Agni Manta Karagianni · [Αθήνα, 26/7/2023] Τις τελευταίες μέρες γίνεται μεγάλη συζήτηση για τη σχέση των ΔΑΣΙΚΩΝ ΠΥΡΚΑΓΙΩΝ με την ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΩΝ ΣΤΑ ΑΝΑΔΑΣΩΤΕΑ. Η σχέση υπάρχει και είναι άμεση, αλλά δεν είναι αυτή που υπολαμβάνουν πολλοί. Τα δάση δεν καίγονται προκειμένου να τοποθετηθούν σ’ αυτά ανεμογεννήτριες, αφού αιολικά πάρκα μπορούν ούτως ή άλλως να κατασκευάζονται μέσα σε δάση και δασικές εκτάσεις. Το επιτρέπει η δασική νομοθεσία, η οποία δυστυχώς τα τελευταία 15 χρόνια, με αλλεπάλληλες τροποποιήσεις, έχει σε μεγάλο βαθμό εξουδετερώσει την συνταγματική προστασία των δασών. Μέσα στα δάση επιτρέπονται πλέον κάθε είδους χρήσεις, από τουριστικές εγκαταστάσεις και επιχειρηματικά πάρκα μέχρι δεξαμενές αποθήκευσης πετρελαιοειδών, εκπαιδευτήρια, θεραπευτήρια κ.λπ., συμπεριλαμβανομένων και των ανεμογεννητριών. Το πρόβλημα σε σχέση με τις ανεμογεννήτριες ήταν αλλού. Σύμφωνα με το ΑΡΘΡΟ 117 ΠΑΡ. 3 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, από τη στιγμή που ένα δάσος καεί και κηρυχθεί υποχρεωτικά αναδασωτέο, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΡΗΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΑ Η ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΣΚΟΠΟ ΠΛΗΝ ΤΗΣ ΑΝΑΔΑΣΩΣΗΣ. Xρήσεις δηλαδή οι οποίες, καλώς ή κακώς, επιτρέπονται μέσα στα δάση, απαγορεύονται στα αναδασωτέα μέχρι να ολοκληρωθεί η αναδάσωση, μέχρι δηλαδή τα καμένα να ξαναγίνουν πραγματικό δάσος. Στο μεγάλο χρονικό διάστημα που μεσολαβεί τα αναδασωτέα οφείλουν να παραμείνουν ήσυχα, απάτητα και εκτός κάθε μορφής εκμετάλλευσης. Το «εμπόδιο» αυτό ήρθε να άρει η γνωστή ΑΠΟΦΑΣΗ 2499/2012 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ, η οποία, παρά την κατηγορηματικά αντίθετη διάταξη του Συντάγματος, έκρινε ότι στα αναδασωτέα επιτρέπεται να εγκαθίστανται όχι μόνο ανεμογεννήτριες αλλά και κάθε «έργο το οποίο αποβλέπει την εξυπηρέτηση ανάγκης με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή οικονομική σημασία». Με την απόφαση αυτή έγινε μια ριζική τομή στο άβατο των αναδασωτέων. Από κει και πέρα, όταν ένα δάσος καεί, όπως συμβαίνει όλο και συχνότερα εξαιτίας των πάγιων και αδιόρθωτων αδυναμιών του κρατικού μηχανισμού, ο κάθε επίδοξος επενδυτής ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΔΑΣΩΣΗΣ. Η εκμετάλλευση των αναδασωτέων μπορεί να ξεκινήσει την επομένη κιόλας της φωτιάς και μάλιστα με μεγαλύτερη ένταση απ’ ό,τι αν επρόκειτο για δάση, αφού η διατύπωση «έργο το οποίο αποβλέπει την εξυπηρέτηση ανάγκης με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή οικονομική σημασία» αφήνει περιθώρια για πολλές ερμηνείες. Το μέλλον, λοιπόν, για τα δάση της χώρας διαγράφεται ζοφερότερο από ποτέ. Τα δάση μας δεν κινδυνεύουν πλέον μόνο από τις πυρκαγιές, τυχαίες ή μη, ούτε από την ανικανότητα του κράτους για την πρόληψη και καταστολή τους. Πλήττονται περισσότερο και δη ανεπανόρθωτα από τις δικές μας συνειδητές και καθόλου τυχαίες νομικές επιλογές. Μαρία Καραμανώφ Αντιπρόεδρος ΣτΕ ε.τ. Πρόεδρος Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος https://web.facebook.com/agni.karagianni/posts/pfbid02bBoqrHb47AS5i3UFX1ZUZRD7UC6xAoW5i2RJ4azBZQWX99PaB3zNiG5xH44NHyRFl
Στην χθεσινή ενημερωτική εκδήλωση που έγινε στο Πνευματικό Κέντρο του Ι. Ναού Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, στο χωριό Καλημεριάνοι, παρά τις πολλές δυσκολίες και εμπόδια που επί 20 ημέρες αντιμετωπίσαμε, τελικά βρέθηκε πολύς κόσμος (περί τα 100 άτομα) που παρά το κρύο και την έλλειψη καθισμάτων παρέμειναν μέχρι το τέλος και συμμετείχαν πολλαπλά στην συζήτηση. Οι περισσότεροι, επειδή η αίθουσα είναι μικρή, έμειναν στον προαύλιο χώρο. Παρόντες ήταν ο Πρόεδρος του ΤΣ Καλημεριάνων, ο Πρόεδρος του ΤΣ Πλατάνας καθώς και ο πρόεδρος του Φιλοθρησκευτικού και Προοδευτικού Συλλόγου Καλημεριάνων. Τις φωτογραφίες και το video που παρουσιάσθηκαν θα τα βρείτε πιο κάτω. Επίσης υπάρχει ηχογράφηση με αυτά που ειπώθηκαν, κάποιες φορές ίσως όχι τόσο καλή γιατί και τα μικρόφωνα και η απόσταση δυσκόλευαν την κατάσταση, σε κάθε περίπτωση όμως αρκετά καλά μπορείτε να ακούσετε αυτά που ειπώθηκαν τόσο από τον ιερέα π. Ιωάννη Μπατή όσο και από τον εκπρόσωπό μας Δημ. Δ. Σουφλέρη όσο και από τους συμμετέ...
Τα αναγκαία (επιμέρους/συνοδά) έργα υποδομής και τα δομικά έργα για την εγκατάσταση του αιολικού πάρκου τα είναι τα ακόλουθα (ΜΠΕ σελ. 85 ): Όλα τα κατωτέρω θα επιφέρουν μεγάλη αλλοίωση του βουνού Καλιμάνι-Οκτωνιάς, καταστροφή της ΚΑΖ, θα είναι μη αντιστρεπτά ως προς την δυνατότητα αναδάσωσης της περιοχής (όλη σχεδόν η περιοχή του ΑΣΠΗΕ είναι καμμένη και γιαυτό αναδασωτέα). Επίσης θα μετατρέψουν τον παραδοσιακό οικισμό Αυλωναρίου σε βιομηχανική ζώνη. Και θα προσβάλουν ανεπανόρθωτα τα αρχαιολογικά μνημεία στο Κάστρο και την Παναγιά στο Ποτήρι, στην Ι. Μ. Καρυών και στην Ι. Μ. Αγ. Χαραλάμπους Λευκών, καθώς και στον αρχαιολογικό χώρο αλλά και την παραλία της Μουρτερής. 1. Διαμόρφωση των γηπέδων εγκατάστασης των εργοταξιακών χώρων . 2. Κατασκευή της οδοποιίας πρόσβασης και της εσωτερικής οδοποιίας του ΑΣΠΗΕ 3. Διαμόρφωση περιβάλλοντος χώρου για την συναρμολόγηση και ανέγερση των ανεμογεννητριών (κατασκευή πλατειών). 4. Διαμόρφωση γηπέδου εγκατάστασης οικίσκου ελέγχ...
3 Χρόνια μετά, Μισό εκατομμύριο στρέμματα δάσους λιγότερα, ένα νησί στα στα 3 χωρισμένο: Φωτιά στον Βορρά, Τσιμέντο στο Νότο και η Φύση στο κέντρο που προσπαθεί να κρατηθεί... Ο Βασίλης Νίκας και η Εταιρεία Περιβάλλοντος Κύμης σας καλούν να παρακολουθήσετε την προβολή του ντοκιμαντέρ «Βόρεια Εύβοια· Κανένας Νεκρός (!)» που θα πραγματοποιηθεί σήμερα στο Αυλωνάρι, στο υπαίθριο θέατρο του Δημοτικού Σχολείου, στις 9 μμ. Το ντοκιμαντέρ προσπαθεί να αναδείξει το μέγεθος της καταστροφής από την πυρκαγιά στη Βόρεια Εύβοια το καλοκαίρι του 2021, που έκανε στάχτη πάνω από 512.000 στρέμματα δάσους και αγροτικών εκτάσεων. Προβάλλει τους βαθύτερους λόγους και τους υπαίτιους αυτής της συμφοράς, αλλά και τις πολύ σοβαρές επιπτώσεις που είχε στην άγρια ζωή, στην ψυχολογία των ανθρώπων, σε κτίσματα και στην οικονομία της περιοχής. Έρευνα, Σκηνοθεσία, Διεύθυνση Φωτογραφίας και Ηχοληψία: Βασίλης Νίκας Δημιουργία και επιμέλεια κειμένου αφήγησης: Πέπη Παπαδημητρίου, Ευρυδίκη Σαμαρά, Βασίλης Νίκας Αφήγησ...
Agni Manta Karagianni
ΑπάντησηΔιαγραφή·
[Αθήνα, 26/7/2023]
Τις τελευταίες μέρες γίνεται μεγάλη συζήτηση για τη σχέση των ΔΑΣΙΚΩΝ ΠΥΡΚΑΓΙΩΝ με την ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΩΝ ΣΤΑ ΑΝΑΔΑΣΩΤΕΑ. Η σχέση υπάρχει και είναι άμεση, αλλά δεν είναι αυτή που υπολαμβάνουν πολλοί. Τα δάση δεν καίγονται προκειμένου να τοποθετηθούν σ’ αυτά ανεμογεννήτριες, αφού αιολικά πάρκα μπορούν ούτως ή άλλως να κατασκευάζονται μέσα σε δάση και δασικές εκτάσεις. Το επιτρέπει η δασική νομοθεσία, η οποία δυστυχώς τα τελευταία 15 χρόνια, με αλλεπάλληλες τροποποιήσεις, έχει σε μεγάλο βαθμό εξουδετερώσει την συνταγματική προστασία των δασών. Μέσα στα δάση επιτρέπονται πλέον κάθε είδους χρήσεις, από τουριστικές εγκαταστάσεις και επιχειρηματικά πάρκα μέχρι δεξαμενές αποθήκευσης πετρελαιοειδών, εκπαιδευτήρια, θεραπευτήρια κ.λπ., συμπεριλαμβανομένων και των ανεμογεννητριών.
Το πρόβλημα σε σχέση με τις ανεμογεννήτριες ήταν αλλού. Σύμφωνα με το ΑΡΘΡΟ 117 ΠΑΡ. 3 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, από τη στιγμή που ένα δάσος καεί και κηρυχθεί υποχρεωτικά αναδασωτέο, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΡΗΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΑ Η ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΣΚΟΠΟ ΠΛΗΝ ΤΗΣ ΑΝΑΔΑΣΩΣΗΣ. Xρήσεις δηλαδή οι οποίες, καλώς ή κακώς, επιτρέπονται μέσα στα δάση, απαγορεύονται στα αναδασωτέα μέχρι να ολοκληρωθεί η αναδάσωση, μέχρι δηλαδή τα καμένα να ξαναγίνουν πραγματικό δάσος. Στο μεγάλο χρονικό διάστημα που μεσολαβεί τα αναδασωτέα οφείλουν να παραμείνουν ήσυχα, απάτητα και εκτός κάθε μορφής εκμετάλλευσης. Το «εμπόδιο» αυτό ήρθε να άρει η γνωστή ΑΠΟΦΑΣΗ 2499/2012 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ, η οποία, παρά την κατηγορηματικά αντίθετη διάταξη του Συντάγματος, έκρινε ότι στα αναδασωτέα επιτρέπεται να εγκαθίστανται όχι μόνο ανεμογεννήτριες αλλά και κάθε «έργο το οποίο αποβλέπει την εξυπηρέτηση ανάγκης με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή οικονομική σημασία».
Με την απόφαση αυτή έγινε μια ριζική τομή στο άβατο των αναδασωτέων. Από κει και πέρα, όταν ένα δάσος καεί, όπως συμβαίνει όλο και συχνότερα εξαιτίας των πάγιων και αδιόρθωτων αδυναμιών του κρατικού μηχανισμού, ο κάθε επίδοξος επενδυτής ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΔΑΣΩΣΗΣ. Η εκμετάλλευση των αναδασωτέων μπορεί να ξεκινήσει την επομένη κιόλας της φωτιάς και μάλιστα με μεγαλύτερη ένταση απ’ ό,τι αν επρόκειτο για δάση, αφού η διατύπωση «έργο το οποίο αποβλέπει την εξυπηρέτηση ανάγκης με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή οικονομική σημασία» αφήνει περιθώρια για πολλές ερμηνείες.
Το μέλλον, λοιπόν, για τα δάση της χώρας διαγράφεται ζοφερότερο από ποτέ. Τα δάση μας δεν κινδυνεύουν πλέον μόνο από τις πυρκαγιές, τυχαίες ή μη, ούτε από την ανικανότητα του κράτους για την πρόληψη και καταστολή τους. Πλήττονται περισσότερο και δη ανεπανόρθωτα από τις δικές μας συνειδητές και καθόλου τυχαίες νομικές επιλογές.
Μαρία Καραμανώφ
Αντιπρόεδρος ΣτΕ ε.τ.
Πρόεδρος Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος
https://web.facebook.com/agni.karagianni/posts/pfbid02bBoqrHb47AS5i3UFX1ZUZRD7UC6xAoW5i2RJ4azBZQWX99PaB3zNiG5xH44NHyRFl