Μητσοτάκης (πατήρ) - ΔΕΗ - φυσικό αέριο και επιχειρηματικοί κύκλοι...

ΕΠΠΠΟ ΚΥΜΗΣ: Από το  περιοδικό ΑΝΤΙ και το 1992. Και τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη και τότε εταιρείες διάφορες και τότε φυσικό αέριο... Τότε βέβαια δεν είχαμε ΑΠΕ. Είχαμε όμως διαπλοκή και σκάνδαλα. Και ο δρόμος για την σημερινή κατάσταση με την πλήρως ιδιωτικοποιημένη ΔΕΗ και το πανάκριβο ηλεκτρικό ρεύμα στρωνόταν προσεκτικά από το πολιτικό σύστημα με την ¨αγία" οικογένεια στο τιμόνι της χώρας...

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗ ΔΕΗ;

ΜΠΛΑΚ-ΑΟΥΤ

• ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΣΠΑΤΑΛΗΣ ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ

• ΟΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΥΠΕΡ ΚΟΠΕΛΟΥΖΟΥ

• ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΚΑΙ Η ΑΝΑ­ΜΕΙΞΗ ΤΗΣ «ΟΜΑΔΑΣ ΚΟΚΚΑΑΗ»

• ΤΙ ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΘΑ ΕΧΕΙ Η ΠΕΡΙ­ΠΕΤΕΙΑ ΤΗΣ ΔΕΗ:

«Σκάνδαλα στη Δ.Ε.Η.», διαβάσαμε τις ημέρες αυτές. Και ο πρωθυπουργός στην ομιλία του στο Ζάππειο στις 19/11 αναφέρθηκε στη ΔΕΗ, αλλά αρνήθηκε ότι υπάρχει «σκάνδαλο». Μήπως πρόκειται λοιπόν απλώς για «σκανδαλολογία». Στη συνέχεια θα εκθέσουμε μερικές από τις πτυχές της ιστορίας αυτής και θα δείξουμε ότι η όλη υπόθεση είναι κάτι περισσότερο από «σκάνδαλο». Είναι μια τυπική, «μοντέρνα» ιστορία, όπου ισχυρές οικονομικές μονάδες αντιμάχονται για επιχειρηματικές δραστηριότητες που θα τους αποφέρουν μερικές δεκάδες δισεκατομμυρίων κέρδη. Η πολιτική εξουσία στο πλευρό μιας μερίδας των αντιμαχόμενοι και μέσα σε όλα αυτά πάλιν παρών ο Τύπος σε διαμεσολαβητικούς ρόλους... 

Η υπόθεση στην οποία θα αναφερθούμε α­φορά την κατασκευή μονάδων παραγωγής ηλε­κτρικής ενεργείας. Μονάδες οι οποίες θα χρη­σιμοποιούν φυσικό αέριο - αλλά όχι μόνο γι' αυτές.

Η κατασκευή μονάδων που θα χρησιμοποιούν φυσικό αέριο προέκυψε γιατί έπρεπε να μπαλωθεί μια ρωμαίικη «τσαπατσουλιά». Εξη­γούμαστε: Σύμφωνα με τη σύμβαση που έχει υπο­γράψει με τους Ρώσους, η συνολική ποσότητα την οποία θα πρέπει να καταναλίσκουμε ετησίως είναι 2.400 εκατ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου.

Η κατανάλωση του φυσικού αερίου έχει την οικονομικότερη απόδοση, αν χρησιμοποιείται για την εξυπηρέτηση των οικιακών αναγκών. Τότε, το αέριο είναι πραγματικά πολύ φθηνό, α­φού αποδίδει το 90% της. ενέργειας του. Ενώ η καύση του για την παραγωγή ηλεκτρικής ε­νεργείας, ακόμα και με τις νεότερες τεχνολο­γίες, δεν υπερβαίνει το 50%. Όμως υπάρχει άλ­λος ένας ουσιαστικός λόγος για τη χρήση του αερίου: Η αποφυγή μόλυνσης του περιβάλ­λοντος. Με τη χρήση του σε καυστήρες κεντρι­κής θέρμανσης τα κατάλοιπα στην ατμόσφαιρα είναι μηδαμινά και αποφεύγονται τα καυσαέρια που αποδίδει η καύση του μαζούτ. Αυτή η, και οικονομική λύση, δεν μπόρεσε να πραγματο­ποιηθεί. Η κρατική αβελτηρία δεν κατάφερε ό­λα αυτά τα χρόνια να συντονίσει το έργο ενός φορέα με τους δήμους και τις κοινότητες (Θεσ­σαλονίκη, Λάρισα, Βόλος κλπ., έως Αθήνα), για την ανάπτυξη ενός δικτύου διανομής αερίου, (ώσπου, τελικά, φτάσαμε στο σημείο να πρέπει να καταναλώσουμε ένα υλικό για το οποίο κα­μιά παρόμοια πρόβλεψη δεν έγινε).

Τότε βρέθηκε η «εύκολη» λύση; Να παρά­γουμε ηλεκτρική ενέργεια για τη ΔΕΗ έστω κι αν αυτό σημαίνει ότι θα χάνουμε το 40% της δυνατότητας του φυσικού αερίου. Η ΔΕΗ ανέ­λαβε να απορροφά τα 2/5 του εισαγόμενου αε­ρίου παράγοντας ισχύ 800 μεγαβάτ. Αυτό είναι το πρώτο σκάνδαλο για το οποίο κάποιος πρέ­πει να αναλάβει τις ευθύνες του.

Έτσι ξεκίνησε η ιδέα για τη μεγάλη μονάδα του Λαυρίου. Η ΔΕΗ θα μπορούσε να χτίσει αυτή τη μονάδα. Αλλά τότε επενέβη η κυβέρ­νηση και με εντολή παρόμοια με εκείνη που ί­σχυσε για την επέκταση των έργων του ΟΤΕ απεφάνθη: Επειδή τα χρέη της ΔΕΗ ανέρχονται σήμερα στο ύψος των 900 δισ. δρχ. -έναντι των 100 δισ.δρχ. πριν από μια δεκαετία- δεν επιτρέπεται περαιτέρω ανάπτυξη αυτή του χρεωστικού." ύψος της δαπάνης για την κατασκευή του έργου στο Λαύριο προϋπολογίζεται σε 120 δισ. και η παραγγελία ήταν προς τη διοίκηση · εταιρίας: Κάντε διαγωνισμό.

Όπως είναι γνωστό, για το διαγωνισμό αυτό έδειξαν ενδιαφέρον 7 εταιρείες, από τις απέμειναν τελικά οι δύο πιο αξιόπιστες και προσφορά τους ήταν 9,10 και 9,80 δρχ. ανά κιλοβατώρα αντιστοίχως. Με βεβαιότητα στηρίζεται ότι οι τιμές αυτές θεωρούνται μικρές γιατί αφήνουν μικρά περιθώρια κέρδους για εταιρείες (περίπου 5%) και αναμένεται κατά φάση της υπογραφής να προβάλουν αιτιάσεις για ελλείψεις στην προδιαγραφή της συμβάσεων και να ζητήσουν αναθεώρηση της προσφερόμενης τιμής.