Agni Manta Karagianni · [Αθήνα, 26/7/2023] Τις τελευταίες μέρες γίνεται μεγάλη συζήτηση για τη σχέση των ΔΑΣΙΚΩΝ ΠΥΡΚΑΓΙΩΝ με την ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΩΝ ΣΤΑ ΑΝΑΔΑΣΩΤΕΑ. Η σχέση υπάρχει και είναι άμεση, αλλά δεν είναι αυτή που υπολαμβάνουν πολλοί. Τα δάση δεν καίγονται προκειμένου να τοποθετηθούν σ’ αυτά ανεμογεννήτριες, αφού αιολικά πάρκα μπορούν ούτως ή άλλως να κατασκευάζονται μέσα σε δάση και δασικές εκτάσεις. Το επιτρέπει η δασική νομοθεσία, η οποία δυστυχώς τα τελευταία 15 χρόνια, με αλλεπάλληλες τροποποιήσεις, έχει σε μεγάλο βαθμό εξουδετερώσει την συνταγματική προστασία των δασών. Μέσα στα δάση επιτρέπονται πλέον κάθε είδους χρήσεις, από τουριστικές εγκαταστάσεις και επιχειρηματικά πάρκα μέχρι δεξαμενές αποθήκευσης πετρελαιοειδών, εκπαιδευτήρια, θεραπευτήρια κ.λπ., συμπεριλαμβανομένων και των ανεμογεννητριών. Το πρόβλημα σε σχέση με τις ανεμογεννήτριες ήταν αλλού. Σύμφωνα με το ΑΡΘΡΟ 117 ΠΑΡ. 3 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, από τη στιγμή που ένα δάσος καεί και κηρυχθεί υποχρεωτικά αναδασωτέο, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΡΗΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΑ Η ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΣΚΟΠΟ ΠΛΗΝ ΤΗΣ ΑΝΑΔΑΣΩΣΗΣ. Xρήσεις δηλαδή οι οποίες, καλώς ή κακώς, επιτρέπονται μέσα στα δάση, απαγορεύονται στα αναδασωτέα μέχρι να ολοκληρωθεί η αναδάσωση, μέχρι δηλαδή τα καμένα να ξαναγίνουν πραγματικό δάσος. Στο μεγάλο χρονικό διάστημα που μεσολαβεί τα αναδασωτέα οφείλουν να παραμείνουν ήσυχα, απάτητα και εκτός κάθε μορφής εκμετάλλευσης. Το «εμπόδιο» αυτό ήρθε να άρει η γνωστή ΑΠΟΦΑΣΗ 2499/2012 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ, η οποία, παρά την κατηγορηματικά αντίθετη διάταξη του Συντάγματος, έκρινε ότι στα αναδασωτέα επιτρέπεται να εγκαθίστανται όχι μόνο ανεμογεννήτριες αλλά και κάθε «έργο το οποίο αποβλέπει την εξυπηρέτηση ανάγκης με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή οικονομική σημασία». Με την απόφαση αυτή έγινε μια ριζική τομή στο άβατο των αναδασωτέων. Από κει και πέρα, όταν ένα δάσος καεί, όπως συμβαίνει όλο και συχνότερα εξαιτίας των πάγιων και αδιόρθωτων αδυναμιών του κρατικού μηχανισμού, ο κάθε επίδοξος επενδυτής ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΔΑΣΩΣΗΣ. Η εκμετάλλευση των αναδασωτέων μπορεί να ξεκινήσει την επομένη κιόλας της φωτιάς και μάλιστα με μεγαλύτερη ένταση απ’ ό,τι αν επρόκειτο για δάση, αφού η διατύπωση «έργο το οποίο αποβλέπει την εξυπηρέτηση ανάγκης με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή οικονομική σημασία» αφήνει περιθώρια για πολλές ερμηνείες. Το μέλλον, λοιπόν, για τα δάση της χώρας διαγράφεται ζοφερότερο από ποτέ. Τα δάση μας δεν κινδυνεύουν πλέον μόνο από τις πυρκαγιές, τυχαίες ή μη, ούτε από την ανικανότητα του κράτους για την πρόληψη και καταστολή τους. Πλήττονται περισσότερο και δη ανεπανόρθωτα από τις δικές μας συνειδητές και καθόλου τυχαίες νομικές επιλογές. Μαρία Καραμανώφ Αντιπρόεδρος ΣτΕ ε.τ. Πρόεδρος Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος https://web.facebook.com/agni.karagianni/posts/pfbid02bBoqrHb47AS5i3UFX1ZUZRD7UC6xAoW5i2RJ4azBZQWX99PaB3zNiG5xH44NHyRFl
Και όμως τα βουνά μας είναι γεμάτα εκπλήξεις. Όταν εχθές ο δικηγόρος μας έλεγε στην Αρχαιολογική Υπηρεσία Ευβοίας (EΦΑ Ευβοίας), διαμαρτυρόμενος για την μη ύπαρξη αδείας από την εταιρεία που στήνει τον ιστό (εξηγούμε ότι η εταιρεία είχε την υποχρέωση να έχει λάβει άδεια εκσκαφής, κάτι το οποίο δεν είχε κάνει μέχρι και την Δευτέρα 20/5/2024, το απόγευμα), κανείς δεν περίμενε ότι ο αρχαιολόγος που εσπευσμένα ήρθε στο έργο σήμερα το πρωί, θα έβρισκε τόσες αρχαιότητες γύρω από την θέση εγκατάστασης του ανεμολογικού ιστού. Πιθανά -κατά δική μας εικασία- να σχετίζονται τα τοιχίσματα με το κοντά ευρισκόμενο κάστρο της Δραγωνάρας, σημαντικότατο αρχαιολογικό τόπο. Ή να σχετίζονται τα ευρήματα (πάλι κατά εικασία μας) με τα σχεδόν μεγαλιθικά ευρήματα που υπάρχουν βορειότερα στον Σκώλο. Το βέβαιον είναι ότι πρέπει όλα αυτά να ερευνηθούν ορθά και επιστημονικά. Nα σταματήσει κάθε έργο στην περιοχή. Nα αποσυρθούν άμεσα τα μηχανήματα και οι κατασκευές που βιαστικά και με πιέσεις κάθε είδους (υπηρεσιών...
Για εχθές: Απόπειρα εγκατάστασης Ανεμολογικού Ιστού στο Κάδι, θέση Τούρλα. Μέρα 1η - 20/5/2024 Δελτίο Τύπου (Μάιος 2024). Aπόπειρα εγκατάστασης ανεμολογικού ιστού στην Τούρλα-Κάδι-Κοτύλαια
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ – Φεβρουάριος 2024 Για τις αποφάσεις του ΣτΕ που καταδικάζουν την Κεντρική και Νότια Εύβοια Με τις αποφάσεις που εκδόθηκαν από το ΣτΕ (Ε΄ 159-165/2024 ) πριν από δύο ημέρες και αφορούν την αδειοδότηση 86 ανεμογεννητριών στην Κεντρική και Νότια Εύβοια από τις εταιρείες ΕΛΛΑΚΤΩΡ (ΕΥΒΟΪΚΟΣ ΒΟΡΕΑΣ, ΣΟΦΡΑΝΟ και EDPR), επί ενός συνόλου 7 αιτήσεων ακυρώσεως, ουσιαστικά βρεθήκαμε μπροστά σε ένα φαινόμενο που θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε “μαζική δικαιοσύνη’’, αφού ουσιαστικά μοιάζει σα να έχει βγει μία και μόνο συνολική απόφαση... Είναι εντυπωσιακό, αλλά το ΣτΕ επί τόσων διαφορετικών δικογράφων και αιτήσεων ακυρώσεως, με δεκάδες τεκμηριωμένες θέσεις, επιχειρήματα και λόγους ακυρώσεως, αποφάνθηκε συλλήβδην ότι τίποτε από αυτά δεν ευσταθούσε. Δηλαδή μας λέει το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο της χώρας, ότι όλα όσα έπραξε η Διοίκηση κατά το στάδιο εγκρίσεως των Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) ήταν σωστά και ότι καμία παραβίαση του εθνικού και ενωσιακού δικαίου δε...
Agni Manta Karagianni
ΑπάντησηΔιαγραφή·
[Αθήνα, 26/7/2023]
Τις τελευταίες μέρες γίνεται μεγάλη συζήτηση για τη σχέση των ΔΑΣΙΚΩΝ ΠΥΡΚΑΓΙΩΝ με την ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΩΝ ΣΤΑ ΑΝΑΔΑΣΩΤΕΑ. Η σχέση υπάρχει και είναι άμεση, αλλά δεν είναι αυτή που υπολαμβάνουν πολλοί. Τα δάση δεν καίγονται προκειμένου να τοποθετηθούν σ’ αυτά ανεμογεννήτριες, αφού αιολικά πάρκα μπορούν ούτως ή άλλως να κατασκευάζονται μέσα σε δάση και δασικές εκτάσεις. Το επιτρέπει η δασική νομοθεσία, η οποία δυστυχώς τα τελευταία 15 χρόνια, με αλλεπάλληλες τροποποιήσεις, έχει σε μεγάλο βαθμό εξουδετερώσει την συνταγματική προστασία των δασών. Μέσα στα δάση επιτρέπονται πλέον κάθε είδους χρήσεις, από τουριστικές εγκαταστάσεις και επιχειρηματικά πάρκα μέχρι δεξαμενές αποθήκευσης πετρελαιοειδών, εκπαιδευτήρια, θεραπευτήρια κ.λπ., συμπεριλαμβανομένων και των ανεμογεννητριών.
Το πρόβλημα σε σχέση με τις ανεμογεννήτριες ήταν αλλού. Σύμφωνα με το ΑΡΘΡΟ 117 ΠΑΡ. 3 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, από τη στιγμή που ένα δάσος καεί και κηρυχθεί υποχρεωτικά αναδασωτέο, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΡΗΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΑ Η ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΣΚΟΠΟ ΠΛΗΝ ΤΗΣ ΑΝΑΔΑΣΩΣΗΣ. Xρήσεις δηλαδή οι οποίες, καλώς ή κακώς, επιτρέπονται μέσα στα δάση, απαγορεύονται στα αναδασωτέα μέχρι να ολοκληρωθεί η αναδάσωση, μέχρι δηλαδή τα καμένα να ξαναγίνουν πραγματικό δάσος. Στο μεγάλο χρονικό διάστημα που μεσολαβεί τα αναδασωτέα οφείλουν να παραμείνουν ήσυχα, απάτητα και εκτός κάθε μορφής εκμετάλλευσης. Το «εμπόδιο» αυτό ήρθε να άρει η γνωστή ΑΠΟΦΑΣΗ 2499/2012 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ, η οποία, παρά την κατηγορηματικά αντίθετη διάταξη του Συντάγματος, έκρινε ότι στα αναδασωτέα επιτρέπεται να εγκαθίστανται όχι μόνο ανεμογεννήτριες αλλά και κάθε «έργο το οποίο αποβλέπει την εξυπηρέτηση ανάγκης με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή οικονομική σημασία».
Με την απόφαση αυτή έγινε μια ριζική τομή στο άβατο των αναδασωτέων. Από κει και πέρα, όταν ένα δάσος καεί, όπως συμβαίνει όλο και συχνότερα εξαιτίας των πάγιων και αδιόρθωτων αδυναμιών του κρατικού μηχανισμού, ο κάθε επίδοξος επενδυτής ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΔΑΣΩΣΗΣ. Η εκμετάλλευση των αναδασωτέων μπορεί να ξεκινήσει την επομένη κιόλας της φωτιάς και μάλιστα με μεγαλύτερη ένταση απ’ ό,τι αν επρόκειτο για δάση, αφού η διατύπωση «έργο το οποίο αποβλέπει την εξυπηρέτηση ανάγκης με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή οικονομική σημασία» αφήνει περιθώρια για πολλές ερμηνείες.
Το μέλλον, λοιπόν, για τα δάση της χώρας διαγράφεται ζοφερότερο από ποτέ. Τα δάση μας δεν κινδυνεύουν πλέον μόνο από τις πυρκαγιές, τυχαίες ή μη, ούτε από την ανικανότητα του κράτους για την πρόληψη και καταστολή τους. Πλήττονται περισσότερο και δη ανεπανόρθωτα από τις δικές μας συνειδητές και καθόλου τυχαίες νομικές επιλογές.
Μαρία Καραμανώφ
Αντιπρόεδρος ΣτΕ ε.τ.
Πρόεδρος Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος
https://web.facebook.com/agni.karagianni/posts/pfbid02bBoqrHb47AS5i3UFX1ZUZRD7UC6xAoW5i2RJ4azBZQWX99PaB3zNiG5xH44NHyRFl