Εταιρεία Περιβάλλοντος Κύμης

[ΕΠΠΠΟ: αποσπάσματα από ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο, πρώτα και κύρια πολιτικά και ιστορικά] "Σιδερένια δέντρα" στα ελληνικά βουνά ελέω Γερμανίας   Καμενόπουλος Σωτήρης 10 Φεβρουαρίου 2020 πηγή: https://slpress.gr/koinonia/...acebook Σύμφωνα με δήλωση του κ. Χατζηδάκη «ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά θα φυτεύονται παντού με μια απλή βεβαίωση ». Ανάμεσα στα μέτρα που ανακοίνωσε ο κ. Χατζηδάκης, ξεχώρισε το νομοσχέδιο που μεταξύ άλλων θα προτείνει την "απλοποίηση και επιτάχυνση" των αδειοδοτήσεων των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Ο Γερμανός σοσιαλιστής κ. Τίμερμανς δεν δίστασε να χαρακτηρίσει τον κ. Μητσοτάκη ως τον πιο πράσινο πρωθυπουργό που είχε ποτέ η Ελλάδα. Περίεργες συμπτώσεις στο αφήγημα του κ. Μητσοτάκη με τα αφηγήματα των κ. Τσίπρα και Γιώργου Παπανδρέου, δεν νομίζετε; Ωστόσο, φαντάζονται οι αναγνώστριες και οι αναγνώστες μία παρόμοια ανακοίνωση να γινόταν από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας για τις θαλάσσιες εξέδρες υδρογονανθράκων; «Θαλ

Υπογράψτε την Πανελλήνια Διακήρυξη κατά των αιολικών και άλλων λεγόμενων "ΑΠΕ"  [ Το link για το pdf https://drive.google.com/.../1XnJoEJcfQlCyNklkkmG.../view... . Μπορείς να το κατεβάσεις και να το τυπώσεις. Στέλνουν στο antiapegr@gmail.com "Συμφωνώ και προσυπογράφω", ονοματεπώνυμο, ιδιότητα (αν θέλουν) και περιοχή. Παίρνω alerts του mail και έτσι μέσα σε μια μέρα συνήθως, ενημερώνω τη λίστα των υπογραφών. Υπάρχει και το syntonisitki.diamartyrias.vape@gmail.com. Και αυτό το παρακολουθώ. Αν πάρεις χειρόγραφες υπογραφές, τις σκανάρεις και στελνεις σε ένα από τα mails την εικόνα ή pdf. Πρέπει να υπάρχουν καταγραμμένες οι υπογραφές. ] "ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΙΟΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΛΕΓΟΜΕΝΩΝ «ΑΠΕ» Ιανουάριος 2018  Τα τελευταία χρόνια, παράλληλα με την «απελευθέρωση» της αγοράς ενέργειας, στο όνομα κάποιας «πράσινης» ανάπτυξης, βιώνουμε μια, χωρίς κοινωνική συναίνεση, εισβολή αιολικών, υβριδικών, μικρών υδροηλεκτρικών, κλπ εγκαταστά

Θα είχε αντίρρηση κανείς (από πλευράς τοπίου) στην τοποθέτηση α/γ με τον τρόπο που φαίνεται στην πιο πάνω φωτογραφία; Προφανώς και όχι. GERMANY Hamburg Moorburg, construction site coal power station Vattenfall in harbour, river Elbe and Kattwyk bridge, behind Shell refinery and oil tanks - Image ID: D9H5F, πηγή: https://www.alamy.com/stock-photo-germany-hamburg-moorburg-construction-site-coal-power-station-vattenfall-57540554.html

Τα Γκαλαπάγκος της Μεσογείου απειλούνται! Καθολική εναντίωση περιβαλλοντικών οργανώσεων και επιστημονικών φορέων στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε βραχονησίδες πηγή: http://www.ornithologiki.gr/page...1H268mB0EA Ποιο είναι το πρωτοφανές σχεδιαζόμενο έργο; Στον εξαιρετικά περιορισμένο χώρο 14 προστατευόμενων ακατοίκητων νησίδων του Ν. Αιγαίου,   εντός   10 περιοχών Natura 2000   (εκ των οποίων   6 Ζώνες Ειδικής Προστασίας για τα πουλιά ) σχεδιάζονται τρεις Αιολικοί Σταθμοί Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΣΠΗΕ) και συγκεκριμένα 104 ανεμογεννήτριες (από 3MW έως 6 MW εκάστη), 70 χιλιόμετρα οδικό δίκτυο, 14 λιμάνια, 14 ελικοδρόμια, μόνιμος έντονος φωτισμός τη νύχτα, πλήθος συνοδών έργων (κτήρια, δεξαμενές κ.λπ.) και κατασκευαστική περίοδος που αναμένεται να διαρκέσει πέντε χρόνια. Σημειώνεται ότι οι προστατευόμενες νησίδες εμπίπτουν στην περιοχή ευθύνης του Φορέα Διαχείρισης Κυκλάδων και του Φορέα Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Δωδεκανήσων. Infograph

Στη συνέχεια τρεις φωτογραφίες από τη κορυφή και τις πλαγιές ενός βουνού και το τι γίνεται σε αυτό για την κατασκευή ενός αιολικού πάρκου (ΑΣΠΗΕ),

Movement (1920 – 2020) Talks & Thoughts Onassis Στέγη  -  Πέρα και ανάμεσα από σύνορα  https://www.onassis.org/el/whats-on/movement-1920-2020 >ζωντανά στο https://movementradio.org/#/ < > συντονιστείτε < Η Στέγη, υποστηρίζοντας την ελεύθερη μετακίνηση ανθρώπων, ιδεών και πολιτισμών, μας καλεί να φανταστούμε το κοινό μας μέλλον μέσα σε έναν ανοιχτό κόσμο, πέρα από σύνορα, φυλετικούς και έμφυλους περιορισμούς. Το “Movement” εξετάζει τη μετανάστευση πληθυσμών στη Μεσόγειο, και όχι μόνο, από τον Μεσοπόλεμο έως τις μέρες μας (1920-2020), μέσα από μια σειρά διαλέξεων, συναυλιών, προβολών φιλμ, καθώς επίσης και με διαδικτυακό υλικό (αρχειακό και τρέχον), που θα εκπέμπεται ζωντανά κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ. Από το 1920 και μετά, οι πόλεμοι, η αποικιοκρατία, η επιδείνωση των οικονομικών συνθηκών, η αναζήτηση ενός καλύτερου μέλλοντος, η επιτάχυνση της τεχνολογίας και οι περιβαλλοντικές καταστροφές έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στις μαζικές μετακ

[EΠΠΠΟ: από την Ελλάδα που χάνεται στο όνομα μιας ανάπτυξης που στοχεύει... Αλήθεια που στοχεύει;] Η κυρα-Δήμητρα, γιαγιά του σκηνοθέτη, είναι ογδονταεννιά χρονώ και ζει μόνη της, στο Αρματολικό, ένα ειδυλλιακό χωριό της Πίνδου. Δίπλα από το σπίτι της, κυλάει ο πανάρχαιος ποταμός Αχελώος. Στο σημείο αυτό χτίζεται το φράγμα της Μεσοχώρας, έργο κεφαλής της εκτροπής του Αχελώου. Το σπίτι της γιαγιάς, θα πλημμυρίσει από τα νερά της μεγάλης τεχνητής λίμνης που θα δημιουργηθεί. Δυο από τα εγγόνια της, ο Δημήτρης και ο Κώστας, γυρίζουν το ντοκιμαντέρ σκιαγραφώντας το πορτρέτο όχι μόνον μιας αντιπροσωπευτικής γυναίκας της Πίνδου αλλά και μιας τραγικής φιγούρας που με απίστευτο ψυχικό σθένος και κουράγιο, συνεχίζει να ζει στον τόπο που γεννήθηκε και αγάπησε. Ο ΗΡΑΚΛΗΣ, Ο ΑΧΕΛΩΟΣ ΚΑΙ Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ   from Dimitris Koutsiabasakos on Vimeo . ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΣΕΝΑΡΙΟ, ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ: Κώστας Κουτσιαμπασάκος, Παύλος Μαυρικίδης, ΜΟΥΣΙΚΗ:

  When wind turbine blades get old what's next? 12 March 2024, By Michael Winrow, Technology of Business reporter, στο  https://www.bbc. IwAR35kOwtJxz205OkTZOGWU12IvEPNN6NUs0TURU__bRvX617uNdavL4DKpk   ScottishPower Renewables - The old wind turbines at Hagshaw Hill wind farm in Scotland have been dismantled The cranes moved in last year at Hagshaw Hill, Scotland's oldest commercial wind farm. They were there to continue the dismantling of wind turbines that had been generating electricity for the last 28 years. A similar scene can be witnessed across the world as the first wave of wind turbines built in the late 1990s and early 2000s are decommissioned. In the case of Hagshaw Hill, the existing turbines will be replaced with taller and more efficient ones that can generate up to 10 times more electricity. But working out what to do with the old turbines is challenging. Between 85 and 95% of a turbine's materials, such as steel, aluminium, and copper, can be easily r

[ΕΠΠΠΟ: Η λεγόμενη απολιγνιτοποίηση είναι θέμα τεράστιας οικονομικής, περιβαλλοντικής και κοινωνικής σημασίας. Το κυριότερο αποτέλεσμα της θα είναι περαιτέρω φτωχοποίηση της χώρας, αύξηση της τιμής του οικονομικού και κοινωνικού αγαθού που λέγεται ηλεκτρικό ρεύμα, εξάρτηση από εισαγωγές και ξένες χώρες (με τις διασυνδέσεις) κα. Τα γνωστά δέλεαρ περί κλιματικής αλλαγής και νόσων στην λιγνιτοφόρες περιοχές είναι από υπερβολικά έως αστήρικτα. Ενδεικτικά για τα ιατρικά προβλήματα στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας βλ. το Σόνια Περέζ (Ανοσοβιολόγος, PhD) : "Ο λιγνίτης αυξάνει τους καρκίνους"... Ένα ιδιοτελές παραπλανητικό επιχείρημα υπέρ των ΑΠΕ!, στο https://www.worldenergynews.gr/index.php/...er-twn-ape Για να μην οδηγούμαστε λοιπόν ως άλογα (πλάσματα) σε κάθε κυβερνητικό και επιχειρηματικό στόχο και για όσους σκέφτονται και αναζητούν αλήθειες, κατά καιρούς δημοσιεύουμε -και θα συνεχίσουμε- σχετικά άρθρα. Κατά κάποιον τρόπο το σημερινό είναι και ένα έμμεσο αφιέρωμα στον ε

[με προσθήκες, βλ στο τέλος]  Με τον Δημήτρη Παυλάκη είχαμε αρχικά βρεθεί στο Δίκτυο Αιγαίου 10-11 περίπου χρόνια πριν. Παρέμεινε από τότε ένας δυνατός πολέμιος του αντιοικονομικού και αντιπεριβαλλοντικού παραμυθιού των ΑΠΕ. Δυστυχώς χάθηκε μετά από ένα ατύχημα. Η μοίρα τα έφερε κάπως περίεργα: έφυγε ακριβώς τις μέρες που στο δικό του το νησί, την Τήνο, γίνεται αστυνομική επέλαση κόντρα σε όλο το τοπικό πληθυσμό, για την εγκατάσταση α/γ (βλ. στο https://tinostoday.gr/ ). Ας ευχηθούμε κάτι από τις προσπάθειες του και τη δουλειά του να μη πάει χαμένο, ιδίως σε αυτό το εκπληκτικό νησί, την Τήνο, με τα καταπληκτικά τοπία και τον πολιτισμό. Αν και θα πρέπει να πούμε ότι ο φίλος Δημήτρης Παυλάκης τον αγώνα του τον έκανε με το ίδιο πάθος για όλους τους τόπους της Ελλάδας. Ήταν ο τρίτος ομιλητής στην Ημερίδα της 1ης Δεκεμβρίου (Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας: μύθοι και αλήθειες). Οι διαφάνειες της παρουσίασης του είναι εδώ και συνοδεύονται από το κείμενο εδώ. Ακολουθεί μία ανάρτησ

[ΕΠΠΠΟ: με τον Γιάννη Αδαμόπουλο δεν είχαμε κάποια ιδιαίτερη σχέση, αλλά μια απλή γνωριμία κινούμενη στα πλαίσια της ευγένειας και του αμοιβαίου ενδιαφέροντος για την Κύμη. Το καλοκαίρι που μας πέρασε χαρήκαμε από κοινού στα εγκαίνια της έκθεσης της ζωγράφου Ρούλας Κανέλλη-Κανάκη και βρεθήκαμε σε δύσκολη θέση στην προβολή του ντοκιμαντέρ "Ο Ασκός του Αιόλου". Κρίμα. Πιθανά για τα αρνητικά μεγαλύτερο βάρος να είχαν οι συνεργάτες του, αφού η κατάσταση της υγείας του ήταν επιβαρυμένη. Σε κάθε περίπτωση πολλά από τα πράγματα, τις εκδηλώσεις και κυρίως το ίδιο το Λαογραφικό Μουσείο της Κύμης είναι αξιολογότατα και γιαυτό αξίζει μιας καλής μνημονεύσεως ο Γιάννης Αδαμόπουλος]. Έφυγε από τη ζωή ο Γιάννης Αδαμόπουλος 10|02|2020, πηγή: https://www.evima.gr/koinonia...Zpw   Έφυγε από τη ζωή το απόγευμα της Δευτέρας 10 Φεβρουαρίου σε ηλικία 66 ετών ο φαρμακοποιός Ιωάννης Αδαμόπουλος από την Κ και κάτω: ύμη. Ο Ιωάννης Χρ. Αδαμόπουλος γεννήθηκε στην Κύμη και σπούδασε φαρμακοποιός

[ΕΠΠΠΟ: από τις πιο σπουδαίες φράσεις που έχουμε αντιληφθεί τα τελευταία χρόνια: «Τον τόπο μας, παιδί μου, τον έσωσε η αγιοσύνη των βουνών». Και για άλλη μια φορά από τα χείλη όχι κανενός "σοφού" μα ενός ανθρώπου του λαού μας. Και το κείμενο που μιλάει για αυτήν στέκεται -ευτυχώς- το ύψος του θέματος που θίγει]. Η αγιοσύνη των βουνών... Βάσσης Λαοκράτης, 27 Ιανουαρίου 2020, από το https://slpress.gr/politismos/i-agiosyni-ton-vounon/ Κοντά στα τέλη της δεκαετίας του '50, ένας παλιός μάστορας απ’ τα Κουκούλια Τζουμέρκων, ο μπάρμπα Κώστας Τσιάρας, μου έλεγε με φυσική απλότητα και υπαινικτική σοφία: «Τον τόπο μας, παιδί μου, τον έσωσε η αγιοσύνη των βουνών». Η κουβέντα του με παρέπεμψε συνειρμικά στους ομοιότροπους στίχους του Ελύτη: «Τα θεμέλιά μου στα βουνά/ και τα βουνά σηκώνουν οι λαοί στον ώμο της/ και πάνω τους η μνήμη καίει/ άκαυτη βάτος», Ήταν στίχοι γραμμένοι τον ίδιο περίπου καιρό. Σκέφτομαι, λοιπόν, πως ίσως είναι τώρα η σειρά μας να σώσουμε την