεχίσουν να) ισχυρίζονται ότι οι μονάδες Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας παράγουν το φθηνότερο ηλεκτρικό ρεύμα και ότι επιδοτούν τους λογαριασμούς των καταναλωτών!
[1] Το «σωστό» και το «λάθος» μήνυμα στους επενδυτές, kathimerini.gr
[2] Πληρώνουμε υπέρογκες αυξήσεις για να μην διαταραχθεί η λειτουργία της αγοράς!, edromos.gr
[3][4] Διπλωματική εργασία: «Τα συστήματα λειτουργικής ενίσχυσης των ΑΠΕ και οι επιβαλλόμενες επιβαρύνσεις για τη χρηματοδότησή τους», ΕΚΠΑ, 2021
πηγή: https://edromos.gr/kales-oi-eggyimenes-times-alla-kalytera-ta-yperkerdi-toy-chrimatistirioy/
---
Εχουμε 330 ημέρες ηλιοφάνεια, πλούσιο αιολικό δυναμικό, αλλά κάθε χρόνο εισάγουμε κοντά στα 6 δισ. ευρώ πετρέλαιο και φυσικό αέριο.
Το γεωγραφικό μας ανάγλυφο είναι ιδανικό για την ανάπτυξη αντλησιοταμιευτικών έργων και έργων αποθήκευσης, αλλά αυτό δεν αποτελεί εθνική προτεραιότητα. Και μπορεί η Ελλάδα να είναι η 7η χώρα παγκόσμια στην παραγωγή ΑΠΕ, όμως ο κλάδος είναι από τους πλέον κατασυκοφαντημένους.
συνέχεια και ολόκληρο στο https://www.energymag.gr...P-E
Το Συμβούλιο της ΕΕ ενέκρινε σήμερα τη νέα οδηγία για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, σχεδόν διπλασιάζοντας το μερίδιό τους στην κατανάλωση ενέργειας στην ΕΕ στο 42,5% ως το 2030, από 22% που είναι σήμερα.
Η νέα οδηγία προβλέπει και έναν πρόσθετο στόχο στο 45% που θα προσπαθήσουν να επιτύχουν τα κράτη-μέλη της ΕΕ.
Όλα τα κράτη μέλη θα συμβάλουν στην επίτευξη των φιλόδοξων στόχων στον κλάδο των μεταφορών, στη βιομηχανία και στα κτίρια, με στόχο να επιταχυνθεί η ενσωμάτωση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε αυτούς τους τομείς.
συνέχεια και ολόκληρο στο https://energypress.gr/index.php/news/egkrithike-apo-eyropaiko-symboylio-i-nea-odigia-tis-ee-gia-tis-ape
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκφράζει την ικανοποίησή της για τη σημερινή έγκριση των τελευταίων δύο πυλώνων της δέσμης νομοθετικών μέτρων προσαρμογής στον στόχο του 55% (Fit for 55), η οποία αποσκοπεί στην επίτευξη των κλιματικών στόχων της ΕΕ για το 2030.
Με τη σημερινή έγκριση της αναθεωρημένης οδηγίας για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) και του κανονισμού ReFuelEU για τις αεροπορικές μεταφορές, η ΕΕ έχει πλέον νομικά δεσμευτικούς στόχους για το κλίμα που καλύπτουν όλους τους βασικούς τομείς της οικονομίας...
συνέχεια και ολόκληρο στο https://energypress.gr/index.php/news/komision-epidokimazei-tin-egkrisi-tis-odigias-gia-tis-ape
---
"Στην Ελλάδα το 2022 οι ΑΠΕ ήταν πρώτες σε συμμετοχή στην παραγωγή ηλεκτρ. ρεύματος με μερίδιο 41,6 % και στην κατηγορία αυτή του χαμηλού κόστους παραγωγής πρέπει να προστεθούν το 8,5 % των υδροηλεκτρικών και το 11,8 % του λιγνίτη" (άρθρο του Παύλου Δερμενάκη, "Αυξάνεται και άλλο το κόστος ρεύματος και θέρμανσης", στην εφημερίδα "δρόμος ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ", φύλ. 656, 21/10/2023)
---
Κίνηση για την Προστασία των Νησίδων
---
Διαδηλωτές στο Οσλο απαιτούν την απομάκρυνση των ανεμογεννητριών από τη γη των ιθαγενών Πηγή: Protagon.gr
---
«Ναυαγούν» τα υπεράκτια αιολικά πάρκα της Ευρώπης
Αποτυγχάνουν οι ευρωπαϊκές προσπάθειες για ταχεία ανάπτυξη υπεράκτιων αιολικών πάρκων που θα συμβάλουν στη μείωση της εξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο και στη μείωση των εκπομπών υπερθέρμανσης του πλανήτη. Τα έργα προχωρούν μετ' εμποδίων, μεταδίδει το Bloomberg.
Για να επιτύχει τους στόχους της αναφορικά με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, το κλίμα και την ενεργειακή ασφάλεια, η ΕΕ οφείλει να προχωρήσει σε σημαντικές αλλαγές στον τρόπο που προωθεί τα εν λόγω έργα, αλλά και στην παροχή κινήτρων για την παραγωγή υδρογόνου, σύμφωνα με τον Rasmus Errboe, επικεφαλής της δανέζικης Orsted A/S, του μεγαλύτερου κατασκευαστή υπεράκτιων αιολικών πάρκων στην Ευρώπη.
Ευρωπαίοι ηγέτες συγκεντρώθηκαν στο Βέλγιο τη Δευτέρα για να προωθήσουν τις χαμηλές εκπομπές άνθρακα στη Βόρεια Θάλασσα. Σχεδόν πριν από έναν χρόνο, η Γερμανία, το Βέλγιο, η Ολλανδία και η Δανία εξέδωσαν δήλωση για την επιτάχυνση των υπεράκτιων αιολικών κατασκευών ώστε να φτάσουν χωρητικότητα 65 γιγαβάτ έως το 2030, περίπου πέντε φορές παραπάνω από τις ποσότητες που χρησιμοποιούνται σήμερα. Η Βρετανία σχεδιάζει αιολικά πάρκα επιπλέον 50 γιγαβάτ στα ανοιχτά των ακτών της.
Οι χώρες είναι αυτή τη στιγμή έχουν μείνει πολύ πίσω από τους στόχους για το 2030. Αναλυτές του Bloomberg προβλέπουν ότι οι πέντε παραπάνω χώρες θα φτάσουν γύρω στα 88 γιγαβάτ μέχρι το τέλος της δεκαετίας, περίπου τρία τέταρτα των δηλωμένων στόχων τους.
Παρά την πολιτική ώθηση για επιτάχυνση διαδικασιών, οι δαπάνες έχουν επιβραδυνθεί. Πέρυσι, δεν υπήρξε ούτε μία τελική επενδυτική απόφαση για νέο υπεράκτιο αιολικό πάρκο, σύμφωνα με τον όμιλο WindEurope.
Φέτος σημειώθηκε κάποια βελτίωση, με νέες επενδύσεις, αλλά με αβέβαια αποτελέσματα. Για παράδειγμα, το αιολικό πάρκο Hornsea 3 της Orsted ανατολικά της Βρετανίας, προϋπολογισμού 8 δισ, λιρών, κινδυνεύει να μην προχωρήσει επειδή το κόστος έχει εκτοξευθεί στα ύψη.
Παράλληλα, η δανέζικη εταιρεία προσπαθεί να καταλήξει στην επενδυτική της απόφαση για τα υπεράκτια αιολικά έργα Baltica 2 και 3 στην Πολωνία, δυναμικότητας 2,5 γιγαβάτ, σε συνεργασία με την PGE Polska Grupa Energetyczna.
Engie και EDP συμφώνησαν πρόσφατα να επενδύσουν σε αιολικό πάρκο αξίας 2 δισ. λιρών στα ανοιχτά των βρετανικών ακτών.
Wind Turbine Failures Becoming More Frequent, Wind Power Costs Rise as Wildlife Affected Negatively
Πριν από µερικούς μήνες έθεσα σε λειτουργία έναν ιδιόκτητο μικρό φωτοβολταϊκό σταθμό στην Κεντρική Ελλάδα. Αν δεν ήμουν ειδικευμένος στις ΑΠΕ και είχα διαβάσει εκείνη την περίοδο τo άρθρο του καθηγητή Γιώργου Ατσαλάκη, με τίτλο «O πληθωρισμός θα κολλήσει σε υψηλό ποσοστό», που δημοσιεύθηκε στις 18.12.2022 στην έντυπη έκδοση της «Καθημερινής», θα μπορούσα να είχα μεγάλη ανησυχία για την επένδυσή μου. Κι αυτό διότι το άρθρο γράφει επί λέξει –στην παράγραφο για τις ΑΠΕ– περίπου στη μέση:
«…Η παραγωγή αιολικής και ηλιακής ενέργειας επιδοτείται από τα κράτη, αλλιώς οι επενδύσεις δεν θα ήταν βιώσιμες και η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος θα ήταν πανάκριβη. Ποιος θα δημιουργούσε ένα εργοστάσιο που θα παράγει μόνο στο 30% της παραγωγικής του δυναμικότητας; Οι παραγόμενες ποσότητες του 30% πρέπει να επωμιστούν το κόστος επένδυσης του υπολοίπου 70% της παραγωγικής δυναμικότητας που δεν χρησιμοποιείται. Στην οικονομική πραγματικότητα κανείς δεν επενδύει σε εργοστάσια που παράγουν μόνο 30% της δυναμικότητάς τους…»!
Δηλαδή, σύμφωνα με τα άρθρο:
α) Θα έπρεπε να έχω λάβει κάποιας μορφής επιδότηση από το κράτος για το φωτοβολταϊκό μου, που δεν έλαβα, αλλά ούτε και θα μπορούσα αφού δεν προβλέπεται τέτοια επιδότηση.
β) Θα έπρεπε να ανησυχώ ιδιαίτερα, αφού σύμφωνα με το άρθρο, «κανείς δεν επενδύει σε εργοστάσια που παράγουν μόνο το 30% της δυναμικότητάς τους», ενώ εγώ επένδυσα σε ένα φωτοβολταϊκό σταθμό που δεν παράγει ούτε καν 30% της δυναμικότητάς του, αλλά λιγότερο και από 20%!
Ευτυχώς στην πραγματικότητα δεν χρειάζεται να ανησυχήσω, αφού δεν ισχύουν τα παραπάνω που αναγράφονται στο από 18/12/2022 άρθρο.
Δράττομαι λοιπόν της ευκαιρίας να προσφέρω ταπεινά την εμπειρία μου στον αρθρογράφο και στους αναγνώστες που έχουν ειδικεύσεις και γνώσεις σε άλλους κλάδους αλλά όχι στην ενέργεια. Ετσι θα μπορούν κι αυτοί με τη σειρά τους να μην ανησυχούν αν θέλουν να επενδύσουν στις ΑΠΕ, αλλά και να γνωρίσουν μια αλήθεια: Οι ίδιες οι ΑΠΕ επιδοτούν σήμερα τους λογαριασμούς κατανάλωσης ρεύματος:
1) Καμία επιδότηση δεν δίνεται στις ΑΠΕ, από καμία ευρωπαϊκή κυβέρνηση, εδώ και πολλά χρόνια. [σχόλιο ΕΠΠΠΟ: αλήθεια]
Κατ’ εφαρμογήν της ανακοίνωσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής C200/28.06.2014, ήδη από το 2016 καθιερώθηκε και στη χώρα μας σύστημα μειοδοτικών διαγωνισμών για την τιμή πώλησης της παραγόμενης ενέργειας από σταθμούς ΑΠΕ. Κατ’ εξαίρεση μέχρι και φέτος, νέα έργα ΑΠΕ μικρής κλίμακας σε αγρούς ή στέγες απολαμβάνουν σταθερή τιμή, ρυθμιζόμενη από τον υπουργό Ενέργειας. Ομως και αυτά λαμβάνουν πολύ χαμηλή τιμή πώλησης ενέργειας, που κάθε άλλο παρά επιδότηση μπορεί να θεωρηθεί: Για παράδειγμα, ο δικός μου μικρός φωτοβολταϊκός σταθμός πωλεί την παραγόμενη ενέργεια στο δίκτυο με τιμή μόλις 6,5 λεπτά του ευρώ ανά κιλοβατώρα (KWh). Την ίδια ώρα, ως καταναλωτής αγοράζω από το δίκτυο με τιμή περίπου 20 λεπτά του ευρώ ανά κιλοβατώρα (KWh), δηλαδή τριπλάσια. Την τιμή των 20 λεπτών την έχω χάρη στην επιδότηση από το «Ταμείο Ενεργειακής Μετάβασης». Αν δεν υπήρχε το ταμείο, θα πλήρωνα περισσότερα από 40 λεπτά ανά κιλοβατώρα, όπως αναγράφεται στις «χρεώσεις προμήθειας» στις πίσω σελίδες των λογαριασμών ρεύματος! Τα μεγαλύτερου μεγέθους έργα αιολικών και φωτοβολταϊκών σταθμών που επιλέγονται στους διαγωνισμούς, πωλούν την ηλεκτρική ενέργειά τους σε ακόμη χαμηλότερες τιμές: Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ) κατά τον πρόσφατο διαγωνισμό που διενήργησε στις 5.9.2022, η τιμή πώλησης της παραγόμενης ενέργειας από τους σταθμούς που επιλέχθηκαν (απόφαση ΡΑΕ 691/2022) διαμορφώθηκε σε:
– 5,76 λεπτά ανά κιλοβατώρα για τους νέους αιολικούς σταθμούς.
– 4,79 λεπτά ανά κιλοβατώρα για τους νέους φωτοβολταϊκούς σταθμούς.
Καμία επιδότηση δεν δίνεται στις ΑΠΕ, από καμία ευρωπαϊκή κυβέρνηση, εδώ και πολλά χρόνια.
Χωρίς αυτές τις ΑΠΕ η ενέργεια θα πρέπει να παραχθεί από ορυκτά καύσιμα με πολλαπλάσιο κόστος. Σύμφωνα και πάλι με τα στοιχεία της ΡΑΕ, για το τελευταίο εξάμηνο του 2022 το κόστος αυτό ήταν 20 λεπτά ανά κιλοβατώρα για τους λιγνιτικούς σταθμούς και 41,2 λεπτά ανά κιλοβατώρα για σταθμούς φυσικού αερίου.
Βλέποντας τα παραπάνω πραγματικά νούμερα, δεν μπορούμε να έχουμε αμφιβολία για το όφελός μας από τις ΑΠΕ, ως καταναλωτές. Οι αιολικοί και οι φωτοβολταϊκοί σταθμοί όχι μόνο δεν επιδοτούνται, αλλά αντίθετα επιδοτούν σήμερα τους λογαριασμούς των καταναλωτών, αφού οι συμβατικοί σταθμοί παράγουν 3 έως 8 φορές πιο ακριβά, εκτοξεύοντας τη χονδρεμπορική τιμή ηλεκτρικής ενέργειας, βάσει της οποίας καθορίζεται στη συνέχεια η λιανική τιμή. Η διαφορά των χαμηλών τιμών που εισπράττουν οι ΑΠΕ από τις υψηλές τιμές της αγοράς ενέργειας μεταφέρεται από τον διαχειριστή στο Ταμείο Ενεργειακής Μετάβασης και από εκεί επιδοτούνται οι καταναλωτές, όπως αναγράφεται και στην πρώτη σελίδα των λογαριασμών τους. [σχόλιο ΕΠΠΠΟ: ψευδή τα αναφερόμενα στον λιγνίτη κλπ: υπό την έννοια ότι η τιμή του είναι τεχνητώς ανεβασμένη από τους φόρους για το CO2 κλπ. Με κανονικές συνθήκες λειτοργίας της αγοράς η τιμή για τον λιγνίτη θα ήταν 4-4,5 λεπτά ανά κιλοβατώρα]
2) Η «παραγωγική δυναμικότητα» που μνημονεύει το άρθρο του αξιότιμου καθηγητή, ο οποίος την ορίζει μάλιστα στο 30%, ανεξαιρέτως τεχνολογίας ΑΠΕ, είναι ο «συντελεστής φορτίου» (αγγλιστί: capacity factor). Ο συντελεστής φορτίου είναι ο δείκτης παραγωγικότητας τον οποίο χρησιμοποιούμε για να συγκρίνουμε σταθμούς της ίδιας και μόνο τεχνολογίας, π.χ. δύο αιολικούς σταθμούς μεταξύ τους. Η σύγκριση –εκλαϊκευμένα– πραγματοποιείται ως εξής:
Είτε συγκρίνουμε δύο ίδιους σταθμούς σε διαφορετικές θέσεις, ώστε να ελέγξουμε τις θέσεις, ως προς την αφθονία του ανανεώσιμου πόρου (άνεμος), είτε, αντίστροφα, συγκρίνουμε δύο διαφορετικούς σταθμούς σε ίδιες θέσεις, ώστε να ελέγξουμε τεχνικά στοιχεία αυτών. Σε καμία όμως περίπτωση δεν χρησιμοποιούμε τον συντελεστή φορτίου για να συγκρίνουμε σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής διαφορετικών τεχνολογιών, αλλά ούτε για να αποφασίσουμε την υλοποίηση ή μη μιας επένδυσης με τον τρόπο που εννοεί, σφάλλοντας, το άρθρο. Η απόφαση υλοποίησης, ή όχι, ενός έργου λαμβάνεται με έλεγχο οικονομικών παραμέτρων και ειδικότερα με τη μελλοντική απόδοση των επενδεδυμένων κεφαλαίων με βάση κυρίως το κόστος χρήματος, το αρχικό κεφάλαιο που πρέπει να καταβληθεί, την ποσότητα της παραγόμενης ενέργειας και την τιμή πώλησής της.
Αξίζει να σημειωθεί ότι για τις διαφορετικές τεχνολογίες ΑΠΕ ισχύουν
τα εξής: Οι φωτοβολταϊκοί σταθμοί έχουν τους μικρότερους συντελεστές
φορτίου (κάτω του 20%). Ακολουθούν οι αιολικοί σταθμοί με συντελεστές
φορτίου 28%-45% (από αυτούς μάλλον πήρε το «30%» ο αρθρογράφος). Μετά
βρίσκουμε τα υδροηλεκτρικά με συντελεστές τάξεως 40%-45%, μετά τους
σταθμοί γεωθερμίας με συντελεστές φορτίου περί το 70% και τέλος τους
σταθμούς βιομάζας (για τους οποίους υφίσταται και το μικρότερο
επενδυτικό ενδιαφέρον), παρόλο που έχουν τους υψηλότερους συντελεστές
φορτίου, της τάξεως του 80%. [σχόλιο ΕΠΠΠΟ: εδώ ουσιαστικά αποφεύγετε η απάντηση και απλά θολώνεται το θέμα. Άλλωστε το άρθρο κατά βάσιν αποσκοπεί σε αυτό που ακολουθεί, δηλαδή την διαφήμιση των ΑΠΕ]
Συμπερασματικά, λοιπόν, θα συνιστούσα στους αναγνώστες τα εξής:
Εφόσον διαθέτουν κατάλληλους πόρους, μπορούν να επενδύσουν στις ΑΠΕ χωρίς ανησυχία –με οποιονδήποτε τρόπο κρίνουν πρόσφορο οι ίδιοι– π.χ. ως παραγωγοί με ένα μικρό φωτοβολταϊκό στη στέγη τους, ή ως μέτοχοι σε μεγαλύτερους σταθμούς, γνωρίζοντας πως πρόκειται για υγιείς επενδύσεις. Ετσι, όχι μόνο θα συνεισφέρουν στην εξομάλυνση των τιμών των λογαριασμών ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά θα γίνουν και οι ίδιοι μέλη της «μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας» που θα επιχειρήσει τις επόμενες δεκαετίες να επιτύχει την πλήρη απεξάρτηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης από τις αυταρχικές χώρες-παραγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου.
* Ο κ. Κωνσταντίνος Βρεττός είναι σύμβουλος επενδύσεων σε ΑΠΕ και επιχειρηματίας.
---
Renewables groups sound alarm over grid connection delaysPlease use the sharing tools found via the share button at the top or side of articles. Copying articles to share with others is a breach of
FT.com T&Cs and Copyright Policy. Email licensing@ft.com to buy additional rights. Subscribers may share up to 10 or 20 articles per month using the gift article service. More information can be found here.
https://www.ft.com/content/bc200569-cb85-4842-a59a-f04d342805fc?desktop=true&segmentId=7c8f09b9-9b61-4fbb-9430-9208a9e233c8#myft:notification:daily-email:content
Renewable energy and battery storage site developers are warning that a wait of up to 13 years to connect to Britain’s energy grid is threatening investment and undermining the shift away from fossil fuels.
About 600 projects with combined capacity of 176GW are in the queue in England and Wales, according to National Grid, against 64GW of connected capacity.
Some battery, wind and solar projects are being told they have to wait until 2036 for a connection.
Mark Rowcroft, development director at battery storage site company Exagen, said he “was quoted 2036 last month”, adding that “nobody can hold a project for that long”.
η συνέχεια και ολόκληρο στο https://www.ft.com/content/bc200569-cb85-4842-a59a-f04d342805fc?desktop=true&segmentId=7c8f09b9-9b61-4fbb-9430-9208a9e233c8#myft:notification:daily-email:content
και από ελληνικό ιστότοπο:
Όπως δήλωσε o επικεφαλής του τμήματος υδρογόνου της Centrica, το δίκτυο είναι «απολύτως περιορισμένο», σημειώνοντας χαρακτηριστικά: «Προφανώς δεν μπορούν να συνδεθούν σχεδόν καθόλου νέες μπαταρίες ή ΑΠΕ στο δίκτυο. Μας έγινε γνωστό ότι φωτοβολταϊκό πάρκο 14 MW έλαβε όρους σύνδεσης για το 2033».
Επιπλέον, είχε αναφερθεί προηγουμένως ότι επενδυτές μεγάλων έργων παραγωγής και αποθήκευσης που επιδιώκουν να συνδεθούν στο δίκτυο, έλαβαν χρονοδιαγράμματα από το 2028 και πολύ αργότερα.
«Το έργο που έλαβε όρους για το 2033 είναι τυχερό, αφού για τους περισσότερους δρομολογείται για το 2036 ή το 2037. Αν κάνετε αίτηση με ένα νέο φωτοβολταϊκό, μπαταρία, ηλεκτρολύτη υδρογόνου και φορτιστή μεγάλων ηλεκτρικών οχημάτων, στις περισσότερες περιοχές της χώρας θα πάρετε ημερομηνία σύνδεσης σε 15 χρόνια και πλέον», υπογραμμίζει ο διευθύνων σύμβουλος της Regen, που διαχειρίζεται το δίκτυο αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας, προσθέτοντας:
«Δεδομένου ότι οι στόχοι μας είναι μάλλον νωρίτερα από αυτό, πρόκειται για ένα τεράστιο πρόβλημα για τη μετάβαση στο "net zero"».
---
Οι αιολικές και φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις ξεπέρασαν για πρώτη φορά το φυσικό αέριο σε παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, υπολογίζει το κέντρο μελετών για ενεργειακά ζητήματα Ember.
Το 2022 συμμετοχή στο ενεργειακό μείγμα των ανεμογεννητριών και των φωτοβολταϊκών πλαισίων έφθασε το 22% στο σύνολο της ΕΕ, ακολουθούμενη από αυτή του φυσικού αερίου (20%) και του γαιάνθρακα (16%).
31/1/2023, ολόκληρο στο https://www.in.gr/2023/01/31/economy/ape-aioliki-kai-iliaki-energeia-kseperasan-gia-proti-fora-fysiko-aerio-stin-ee/Europe’s wind industry flags further weakness in 2023 despite energy demand
Παρασκευή, Ιανουαρίου 27, 2023, από το https://giorgoskatsadonis.blogspot.com
«Είναι ευκαιρία!» είχε πει στον γιο του το 2010 ο αγρότης που μετέτρεψε το κτήμα του σε νεκρά φύση καλυμμένη από φωτοβολταϊκά πλαίσια, ακολουθώντας το σχέδιο υλοποίησης της πρώτης γενιάς αγροτικών φωτοβολταϊκών που περιλάμβανε δελεαστικές διευκολύνσεις και κίνητρα. Εγκαταστάθηκαν τότε 2500 φωτοβολταϊκά των 100 kW. Στόχος ήταν η ''φτηνή ενέργεια'' για τους αγρότες, που μετατράπηκαν σε παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας και ''απολάμβαναν'', μαζί με άλλους παραγωγούς ΑΠΕ, τις υψηλότερες παγκοσμίως τιμές, εγγυημένες για τα επόμενα 20 χρόνια. Αυτή η βίαιη, χωρίς ουσιαστικό σχεδιασμό, πολιτική προώθηση των ΑΠΕ αύξησε σημαντικά το κόστος ηλεκτρικής ενέργειας που πλήρωνε ο Έλληνας καταναλωτής με εξωφρενικές χρεώσεις τέλους ΕΤΜΕΑΡ στους λογαριασμούς ρεύματος. Πολλά από τα κίνητρα αποσύρθηκαν αργότερα και ο αγρότης κατάλαβε εκ των υστέρων ότι κατέστρεψε ανόητα την επιχειρηματική/παραγωγική μονάδα του θεωρώντας ευκαιρία το να εισπράττει χωρίς να κοπιάζει …
Σήμερα πλέον διακινούνται ''ενεργειακά υπερκέρδη'' μέσα από διεθνή και εγχώρια κερδοσκοπικά παιγνίδια μεγάλων παραγωγών και παρόχων ενέργειας, χρηματοπιστωτικών παραγόντων, κυβερνήσεων και Ευρωπαϊκών θεσμών. Είναι ευκαιρία! Σπεύδουν οι ενδιαφερόμενοι, μεγάλες εταιρείες, ομάδες και ιδιώτες, σχετικοί και άσχετοι με το αντικείμενο, να δηλώσουν ''επενδυτές'' προκειμένου να συμμετάσχουν στο ''ενεργειακό πανηγύρι'' εύκολου πλουτισμού, και να πάρουν κάποιο μερίδιο από τα υπερκέρδη! Νέοι ''πολιτικοί'' σχεδιασμοί και πάλι για αγροτικά φωτοβολταϊκά!
Τι την θέλουμε την γεωργική γη; Με τα ενεργειακά υπερκέρδη θα πλουτίσουμε ως ''επενδυτές'' γρήγορα και εύκολα! Πληρώνουν οι πολίτες- καταναλωτές που δεν έχουν επιλογή πέρα από το να πάρουν κάποια επιδότηση … Όλα φαίνεται να γίνονται ευκαιριακά και αποσπασματικά χωρίς καμία σχέση με ολοκληρωμένο και τεκμηριωμένο σχεδιασμό που συμπεριλαμβάνει όλους τους παραγωγικούς κλάδους, τους φυσικούς πόρους και τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους.
Είναι ευκαιρία, λοιπόν, να καταστρέψουμε τη γη. Να καταστρέψουμε φυτά και δέντρα που με τη φωτοσύνθεση μετατρέπουν, με μοναδικά αποδοτικά τρόπο, την ηλιακή ενέργεια σε τρόφιμα, ζωοτροφές και υλικά.Να καταστρέψουμε φυτά και δέντρα που παράγουν οξυγόνο, απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα, συμβάλλοντας στον έλεγχο των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (ΑτΘ), και αποτελούν αναπόσπαστο κρίκο στην ισορροπία των οικοσυστημάτων.
Ας κόψουμε δένδρα, ας εγκαταλείψουμε καλλιέργειες, ας καλύψουμε δασικές εκτάσεις, ας γεμίσουμε τη γη με φωτοβολταϊκά. Ποιος νοιάζεται για την διαφύλαξη της γεωργικής γης και παραγωγής; Ποιος γνωρίζει ότι ακόμη κι ένα υποβαθμισμένο κομμάτι γης μπορεί να παράξει βιογενή προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας, συμβάλλοντας μέσω της κυκλικής βιο-οικονομίας στην πραγματική τοπική ανάπτυξη και στο ΑΕΠ της χώρας; Δεν υπάρχει άγονη γη. Υπάρχει το πρόσχημα ''άγονης γης''! Ποιος νοιάζεται για το επισφαλές εμπορικό ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων και τροφίμων και την επαπειλούμενη επισιτιστική κρίση; Σύνθημα φαίνεται να είναι το εύκολο χρήμα σε βάρος όσων εργάζονται σκληρά και παράγουν, ιδιαίτερα σε καιρούς ''καταλήστευσης'' των καταναλωτών ενέργειας.
Είναι ευκαιρία να καταστρέψουμε το μοναδικό φυσικό τοπίο αυτής της ευλογημένης χώρας που έχει εξυμνηθεί για αιώνες, με τεράστια χωματουργικά έργα και γιγαντιαίες ανεμογεννήτριες στις πανέμορφες βουνοκορφές της, φυτεύοντας σκυρόδεμα και μεταλλικές κατασκευές στην πολύτιμη γεωργική γη. Ποιος νοιάζεται για την ανεπανόρθωτη κακοποίηση του; Ο βιασμός της φύσης θυσία στα υπερκέρδη …
Προς τι ο καταιγισμός αδειοδοτήσεων νέων τεράστιων φωτοβολταϊκών και αιολικών πάρκων όταν η συνεισφορά της χώρας στις παγκόσμιες εκπομπές ΑτΘ είναι μηδαμινή (2% στην ΕΕ, 0.3% παγκόσμια); Δεν επαρκούν οι στέγες για εγκατάσταση φωτοβολταϊκών; Στην Ολλανδία περίπου 1,5 εκατ. νοικοκυριά με φωτοβολταϊκά σε στέγες αντιπροσωπεύουν το 40% της συνολικά εγκατεστημένης ισχύος φωτοβολταϊκών (με στόχο τα 4,5 εκατ. νοικοκυριά ως το 2026). Στην Ελλάδα μόλις 50.000 νοικοκυριά διαθέτουν οικιακό φωτοβολταϊκό.
Διακηρύσσεται πανηγυρικά ότι στόχος είναι να γίνει η Ελλάδα «εξαγωγός χώρα πράσινης ενέργειας χάρις στη δυναμική διείσδυση των ΑΠΕ στο ηλεκτρικό μίγμα» και διατυμπανίζεται «η μετατροπή της χώρας μας σε φυσική μπαταρία για ολόκληρη τη νοτιοανατολική Ευρώπη». Ποιοι θα ''εξάγουν''; Οι ''επενδυτές'' φυσικά. Τα επιχειρήματα υπέρ των ΑΠΕ -αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, προώθηση της πράσινης ανάπτυξης και κάλυψη ενεργειακών αναγκών- ακούγονται σαν πρόφαση. Μήπως τα υπερκέρδη των ''επενδυτών'' είναι ο πραγματικός στόχος;
Όταν σκάσει εκκωφαντικά η υπερ - φούσκα των ΑΠΕ, κάποιοι θα πρέπει να μαζέψουν τα συντρίμμια. Να αφαιρέσουν βαριές μεταλλικές κατασκευές και δομικές κατασκευές σκυροδέματος από τις βουνοκορφές και τα χωράφια και να αποκαταστήσουν τη γη σαν πολύτιμο παραγωγικό πόρο. Να επανέλθει το Ελληνικό τοπίο στον τόπο του!
Κάποιοι θα πρέπει επίσης να μαζέψουν τους παραπλανημένους αγρότες και να τους εκπαιδεύσουν ξανά στην πραγματική παραγωγή. Για να παράγει και να εξάγει, αντί να εισάγει, η χώρα τρόφιμα υψηλής ποιότητας και προστιθέμενης αξίας! Αυτό θα είναι μια πραγματική ευκαιρία …
Δημήτρης Μπριασούλης, Ομότιμος Καθηγητής
Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πηγή - efsyn.gr
Κινδυνεύει το στοίχημα Ε.Ε. για αποθήκευση ενέργειας
Απροστάτευτοι έναντι του επιδοτούμενου ανταγωνισμού οι «πρωταθλητές» της
Μπορεί για τους μη ειδήμονες να μην είναι ευρέως γνωστό, όμως οι μπαταρίες αποτελούν βασικό πυλώνα της ενεργειακής μετάβασης και του περιορισμού της εξάρτησης από τους υδρογονάνθρακες. Ιδίως οι μπαταρίες ιόντων λιθίου που προορίζονται για συστήματα αποθήκευσης ενέργειας –όχι αποκλειστικά για την αυτοκινητοβιομηχανία– διαδραματίζουν καίριο ρόλο στην ενεργειακή αυτονομία μιας χώρας, στηρίζοντας τη μετάβαση στην ηλεκτροδότηση από ΑΠΕ. Την ίδια στιγμή, ένα από τα «διδάγματα» που προέκυψαν από την πανδημία –που προκαλεί ακόμη χάος στην εφοδιαστική αλυσίδα– σχετίζεται με την ανάγκη μετεγκατάστασης σειράς παραγωγικών δραστηριοτήτων εκτός Κίνας. Σε αυτό το υπόβαθρο εντάσσονται οι πρόσφατες αντιδράσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης κατά του πακέτου μέτρων στήριξης ύψους 369 δισ. δολ. της κυβέρνησης Μπάιντεν για την ενίσχυση της δικής της βιομηχανίας τεχνολογιών φιλικών προς το περιβάλλον με στόχο τη μείωση της εξάρτησης από την Κίνα.
Ηδη, η Αμερική διοχετεύει κεφάλαια σε όλη την αλυσίδα παραγωγής μπαταριών λιθίου, δηλαδή εργοστάσια γραφίτη, διυλιστήρια κοβαλτίου (που περιέχουν οι μπαταρίες ιόντων λιθίου) και πολύ μεγάλου μεγέθους εργοστάσια (gigafactory) παραγωγής μπαταρίας. Για παράδειγμα, στη Βόρεια Καρολίνα, όπου στο παρελθόν χτυπούσε η καρδιά της παραγωγής λιθίου, η βιομηχανία χημικών Livent ολοκλήρωσε πρόσφατα την επέκταση του διυλιστηρίου υδροξειδίου του λιθίου (χρησιμοποιείται στις μπαταρίες των ηλεκτρικών οχημάτων).
Δεδομένου ότι οι ευρωπαϊκοί κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις δεν προβλέπουν εξίσου γενναιόδωρες φοροαπαλλαγές με αυτές των ΗΠΑ, οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, που επενδύουν στην ενεργειακή μετάβαση, κινδυνεύουν σταδιακά να χάσουν το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Κατ’ επέκταση, για μία ακόμη φορά, η Ευρώπη θα μπορούσε να βρεθεί αντιμέτωπη με τον κίνδυνο περαιτέρω αποβιομηχάνισης. Ως εκ τούτου, παράγοντες της αγοράς τονίζουν ότι θα πρέπει άμεσα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή –που ήδη εξετάζει, αλλά όχι με τόσο γοργούς ρυθμούς, την υιοθέτηση σχετικών πρωτοβουλιών– να λάβει μέτρα για τη δημιουργία των δικών της πρωταθλητών, τη στήριξη δηλαδή των ευρωπαϊκών εταιρειών που εξειδικεύονται στην παραγωγή μπαταριών λιθίου για αποθήκευση ενέργειας. Οπως προσθέτουν, στα κράτη-μέλη που θα πρέπει να στηριχθούν, μέσω ενός χρηματοδοτικού οχήματος ενίσχυσης των εγχώριων προμηθευτών και τόνωσης της διεθνούς ανταγωνιστικότητάς τους, θα πρέπει να συμπεριληφθούν και μικρότερες χώρες όπως η Ελλάδα. Προς αυτή την κατεύθυνση, κατά πληροφορίες, την υιοθέτηση σχετικών πρωτοβουλιών εξετάζει η ελληνική κυβέρνηση.
H Sunlight
Η παραγωγή μπαταριών επί ευρωπαϊκού εδάφους αποτελεί και εθνική υπόθεση, εάν ληφθεί υπόψη ότι η αύξηση των τιμών πρώτων υλών και τα προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα που προκάλεσε η πανδημία, θα μπορούσαν να προκαλέσουν «μπλακ άουτ» σε ολόκληρες χώρες. Προς την κατεύθυνση αυτή, ζητούμενο είναι οι ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες να πετύχουν τη στήριξη του συνόλου της εφοδιαστικής αλυσίδας μπαταρίας λιθίου, από την έρευνα και ανάπτυξη μέχρι την παραγωγή. Η Ελλάδα, όπως αναφέρουν παράγοντες της αγοράς, διαθέτει συγκριτικό πλεονέκτημα στην παραγωγή βιομηχανικής μπαταρίας. Κι αυτό διότι η ελληνική Sunlight Group, συμφερόντων του επιχειρηματία Πάνου Γερμανού, είναι η μοναδική εταιρεία στο δυτικό ημισφαίριο που δρομολογεί την παραγωγή στοιχείων λιθίου που διαθέτουν τις κατάλληλες προδιαγραφές για συστήματα αποθήκευσης ενέργειας. Υπολογίζεται ότι το δρομολογούμενο επενδυτικό σχέδιο της Sunlight, ύψους 1,4 δισ. ευρώ, για τη δημιουργία βιομηχανικού πάρκου στοιχείων για μπαταρίες λιθίου στην Κοζάνη θα δημιουργήσει περισσότερες από 10.000 άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας. Σύμφωνα με τη Sunlight, το συγκεκριμένο έργο θα διαδραματίσει καταλυτικό ρόλο στην ενεργειακή μετάβαση, καθώς εστιάζει στην παραγωγή στοιχείων λιθίου που χρησιμοποιούνται για τα συστήματα αποθήκευσης ενέργειας, βιομηχανικής και χαμηλής τάσης. Τα συστήματα δηλαδή που αποθηκεύουν ηλεκτρική ενέργεια από ΑΠΕ και χρησιμοποιούνται για τη σταθεροποίηση του δικτύου ηλεκτροδότησης, αλλά και για οικιακές εφαρμογές (π.χ. με φωτοβολταϊκό στη στέγη). Τα ίδια στοιχεία έχουν εφαρμογή και σε μπαταρίες για εκτός δρόμου βιομηχανικά ηλεκτρικά οχήματα (κλαρκ, ανυψωτικά, παλετοφόρα κ.ά.), οχήματα αναψυχής, θαλάσσια σκάφη αναψυχής και αυτοματοποιημένα καθοδηγούμενα οχήματα (AGVs).
Η εταιρεία προχωράει ήδη στην εγκατάσταση πιλοτικής γραμμής παραγωγής πρωτότυπων στοιχείων λιθίου στην Ξάνθη. Πρόκειται για επένδυση επιπλέον 130 εκατ. ευρώ, που θα συνοδευτεί με τη δημιουργία κέντρου εκπαίδευσης.
Επίσης, με στόχο την καθετοποίηση της παραγωγής, μετά τις πρόσφατες εξαγορές, η Sunlight διαθέτει ιδιόκτητες μονάδες παραγωγής για την κατασκευή καλουπιών, κατεργασμένων μερών και εξαρτημάτων, αλλά και μεταλλικών κιβωτίων αποθήκευσης ενέργειας, κατάλληλων για βιομηχανικές εφαρμογές στο Κιλκίς, στην Ξάνθη και στη Γερμανία. Επενδύει ακόμη σε μονάδες παραγωγής φορτιστών στην Ιταλία, με τη συναρμολόγηση των συστοιχιών και μπαταριών λιθίου να γίνεται στις εγκαταστάσεις της στην Ξάνθη, και στη Βερόνα. Σύντομα, στις μονάδες συναρμολόγησης μπαταριών λιθίου της εταιρείας θα προστεθεί και η νέα μονάδα που κατασκευάζει στο Mebane της Βόρειας Καρολίνας. Στα σχέδιά της βρίσκεται ακόμη και πιλοτική γραμμή ανακύκλωσης μπαταριών λιθίου που η εταιρεία θα εγκαταστήσει στην Ξάνθη.
Επενδύσεις πολλών δισεκατομμυρίων σε όλο τον κόσμο μέχρι το 2031Η πιο σύντομη οδός, σύμφωνα με τους ειδικούς, για την ελαχιστοποίηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα είναι η αποθήκευση ενέργειας, η οποία σήμερα εξακολουθεί να στηρίζεται ως επί το πλείστον στα ορυκτά καύσιμα, τον άνθρακα, το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο.
Βέβαια, η καύση των ορυκτών καυσίμων στους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής ή στα αυτοκίνητα τελεί υπό διωγμόν. Κι αυτό με στόχο τη μείωση κατά 45% των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα συγκριτικά με το 2010, προκειμένου να αποφευχθεί η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά περισσότερο από 1,5 βαθμό Κελσίου.
Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, που βασίζονται στην αξιοποίηση του ανέμου και του ήλιου, εξυπηρετούν τον στόχο της ενεργειακής μετάβασης, αλλά υπόκεινται στη μεταβλητότητα των καιρικών συνθηκών, στην ένταση του ανέμου και στον βαθμό ηλιοφάνειας. Στο πρόβλημα αποθήκευσης ενέργειας από ανεμογεννήτριες και τουρμπίνες, λύση έχουν δώσει τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια, η αντλησιοταμίευση, αλλά και οι υποδομές αποθήκευσης συμπιεσμένου φυσικού αερίου.
Σε αυτά έρχονται να προστεθούν οι μπαταρίες ιόντων λιθίου που έχουν τη δυνατότητα αποθήκευσης ενέργειας. Πρόκειται για μια ταχέως αναπτυσσόμενη αγορά, της οποίας η αξία τοποθετείται σε δεκάδες δισεκατομμύρια τα προσεχή χρόνια, ενώ εκτιμάται ότι μέχρι το 2031 η χωρητικότητα των συστημάτων αποθήκευσης θα ανέλθει σε 500 GW, σύμφωνα με τη Wood Mackenzie.
Κατά την ίδια έκθεση, στην Ευρώπη, λόγω ρυθμιστικών εμποδίων που περιορίζουν τις αποδόσεις των συγκεκριμένων επενδύσεων, η ζήτηση δεν αναμένεται να ξεπεράσει τις 159 γιγαβατώρες (GWh) έως το 2031, έναντι 422 και 600 GWh στην Κίνα και στις ΗΠΑ, αντιστοίχως. Παγκοσμίως, κυρίαρχη θέση στην αγορά των μπαταριών λιθίου για αποθήκευση ενέργειας κατέχουν οι κινεζικοί όμιλοι, ενώ η Sunlight θα αποτελέσει την πρώτη, πανευρωπαϊκά, τέτοιου είδους εταιρεία όταν η επένδυσή της στη Βόρεια Ελλάδα τεθεί σε λειτουργία.
Με δεδομένη την κυριαρχία της Κίνας και ύστερα από τους κλυδωνισμούς που προκάλεσε η πανδημία στην εφοδιαστική αλυσίδα, νούμερο ένα προτεραιότητα των κατασκευαστών μπαταριών αποτελεί η μείωση της εξάρτησης από τη Χώρα του Δράκου, που έχει καταφέρει να ελέγξει το σύνολο των κρίκων της παραγωγικής διαδικασίας. Στο πλαίσιο αυτό, οι ΗΠΑ επιδιώκουν να αποκτήσουν πρωταγωνιστικό ρόλο ενόψει και της προσδοκώμενης εκτίναξης της αγοράς της ηλεκτροκίνησης, που αναμένεται να εκτοξευθεί με περίπου 2,5 εκατ. πωλήσεις οχημάτων μέχρι το 2025 στην Αμερική και τον Αμερικανό πρόεδρο να έχει θέσει ως στόχο, έως το 2030, οι μισές πωλήσεις επιβατικών αυτοκινήτων να αφορούν ηλεκτρικά οχήματα. Εκτιμάται ότι ο νόμος Μπάιντεν έχει προσελκύσει από την έναρξη ισχύος του (μέσα Αυγούστου) κατά 80% περισσότερες επενδύσεις, της τάξεως των 13,5 δισ. ευρώ, συγκριτικά με τρεις μήνες πριν. Με αυτά τα δεδομένα, όπως αναφέρουν παράγοντες της αγοράς, η επιτάχυνση των σχεδίων της Ε.Ε. θα πρέπει να οδηγήσει στη δημιουργία μιας ανταγωνιστικής βιομηχανίας που θα συμβάλει στους στόχους της ενεργειακής αυτονομίας και της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας. Και να επιβάλει την άμεση λειτουργία ενός ευρωπαϊκού μηχανισμού που θα στηρίξει τις αναγκαίες επενδύσεις, λαμβάνοντας υπόψη ότι «το μέλλον της Ευρώπης δεν μπορεί να εξαρτάται αποκλειστικά από την ιδιωτική πρωτοβουλία και χρηματοδότηση».
Πού πάνε τα αιολικά όταν πεθάνουν;
Πώς αποσύρεται, ανακυκλώνεται και αντικαθίσταται η πρώτη γενιά ανεμογεννητριών που συμπληρώνουν τώρα τον κύκλο ζωής τους
Στα βουνά πάνω από το Καστρί, κοντά στο νότιο άκρο της Εύβοιας, το τοπίο έχει κάτι το απόκοσμο. Από τη μια πλευρά βρίσκεται το Αιγαίο, που αλλάζει χρώματα κάτω από τη χειμωνιάτικη συννεφιά. Από την άλλη πλευρά το βουνό, που θυμίζει λατομείο από τους δρόμους και τις κομμένες πλαγιές, γεμάτο με διαδοχικές συστάδες από ανεμογεννήτριες που βουίζουν από τον δυνατό αέρα. Κάπου εκεί βρίσκεται και το πιο παράδοξο στην εικόνα: σαν γιγάντιο παιχνίδι που έπεσε και έσπασε, οκτώ ανεμογεννήτριες βρίσκονται αποσυναρμολογημένες στο έδαφος.
«Το συγκεκριμένο αιολικό πάρκο είχε εγκαταλειφθεί εδώ και χρόνια και έχει αρχίσει να σαπίζει», λέει ο Τάσος Μπαλτάς, πρόεδρος του Ορειβατικού Συλλόγου Χαλκίδας. «Το 2021 ήρθε το γαλλογερμανικό κανάλι Arte στην περιοχή για ρεπορτάζ. Αμέσως κινήθηκαν όλες οι διαδικασίες, πωλήθηκε η εταιρεία στην οποία ανήκε το πάρκο, εκδόθηκαν οι αποφάσεις για την αποσυναρμολόγηση των ανεμογεννητριών και την αποκατάσταση του χώρου, η οποία, από ό,τι βλέπετε, δεν έχει προχωρήσει». Ο κ. Μπαλτάς σηκώνει από το έδαφος ένα σπασμένο κομμάτι από τη φτερωτή μιας από τις ανεμογεννήτριες. «Τα πτερύγια διαλύονται και γεμίζουν τον τόπο μικροπλαστικά».
Σύμφωνα με φορείς της περιοχής, το συγκεκριμένο αιολικό πάρκο στο Καστρί της Εύβοιας δεν είναι το μόνο που έχει εγκαταλειφθεί. «Υπάρχουν κι άλλα, στο Μαρμάρι και σε άλλα σημεία. Το πιο συνηθισμένο είναι σε ένα παλιό αιολικό πάρκο να λειτουργούν κάποιες από τις ανεμογεννήτριες και οι υπόλοιπες να έχουν χαλάσει και να έχουν εγκαταλειφθεί, αφού δεν συμφέρει η αντικατάστασή τους», εκτιμά ο κ. Μπαλτάς.
Ο φόβος των κατοίκων είναι ότι το νησί θα μετατραπεί τα επόμενα χρόνια σε νεκροταφείο ανεμογεννητριών. «Μόνο στην Καρυστία λειτουργούν σήμερα 427 ανεμογεννήτριες, εκ των οποίων οι 303 μέσα στην περιοχή Natura. Σύμφωνα με στοιχεία της ΡΑΕ έχει γίνει υπέρβαση της φέρουσας ικανότητας της περιοχής κατά 60%. Η ζημιά στην περιοχή είναι ήδη μη αναστρέψιμη. Τι θα συμβεί τα επόμενα χρόνια, όταν σταματήσουν να λειτουργούν;». Να σημειωθεί ότι η ειδική περιβαλλοντική μελέτη που βρίσκεται αυτή την περίοδο σε διαβούλευση για τις περιοχές Natura της Εύβοιας ουσιαστικά «εξαιρεί» όχι μόνο τις περιοχές με υφιστάμενα αιολικά πάρκα (στις οποίες το προστατευόμενο αντικείμενο έχει εμφανώς υποβαθμιστεί), αλλά και όσες… προορίζονται για νέα. Για παράδειγμα, όπως αναφέρει, μια ζώνη στα βουνά της κεντρικής Εύβοιας «κατόπιν ενημέρωσης από το ΥΠΕΝ ότι η επένδυση είναι στρατηγικής σημασίας, έχει λάβει απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων και ως εκ τούτου αντιμετωπίζεται ως ήδη υφιστάμενο έργο» (υποζώνη ΖΔΟΕ3). Ολα αυτά σε –υποτίθεται– προστατευόμενες περιοχές.
Ο φόβος των κατοίκων της Εύβοιας δεν είναι αβάσιμος. Η «απόσυρση» αιολικών πάρκων που έκλεισαν τον κύκλο ζωής τους είναι ένα ζήτημα που τώρα αρχίζει να αντιμετωπίζει η Ελλάδα, καθώς οι πρώτες άδειες για αιολικά πάρκα δόθηκαν από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 και πλέον λήγουν, έχοντας συμπληρώσει την 25ετία για την οποία αδειοδοτήθηκαν. Σύμφωνα με στοιχεία που παρείχε η ΡΑΕ στην «Κ», μέσα στο 2022 έληξε η άδεια αιολικών πάρκων 350 MW σε όλη τη χώρα, τη χρονιά που διανύουμε θα ακολουθήσουν ακόμα 50 MW, 111 MW το 2024, 202 ΜW το 2025. Συνολικά, έως το 2030 θα λήξει η άδεια αιολικών πάρκων 1.551 ΜW (αντιστοιχεί περίπου στο 25% των σήμερα υφιστάμενων). Αν υποθέσουμε ότι οι παλαιές ανεμογεννήτριες ήταν ισχύος 2 MW εκάστη, τότε μόνο μέσα στο 2022 έληξε η άδεια 175 ανεμογεννητριών, οι οποίες θα γίνουν 775 έως το 2030.
«Η κατεύθυνση που υπάρχει σήμερα για τα αιολικά πάρκα που ολοκληρώνουν τον κύκλο ζωής τους είναι η αντικατάσταση των ανεμογεννητριών και η συνέχιση της λειτουργίας τους, το λεγόμενο repowering», εξηγεί ο Παναγιώτης Παπασταματίου, γενικός διευθυντής της Ελληνικής Επιστημονικής Ενωσης Αιολικής Ενέργειας (ΕΛΕΤΑΕΝ), φορέα των εταιρειών που δραστηριοποιούνται στον χώρο των ΑΠΕ. «Οι μηχανές των ανεμογεννητριών της δεκαετίας του ’90 είναι πολύ ανθεκτικές, φθάνουν τα 25 χρόνια χωρίς πολλά προβλήματα. Οταν λήξει η άδεια, αν δεν επεκταθεί, δεν υπάρχει περίπτωση να μη γίνει repowering για πολλούς λόγους. Κατ’ αρχάς, τα πρώτα αιολικά πάρκα είχαν γίνει στις καλύτερες θέσεις από πλευράς αιολικού δυναμικού. Επιπλέον η υποδομή, όπως οι δρόμοι, είναι έτοιμη και η ύπαρξη του αιολικού πάρκου δεδομένη για δύο δεκαετίες – δεν υπάρχουν αντιδράσεις. Κατά τη γνώμη μου, λοιπόν, δεν θα δημιουργηθούν “νεκροταφεία” ανεμογεννητριών στη χώρα μας ακριβώς επειδή στα υφιστάμενα αιολικά πάρκα υπάρχει προστιθέμενη αξία».
Η απεγκατάσταση και διαχείριση των παλιών ανεμογεννητριών δεν είναι απλή υπόθεση. «Εχει κόστος», λέει ο κ. Παπασταματίου. «Το 90% της μάζας μιας ανεμογεννήτριας είναι μεταλλικό, άρα ανακυκλώσιμο. Το ίδιο ισχύει και για τον ηλεκτρομηχανολογικό εξοπλισμό της. Το πρόβλημα είναι τα πτερύγια, που είναι κατασκευασμένα από συνθετικά υλικά, όπως αυτά που χρησιμοποιούνται στα σκάφη. Σήμερα στη χώρα μας τα παραλαμβάνουν πιστοποιημένες εταιρείες –η μεγαλύτερη βρίσκεται στη Ριτσώνα–, τα θρυμματίζουν και τα κάνουν ένα είδος πέλετ, που διοχετεύεται σε καύση. Μια άλλη εναλλακτική είναι η δημιουργία αστικού εξοπλισμού από αυτά, ένα είδος επαναχρησιμοποίησης. Λόγου χάρη, πριν από δύο χρόνια είχαμε στείλει ένα πτερύγιο στον Μύλο των Ξωτικών στα Τρίκαλα. Αυτό όμως δεν είναι λύση, δεν μπορεί να καλύψει ποσότητες».
Η διαχείριση των φτερωτών των ανεμογεννητριών είναι ένα ζήτημα που ανεβαίνει σε ευρωπαϊκό επίπεδο. «Η βασική έρευνα γίνεται από τον κλάδο της αεροπλοΐας. Η Wind Europe έχει ζητήσει να απαγορευθεί η ταφή των συνθετικών υλικών, κάτι που συμβαίνει κατά κόρον στην Αμερική. Γενικώς υπάρχουν δύο κατευθύνσεις στην έρευνα, για τις νέες τεχνικές ανακύκλωσης και την κατασκευή των νέων φτερωτών με ανακυκλώσιμα υλικά».
Οσον αφορά το αιολικό πάρκο στο Καστρί Ευβοίας, έχει πλέον περάσει στον έλεγχο της εταιρείας Intrakat, η οποία θα προχωρήσει σε repowering και υπόσχεται ότι θα αποκαταστήσει τον χώρο που δεν θα χρησιμοποιηθεί. Οπως απάντησε σε ερωτήματα της «Κ», «έχει προγραμματιστεί η μεταφορά της πλειονότητας των υλικών σε χώρο ανακύκλωσης. Για τα πτερύγια γίνεται προσπάθεια επαναχρησιμοποίησης μερών αυτών σε άλλες δραστηριότητες. Τα υπόλοιπα θα μεταφερθούν σε εξειδικευμένες εταιρείες για τη διαχείρισή τους. Τα παλαιά θεμέλια είναι σε διαδικασία αποξήλωσης και ο χώρος του έργου που δεν χρησιμοποιείται θα αποκατασταθεί». Οι δέκα παλαιές ανεμογεννήτριες (ισχύος 0,5 MW εκάστη) θα αντικατασταθούν από δύο (ισχύος 2,5 MW εκάστη) και η επαναλειτουργία του αιολικού πάρκου έχει προγραμματιστεί για το τρίτο τρίμηνο του 2023.
Το πρώτο κύμα «απόσυρσης» στη χώρα και τα διδάγματά του
Η «ΔΕΗ Ανανεώσιμες» είναι ο μόνος φορέας στη χώρα μας έως σήμερα που προχώρησε σε εκτεταμένη αντικατάσταση ανεμογεννητριών της «πρώτης γενιάς». Το πρόγραμμα χρειάστηκε τρία χρόνια για να ολοκληρωθεί και συνάντησε πολλές δυσκολίες, τόσο γεωγραφικές, αφού πραγματοποιήθηκε ταυτόχρονα σε οκτώ νησιά, όσο και τεχνικές, δίνοντας μια «πρόγευση» των προβλημάτων που θα κληθεί να αντιμετωπίσει ο ιδιωτικός τομέας μέσα στα επόμενα χρόνια.
Υπεύθυνος για το πρόγραμμα repowering ήταν ο Αγγελος Κασσίμης, διευθυντής Λειτουργίας και Διαχείρισης Παραγωγής Εργων ΑΠΕ στην εταιρεία «ΔΕΗ Ανανεώσιμες». Το πρόγραμμα πραγματοποιήθηκε το 2018 με 2021 και αφορούσε την απόσυρση 101 ανεμογεννητριών και την αντικατάστασή τους σε 23, μεγαλύτερης ισχύος. «Τα πρώτα αιολικά πάρκα στην Ελλάδα δημιουργήθηκαν από τη ΔΕΗ και ξεκίνησαν να λειτουργούν στα μέσα με τέλη της δεκαετίας του ’90», εξηγεί. «Το πρόγραμμα repowering ήταν το πρώτο στην Ελλάδα και αφορούσε αιολικά πάρκα στη Λήμνο, στη Χίο, στα Ψαρά, στη Σάμο, στην Ικαρία, στην Κάρπαθο, στη νότια Εύβοια και στη Σητεία της Κρήτης».
Οι προκλήσεις ήταν πολλές. «Κατ’ αρχήν, έγινε ταυτόχρονα σε πολλά σημεία, που σημαίνει ότι υπήρξε μεγάλη διασπορά των εργοταξίων. Περαιτέρω, τα αιολικά πάρκα βρίσκονταν διάσπαρτα σε νησιά, απομακρυσμένα από βασικές υποστηρικτικές λειτουργίες όπου ακόμα και η εξεύρεση προσωπικού είναι ζήτημα. Για παράδειγμα, υπήρξε δυσκολία στην προμήθεια των υλικών, όπως χαλίκι 3Α, γιατί σε κάποια νησιά δεν υπάρχουν λατομεία και έπρεπε να το μεταφέρουμε με φορτηγίδες. Συναντήσαμε όμως και κάποιες τεχνικές δυσκολίες. Για παράδειγμα, επειδή οι νέες ανεμογεννήτριες έχουν πολύ μακριά τμήματα και η υφιστάμενη οδοποιία μπορεί να μην επαρκούσε, έπρεπε να ελέγξουμε αν υπάρχουν εμπόδια και αν χωρούν τα βαρέα οχήματα που θα τα μεταφέρουν τόσο για την πρόσβαση όσο και για την απομάκρυνσή τους». Τέλος, το πρόγραμμα χρειάστηκε περισσότερο χρόνο από όσο είχε υπολογιστεί, όχι μόνο λόγω κορωνοϊού αλλά και λόγω… αέρα. «Μην ξεχνάμε ότι από την ένταση του ανέμου εξαρτάται τόσο η συγκοινωνία για πολλά νησιά, όσο και η δυνατότητά μας να εργαστούμε στο πεδίο».
Πώς διαχειρίστηκε η «ΔΕΗ Ανανεώσιμες» τις ανεμογεννήτριες που «αποσύρθηκαν»; «Ενα μέρος αυτών πωλήθηκε στη δευτερογενή αγορά και έφυγε στο εξωτερικό, είτε για να τοποθετηθούν αλλού με ανανέωση του μηχανισμού τους, ή για να χρησιμοποιηθούν ως ανταλλακτικά», σημειώνει ο κ. Κασσίμης. «Μεγάλο μέρος βέβαια κατέληξε στην Ελλάδα σε πιστοποιημένες για τη διαχείρισή τους μονάδες».
Εχοντας ολοκληρώσει το πρώτο εκτεταμένο πρόγραμμα απόσυρσης ανεμογεννητριών στη χώρα, ο κ. Κασσίμης εκτιμά ότι το σημαντικότερο δίδαγμα έρχεται όχι από το τεχνικό κομμάτι της επιχείρησης, αλλά από την επαφή με τις τοπικές κοινωνίες. «Οταν ο κόσμος έχει ενημέρωση, είναι ώριμος και δέχεται τις ανεμογεννήτριες. Αρκεί να τηρείς τις νόμιμες άδειες, τις προδιαγραφές και να έχεις επικοινωνία με την τοπική κοινωνία».
Πάρτε πίσω το (πολλοστό) νομοσχέδιο καταστροφής του περιβάλλοντος!
Είχε προαναγγελθεί ως νομοσχέδιο με αντικείμενο την ανάπτυξη υπεράκτιων αιολικών σταθμών, όμως εξελίχθηκε σε νομοσχέδιο πολλαπλού σκοπού, με στόχο να καταργήσει ό,τι έχει απομείνει –αν έχει απομείνει– από τις προβλέψεις της νομοθεσίας για την προστασία του περιβάλλοντος.
Αναρτήθηκε κατακαλόκαιρο και δόθηκε προθεσμία μιας εβδομάδας (6-13/7) για «διαβούλευση». Κάτω από τη γενική κατακραυγή, που αποτυπώθηκε και στη σελίδα της διαβούλευσης, το ΥΠΕΝ αναγκάστηκε να δώσει μικρή παράταση, μέχρι τις 18/7.
Ποτέ δεν συζητήθηκε η σκοπιμότητα για τους θαλάσσιους αιολικούς σταθμούςΗ κρίση ως ευκαιρία για το σχέδιο «Ελλάδα-μπαταρία της Ευρώπης»
Μια
«Ελλάδα-μπαταρία της Ευρώπης», αξιοποιώντας το μεγάλο δυναμικό που
διαθέτει σε ηλιακή και αιολική ενέργεια, είχε υποσχεθεί το Φεβρουάριο
του 2019 ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα.[1] Για εσωτερική κατανάλωση χρησιμοποιείται ο όρος «Ελλάδα – ενεργειακός κόμβος» που είναι πιο μεγαλειώδης και βέβαια, πιο ασαφής!
Η προοπτική επενδύσεων σε κάθε μορφής ενεργειακά έργα για την υλοποίηση
αυτού του σχεδίου, μεταφράζεται σε απόλυτη κυριαρχία των ενεργειακών
έργων στη χώρα, σε αστρονομικά ποσά που θα διατεθούν σε επιδοτήσεις αντί
να διατεθούν σε άλλου είδους υποδομές και σε υπέρογκα ποσά που θα
κληθεί η κοινωνία να πληρώσει. Όλα αυτά καμιά σχέση δεν έχουν με τις
ενεργειακές ανάγκες της χώρας αλλά με τις ανάγκες της ευρωπαϊκής αγοράς
ενέργειας και την εξαγωγή περιβαλλοντικού κόστους της Ευρώπης στις
περιφερειακές χώρες – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σε τρίτες χώρες της
Ανατολικής Μεσογείου.
ολόκληρο στην πηγή του: https://www.vannasfakianaki.gr/h-krish-os-eukairia-gia...NQl3U
---
πηγή: Καλλιστώ
24/11/2022 · 
Νέος Ευρωπαϊκός Κανονισμός για την ανάπτυξη των ΑΠΕ:
Ένα αντιπεριβαλλοντικό, αντιδημοκρατικό και νομικά ελέγξιμο κείμενο
Κοινή Ανακοίνωση περιβαλλοντικών οργανώσεων, 23 Νοεμβρίου 2022
Στις 24 Νοεμβρίου, στο συμβούλιο υπουργών ενέργειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ψηφίζεται ένας νέος Κανονισμός έκτακτης ανάγκης που ως στόχο έχει να επιταχύνει την ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ). Βάσει αυτού του νέου Κανονισμού, οι ΑΠΕ συνιστούν έργα «υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος για λόγους δημόσιας υγείας και ασφάλειας».
Αυτό σημαίνει ότι τα έργα ΑΠΕ θα έχουν πλέον πλήρη προτεραιότητα όταν, κατά την αδειοδοτική διαδικασία, θα σταθμίζονται σε σχέση με άλλα νομικά αγαθά όπως είναι η προστασία της βιοποικιλότητας, υπονομεύοντας έτσι το ευρωπαϊκό περιβαλλοντικό κεκτημένο. Καταρρίπτεται δηλαδή στην πράξη το σκεπτικό και οι στόχοι της Οδηγίας για τους Οικοτόπους, της Οδηγίας για την προστασία των Πουλιών, καθώς και της Οδηγίας-Πλαίσιο για τα νερά. Παραβιάζεται η Αρχή της Προφύλαξης και αφαιρείται ο λόγος ύπαρξης της «δέουσας εκτίμησης», ενώ ταυτόχρονα καταργείται ένα μεγάλο τμήμα της νομολογίας του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ).
Υπενθυμίζεται ότι η Αρχή της Προφύλαξης αναφέρεται στο άρθρο 191 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) ως μία από τις κατευθυντήριες αρχές της πολιτικής της Ένωσης στον τομέα του περιβάλλοντος και, ως εκ τούτου, κάθε παράγωγο δίκαιο πρέπει να συμμορφώνεται με αυτήν. Δυστυχώς, αυτό δεν συμβαίνει με τον συγκεκριμένο αυτό νέο Κανονισμό. Επίσης, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δεν έκανε επαρκή διαβούλευση (ως όφειλε) και, με τη δικαιολογία του κατεπείγοντος, δεν έγινε ουδεμία εκτίμηση των περιβαλλοντικών κινδύνων που θα προκύψουν.
Κάθε είδους έργο ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ανεξάρτητα από την ευπάθεια της περιοχής στην οποία χωροθετείται, θεωρείται αυτομάτως ότι εξυπηρετεί υπέρτερο δημόσιο συμφέρον. Ο Κανονισμός αυτός, τίθεται άμεσα σε ισχύ, αρχικά για ένα έτος, με δυνατότητα παράτασης. Μέσω αυτού του απαράδεκτου νομικού κειμένου στοχοποιείται άδικα η περιβαλλοντική αδειοδότηση και δημιουργούνται νέες νομικές αβεβαιότητες και ασάφεια δικαίου, οι οποίες θα δημιουργήσουν περισσότερα προβλήματα απ’ όσα καλούνται να λύσουν.
Εξάλλου ανοίγοντας το κουτί της Πανδώρας της περιβαλλοντικής απορρύθμισης είναι βέβαιο ότι και άλλοι κλάδοι θα ακολουθήσουν ζητώντας να εξαιρεθούν από τις εγγυήσεις που έχει οικοδομήσει, εδώ και δεκαετίες, το ευρωπαϊκό περιβαλλοντικό κεκτημένο.
Οι Περιβαλλοντικές Οργανώσεις που συντάξαμε την παρούσα ανακοίνωση, έχουμε στείλει επιστολή στον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κ. Σκρέκα, στην οποία του ζητάμε να μην ψηφίσει τον Κανονισμό αυτό και, αντ’ αυτού, να επισπεύσει τις διαδικασίας έγκρισης των Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών (ΕΠΜ) για τις περιοχές του Δικτύου Natura 2000 και να ολοκληρώσει άμεσα ένα σύγχρονο Ειδικό Χωροταξικό Σχέδιο για τις ΑΠΕ.
Θεωρώντας τον νέο Κανονισμό της ΕΕ για την Ανάπτυξη των ΑΠΕ εντελώς απαράδεκτο, για περιβαλλοντικούς, δημοκρατικούς και νομικούς λόγους, επιβεβαιώνουμε την πρόθεσή μας να συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε την ακεραιότητα των οικοσυστημάτων και της φύσης, με κάθε νόμιμο μέσο, προς όφελος των σημερινών και των μελλοντικών γενιών. Την παρούσα ανακοίνωσή μας, καλούμε να την συνυπογράψουν όσες οργανώσεις, σύλλογοι και φορείς συμμερίζονται τη θέση αυτή.
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις
---
Στοπ σε νέες ανεμογεννήτριες στις Κυκλάδες
Με το νέο χωροταξικό ανοίγει ο δρόμος για αυστηρότερο πλαίσιο εγκατάστασης ανεμογεννητριών στα νησιά - Στο τραπέζι η απαγόρευση αιολικών πάρκων στα απάτητα βουνά και τα απάτητα… νησιά - Οι επενδύσεις σε ΑΠΕ δεν μπορούν να προχωρήσουν με τις κοινωνίες απέναντι, λένε στην κυβέρνηση
29/10/22, https://www.newmoney.gr/roh/palmos-oikonomias/energeia/stop-se-nees-anemogennitries-stis-kiklades/
Συναγερμός για διαρροή του «πιο ισχυρού αερίου του θερμοκηπίου» από αιολικό πάρκο: Τι είναι το εξαφθοριούχο θείο και γιατί είναι επικίνδυνο
Αφού υπάρχει φθηνή και "πράσινη" ενέργεια, γιατί δεν μπορούμε να την έχουμε;
Κίνηση για την Προστασία των Νησίδων
Σενάρια για πώληση της Enel Green Power Ελλάδας
ENEL: Η πώληση του χαρτοφυλακίου ΑΠΕ στην Ελλάδα και η κρίσιμη «λεπτομέρεια»
Δεν έχει οριστικοποιηθεί, αν θα διατεθεί το 100%
της ENEL Green Power Hellas και η περίμετρος του χαρτοφυλακίου ΑΠΕ. Οι
ενδιαφερόμενοι επενδυτές, οι κρίσιμοι όροι για στρατηγικούς αγοραστές
και η εκτιμώμενη αποτίμηση. (https://www.euro2day.gr/news/enterprises/article/2155387/enel-h-polhsh-toy-hartofylakioy-ape-sthn-ellada-ka.html)
Η απάτη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας: Είναι πανάκριβες, πιο επιβλαβείς για το περιβάλλον και όταν τις χρειάζεσαι, απλώς δεν τις έχεις
Τον μύθο πως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειες είναι μία φθηνή και καθαρή πηγή ενέργειας καταρρίπτει ειδικός σε θέματα οικολογίας.
Ο Michael Shellenberger περιβαλλοντολόγος και ιδρυτής της Environmental Progress,
σημειώνει ότι ένας από τους «πιο παραπλανητικούς τρόπους» με τους
οποίους οι «προωθητές ανανεώσιμων πηγών ενέργειας πωλούν την τεχνολογία
τους» είναι ο ισχυρισμός πως η ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από την αιολική και την ηλιακή είναι φθηνότερη.
Το παράδοξο σχετικά με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι ότι όταν αναπτύσσονται σε κλίμακα, στην πραγματικότητα κάνουν την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας πιο ακριβή, είπε ο Shellenberger στο CPAC Australia στο Σίδνεϊ, όπως γράφει o ιστότοπος Epoch Times.
«Υπάρχουν
βασικά δύο λόγοι», σημείωσε «απαιτούνται περισσότερα μηχανήματα,
περισσότερες εφεδρικές γεννήτριες ενέργειας, περισσότερα συστήματα
μετάδοσης και περισσότεροι άνθρωποι για να διαχειριστούν το χάος ενός ηλεκτρικού δικτύου με μεγάλη ποσότητα αναξιόπιστης ενέργειας που εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες».
Όταν τις χρειάζεσαι, δεν τις έχεις
Ο Shellenberger επικαλέστηκε μια πρόβλεψη του Γερμανού οικονομολόγου
Leon Hirth πως η οικονομική αξία της αιολικής και της ηλιακής ενέργειας μειώνεται σημαντικά καθώς καταλαμβάνουν μεγαλύτερο μέρος του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας.
Σε ένα έγγραφο για την Ενεργειακή Πολιτική το 2013,
ο Hirth εκτίμησε ότι όταν η παραγωγή ενέργειας από ανεμογεννήτριες
αποτελεί το 30% του δικτύου, η αξία της μειώνεται κατά 40% ενώ η αξία
της ηλιακής ενέργειας μειώνεται κατά 50% όταν φτάσει στο 15%.
«Ο λόγος είναι εύκολο να γίνει κατανοητός», σημείωσε ο Shellenberger.
«Η
ηλιακή και η αιολική παράγουν πάρα πολλή ενέργεια όταν δεν τις
χρειάζεσαι και όχι αρκετή ενέργεια όταν τις χρειάζεσαι, και τα δύο αυτά
επιβάλλουν κόστος στο ηλεκτρικό δίκτυο», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Είπε ότι η ιδανική κατάσταση είναι η παροχή ηλεκτρικής ενέργειας να συμβαδίζει με τη ζήτηση «ανά πάσα στιγμή».
«Κάθε φορά που αφαιρείτε την ηλεκτρική ενέργεια από το δίκτυο και την επαναφέρετε, πληρώνετε ενεργειακές κυρώσεις, οι οποίες αυξάνουν το κόστος αυτής της ενέργειας κάπου μεταξύ 20 και 40%».
Ο
Shellenberger επισήμανε ότι αυτό ισχύει είτε χρησιμοποιούμε ηλεκτρισμό
για την άντληση νερού για τη λειτουργία υδροηλεκτρικών φραγμάτων είτε
διοχετεύουμε την ηλεκτρική ενέργεια σε μπαταρίες λιθίου.
Σημείωσε ότι
θα κόστιζε στις ΗΠΑ, τρία τέταρτα ενός τρισεκατομμυρίου δολαρίων για να
δημιουργήσουν επαρκή αποθηκευτικό χώρο για να δημιουργήσουν εφεδρικά
αντίγραφα του ηλεκτρικού δικτύου ολόκληρης της χώρας για μόλις τέσσερις
ώρες.
«Δεν χρειάζεται να δημιουργήσουμε αντίγραφα ασφαλείας του
δικτύου για τέσσερις ώρες, πρέπει να δημιουργήσουμε αντίγραφα ασφαλείας
εάν βασιζόμαστε σε ηλιακή και αιολική ενέργεια για εβδομάδες ή μήνες,
επειδή υπάρχουν χρονικές περιόδους όπου δεν υπάρχει ηλιακό φως ή
άνεμος», τόνισε.
Τι γίνεται με τα απόβλητα;
Τα σχόλια από τον περιβαλλοντολόγο έρχονται καθώς οι δυτικές χώρες
εντείνουν τις προσπάθειές τους για απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές
για να κινηθούν προς μηδενικούς ρύπους έως το 2050, με τις ανανεώσιμες
πηγές ενέργειας να θεωρείται η λύση καθώς δεν παράγουν αέρια θερμοκηπίου
ούτε ρυπογόνες εκπομπές.
Αλλά ο Shellenberger, υποστήριξε ότι οι
ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι πιο επιβλαβείς για το περιβάλλον από
τα ορυκτά καύσιμα και την πυρηνική ενέργεια.
Οι ανανεώσιμες πηγές παράγουν 300 φορές περισσότερα απόβλητα από τα πυρηνικά εργοστάσια, ενώ κάθε ηλιακό πάνελ που αφαιρέθηκε από μια ταράτσα κατηγοριοποιήθηκε ως επικίνδυνο απόβλητο, σημείωσε ο περιβαλλοντολόγος.
«Το πρόβλημα είναι ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας υποβαθμίζουν το φυσικό περιβάλλον», υπογράμμισε.
Ο Shellenberger εκτίμησε επίσης ότι η ώθηση για περισσότερες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας όπως η αιολική και η ηλιακή ενέργεια θα
έχει ως αποτέλεσμα οι δυτικές χώρες να κινηθούν «προς την αντίθετη
κατεύθυνση προς μια κοινωνία «υψηλότερης υλικής έντασης» από ό,τι έχουμε
με τα ορυκτά καύσιμα και τα πυρηνικά».
Σύμφωνα με έκθεση
του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας, το φυσικό αέριο και ο άνθρακας
απαιτούν μόνο ένα μικρό κλάσμα εξόρυξης για να υποστηρίξουν τις
δραστηριότητές τους σε σύγκριση με αυτό που απαιτείται για την υπεράκτια
αιολική και ηλιακή ενέργεια.
«Χρησιμοποιούμε περίπου το 10% των
υλικών στον κόσμο σήμερα για την παραγωγή ενέργειας, εάν κινηθούμε προς
100% ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που θα αυξηθούν μεταξύ 40 και 50%, και αυτό θα είναι πληθωριστικό».
Είπε
περαιτέρω πως «ως αποτέλεσμα του πολέμου κατά του φυσικού αερίου και
αυτής της εμμονής με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ο κόσμος στην
πραγματικότητα θα κάψει περισσότερο άνθρακα το 2022 από ό,τι ποτέ πριν».
Προσφυγή στο ΣτΕ κατέθεσαν 24 περιβαλλοντικές οργανώσεις και σωματεία (ορειβατικοί και πεζοπορικοί σύλλογοι) από όλη τη χώρα κατά του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας για την παράλειψή του να λάβει τα μέτρα που απαιτούνται για την αποτελεσματική προστασία των περιβαλλοντικά ευαίσθητων περιοχών που έχουν ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000.
Δηλαδή, να ορίσει στόχους διατήρησης, να εγκρίνει ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες και να εκδώσει τα προεδρικά διατάγματα καθορισμού χρήσεων γης και δραστηριοτήτων για τις περιοχές Natura, όπως όφειλε η ελληνική πολιτεία να έχει πράξει από το 1998 ώστε να έχει καθορίσει ρητά ποιες δραστηριότητες επιτρέπονται και ποιες όχι για κάθε προστατευόμενη περιοχή.
Με την προσφυγή τους στο ΣτΕ περιβαλλοντικές οργανώσεις και σωματεία υποστηρίζουν ότι αν και η πολιτεία προχώρησε στις απαραίτητες νομοθετικές ρυθμίσεις προκειμένου να ενσωματώσει την ευρωπαϊκή νομοθεσία για τις προστατευόμενες περιοχές (Οδηγίες για τους Οικοτόπους και για τα Πουλιά), στην πράξη ουδέποτε τις υλοποίησε –παρότι ήταν υποχρεωμένη– καθιστώντας τες στην κυριολεξία κενό γράμμα του νόμου. Συγκεκριμένα το ελληνικό κράτος δεν προχώρησε:
● Στην άμεση εκπόνηση και έγκριση των ειδικών περιβαλλοντικών μελετών, για το σύνολο των Ζωνών Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ) και των Ειδικών Ζωνών Διατήρησης (ΕΖΔ) της ελληνικής επικράτειας.
● Στην άμεση σύνταξη και έγκριση των σχεδίων διαχείρισης για το σύνολο των ΖΕΠ και ΕΖΔ.
● Στην άμεση σύνταξη και έκδοση προεδρικών διαταγμάτων για τον καθορισμό των χρήσεων γης και των εν γένει δραστηριοτήτων για το σύνολο των ΖΕΠ και ΕΖΔ.
Δεδομένων αυτών των παραλείψεων οι προσφεύγοντες στο ΣτΕ ζητούν μέχρι την υλοποίηση των προαναφερόμενων οφειλόμενων ενεργειών:
■ Την άμεση αναστολή ισχύος των ήδη χορηγηθεισών αδειών παραγωγής ή πλέον βεβαιώσεων παραγωγού, καθώς και την αναστολή της περαιτέρω αδειοδοτικής διαδικασίας, των αιολικών πάρκων και των μικρών υδροηλεκτρικών έργων (ΜΗΥΕ) που χωροθετούνται εντός των ΖΕΠ και ΕΖΔ.
■ Την άμεση αναστολή έκδοσης βεβαιώσεων παραγωγού αιολικών πάρκων και μικρών υδροηλεκτρικών έργων εφόσον προτείνεται να χωροθετηθούν εντός των ΖΕΠ και ΕΖΔ, μέχρι την υλοποίηση των οφειλόμενων ενεργειών.
Τα προαναφερόμενα είχαν κατατεθεί υπό τη μορφή αιτημάτων από τις περιβαλλοντικές οργανώσεις και τα σωματεία στον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας στις 25 Νοεμβρίου 2021, αλλά ο υπουργός παρέλειψε να προβεί στις οφειλόμενες ενέργειες, ενώ ουδέποτε τους απάντησε, οπότε στην πράξη αυτά απορρίφθηκαν σιωπηρώς με την άπρακτη πάροδο τριμήνου από την υποβολή τους, γεγονός που οδήγησε στην προσφυγή στο ΣτΕ.
Με την παράλειψη των οφειλόμενων ενεργειών της –σκοπίμως και υπαιτίως– να λάβει τα μέτρα εκείνα που απαιτούνται για την αποτελεσματική προστασία των περιβαλλοντικά ευαίσθητων περιοχών Natura, η διοίκηση φέρεται να παραβιάζει το άρθρο 24 του Συντάγματος, σύμφωνα με το οποίο «για τη διαφύλαξη του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος το κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας».
ΤετελεσμέναΚι ακόμη, το άρθρο 191 της Συνθήκης για την Λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης, σύμφωνα με το οποίο «η πολιτική της Ενωσης στον τομέα του περιβάλλοντος αποβλέπει σε υψηλό επίπεδο προστασίας και λαμβάνει υπόψη την ποικιλομορφία των καταστάσεων στις διάφορες περιοχές της Ενωσης. Στηρίζεται στις αρχές της προφύλαξης και της προληπτικής δράσης, της επανόρθωσης των καταστροφών του περιβάλλοντος, κατά προτεραιότητα στην πηγή, καθώς και στην αρχή “ο ρυπαίνων πληρώνει”».
Οι επιπτώσεις των επίδικων παραλείψεων της διοίκησης και συγκεκριμένα του ΥΠΕΝ είναι ότι δημιουργούνται μη αναστρέψιμα τετελεσμένα, δεδομένου ότι οι προστατευόμενες περιοχές Natura αντιμετωπίζονται με οριζόντιο και ενιαίο τρόπο ως προς τη χωροθέτηση εντός της επικράτειάς τους αιολικών πάρκων και μικρών υδροηλεκτρικών.
Κάτι που έχει αποτέλεσμα αυτά να μπορούν να εγκαθίστανται αδιακρίτως σε όλη τους την έκταση, ακόμα και εάν στην πορεία (εάν και όποτε οι προαναφερόμενες υποχρεώσεις πραγματωθούν) τα εκάστοτε σημεία εγκατάστασης κριθούν ότι εμπίπτουν σε ζώνη απόλυτης απαγόρευσης πραγματοποίησης τέτοιου είδους έργων.
Ετσι, σήμερα, κατ’ αυτόν τον τρόπο έχει προκληθεί σημαντική υποβάθμιση του προστατευτέου αντικειμένου του συνόλου των ΖΕΠ και ΕΖΔ, καθώς κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών η διοίκηση έχει εκδώσει εκατοντάδες άδειες παραγωγής ή βεβαιώσεις παραγωγού, αποφάσεις έγκρισης περιβαλλοντικών όρων, άδειες εγκατάστασης και άδειες λειτουργίας αιολικών και υδροηλεκτρικών.
Συγκεκριμένα, ως προς τα αιολικά πάρκα, έχουν ήδη εκδοθεί άδειες παραγωγής ή βεβαιώσεις παραγωγού για 3.454 ανεμογεννήτριες εντός των ΖΕΠ και ΕΖΔ της χώρας, εκ των οποίων μάλιστα έχουν λάβει ήδη άδεια εγκατάστασης οι 825. Σε ό,τι αφορά τα μικρά υδροηλεκτρικά, έχουν χορηγηθεί άδειες παραγωγής ή βεβαιώσεις παραγωγού για 208 εντός των ΖΕΠ και ΕΖΔ της χώρας, αριθμός που ισοδυναμεί με το 41% του συνόλου των αδειοδοτημένων ΜΗΥΕ (512 σε όλη την επικράτεια). Εκ των 208 μάλιστα αδειοδοτημένων μικρών υδροηλεκτρικών εντός των ΖΕΠ και ΕΖΔ το 46% εξ αυτών βρίσκεται στο τελικό στάδιο πριν από την υλοποίησή του ή βρίσκεται ήδη σε λειτουργία.
ΒιοποικιλότηταΑπότοκο των αναφερόμενων παραλείψεων της διοίκησης ήταν να καταδικαστεί η Ελλάδα πρόσφατα από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης (απόφαση C-849/19) στις 17 Δεκεμβρίου 2020 για παραβίαση των υποχρεώσεών της, όπως προβλέπονται από την Οδηγία για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων, καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας.
Κατά την κρίση της υπόθεσης το ελληνικό κράτος αναγνώρισε ότι δεν προέβη στον θεσμοθετημένο καθορισμό, εντός της εθνικής έννομης τάξης, των συγκεκριμένων στόχων διατήρησης που αφορούν τους επίδικους Τόπους Κοινοτικής Σημασίας που έχουν χαρακτηριστεί ΕΖΔ.
Σύμφωνα με τον δικηγόρο των προσφευγόντων, Τρύφωνα Κόλλια, εξειδικευμένο στο δίκαιο του περιβάλλοντος, «η ελληνική πολιτεία στον τομέα της διαφύλαξης της βιοποικιλότητας και της προστασίας των πλέον ευαίσθητων οικολογικά περιοχών της χώρας έχει επιδείξει συγκλονιστική αδράνεια επί 24 έτη, καταλείποντας σκοπίμως αρρύθμιστο το ζήτημα των χρήσεων γης και των επιτρεπόμενων δραστηριοτήτων εντός αυτών, προκειμένου να επιτευχθεί η αθρόα και άναρχη εγκατάσταση αιολικών πάρκων και μικρών υδροηλεκτρικών, παραβιάζοντας έτσι ευθέως το άρθρο 24 του Συντάγματος.
Το ανώτατο ακυρωτικό της χώρας για πρώτη φορά θα κληθεί να αντιμετωπίσει τις κραυγαλέες αυτές παραλείψεις της διοίκησης και ευελπιστούμε ότι η αρχή της σκοπιμότητας, υπό την οποία εξετάζει τα ζητήματα των ΑΠΕ τα τελευταία χρόνια, θα υποχωρήσει έναντι της πλέον θεμελιώδους αρχής της νομιμότητας και της προστασίας του περιβάλλοντος».
πηγή: https://saveandros.com/...xoRk
Με Απόφαση της Δ’νσης Δημόσιας Περιουσίας του Υπουργείου Οικονομικών
ΚΑΛΙΟ ΑΡΓΑ ΠΑΡΑ ΠΟΤΕ !!!!!
Στις 5/1/2022 η αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Οικονομικών Ανακάλεσε
την άδεια χρήσης Αιγιαλού από την εταιρεία που κατασκευάζει τον αιολικό
σταθμό στο Φραγκάκι την Greek WindPower, λόγω μη τήρησης των όρων και
προϋποθέσεων, που είχαν τεθεί στην εγκριτική απόφαση.
Και συγκεκριμένα: “Έχουν κατασκευαστεί με διαφορετικά υλικά από αυτά που
προβλέπονταν στην Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, βάσει της οποίας
εγκρίθηκαν οι Περιβαλλοντικοί Όροι με την …. απόφαση του Υπουργού
Περιβάλλοντος & Ενέργειας και σύμφωνα με την οποία εκδόθηκε η
προαναφερόμενη απόφαση του Προϊσταμένου της Γενικής Διεύθυνσης Δημόσιας
Περιουσίας & Κοινωφελών Περιουσιών του Υπουργείου Οικονομικών,
ήτοι από κυβόλιθους σκυροδέματος, αμμόσακους, σιδερένια ελάσματα,
σκυροδέτηση κ.λ.π., αντί των προβλεπόμενων ξύλινων δοκαριών …”.
Μα είναι γνωστό ότι η εταιρεία έχει καταφέρει μέχρι σήμερα να
εξαπατήσει όλες τις υπηρεσίες και τα δικαστήρια για να της εγκριθεί η
ΑΕΠΟ (Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων).
Με βάση την αμφισβητούμενη ΚΥΑ (του 2012) που εκκρεμεί ακόμα μέχρι
σήμερα η Απόφαση νομιμότητάς της από το ΣτΕ, για να εγκατασταθεί
αιολικός σταθμός σε περιοχή NATURA 2000.
Να παρουσιάσει ψευδείς περιβαλλοντικές πληροφορίες, στους χάρτες που
υπέβαλε, για τον Σπιζαετό και την Ορνιθοπανίδα της περιοχής, όπου
έδειχναν την φωλιά του Σπιζαετού και την περιοχή του ενδιαιτήματος ….
στην Χώρα.
Να έχει μηνύσει φορείς και κατοίκους του νησιού πάλι με ψευδείς και συκοφαντικές κατηγορίες.
Σε συγχορδία με υπηρεσίες προσπάθησε να ανατρέψει τους Περιβαλλοντικούς
Όρους του ΥΠΕΝ και την απόφαση του ΣτΕ για απαγόρευση εργασιών την
περίοδο Αναπαραγωγής του Σπιζαετού.
Ο μελετητής της εταιρείας και η ίδια η εταιρεία έχουν διαστρεβλώσει τις
έγκυρες και επίσημες Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ευρωπαϊκών
Ορνιθολογικών Εταιρειών για την Αναπαραγωγή του Σπιζαετού.
Όλες οι εγκρίσεις που πήρε από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση στα τέλη του
2021 μέχρι και αυτή την ίδια εγκατάσταση, έγιναν χωρίς τις απαραίτητες
περιβαλλοντικές μελέτες και οι οποίες ανέτρεψαν όλες τις εγκρίσεις της
ΑΕΠΟ, και είναι μία υπόθεση που εκκρεμεί η έκδοση της Απόφασης από το
ΣτΕ.
Και φυσικά το “κερασάκι” των αυθαιρεσιών ήρθε με την πρόσφατη απόφαση
ανάκλησης χρήσης του Αιγιαλού, που αυτές τις παρανομίες των εργασιών της
εταιρείας εξυμνούσε με περισσή παρρησία ο κιτρινιάρης του νησιού, για
να δούμε τώρα τι άλλη συκοφαντία θα σκαρφιστεί αυτή η “ομήγυρης”.
Άνδρος 7/1/2022
Κίνηση Πολιτών Save Andros
Κατεβάστε την απόφαση εδώ
«Φύτεμα» ανεμογεννητριών χωρίς κανένα κριτήριο!---
Τη δημιουργία ενός ισχυρού ιδιωτικού ενεργειακού hub στην περιοχή της Θήβας, το οποίο θα δώσει τη δυνατότητα να συνεδεθούν με το ηλεκτρικό δίκτυο σταθμοί ΑΠΕ της ευρύτερης περιοχής, συνολικής δυναμικότητας περί τα 2 Γιγαβάτ, σχεδιάζει και έχει δρομολογήσει η Intrakat, ο νέος ισχυρός «παίκτης» στην πράσινη ενέργεια.
Σύμφωνα με πληροφορίες του energypress, η πρόσφατη εξασφάλιση από τη ΡΑΕ άδειας παραγωγής για το σύμπλεγμα μονάδων αποθήκευσης ενέργειας συνολικής ισχύος 496,6 MW στη Θήβα, δεν είναι παρά ένα από τα βήματα της Intrakat, στο πλαίσιο ευρύτερου σχεδιασμού που έχει για την περιοχή της Βοιωτίας.
συνέχεια; στο https://energypress.gr/news/tin-egkatastasi-energy-hub-sti-voiotia-shediazei-i-intrakat-me-ypostathmo-diktya-monades
---
Siemens Gamesa: Ολοκλήρωσε τη μεγαλύτερη και πιο ισχυρή ανεμογεννήτρια στον κόσμο
Η SG 14-222 DD έχει ισχύ 15 MW και διάμετρο ρότορα 222 μέτρα - Προορίζεται για υπεράκτια αιολικά πάρκα και θα είναι εμπορικά διαθέσιμη το 2024
Ολοκληρώθηκε η μεγαλύτερη και πιο ισχυρή ανεμογεννήτρια στον κόσμο που φέρει την ονομασία SG 14-222 DD και είναι κατασκευής της Siemens Gamesa. Πρόκειται για μοντέλο που προορίζεται για υπεράκτια αιολικά πάρκα.
η συνέχεια στο άρθρο https://www.newmoney...o/
---
Ο ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΤΑΣΚΑΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ "ALERT ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚ¨Η". Αναφορά στην απόφαση του 2012 του ΣτΕ (με την Σακελλαροπούλου κα)
---
Wind farms can alter the nearby rainfall and temperature, suggesting a need for more comprehensive studies of future energy systems
Wind turbines take energy from the atmosphere and turn it into electricity: so we know they must have some impact on the atmosphere’s flow. With industrial grade turbines being built at a terrific rate, scientists have been trying to assess exactly what the effects are both at local and at global levels.
New research using a finely resolved model which focuses on Europe indicates that the effects of doubling the present wind capacity by 2020 are at the level of a couple of percent changes in rain and a few tenths of a degree of temperature. The study by Vautard and colleagues shows that these effects include a mix of more rain and less rain, and warming and cooling, depending on where you are around Europe. But a key policy question left unresolved by this paper is: to what should these changes be compared?
Measuring impact
There are two main ways of estimating the climate impact of wind
turbines. One is to compare the real climate of a region before and
after wind farms are installed there. This approach is limited by the
availability of observations – modern wind farms are a relatively new
phenomenon so there is not much data to compare the climate after wind
farms are installed with the years before. Ruling out other reasons for
the climate changes we observe is also a challenge.
Using this observational approach, researchers have found that the climate around a large wind farm in Texas was affected by the presence of the turbines. Taking the ground temperatures measured by satellites, they detected a warming of 0.5°C at night in the region directly under the farm. This warming effect was local and small – the nighttime warming did not extend beyond the farm’s immediate neighborhood.
But not many people live right among the wind turbines. To look at smaller effects far from the wind farms, another approach is to simulate the earth’s climate with computer models. Using climate history data, projections are made that account for motion, thermodynamics, chemistry and radiation in the atmosphere, land and sea. Years of simulations are run with and without wind farms installed.
This method has the advantage of being able to detect very small climate change signals, since the model can be run for a long time, and natural variability gets smaller as you average over more and more years. Also, all factors besides wind that might cause climate changes can be held constant. The disadvantage is that the model of climate behavior may not correspond exactly to what happens in reality.
This approach was first attempted by David Keith and colleagues in 2004. When they compared the climate in their model with and without extremely large wind farms (large enough to generate about twice the world’s total present electrical demand), they found that in addition to climate effects in the immediate vicinity of the wind farms, there were changes in climate all around the world.
There were regions of warming and cooling of about 0.5°C, and increases and decreases in precipitation by a few percent. A followup paper showed that these changes were mostly a result of changes in wind direction caused by the wind turbines. The model winds tended to shy away from the wind farms a little, so that downstream from the farms there would be regions of extra wind from the south, that would tend to be warmer, and regions of extra wind from the north, that would tend to be colder.
Vautard’s study agrees with this earlier work, in finding that the climate impacts of wind farms extend beyond the farms themselves and are caused by changes in the flow of the atmosphere that bring warming and cooling to different regions around the wind farms.
What’s the right comparison?
So how should we understand these results? Keith and colleagues compared
the climate changes caused by wind turbines with the climate changes
that would have been caused by fossil fuel burned to make the same
amount of electricity. But because carbon dioxide lasts for centuries or
millennia in the atmosphere (unless we suck it out somehow), it’s hard
to know over how many years to calculate the avoided carbon dioxide
emissions. For the 20-year life of the turbines? Or for the few hundred
years of supply of fossil fuels that could be burnt?
Now that the impacts of wind turbines on climate are becoming better understood, more comprehensive studies of complete future energy systems are needed. We need to ask, what combination of wind power, solar power, nuclear power and fossil fuel power, together with what combination of measures to remove carbon from the atmosphere, will result in the lowest overall environmental and social costs.
Daniel Kirk-Davidoff works for a company (MDA Information Systems LLC) that provides wind generation forecasts for energy industry clients including wind farm owners.
Press Release on the draft law “Modernization of the Environmental Legislation”
PRESS RELEASE
on the draft law “Modernization of the Environmental Legislation”
Protecting the environment through the massive development of Wind Energy and other renewables
Τhe provisions of the draft law “Modernization of the Environmental Legislation” announced by the Ministry of Environment & Energy are in the right direction. Their proper implementation can achieve the golden balance between effective environmental protection and economic development. However, improvements are needed to some critical aspects. This is the message of the detailed memorandum submitted by the Hellenic Wind Energy Association ELETAEN to the Minister of Environment & Energy.
ELETAEN believes that the draft law will form a better new overall framework for renewables, if combined with the forthcoming, much-needed, interventions in the remaining licensing process. Adoption of ELETAEN’s proposals is also needed.
The fundamental principle of ELETAEN’s proposals is to establish a genuine relationship between the State and the Businesses based on transparent rules and mutual commitments.
The draft law is taking steps towards this direction as it involves simplifications in the licensing of RES and introduces clear deadlines for the Administration at certain stages of the environmental licensing process. It also includes provisions on how investments will not freeze. However, it is important to extend this approach to all relevant provisions of the draft law, including the procedures for modifying issued environmental licenses and the procedures for issuance of the opinions by the archaeological councils.
It is even more important not to provide an automatic cancelation of the production license (the Certificate[1]) of a RES investment, if it has not been matured enough within the time limit set by the draft law due to the Administration’s delays. Moreover, there should not be any burden on RES companies by paying the maintenance license fee (for 2017-2019) if they have already been committed for huge amounts through letters of guarantee or they are developing special projects (e.g. wind projects with underwater cables).
Regarding the protected areas, ELETAEN considers their new management system to be more effective.
However, a more integrated approach is needed for the elaboration and the approval of the Special Environmental Studies (SES) for the protected areas, so that these will ensure environmental, economic and social balance in the context of sustainable development. To achieve this, the draft law should foresee that (i) these Studies should be accompanied by an impact assessment of the proposed measures on the climate, the development and the society and (ii) their approval will involve the other competent directorates i.e. the ones for spatial planning, energy and forestry.
The draft law should not delete the provision that, after an environmental impact assessment, RES can be installed in areas that are not strict nature reserved, nature reserved, RAMSAR nor priority habitats. Otherwise, the proposed amendments may be interpreted as a political retreat to pseudo-environmental populism or as undermining the national climate policy.
Wind farms – and RES in general – are environmentally friendly investments as they contribute to tackling climate change. A specific application for such an investment can only be rejected if it is substantiated by factual scientific evidence and specific analysis – and not general declaration – that it will cause irreversible significant damage to a high value protected object which cannot be remedied by other measures.
It is noted that in its letter addressed to the Minister, ELETAEN makes a special reference to the crucial situation for our country due to the COVID-19 crisis. ELETAEN assures the Minister that the wind sector and wind energy companies in Greece are closely following the announcements of the Government and they are adopting them targeting to protect the health of the employees and the citizens and to ensure the high availability of their power plants.
Note: The main proposals of ELETAEN included in its letter to the Minister are attached
ANNEX:
MOST SIGNIFICANT PROPOSALS FOR THE DRAFT LAW
- The new deadlines for environmental licensing procedure and the new 15-year duration of the EIA approval should apply on the pending procedures and the existing EIA approvals as well.
- Must not be required the submission of whole new EIA Study for the modification of an existing EIA approval when the modifications in the project design reduces the impact on the environment (Article 4) eg. when the number of wind turbines decreases by increasing their geometrical characteristics within the licensed polygon.
- In Article 46 of the draft law, the provision of Article 19 (8) of Law 1650/1 1986 must remain. According to that clause it is possible to install RES in Natura areas following EIA and Special Ecological Assessment.
- The RES installations should not be horizontally and selectively prohibited (as provided in Article 46) by the “Habitats and species protection Zones” or the “Zones of sustainable natural resource management”.
- The Special Environmental Studies should include impact assessment of the proposed measures on climate policy and development. The approval of the Special Environmental Studies should be done with the involvement of the Spatial Planning, the Energy and the Forestry Directorates of the Ministry (Article 47 (2) and (4)).
- The Minister should not be able to lay down transitional protection measures for an area without Presidential Decree if he has not previously approved the relevant Special Environmental Study (Article 47 (6)).
- The validity of a Certificate (i.e. production license) should not be terminated if the Administration violates its own deadlines and therefore the investor misses the deadline set by Article 12.
- The procedures for modifying Certificates should be more flexible, e.g permit licenses merger or capacity transfer between existing licenses (Article 11 (13)).
- The License Maintenance Fee (Article 21) should be further reduced and not burden (i) projects that have already submitted a Letter of Guarantee and (ii) special projects.
- The restrictions for the polygons (Article 13) should be adapted and do not apply on existing licenses nor modifying requests of new or existing licenses.
[1] This is the name of the new Production License which will be issued with the simplified criteria of the draft law
You may download the Press Release in English HERE
Λιγότερο ρίσκο εξασφαλίζει φθηνότερο ρεύμα
Ο επικεφαλής της Axpo Trading and Sales, Ντομένικο ντε Λούκα, μιλάει στην «Κ» για τα σχέδια της εταιρείας στην ελληνική αγορά
Η διαδικτυακή πλατφόρμα ask4wind της ΕΛΕΤΑΕΝ
και στο
https://ask4wind.gr/
Συγκεριμένα, πρόκειται για αιτήσεις που υποβλήθηκαν έως και τον κύκλο υποβολής αιτήσεων του Ιουνίου 2018 και των οποίων εκκρεμούσε η αξιολόγησή τους κατά την έναρξη ισχύος του νόμου 4685/2020.
> ολόκληρο στο https://energypress.gr
---
Είσοδο στην ελληνική αγορά ΑΠΕ κάνει η Κινεζική εταιρεία ανεμογεννητριών DEC - Ποιά είναι τα σχέδια
15/2/21, από: https://energypress.gr/news/eisodo-stin-elliniki-agora-ape-kanei-i-kineziki-etaireia-anemogennitrion-dec-poia-einai-ta
Την είσοδό της στην ελληνική αγορά σχεδιάζει η κινεζική DongFang Electric Corporation (DEC), καθώς έχει ξεκινήσει ήδη τη διαδικασία για να πάρει πιστοποίηση από το ΚΑΠΕ για τρία μοντέλα ανεμογεννητριών, δύο για χερσαίες εγκαταστάσεις και μία για offshore. Οι υφιστάμενες πιστοποιήσεις (ανεμογεννήτριες από 3MW – 10 MW) προέρχονται από διεθνώς κορυφαία εργαστήρια στην Κίνα και ικανοποιούν 100% τα standards της Ευρώπης και της Ελλάδας.
Παράλληλα, η DongFang προχωρά σε επαφές με εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην παραγωγή αιολικής ενέργειας σε μια προσπάθεια να μπεί, με τις δικές της ανεμογεννήτριες, στον ανταγωνισμό για συμβόλαια εξοπλισμού νέων έργων στη χώρα μας.
Πληροφορίες του energypress αναφέρουν ότι οι Κινέζοι ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για την εγκατάσταση offshore αιολικών καθώς εκτιμούν ότι σύντομα στην Ελλάδα στην αγορά αυτή θα υπάρξει έντονη κινητικότητα. Δεν αποκλείουν μάλιστα το ενδεχόμενο να αναπτύξουν και οι ίδιοι, σε συνεργασία με εγχώριους "παίκτες" τέτοιες επενδύσεις, όταν οριστικοποιηθεί το θεσμικό, ρυθμιστικό και οικονομικό πλαίσιο.
> ολόκληρο στο https://energypress
---
Νέα «έκρηξη» αιτήσεων ΑΠΕ για 8,8 Γιγαβάτ στον κύκλο Φεβρουαρίου της ΡΑΕ – Πώς επιμερίζονται – Πιο κοντά τα μέτρα
Συνεχίστηκε και στον Κύκλο Φεβρουαρίου 2021 (που έληξε στις 10 του μηνός) η κατά... ριπάς υποβολή αιτημάτων για Βεβαιώσεις Παραγωγού ΑΠΕ, καθώς σύμφωνα με πληροφορίες του energypress κατατέθηκαν 477 αιτήσεις για έργα συνολικής ισχύος 8,8 Γιγαβάτ. Παράλληλα, μέσα στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα η ΡΑΕ αναμένεται να ξεκινήσει την εξέταση των αιτήσεων του Κύκλου του Δεκεμβρίου, εκτιμώντας ότι η αξιολόγησή τους θα ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος Μαρτίου με αρχές Απριλίου.
Όσον αφορά τον Κύκλο του Φεβρουαρίου, κυρίαρχα είναι τα υποψήφια φωτοβολταϊκά πρότζεκτ, τόσο σε αριθμό αιτημάτων όσο και σε ισχύ (Δείτε εδώ και την επίσημη ανακοίνωση της ΡΑΕ) . Πιο συγκεκριμένα, στην εν λόγω τεχνολογία αφορούν οι 226 αιτήσεις, για σταθμούς συνολικής ισχύος 6 Γιγαβάτ. Τα αιτήματα για αιολικές μονάδες ήταν 167, για ένα χαρτοφυλάκιο έργων 2,65 Γιγαβάτ. Οι υπόλοιπες αιτήσεις αφορούν έργα των υπόλοιπων τεχνολογιών, όπως μικρά υδροηλεκτρικά, μονάδες ΣΗΘΥΑ ή εγκαταστάσεις βιοαερίου-βιομάζας.
Την ίδια στιγμή, μετά την ανάρτηση του συνόλου των αιτήσεων του Κύκλου του Δεκεμβρίου 2020, έχει ολοκληρωθεί η υποδοχή αντιρρήσεων. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι αντιρρήσεις προέρχονται τόσο από φορείς όσο και από ιδιώτες, ενώ αφορούν θέματα περιβαλλοντικά, εξασφάλισης θέσης ή επικαλύψεων. Αυτές τις ημέρες η ΡΑΕ κοινοποιεί στους εμπλεκόμενους επενδυτές τις αντιρρήσεις που έχουν κατατεθεί.
Υπενθυμίζεται ότι στον συγκεκριμένο Κύκλο είχαν υποβληθεί 864 αιτήσεις
συνολικής ισχύος 45,55 Γιγαβάτ, «επιδόσεις» που σε απόλυτα νούμερα
προφανώς δεν μπορούν να συγκριθούν με τον Κύκλο του Φεβρουαρίου 2021.
Στην πραγματικότητα, ωστόσο, και μόνο το γεγονός ότι ο Κύκλος
Φεβρουαρίου ήρθε αμέσως μετά από αυτή την «έκρηξη», χωρίς παρ΄ όλα αυτά
οι αιτήσεις να αποκλιμακωθούν σε επίπεδα πιο ρεαλιστικά για την εγχώρια
αγορά, ενισχύει τον προβληματισμό του ΥΠΕΝ για υπερθέρμανση στον κλάδο.
Κατά συνέπεια, το υπουργείο φέρεται να επισπεύδει τις αποφάσεις του αναφορικά με τα μέτρα που, όπως έχει γράψει το energypress, εξετάζει να θεσπίσει ως ανάχωμα στις αιτήσεις «ευκαιρίας».
> ολόκληρο στο https://energypress
---
Το μέλλον της αιολικής ενέργειας; Μια ανεμογεννήτρια χωρίς πτερύγια, πώς ακριβώς λειτουργεί [εικόνες & βίντεο]
25/03/2021
Μια ανεμογεννήτρια που δεν απαιτεί πτερύγια για την παραγωγή ενέργειας αναπτύσσει ισπανική εταιρεία.
Πηγή: iefimerida.gr - https://www.iefimerida.gr/green/anemogennitria-horis-pterygia-pos-leitoyrgei?fbclid=IwAR2dUtGAoDP2c9p9NgzSgFUmj3ZYFwKWw1hDHRPe9MxdZrKcR_FIVv8pKdw
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου