Άλλο ένα ολέθριο νομοσχέδιο για το περιβάλλον

Επικαιροποίση 12 Απρ. 2023:

Ο νόμος ψηφίστηκε και είναι ο:

ΝΟΜΟΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 5037. Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων και διεύρυνση του αντικειμένου της με αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων, ενίσχυση της υδατικής πολιτικής - Εκσυγχρονισμός της νομοθεσίας για τη χρήση και παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές μέσω της ενσωμάτωσης των Οδηγιών ΕΕ 2018/2001 και 2019/944 - Ειδικότερες διατάξεις για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειες και την προστασία του περιβάλλοντος. 

Υπάρχει στο https://www.sate.gr/data_source/2023%CE%A0%CE%A1%CE%A9%CE%98-%CE%A6%CE%95%CE%9A78%CE%91.pdf

---

[ΕΠΠΠΟ: στην Δημόσια Διαβούλευση είχαμε συμμετοχή ζητώντας την παράτασή της και την διενέργειά της επί της ουσίας]

Επιστολή του WWF για το Πολυνομοσχέδιο

 

---

Πολυνομοσχέδιο-πρόκληση από τον Σκρέκα στο «παρά πέντε»!

Σε 357 σελίδες στρίμωξε 236 άρθρα και φωτογραφικές διατάξεις, καταλύοντας κάθε έννοια καλής νομοθέτησης 

Από το Newsroom, 2-03-2023, στο 

Πολυνομοσχέδιο-σκούπα 263 άρθρων και 357 σελίδων κατέθεσε στη Βουλή ο Κώστας Σκρέκας, καταλύοντας κάθε έννοια καλής νομοθέτησης.

Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας ένωσε τα τρία νομοσχέδια, που είχε θέσει το τελευταίο διάστημα σε δημόσια διαβούλευση, σε ένα, παρουσιάζοντας ένα κείμενο που βρίθει φωτογραφικών διατάξεων για όλα τα πεδία που διατρέχουν το ΥΠΕΝ. Μεταξύ αυτών και εκείνο για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την προστασία του περιβάλλοντος, που αναρτήθηκε για μόλις 4 ημέρες στο opengov, και μάλιστα το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας. Εκατοντάδες πολίτες και φορείς ζήτησαν από τον υπουργό να παρατείνει την καταληκτική ημερομηνία της διαβούλευσης, προκειμένου να επεξεργαστούν και να σχολιάσουν ένα τόσο σημαντικό σχέδιο νόμου. Ο κ. Σκρέκας όχι μόνο τους αγνόησε, αλλά ενσωμάτωσε αυτούσιες όλες τις διατάξεις στο κείμενο που κατατέθηκε στη Βουλή, ευτελίζοντας τη διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης και επιβεβαιώνοντας όλους όσοι έκαναν λόγο για προσχηματική συζήτηση.

«H διαβούλευση επί των νομοσχεδίων διαρκεί δύο εβδομάδες και μπορεί να συντμηθεί μέχρι μία εβδομάδα ή να επιμηκυνθεί για μία ακόμη εβδομάδα, με εισήγηση του οικείου υπουργού και έγκριση της προεδρίας της κυβέρνησης, για επαρκώς τεκμηριωμένους λόγους, οι οποίοι αναφέρονται στην έκθεση επί της δημόσιας διαβούλευσης που συνοδεύει τη ρύθμιση» αναφέρει χαρακτηριστικά ο νόμος 4622/2019.

Το νέο νομοσχέδιο, λοιπόν, έχει τίτλο «Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων, και διεύρυνση του αντικειμένου της με αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων, ενίσχυση της υδατικής πολιτικής – Εκσυγχρονισμός της νομοθεσίας για τη χρήση και παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές μέσω της ενσωμάτωσης των Οδηγιών Ε.Ε. 2018/2001 και 2019/944 – Ειδικότερες διατάξεις για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την προστασία του περιβάλλοντος». Περιλαμβάνει όλες τις διατάξεις των τριών επιμέρους σχεδίων νόμων για ΑΠΕ, ενεργειακές κοινότητες, εκχερσωμένες εκτάσεις, δασικούς χάρτες και φυσικά για τη δημιουργία Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων.

Σύμφωνα με το ΥΠΕΝ, με την επέκταση των αρμοδιοτήτων της ΡΑΕ στους τομείς των υπηρεσιών ύδατος και διαχείρισης αστικών αποβλήτων αξιοποιείται η διοικητική και υποστηρικτική δομή μιας υφιστάμενης Ανεξάρτητης Αρχής, η οποία επιπλέον έχει εμπειρία στην άσκηση ρυθμιστικών και ελεγκτικών αρμοδιοτήτων, και μάλιστα σε φυσικά μονοπώλια, όπως είναι τα δίκτυα ηλεκτρικού ρεύματος και φυσικού αερίου, κατ’ αντιστοιχία ιδίως με τα δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης. Με το νομοσχέδιο καταργείται η Εθνική Επιτροπή Υδάτων, και το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας γίνεται ο βασικός ρυθμιστής της πολιτικής για την προστασία και διαχείριση των υδάτων, ενώ υπό την εποπτεία του ΥΠΕΝ τίθενται πλέον η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΔΑΠ Παγίων.

Πολλοί φοβούνται όμως ότι η μεταφορά κρίσιμων, αποφασιστικών, ελεγκτικών και κυρωτικών αρμοδιοτήτων στον τομέα των υδάτων σε Ρυθμιστική Αρχή συνιστά από την πλευρά του κράτους απεμπόληση εξουσίας του σε δημόσια αγαθά και απώλεια δημόσιου ελέγχου. Όπως επισημαίνει η Ένωση Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης Αποχέτευσης, που αποτελούν κοινωφελείς και μη κερδοσκοπικές δημοτικές επιχειρήσεις, οι οποίες δρουν μονοπωλιακά στον οικείο δήμο, δημιουργείται έντονη ανησυχία ότι με τη θέσπιση της ΡΑΑΕΥ σχεδιάζονται παρεμβάσεις στον τομέα υπηρεσιών ύδατος που θα οδηγήσουν στην ιδιωτικοποίηση των ΔΕΥΑ, και μάλιστα σε αντίθεση με τις πρόσφατες αποφάσεις του ΣτΕ υπέρ της δημόσιας διαχείρισης του νερού.

---

Ακολουθεί το σχόλιο του Επιμ/ρίου Περ/ντος στην Δημ. Διαβούλευση για να καταλαβετε για τι πράγμα μιλάμε...

Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος

26/2/23

Συμμετοχή του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος στη δημόσια διαβούλευση επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας «Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων και διεύρυνση του αντικειμένου της με αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων, ενίσχυση της υδατικής πολιτικής»

http://www.opengov.gr/minenv/?p=13068&cpage=1#comment-35026

Με το προτεινόμενο νομοσχέδιο οι κρατικές αρμοδιότητες ρύθμισης και ελέγχου όλων των φορέων παροχής της δημόσιας υπηρεσίας ύδρευσης και αποχέτευσης της χώρας αφαιρούνται από το αρμόδιο Υπουργείο και ανατίθενται στην ανεξάρτητη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ). Η όλη λογική και το πνεύμα του νομοσχεδίου καταστρατηγεί ευθέως τα παγίως κριθέντα από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ Ολ. 1904/2014, 190/2022, 191/2022), ανατρέπει το υφιστάμενο καθεστώς λειτουργίας των φορέων αυτών και ενέχει, ως εκ τούτου, σοβαρούς κινδύνους για τη συνέχιση της παροχής των υπηρεσιών τους υπό όρους δημόσιας υπηρεσίας και εκτός περιβάλλοντος αγοράς και ανταγωνισμού.

Επισημαίνεται ότι εν προκειμένω δεν συντρέχει η βασική προϋπόθεση που απαιτείται για την υπαγωγή μιας δραστηριότητας στην αρμοδιότητα μιας ανεξάρτητης ρυθμιστικής αρχής, δηλ. η ύπαρξη αγοράς. Στον τομέα της υδροδότησης της χώρας δεν νοείται ούτε η ύπαρξη αγοράς ούτε η δραστηριοποίηση κερδοσκοπικών επιχειρήσεων στο σχετικό πεδίο, ώστε να απαιτείται η ρύθμισή τους από Ανεξάρτητη Αρχή. Αποστολή και λόγος ίδρυσης της ΡΑΕ είναι αντιθέτως η εύρυθμη λειτουργία της αγοράς ενέργειας και η διασφάλιση των αρχών του ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτό. Δεδομένου, όμως, ότι η δημόσια υπηρεσία ύδρευσης και αποχέτευσης, κατ’ αντιδιαστολή προς άλλες υπηρεσίες που έχουν πλέον περιέλθει στο χώρο της αγοράς (ενέργεια, ταχυδρομικές υπηρεσίες, επιβατικές μεταφορές, τηλεπικοινωνίες), ούτε έχει ούτε επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθεί, η υπαγωγή της στη ρυθμιστική αρμοδιότητα ΡΑΕ είναι ασύμβατη προς την αποστολή αμφοτέρων.

Όπως έχει κριθεί, το κράτος επιτρεπτώς αναθέτει την παροχή των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης σε φορείς που έχουν ιδρυθεί ακριβώς για το σκοπό αυτό (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΔΕΥΑ), πλην όμως οι φορείς αυτοί πρέπει να τελούν πάντοτε υπό τον άμεσο και ουσιαστικό έλεγχό του. Τέτοιος άμεσος και ουσιαστικός έλεγχος παύει να υπάρχει από τη στιγμή που το κράτος αναθέτει τις σχετικές αρμοδιότητές του σε έναν άλλο ενδιάμεσο φορέα, εν προκειμένω τη ΡΑΕ, η οποία ασκεί αντ’ αυτού τις κρίσιμες κανονιστικές, αδειοδοτικές, ελεγκτικές και κυρωτικές αρμοδιότητες. Η ΡΑΕ (όπως άλλωστε όλες οι ρυθμιστικές αρχές) δεν υπάγεται ούτε καν στην εποπτεία του Δημοσίου, έχει αποφασιστικές αρμοδιότητες και οι πράξεις της είναι εκτελεστές χωρίς να υπόκεινται σε κανενός είδους έλεγχο νομιμότητος ή σκοπιμότητος από τον αρμόδιο Υπουργό. Είναι προφανές ότι δεν μπορεί να υποκαταστήσει τον δημόσιο έλεγχο που απαιτεί η νομολογία του ΣτΕ για τις υπηρεσίες υδροδότησης και αποχέτευσης, δεδομένου ότι είναι εξ ορισμού προορισμένη και οργανωμένη ώστε να ρυθμίζει τα ζητήματα που ανακύπτουν στο χώρο της αγοράς και του ανταγωνισμού σύμφωνα με το πνεύμα και τους κανόνες που διέπουν τα πεδία αυτά.

Με την υπαγωγή των ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΔΕΥΑ κ.λπ. στην αρμοδιότητα της ΡΑΕ συντελείται ένα μεγάλο και αμφίβολης συνταγματικότητος βήμα προς την ουσιαστική ιδιωτικοποίηση της δημόσιας υπηρεσίας ύδρευσης και αποχέτευσης, κατά παράκαμψη, για μία ακόμα φορά, των σχετικών αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Για το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας

Μαρία Καραμανώφ

Πρόεδρος ΔΣ

Αντιπρόεδρος ΣτΕ ε.τ.

--- 

Περιβαλλοντικές οργανώσεις: «Καταστροφικό το πολυνομοσχέδιο Σκρέκα»

12.03.202, από το https://www.documentonews.gr/

Με μεγάλη απογοήτευση οι συνυπογράφουσες περιβαλλοντικές οργανώσεις παρακολουθούν την επεξεργασία στις Επιτροπές της Βουλής της ψήφισης του σχεδίου νόμου με τίτλο «Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων και διεύρυνση του αντικειμένου της με αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων, ενίσχυση της υδατικής πολιτικής – Εκσυγχρονισμός της νομοθεσίας για τη χρήση και παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές μέσω της ενσωμάτωσης των οδηγιών ΕΕ 2018/2001 και 2019/944 – Ειδικότερες διατάξεις για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την προστασία του περιβάλλοντος».

Οι ρυθμίσεις που περιλαμβάνει το εν λόγω πολυνομοσχέδιο, αφορούν κρίσιμα ζητήματα για την προστασία του περιβάλλοντος όπως, μεταξύ άλλων, η επιβάρυνση όλων των ζωνών προστασίας των περιοχών του δικτύου Natura 2000, η εκχέρσωση δασικών εκτάσεων, η υπέρμετρη παροχή κινήτρων τουριστικών εγκαταστάσεων και εγκαταστάσεων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, η υπαγωγή όλων των φορέων υδροδότησης της χώρας στην αρμοδιότητα της ΡΑΕ, που αποτελεί ένα ακόμα βήμα προς την ουσιαστική ιδιωτικοποίηση ενός κοινού αγαθού ζωτικής σημασίας, όπως το νερό (κατά παράκαμψη των σχετικών αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας), αλλά και σειρά αποσπασματικών πολεοδομικών ρυθμίσεων.

Αποκορύφωμα των ρυθμίσεων αποτελούν εκείνες που αφορούν τις περιοχές του δικτύου Natura 2000 και συνδέονται άμεσα με την προστασία και τη διαχείριση των πολύτιμων αυτών περιοχών που πρέπει να παραδοθούν αλώβητες στις επόμενες γενιές. Οι όποιες πρωτοβουλίες τροποποιούν το πλαίσιο προστασίας τους οφείλουν αφενός να συμβαδίζουν με τις αρχές της αειφορίας και το ευρωπαϊκό κεκτημένο και αφετέρου να είναι απολύτως τεκμηριωμένες, λαμβάνοντας υπόψη και την εν εξελίξει διαδικασία εκπόνησης των Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών (ΕΠΜ). Οποιαδήποτε νομοθετική παρέμβαση στις περιοχές αυτές οφείλει να είναι αποτέλεσμα ευρύτατης και ουσιαστικής διαβούλευσης, προσέγγιση η οποία δεν έχει καμία ομοιότητα με τον τρόπο που έχει χειριστεί έως σήμερα το θέμα το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Πλην της θετικής πρόβλεψης για απόδοση ελεγκτικών και κυρωτικών αρμοδιοτήτων στα στελέχη του ΟΦΥΠΕΚΑ (όχι όμως και ανακριτικών), το σχέδιο νόμου περιέχει πλήθος διατάξεων που προκαλούν επιβάρυνση στην ελληνική φύση.

Ενδεικτικά αναφέρονται:

-η «νομιμοποίηση» παράνομων δρόμων ή η διάνοιξη νέων μέσω των Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων, ώστε να καταστεί οικοδομήσιμη η έκταση ενός ιδιώτη που θα υλοποιήσει στρατηγική επένδυση, ενώ η νομολογία του ΣτΕ απαιτεί τον ολοκληρωμένο σχεδιασμό του οδικού δικτύου,

-η «διόρθωση» των ορίων οικισμών (δηλαδή διεύρυνση) με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και όχι με Προεδρικό Διάταγμα, όπως επιτάσσει η νομολογία του ΣτΕ, καθώς και η εξαίρεση οικισμών από το αντικείμενο της ΕΠΜ και των Προεδρικών Διαταγμάτων για τις προστατευόμενες περιοχές,

-η επέκταση της δυνατότητας κατασκευής τουριστικών χωριών (σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων που στην πραγματικότητα αποτελούν οικιστικές αναπτύξεις), εκτός από δημόσιες δασικές εκτάσεις και σε ιδιωτικές,

-η δυνατότητα οι υφιστάμενες δραστηριότητες εντός προστατευόμενων περιοχών (μάλιστα χωρίς τη διευκρίνιση οι “νομίμως” υφιστάμενες για τα έργα και δραστηριότητες εκτός κατηγορίας Α) να μένουν ως έχουν και όσες έχουν αδειοδοτηθεί να μπορούν να υλοποιηθούν, ανεξάρτητα με το αν έχουν επιπτώσεις στην ακεραιότητα της προστατευόμενης περιοχής, κάτι που οφείλει να το εξετάζει η αντίστοιχη ΕΠΜ,

-η κατάργηση (αντί για βελτίωση) του μεθοδολογικού εργαλείου της σύνδεσης των κατηγοριών χρήσεων γης με το γενικό Προεδρικό Διάταγμα (ΠΔ 59/2018) σχεδιασμού και ζωνοποίησης χρήσεων γης, η οποία αναμένεται ότι θα προκαλέσει σύγχυση στις τρέχουσες μελέτες, και αφήνει την κατάταξη των περιοχών προστασίας έωλη και χωρίς κατευθύνσεις, σε επίπεδο καθορισμού χρήσεων γης και δραστηριοτήτων ανά ζώνη προστασίας,

-η δυνατότητα οι ζώνες που καθορίζονται μέσα σε μια προστατευόμενη περιοχή (λ.χ. απόλυτης προστασίας, προστασίας της φύσης) να χωρίζονται σε «υπο-ζώνες» με ασαφή κριτήρια και χωρίς περιορισμούς ως προς τον χαρακτήρα της συνολικής ζώνης,

-η πρόβλεψη μιας νέας διαδικασίας σύνδεσης των σχεδίων διαχείρισης των περιοχών και της δέουσας εκτίμησης των επιπτώσεων έργων που δεν ανήκουν στις κατηγορίες Α και Β (μεγάλα έργα), έλλειψη που έχει επισημανθεί στην Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αλλά αντιμετωπίζεται με στρεβλό τρόπο,

-η σημειακή τροποποίηση ρυθμίσεων εις βάρος της ολοκληρωμένης διαχείρισης του ελληνικού χώρου, με σκανδαλώδες παράδειγμα τη χωροθέτηση εγκαταστάσεων διαχείρισης απορριμμάτων στην καλντέρα της Σαντορίνης,

-η συμπερίληψη πρόσθετων κατηγοριών τουριστικών εγκαταστάσεων σε αυτές που μπορούν να χωροθετηθούν σε απόσταση 30 μέτρων από τον αιγιαλό – διάταξη που έτσι κι αλλιώς καταστρατηγεί τον αδόμητο χαρακτήρα που πρέπει να διαφυλάσσεται για αυτήν τη ζώνη.

Οι συνυπογράφουσες περιβαλλοντικές οργανώσεις επισημαίνουν ότι οι νέες αλλαγές στο νομοθετικό πλαίσιο σχετικά με την προστασία των προστατευόμενων περιοχών, για πολλοστή φορά στην τελευταία τριετία, προκαλούν αναπόφευκτη καθυστέρηση στην ολοκλήρωση των υπό εκπόνηση ΕΠΜ και στην έκδοση Προεδρικών Διαταγμάτων και σχεδίων διαχείρισης για όλες τις περιοχές Natura 2000. Τα παραπάνω συμβαίνουν μολονότι η Ελλάδα έχει καταδικαστεί από το Δικαστήριο της ΕΕ για τη μη έγκαιρη θέσπιση των αναγκαίων στόχων διατήρησης και για τη μη θεσμοθέτηση των κατάλληλων μέτρων για την προστασία τους.

Επισημαίνουν τέλος ότι, πολλές από τις διατάξεις που προβλέπονται στο πολυνομοσχέδιο ελέγχονται για τη συνταγματικότητά τους και την τήρηση της σχετικής ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Συνεπώς, τυχόν εφαρμογή τους θα έχει τα αντίθετα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, καθώς η επιδιωκόμενη υπέρμετρη διευκόλυνση των επενδύσεων τελικά θα ενισχύσει περαιτέρω την ανασφάλεια δικαίου τόσο για τις τοπικές κοινωνίες όσο και για το ίδιο το επενδυτικό κλίμα.

---

 
Βουλή: Την ερχόμενη εβδομάδα η ψήφιση του νομοσχεδίου για την ιδιωτικοποίηση του νερού

Δευτέρα, 13 Μαρτίου 2023, από το https://www.naftemporiki.gr

 

Για την προσεχή εβδομάδα, μετακινήθηκε η εισαγωγή στην ολομέλεια του νομοσχεδίου του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για το νερό, με αντικείμενο «Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων και διεύρυνση του αντικειμένου της με αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων, ενίσχυση της υδατικής πολιτικής – Εκσυγχρονισμός της νομοθεσίας για τη χρήση και παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές μέσω της ενσωμάτωσης των οδηγιών ΕΕ 2018/2001 και 2019/944 – Ειδικότερες διατάξεις για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την προστασία του περιβάλλοντος».

Η επεξεργασία του νομοσχεδίου, ολοκληρώνεται σήμερα Δευτέρα, σε β΄ ανάγνωση, στην επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής και ο αρχικός προγραμματισμός ήταν να συζητηθεί και να ψηφιστεί στην ολομέλεια, σε μια συνεδρίαση, την τρέχουσα εβδομάδα.

Όπως όμως ανακοινώθηκε και στη Διάσκεψη των προέδρων που έγινε νωρίτερα σήμερα, και στην έναρξη της β΄ ανάγνωσης στην επιτροπή της Βουλής, η συζήτηση στην ολομέλεια θα γίνει την προσεχή εβδομάδα, προκειμένου να διατεθούν δύο συνεδριάσεις και όχι μια συνεδρίαση, δεδομένου ότι το νομοσχέδιο αρθρώνεται σε πολλά άρθρα και θα πρέπει να δοθεί χρονική άνεση για να λάβουν τον λόγο το δυνατό περισσότεροι βουλευτές.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Δείτε και το Η ύψιστη αξία του νερού