Δύο άρθρα για την μείωση του νερού: Μείωση των βροχοπτώσεων από τους ΑΣΠΗΕ & Ο κίνδυνος λειψυδρίας στην Αθήνα

[ΕΠΠΠΟ: από κατοίκους της περιοχής Οκτωνιάς - Αυλωναρίου έχουμε ακούσει ότι μετά την εγκατάσταση του Αιολικού στην Πούντα, παρατήρησαν μείωση των χόρτων και της ελαιοπαραγωγής στις κοντινές περιοχές]

Απομαγνητοφωνημένα αποσπάσματα από ραδιοφωνική εκπομπή στον σταθμό 98.4, στις 18/6/14, στην οποία συμμετείχε ο Γιώργος Στουρνάρας, καθηγητής Υδρογεωλογίας και Τεχνικής Γεωλογίας, Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος της Επιτροπής Μελέτης της τράπεζας της Ελλάδος για τις κλιματικές αλλαγές και τις επιπτώσεις της.

Στο συγκεκριμένο απόσπασμα θίχτηκε μεταξύ άλλων το θέμα των αιολικών πάρκων της Τήνου και οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις που θα επιφέρει η εγκατάστασή τους στο νησί.

… Είναι δυνατόν τα αιολικά να μειώνουν τις βροχοπτώσεις;

Γ.Σ. «Κι όμως αυτό είναι η πραγματικότητα κύριε Σαχίνη. Ξέρετε, τα αιολικά πάρκα είναι κάτι το πρόσφατο και τώρα, σιγά-σιγά, συνειδητοποιούμε, πέρα απ’ τις γενικότερες άλλες επιπτώσεις, ενεργειακές, οικονομικές, χωροταξικές ή αισθητικές αν θέλετε, που είναι πολύ σοβαρές επιπτώσεις, και κάποιες άλλες μορφές τις οποίες ανακαλύπτουμε με πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον θα έλεγα. Όντως, τα αιολικά πάρκα επηρεάζουν το υδατικό δυναμικό μιας περιοχής από τη γένεση μιας βροχόπτωσης μέχρι τον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα.»

Παρότι δεν είστε ένα τυχαίο πρόσωπο, πέρα από την πανεπιστημιακή σας ιδιότητα έχετε σχέση και με τις ομάδες μελετών της τραπέζης Ελλάδος. …Δηλαδή θέλετε να μου πείτε ότι τα αιολικά πάρκα είναι ανεμιστήρες και διώχνουν τα σύννεφα και διώχνουν τις βροχές;

Γ.Σ. «Κάπως έτσι. Καταρχήν, κάνατε μνεία της μελέτης της τραπέζης Ελλάδος και πολύ καλά κάνατε γιατί είναι μια μελέτη η οποία αγνοήθηκε –κακώς βέβαια– από την ελληνική πολιτεία και από τον τύπο θα έλεγα, διότι ήταν μια μελέτη εικοσιπέντε περίπου καθηγητών πανεπιστημίου, που δούλεψαν επί δυο χρόνια χωρίς αμοιβή και ίσως αυτό γίνεται απίστευτο και για αυτό δεν δημοσιεύτηκε, δεν πήρε έκταση αυτή η μελέτη, στην οποία βγήκαν πάρα πολύ σοβαρά συμπεράσματα και πρέπει να πω ότι ίσως είμαστε και η μοναδική χώρα η οποία έχει κάνει μελέτη σε τέτοια κλίμακα, δηλαδή σε εθνική κλίμακα ... Οι επιπτώσεις οι οποίες μελετήσαμε ήταν οι περιβαλλοντικές αλλά και οι οικονομικές και οι κοινωνικές επιπτώσεις από την κλιματική αλλαγή. Οι οποίες κοινωνικές και περιβαλλοντικές καταλήγουν να είναι κι αυτές οικονομικές επιπτώσεις στο τέλος. …Για την Ελλάδα, η κλιματική αλλαγή έχει κάποια χαρακτηριστικά. Δεν είναι ίδια η κλιματική αλλαγή σε όλον το πλανήτη, αλλά για τη Μεσόγειο και ειδικά για την Ελλάδα, η κλιματική αλλαγή χαρακτηρίζεται από μείωση των βροχοπτώσεων και αύξηση των θερμοκρασιών.»

Για πάμε όμως στα αιολικά …

Γ.Σ. «Δεν ξέρω αν έχετε υπόψη σας τι γίνεται στις μεγάλες καλλιέργειες των εσπεριδοειδών, στο Άργος, στην Άρτα. Εκεί λοιπόν έχουν τοποθετηθεί ανεμομείκτες, οι οποίοι είναι έλικες. Και τι κάνουν αυτοί οι έλικες; Ενεργοποιούνται όταν η ατμόσφαιρα έχει υγρασία κοντά στο έδαφος όταν η θερμοκρασία κατέβει, για να μην δημιουργηθεί παγετός, διότι με τον παγετό θα παγώσουν οι χυμοί των εσπεριδοειδών. Επομένως εκεί τους θέλουμε αυτούς τους έλικες και τους ενεργοποιούμε και κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους.»

Λοιπόν;

Γ.Σ. «Τα αιολικά πάρκα λοιπόν, οι ανεμογεννήτριες, είναι έλικες κι αυτές. Και γυρίζουν. Ίδια λειτουργία κάνουν. Εκεί, εμποδίζουν τον παγετό, εμποδίζουν την πάχνη, εμποδίζουν την ομίχλη κυρίως από τη χαμηλή νέφωση και δεν αφήνουν τους υδρατμούς αυτούς να κάτσουν στο έδαφος. Θα μου πείτε είναι σοβαρό αυτό; Εγώ θα σας πω ότι είναι παρά πολύ σοβαρό, ειδικά στα μέρη στα οποία δεν έχει πάρα πολύ νερό, διότι οι υδρατμοί αυτοί, η δρόσος, η πάχνη, ο παγετός, η ομίχλη, καλύπτουν τις ανάγκες της εδαφικής ζώνης, δηλαδή συντηρούν τη χλωρίδα και την πανίδα της εδαφικής ζώνης και συγχρόνως εμποδίζουν τους υδροφόρους ορίζοντες να ανέλθουν τριχοειδώς και να εξατμιστούν. Ξέρετε ότι αν η εδαφική ζώνη είναι ξερή το νερό που είναι στον υδροφόρο ορίζοντα από κάτω, ανεβαίνει τριχοειδώς και εξατμίζεται. Οι υδρατμοί, λοιπόν, κοντά στην επιφάνεια του εδάφους παίζουν αυτό το ρόλο, δηλαδή συντηρούν την πανίδα και την χλωρίδα στην εδαφική ζώνη και εμποδίζουν την ανύψωση και εξάτμιση του νερού του υδροφόρου ορίζοντα. Αυτό, όσον αφορά τους υδρατμούς κοντά στην ατμόσφαιρα, δηλαδή λειτουργούν σαν ανεπιθύμητοι ανεμομείκτες. Αλλά υπάρχουν και είδη βροχών, κυρίως οι τοπικές βροχές, τις οποίες οι μετεωρολόγοι τις ονομάζουν κατακόρυφης μεταφοράς ή ορογραφικής, κυρίως αυτές που είναι δίπλα στα βουνά.

Οι υδρατμοί που είναι μαζεμένοι εκεί δεν μπορούν να συμπυκνωθούν και να δημιουργήσουν βροχή, γιατί δεν τους αφήνει να συμπυκνωθούν η δράση των ανεμογεννητριών, επομένως έχουμε μια, θα λέγαμε, καταστροφή εν τη γενέσει τους των τοπικών βροχών και έναν εμποδισμό των υδρατμών κοντά στο έδαφος να κάτσουν στο έδαφος και να πάρουν μέρος στον υδρολογικό κύκλο της περιοχής. Τώρα, στην Τήνο υπάρχουν κι άλλα προβλήματα. Εκεί η επίδραση των ανεμογεννητριών φτάνει μέχρι τον υδροφόρο ορίζοντα, διότι τα πετρώματα της Τήνου είναι πετρώματα μεταμορφωμένα και πυριγενή, δηλαδή μικρής συλλεκτικής ικανότητας, αλλά καλής κυκλοφορίας στο εσωτερικό τους, δηλαδή αν μπει το νερό μέσα, έχει χώρο να κυκλοφορήσει, το πρόβλημα είναι ότι δεν μπαίνει εύκολα. Αν λοιπόν, με τις εκσκαφές, τις ισοπεδώσεις και όλα αυτά, τις στεγανοποιήσεις, αποψιλώσεις των αιολικών πάρκων, καταστραφεί, απομονωθεί, στεγανοποιηθεί θα λέγαμε, ένα 20% της υδρολογικής λεκάνης, επειδή είναι και μικρές οι υδρολογικές λεκάνες εκεί, καταλαβαίνετε ότι αυτό το 20% της στέρησης, της κατείσδυσης του νερού, θα είναι ένα πολύ σημαντικό σημείο σε μια περιοχή που έχει φοβερές πιέσεις ειδικά το καλοκαίρι και επομένως είναι μια πρόσθετη ζημιά για την υδατική κυκλοφορία και διαχείριση.»

Θα σας πει κάποιος, μήπως τα λέτε κινούμενοι όλοι πίσω από τη βρώμικη τεχνολογία διότι η αιολική ενέργεια και οι ανανεώσιμες πηγές ενεργείας, πάνε να πάρουν το πάνω χέρι και να μας λύσουν και το πρόβλημα και φτηνό ρεύμα για το λαό;

Γ.Σ. «Εδώ είναι ακριβώς το πρόβλημα, εδώ είναι, θα λέγαμε, η λανθασμένη αντίληψη. Όλοι όταν εμφανίστηκαν οι Α.Π.Ε., οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, όλοι γίναμε θιασώτες και φίλοι τους, έτσι δεν είναι; Δεν υπήρχε κανένας άνθρωπος λογικός που ήταν αντίθετος μ’ αυτές. Ωστόσο, έχουν δυο προβλήματα. Πρώτον, δεν είναι πάντα φιλικές στο περιβάλλον, δηλαδή είναι φιλικές κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις. Να σας πω ένα απλό παράδειγμα: Γεμίζετε μια κορυφογραμμή με ανεμογεννήτριες. Σε ένα τοπίο το οποίο είναι και αισθητικό τοπίο, είναι και ιστορικό τοπίο, είναι και οτιδήποτε άλλο θέλετε. Ε, αυτό είναι φιλικό προς το περιβάλλον; Νομίζω ότι μόνο αυτό θα αρκούσε, χωρίς να καταφύγει κανείς σε άλλα στοιχεία. Θα μπορούσαν να βρεθούν ουδέτερα τοπία που θα μπορούσαν εκεί να δημιουργούνται τα αιολικά πάρκα. Δεν είναι ανάγκη να μπουν τα αιολικά πάρκα στην βιτρίνα κάθε περιοχής.»

----------

Δημήτρης Ζαρρής: Δρ. Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ – M.Sc. Υδρολογίας – Μελετητής Υδραυλικών Έργων και Έργων Διαχείρισης Υδατικών Πόρων

Πως το νερό μειώνεται συνεχώς

Την ώρα που γράφεται αυτό το άρθρο τα διαθέσιμα αποθέματα νερού της ΕΥΔΑΠ Παγίων ΑΕ στους τέσσερις ταμιευτήρες του εξωτερικού συστήματος υδροδότησης της Αθήνας (Εύηνος, Μόρνος, Υλίκη και Μαραθώνας) είναι ίσα με 774.4 hm³ (hm³: εκατομμύρια κυβικά μέτρα), με ημερήσιο ρυθμό μείωσης 2 hm³. Η μείωση αυτή σημαίνει ότι οι ημερήσιες απολήψεις από τους ταμιευτήρες αθροιζόμενες στις απώλειες λόγω εξάτμισης είναι 2 hm³ περισσότερες από τις εισροές των ποταμών Εύηνου, Μόρνου, Βοιωτικού Κηφισού και Χάραδρου αντίστοιχα. Η παραγωγή πόσιμου νερού στις 4 Μονάδες Επεξεργασίας Νερού (ΜΕΝ – Γαλάτσι, Αχαρνές, Κιούρκα και Μάνδρα) είναι ίση με 1.3 hm³ ημερησίως κατά μέσο όρο τις τελευταίες 30 ημέρες. Δηλαδή πρακτικά το τμήμα του λεκανοπεδίου Αττικής που εξυπηρετείται είτε άμεσα από την ΕΥΔΑΠ ΑΕ (δηλαδή με δίκτυα που ανήκουν στην εταιρεία) είτε έμμεσα (όταν τα δίκτυα ανήκουν στους τοπικούς δήμους που αγοράζουν επεξεργασμένο νερό από την ΕΥΔΑΠ) απαιτεί για να λειτουργούμε ως κοινωνία το ασύλληπτο ποσό των 1.3 hm³ ημερησίως. Σημειώνεται ότι από το Εξωτερικό Yδραγωγείο υδροδοτούνται επιπλέον οι οικισμοί της Θήβας, των Δελφών – Αράχωβας, των Οινοφύτων – Δήλεσι, τα Άσπρα Σπίτια ενώ προβλέπεται να υδροδοτηθεί και το αρδευτικό έργο του Ελαιώνα Άμφισσας. Η ΕΥΔΑΠ ΑΕ καλύπτει με νερό πρακτικά όλη την ηπειρωτική Περιφέρεια Αττικής μαζί με τη Σαλαμίνα, την Αίγινα και το Αγκίστρι ενώ φτάνει μέχρι τους Αγίους Θεοδώρους στην Π.Ε. Κορινθίας.

Το υδροδοτικό σύστημα της Αθήνας είναι ένα σύνθετο σύστημα που περιλαμβάνει φράγματα και ταμιευτήρες, ανοιχτές διώρυγες, σήραγγες, αντλιοστάσια, σίφωνες ακόμα και εγκαταστάσεις παραγωγής υδροηλεκτρικής ενέργειας με απώτερο σημείο το φράγμα Αγίου Δημητρίου στον π. Εύηνο της Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας (Εικόνα 1). Το άθροισμα της ωφέλιμης χωρητικότητας και των 4 ταμιευτήρων (σημειώνουμε ότι η Υλίκη είναι φυσική λίμνη, η οποία όμως παρουσιάζει σημαντικές απώλειες από τα πρανή της όταν η στάθμη υπερβαίνει ένα συγκεκριμένο όριο), δηλαδή η μέγιστη δυνατή αποθήκευση είναι ίση με 1360 hm³ νερού. Δηλαδή σήμερα βρισκόμαστε λίγο πιο πάνω από τα μισά (56%) της μέγιστης αποθήκευσης.

Εικόνα 1: Χάρτης του υδραγωγείου της ΕΥΔΑΠ (πηγή Τομέας Υδατικών Πόρων & Περιβάλλοντος, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο).

Στον παρακάτω πίνακα δίνονται χαρακτηριστικές τιμές της συνολικής αποθήκευσης στην αρχή του υδρολογικού έτους για τα τελευταία έτη (το υδρολογικό έτος ξεκινά την 1^η Οκτωβρίου), όπου φαίνεται χαρακτηριστική μείωση των αποθεμάτων τα τελευταία 2 έτη. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία αναγνώστες θα θυμούνται την περίοδο ξηρασίας στη χώρα (πρακτικά από το 1989 έως το 1993) όπου τα αποθέματα της ΕΥΔΑΠ (χωρίς τον ταμιευτήρα Εύηνου, ο οποίος μπήκε στο σύστημα το έτος 2002) έφτασαν στο εφιαλτικό όριο των μόλις 180 hm³. Κανείς δεν θέλει να ξαναζήσει τέτοιες περιόδους.

Ημεροηνία	Υδατικά Αποθέματα (σε hm³)
17/07/2024	774.4
01/10/2023	930.8
01/10/2022	1089.5
01/10/2021	1027.3
09/12/2009 (πιο πρόσφατη ημέρα ελάχιστων αποθεμάτων)	688.0
18/04/20219 (πιο πρόσφατη ημέρα μέγιστων αποθεμάτων)	1413.2
18/04/1993 (ημέρα ελάχιστων αποθεμάτων)	181.7

Τα δύο τελευταία υδρολογικά έτη (2022-23 και 2023-24), ειδικά το τρέχον, είναι ξηρά με βροχοπτώσεις και χιονοπτώσεις πολύ μικρότερες των μέσων τιμών. Αν και τα υδάτινα αποθέματα σήμερα απέχουν ακόμα από τον συναγερμό, εντούτοις αν και η επόμενη χρονιά είναι ξηρή, τότε είναι σίγουρο ότι θα αντιμετωπίσουμε σοβαρά προβλήματα. Η θεωρία των πιθανοτήτων στους υδατικούς πόρους υποδεικνύει ότι αν μια χρονιά είναι ξηρή τότε η πιθανότητα να είναι και η επόμενη χρονιά ξηρή είναι μεγαλύτερη από το να είναι υγρή. Στο πλαίσιο των Σχεδίων Διαχείρισης Λεκανών Απορροής (ΣΔΛΑΠ) για την εφαρμογή της Οδηγίας Πλαίσιο για τα Ύδατα (Οδηγία 2000/60/ΕΕ) έχει καταρτιστεί Σχέδιο Διαχείρισης για την Ξηρασία / Λειψυδρία που θα πρέπει να εφαρμοστεί ώστε να μειωθούν οι δυσμενείς επιδράσεις της ξηρασίας στην επάρκεια νερού των βασικών χρήσεων αλλά και στο περιβάλλον. Στην Εικόνα 2 παρουσιάζεται το διάγραμμα των αποθεμάτων των ταμιευτήρων της ΕΥΔΑΠ όπου είναι φανερή η μείωση των αποθεμάτων κατά τα τελευταία 2 έτη βάσει των στοιχείων που διατηρεί η ΕΥΔΑΠ.

Εικόνα 2: Διακύμανση της συνολικής αποθήκευσης νερού στους ταμιευτήρες που προορίζονται για την υδροδότηση της Αθήνας (ο Εύηνος λειτούργησε το έτος 2002) (Στοιχεία ΕΥΔΑΠ)

Δυστυχώς, οι κάτοικοι της Αττικής δεν έχουμε αναπτύξει κουλτούρα εξοικονόμησης νερού στην καθημερινή μας ζωή με αποτέλεσμα να εκτοξεύονται οι καταναλώσεις νερού. Η σπατάλη νερού στην Αθήνα σημαίνει αφαίρεση αντίστοιχης ποσότητας από τις τοπικές κοινωνίες στις περιοχές των φραγμάτων Μόρνου και Εύηνου και του περιβάλλοντος. Δεν χρειάζεται μόνο η η τιμολογιακή πολιτική ή η απειλή της δίψας να είναι τα μόνα μέσα που θα μας «υποχρεώσουν» να κάνουμε οικονομία στο νερό. Ούτε θα πρέπει να βασιστούμε σε σχεδιαζόμενες επεκτάσεις του δικτύου ακόμα πιο μακριά από τον Εύηνο. Σημειώνουμε ότι το φράγμα του Εύηνου είναι κατασκευασμένο σε τέτοια θέση ώστε να μπορεί να δεχτεί τις απορροές του π. Κρικελοπόταμου (παραπόταμος του π. Αχελώου) μέσω φράγματος εκτροπής και σήραγγας. Δηλαδή η Αθήνα θα επεκταθεί πρακτικά μέχρι τον Προυσσό της Ευρυτανίας. Είναι αυτό βιώσιμο μέλλον? Και βέβαια , όχι.

Τι μπορεί να γίνει επιπλέον της μείωσης της κατανάλωσης νερού;

Ένταξη νέων πηγών νερού κοντά στην Αθήνα: Οι υπόγειοι υδατικοί πόροι σε περιοχές κοντά στην Αττική θα πρέπει να ενταχθούν στο σύστημα υδροδότησης. Συγκεκριμένα, η καρστική υδροφορία της Βόρειας Πάρνηθας με τις γεωτρήσεις Μαυροσουβάλας Ωρωπού, οι οποίες έσωσαν στην κυριολεξία την Αθήνα κατά την ξηρασία των ετών 1989-1993. Οι υπόλοιπες υπόγειες υδροφορίες της Αττικής, που έχουν μερικώς επανακάμψει τα τελευταία χρόνια, θα μπορούν να χρησιμοποιούνται για την άρδευση του πράσινου και για βιομηχανική χρήση.
Μείωση των απωλειών στα δίκτυα ύδρευσης: Σημαντικό πρόβλημα σε όλη τη χώρα, όμως τα δίκτυα που ανήκουν στην ΕΥΔΑΠ ΑΕ έχουν πλέον μειωμένες διαρροές ή μη – τιμολογούμενο νερό. Τα περιφερειακά δίκτυα που ανήκουν στους τοπικούς Δήμους παρουσιάζουν μεγαλύτερες διαρροές και πρέπει να μειωθούν άμεσα, αν και δεν υπάρχει δίκτυο ύδρευσης με πρακτικά μηδενικές απώλειες.
Χρήση Ανακυκλωμένου Νερού από τις Εγκαταστάσεις Επεξεργασίας Λυμάτων (ΕΕΛ): Η ΕΕΛ στην Ψυττάλεια (μικρό νησί μεταξύ Σαλαμίνας και Περάματος) επεξεργάζεται τη συντριπτική πλειονότητα των λυμάτων της Αθήνας. Η ποιοτική επεξεργασία των λυμάτων είναι ικανοποιητική με προχωρημένη δευτεροβάθμια επεξεργασία εισερχόμενων λυμάτων που είναι της τάξεως των 730.000 κυβικά μέτρα ημερησίως που απλά απορρίπτονται στον Σαρωνικό. Αναφερόμαστε πρακτικά για ένα ποτάμι νερού το οποίο χάνεται στη θάλασσα ενώ θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί (με επιπλέον επεξεργασία) στην άρδευση του κοινόχρηστου πράσινου και στη βιομηχανία. Οι νέες ΕΕΛ στην περιοχή της Αττικής (ΕΕΛ Θριάσιου, ΕΕΛ Κορωπίου, κλπ) θα πρέπει να περιλαμβάνουν και τριτοβάθμια επεξεργασία ώστε να χρησιμοποιούνται στην άρδευση καλλιεργειών στην Αττική.
Συστήματα Φυσικής Κατακράτησης Πλημμυρικής Απορροής σε Αστικές Περιοχές: Οι «πράσινες και μπλε υποδομές» στις αστικές περιοχές είναι διατάξεις όπου τμήμα των απορροών ομβρίων αποθηκεύονται προσωρινά σε διατάξεις (π.χ. κήποι βροχής, δεξαμενές διήθησης) και είτε εξατμίζονται είτε εμπλουτίζουν τους τοπικούς υπόγειες υδροφόρους. Η ιδέα «ούτε μια σταγόνα νερού στα δίκτυα ομβρίων», παρόλη την υπερβολή της φράσης, θα πρέπει να αποτελεί όχι μόνο στόχο της αντιπλημμυρικής προστασίας αλλά και τη βελτίωση της ανθεκτικότητας στην ξηρασία.
Κίνητρα αποθήκευσης νερού σε κτήρια γραφείων, εργοστάσια και κατοικίες: Θα πρέπει να δοθούν οικονομικά κίνητρα για την εφαρμογή συστημάτων αποθήκευσης νερού σε συγκροτήματα γραφείων, βιοτεχνίες – βιομηχανίες και κατοικίες (κυρίως σε προάστια) με την αποθήκευση νερού με υπόγειες δεξαμενές είτε με τη μείωση της άρδευσης κήπων με αντικατάσταση του υδροβόρου γκαζόν με ενδημική βλάστηση που απαιτεί πολύ λιγότερο νερό.

Η Αττική είναι εξαιρετικά ευάλωτη στην ξηρασία λόγω των τεράστιων και ανελαστικών ποσοτήτων νερού που χρειάζεται καθημερινά αλλά και της μειωμένης προσαρμογής ώστε να παραμένει λειτουργική η κοινωνική και οικονομική ζωή σε περιόδους έμμονης ξηρασίας αν και οι υδατικοί πόροι που είναι δεσμευμένοι για την Αττική είναι σημαντικοί. Το μοντέλο ανάπτυξης που απαιτεί όλο και περισσότερο νερό, το οποίο αντιμετωπίζεται ως προϊόν με εμπορική αξία και με σκοπό την αύξηση των «πωλήσεων», θα πρέπει να αντικατασταθεί άμεσα με εναλλακτικό μοντέλο που να θεωρεί το νερό ως μη – ανανεώσιμο φυσικό πόρο και να απαιτεί σημαντικά μικρότερες ποσότητες νερού από τοπικούς πόρους και να ανατραπεί η καταλήστευση της φύσης αλλά και των τοπικών κοινοτήτων που οι φυσικοί τους πόροι δεσμεύονται για την Αττική.

Η ενημερωτική Εκδήλωση στους Καλημεριάνους για την Επεξεργασία Λυμάτων στο Μοναστηράκι - Καστρί - Καλημεριάνους

Ιανουαρίου 12, 2025

Διαβάστε περισσότερα

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Εταιρεία Περιβάλλοντος Κύμης