Η απόφαση 1533/2025 ΣτΕ (και τα καλά και τα Κακά της...)

ΣτΕ Ε' 7μ 1533/2025: Προστασία άγριων πτηνών - Πλημμελής μεταφορά οδηγίας 2009/147/ΕΚ - Δεν προστατεύεται το σύνολο της ορνιθοπανίδας - Ακύρωση της παράλειψης - Εγκατάσταση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας εντός Ζωνών Ειδικής Προστασίας – Επιτρέπεται - Σύμφωνες με το δίκαιο της Ένωσης οι λοιπές εθνικές ρυθμίσεις.

09/09/2025

πηγή: https://www.adjustice.gr/

---

ΣτΕ Ε΄ 7μ. 1533/2025

Πρόεδρος: Χρ. Ντουχάνης, Αντιπρόεδρος

Εισηγητής: Δ. Πυργάκης, Πάρεδρος

 

Με την 1533/2025 απόφαση του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας (επταμελούς σύνθεσης), η οποία εκδόθηκε μετά την αποστολή προδικαστικού ερωτήματος στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την από 12.9.2024 απόφασή του (Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία κ.λπ., C-66/23), κρίθηκε ότι η οδηγία 2009/147/ΕΚ «περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών» έχει μεταφερθεί πλημμελώς στην ελληνική έννομη τάξη.

Η οδηγία αυτή επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να καθορίζουν, για κάθε Ζώνη Ειδικής Προστασίας άγριων πτηνών (Ζ.Ε.Π.), θεωρούμενη μεμονωμένα, στόχους και μέτρα διατήρησης που να αφορούν όλα τα προστατευόμενα είδη άγριας ορνιθοπανίδας καθώς και τον οικότοπό τους.

Ωστόσο, σύμφωνα με τις ρυθμίσεις της κοινής υπουργικής απόφασης Η.Π.8353/276/Ε103/17.2.2012, ελήφθησαν μέτρα διατήρησης μόνο για τα είδη χαρακτηρισμού μιας Ζ.Ε.Π. (δηλαδή μόνο για τα είδη της ορνιθοπανίδας για τα οποία έλαβε χώρα ο χαρακτηρισμός μιας περιοχής ως Ζ.Ε.Π.), χωρίς να προστατεύεται, και μάλιστα για κάθε Ζ.Ε.Π. ξεχωριστά, το σύνολο των ειδών που αναφέρονται στο Παράρτημα Ι της οδηγίας και τα αποδημητικά πουλιά με τακτική παρουσία εντός εκάστης Ζ.Ε.Π., όπως απαιτεί η οδηγία.

Βάσει της διαπίστωσης αυτής και χάριν της διαφύλαξης της δεσμευτικότητας και της αποτελεσματικής εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης, η ισχύς της ως άνω Κ.Υ.Α. διατηρείται, όμως ακυρώνεται η παράλειψη των συναρμόδιων Υπουργών να θεσπίσουν μέτρα διατήρησης που να αφορούν, όχι μόνο τα είδη χαρακτηρισμού, αλλά όλα τα προστατευόμενα είδη της άγριας ορνιθοπανίδας και των οικοτόπων/ενδιαιτημάτων της, σε συνάρτηση, με τους στόχους προστασίας που έχουν τεθεί για κάθε ΖΕΠ ξεχωριστά. Η υπόθεση αναπέμπεται, κατά το μέρος αυτό, στους ως άνω συναρμόδιους Υπουργούς, ώστε να ασκήσουν την κανονιστική τους εξουσία, καθορίζοντας και τις σχετικές προτεραιότητες ως προς την προστασία των άγριων πτηνών.

Κατά τα λοιπά, α) κρίθηκε ότι οι ρυθμίσεις της ως άνω Κ.Υ.Α. βασίζονται σε επιστημονικά στοιχεία και μελέτες, β) επιβεβαιώθηκε η πάγια νομολογία ότι επιτρέπεται, υπό αυστηρές προϋποθέσεις, η εγκατάσταση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας εντός Ζ.Ε.Π., και γ) τα μέτρα για την προστασία της άγριας ορνιθοπανίδας (π.χ. χρήση αυτοματοποιημένων συστημάτων παύσης των ανεμογεννητριών και ενεργοποίησης μέσων αποτροπής συγκρούσεων των πτηνών, απαίτηση εξειδικευμένων ορνιθολογικών στοιχείων στις μελέτες ειδικής οικολογικής αξιολόγησης κ.α.), κρίθηκαν εύλογα και όχι προδήλως απρόσφορα για τη διατήρηση της ορνιθοπανίδας, και σύμφωνα με τις διατάξεις του δικαίου της Ένωσης. Κατόπιν τούτων απορρίφθηκαν οι αιτιάσεις των αιτούντων.

 

---
Το ΣτΕ ανεβάζει τον πήχυ για τα αιολικά πάρκα

Σοφία Σπίγγου

11/9/2025, από https://www.kathimerini.gr/

---

«Φρένο» σε πάρκα με ανεμογεννήτριες βάζει με απόφασή του το Συμβούλιο της Επικρατείας, που έκρινε ότι υπάρχει πλημμελής εφαρμογή ευρωπαϊκής οδηγίας σχετικά με την προστασία της ορνιθοπανίδας στη χώρα μας. Με την ίδια απόφαση επικύρωσε ότι η εγκατάσταση έργων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) επιτρέπεται εντός των Ζωνών Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ). Το Ε΄ Τμήμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου με την απόφαση 1533/2025 έκρινε ότι η οδηγία 2009/147/Ε.Κ. «περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών» έχει μεταφερθεί πλημμελώς στην ελληνική έννομη τάξη.

Στο σκεπτικό των δικαστών σημειώνεται ότι η ελληνική νομοθεσία, μέσω της κοινής υπουργικής απόφασης (ΚΥΑ) Η.Π.8353/276/Ε103/17.2.2012, δεν προστατεύει το σύνολο της άγριας ορνιθοπανίδας μέσα στις ΖΕΠ, όπως προβλέπει η οδηγία, αλλά περιορίζεται μόνο στα είδη για τα οποία μια περιοχή χαρακτηρίστηκε ως ΖΕΠ, «αδιαφορώντας» για όλα τα υπόλοιπα είδη πτηνών.

Το ζήτημα ταλανίζει τα δικαστήρια για δεκαετίες, αφού οι πρώτες οδηγίες για την προστασία της ορνιθοπανίδας εκδόθηκαν πριν από περισσότερα από 40 χρόνια. Το «πάντρεμα» μιας οδηγίας του 1979 για την προστασία της ορνιθοπανίδας και μιας του 1992 για την προστασία των περιοχών Natura επιτάσσει την προστασία των περιοχών όπου υπάρχουν πουλιά, άγρια ορνιθοπανίδα. Κάπως έτσι δημιουργήθηκαν οι ΖΕΠ (Ζώνες Ειδικής Προστασίας), εντός των οποίων απαιτείται έλεγχος, όπως για παράδειγμα κανονισμοί για το κυνήγι ή περιορισμοί στην τοποθέτηση ανεμογεννητριών. Οταν το 2010 διαπιστώθηκε πως η χώρα δεν είχε λάβει επαρκή μέτρα διατήρησης της ορνιθοπανίδας, η Ελλάδα καταδικάστηκε από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Το επόμενο βήμα ήταν η έκδοση κανονιστικής πράξης το 2012, που ρύθμισε αυτά τα ζητήματα και κατά της οποίας στράφηκε στο ΣτΕ η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία.

Η υπόθεση «ταλαιπωρήθηκε» αρκετά και εστάλη προδικαστικό ερώτημα στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η απάντησή του ήταν μονόδρομος για την απόφαση του ΣτΕ που ακολούθησε, αφού ξεκαθαρίστηκε ότι απαιτείται η προστασία όλων των πτηνών που βρίσκονται στο παράρτημα της ευρωπαϊκής οδηγίας και όχι μόνο των ειδών χαρακτηρισμού, με προτεραιοποίηση βέβαια των ειδών χαρακτηρισμού. Παράλληλα, ξεκαθαρίστηκε ότι κάθε μία από τις 202 ΖΕΠ της χώρας πρέπει να εξετάζεται ξεχωριστά, αφού η οριζόντια προσέγγιση δεν κρίθηκε ορθή.

Η κρίση του Ανωτάτου Δικαστηρίου δεν επηρεάζει αρχικά τα ολοκληρωμένα έργα, αλλά όταν αλλάξει μια υπουργική απόφαση του 2012 θα πρέπει να εφαρμοστούν τα επιπλέον μέτρα.

Λαμβάνοντας υπόψη την απάντηση, το ΣτΕ έκρινε ότι η παράλειψη του κράτους να μη συμπεριλάβει όλα τα πτηνά του παραρτήματος της οδηγίας στην προστασία του είναι μη σύννομη και θα πρέπει να συμπεριληφθούν από το υπουργείο μέτρα προστασίας για όλα τα είδη που απαιτεί η ευρωπαϊκή νομοθεσία. Οι σύμβουλοι επικρατείας κατέληξαν ότι δεν θα ακυρώσουν την ΚΥΑ του 2012, γιατί είναι εξαιρετικά σημαντική αφού εφαρμόζεται σε όλες τις αδειοδοτήσεις ανεμογεννητριών, φωτοβολταϊκών, υδροηλεκτρικών έργων. «Ο,τι λέμε έργο ΑΠΕ (Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας) βασίζεται σε αυτή την κανονιστική πράξη του 2012. Δεν ακυρώνεται λοιπόν, εξακολουθεί να παρέχει προστασία, αλλά πρέπει η διοίκηση να βγάλει μία καινούργια πράξη η οποία θα προστατεύει όλα τα είδη, όχι μόνο τα είδη χαρακτηρισμού για κάθε ΖΕΠ, και μάλιστα ξεχωριστά και όχι οριζόντια για όλη την Ελλάδα», σημειώνουν δικαστικοί κύκλοι στην «Κ».

Στο διά ταύτα η απόφαση αυτή δεν επηρεάζει αρχικά τα υπάρχοντα ολοκληρωμένα έργα, αλλά όταν αλλάξει η υπουργική απόφαση του 2012 και συμπληρωθεί θα πρέπει να ληφθούν τα επιπλέον μέτρα. Ωστόσο «κίνδυνος» υπάρχει σε περίπτωση που η Διοίκηση διαπιστώσει ότι υπάρχει κάποιο είδος που αντιμετωπίζει πρόβλημα και δεν έχει ληφθεί υπόψη. «Υπάρχουν προγράμματα παρακολούθησης κατά τη διάρκεια της λειτουργίας των ανεμογεννητριών κι αν διαπιστωθεί ότι υπάρχει είδος που κινδυνεύει, τότε ενδεχομένως θα πρέπει να σταματήσει και η λειτουργία της ανεμογεννήτριας, να ανακληθεί η άδεια ή να ζητηθούν πρόσθετα μέτρα. Μπορεί να επηρεάσει δηλαδή η απόφαση αυτή και τα υφιστάμενα έργα στον βαθμό που δεν έχουν δώσει προστασία στα άλλα είδη πλην των ειδών χαρακτηρισμού», αναφέρει η ίδια πηγή. Για όσα έργα ΑΠΕ είναι τώρα σε εξέλιξη, προκειμένου να είναι νόμιμα θα πρέπει να μην έχουν μελετηθεί μόνο τα είδη χαρακτηρισμού, αλλά το σύνολο των πουλιών που ζουν στην περιοχή.

«Απάντηση» σε υποθέσεις

Η συγκεκριμένη απόφαση δίνει «απάντηση» σε 100 με 150 υποθέσεις τον χρόνο, περίπου τις μισές δηλαδή που καλείται να εξετάσει το Ε΄ Τμήμα του ΣτΕ, γιατί παράλληλα επικυρώνει την πάγια νομολογία του δικαστηρίου, ότι η εγκατάσταση έργων ΑΠΕ επιτρέπεται εντός των ΖΕΠ, υπό την προϋπόθεση ότι εφαρμόζονται αυστηρά μέτρα προστασίας. Με τη συγκεκριμένη προσφυγή είχαν προσβληθεί και άλλες ρυθμίσεις της πράξης του 2012, όπως για παράδειγμα ότι δεν επαρκούν τα ραντάρ για τις ανεμογεννήτριες ή τα μέτρα εκφοβισμού για να μην πλησιάζουν τα πουλιά σε αυτές. Το δικαστήριο όμως έκρινε πως τα υφιστάμενα μέτρα είναι επαρκή και σύμφωνα με το ευρωπαϊκό δίκαιο.

---
Απόφαση - φρένο στην άναρχη αδειοδότηση αιολικών πάρκων σε περιοχές Natura

Τάσος Σαραντής

17/10/2025, από https://www.efsyn.gr/

---

ΣΤΕ: ΠΛΗΜΜΕΛΗΣ Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΟΔΗΓΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΓΡΙΩΝ ΠΤΗΝΩΝ

Η οδηγία επιβάλλει στα κράτη-μέλη την υποχρέωση να καθορίζουν, μεμονωμένα για κάθε Ζώνη Ειδικής Προστασίας άγριων πτηνών (ΖΕΠ), στόχους και μέτρα διατήρησης που να αφορούν όλα ανεξαιρέτως τα προστατευόμενα είδη άγριας ορνιθοπανίδας, καθώς και τον οικότοπό τους

Με απόφαση του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας (1533/2025), η οποία εκδόθηκε μετά την αποστολή προδικαστικού ερωτήματος στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης και την από 12/9/2024 απόφασή του, κρίθηκε ότι η οδηγία «περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών» (2009/147/ΕΚ) έχει μεταφερθεί πλημμελώς στην ελληνική νομοθεσία.

Η οδηγία αυτή επιβάλλει στα κράτη-μέλη την υποχρέωση να καθορίζουν, μεμονωμένα για κάθε Ζώνη Ειδικής Προστασίας άγριων πτηνών (ΖΕΠ), στόχους και μέτρα διατήρησης που να αφορούν όλα ανεξαιρέτως τα προστατευόμενα είδη άγριας ορνιθοπανίδας, καθώς και τον οικότοπό τους.

Ωστόσο, σύμφωνα με τις ρυθμίσεις Κοινής Υπουργικής Απόφασης (ΚΥΑ) που εκδόθηκε το 2012, λήφθηκαν μέτρα διατήρησης μόνο για τα είδη χαρακτηρισμού μιας ΖΕΠ (δηλαδή μόνο για τα είδη της ορνιθοπανίδας για τα οποία έλαβε χώρα ο χαρακτηρισμός μιας περιοχής ως ΖΕΠ), χωρίς να προστατεύεται, και μάλιστα για κάθε ΖΕΠ ξεχωριστά, το σύνολο των ειδών που αναφέρονται στο Παράρτημα Ι της οδηγίας και τα αποδημητικά πουλιά με τακτική παρουσία εντός εκάστης ΖΕΠ, όπως απαιτεί η οδηγία.

Βάσει της διαπίστωσης, η συγκεκριμένη ΚΥΑ διατηρείται, όμως ακυρώνεται η παράλειψη των συναρμόδιων υπουργών να θεσπίσουν μέτρα διατήρησης που να αφορούν, όχι μόνο τα είδη χαρακτηρισμού, αλλά όλα τα προστατευόμενα είδη της άγριας ορνιθοπανίδας και των οικοτόπων/ενδιαιτημάτων της, σε συνάρτηση με τους στόχους προστασίας που έχουν τεθεί για κάθε ΖΕΠ ξεχωριστά. Ετσι, η υπόθεση αναπέμπεται κατά το μέρος αυτό στους συναρμόδιους υπουργούς, ώστε να καθορίσουν τις σχετικές προτεραιότητες ως προς την προστασία των άγριων πτηνών.

Νομολογία

Κατά τα λοιπά, επιβεβαιώθηκε η πάγια νομολογία ότι επιτρέπεται υπό αυστηρές προϋποθέσεις η εγκατάσταση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας εντός ΖΕΠ, ενώ τα μέτρα για την προστασία της άγριας ορνιθοπανίδας (π.χ. χρήση αυτοματοποιημένων συστημάτων παύσης των ανεμογεννητριών και ενεργοποίησης μέσων αποτροπής συγκρούσεων των πτηνών, απαίτηση εξειδικευμένων ορνιθολογικών στοιχείων στις μελέτες Ειδικής Οικολογικής Αξιολόγησης κ.α.) κρίθηκαν εύλογα και όχι προδήλως απρόσφορα για τη διατήρηση της ορνιθοπανίδας και σύμφωνα με τις διατάξεις του δικαίου της Ενωσης.

Με την απόφαση του ΣτΕ ολοκληρώνεται μια μαραθώνια δικαστική υπόθεση, για την ΚΥΑ που εκδόθηκε το 2012 και προέβλεπε ότι κατά την εκπόνηση Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) και Ειδικών Οικολογικών Αξιολογήσεων (ΕΟΑ) των αιολικών σταθμών απαιτείται να εξετάζονται μόνο οι επιπτώσεις στα λεγόμενα «είδη χαρακτηρισμού», εξαιρώντας αυθαίρετα με αυτόν τον τρόπο μεγάλο αριθμό άλλων ειδών πτηνών στα οποία οι ανεμογεννήτριες έχουν καταστροφικές επιπτώσεις.

Εξαιτίας αυτής της ΚΥΑ στάθηκε δυνατό να κατασκευαστούν αιολικοί σταθμοί ακόμα και σε εμβληματικές περιοχές Natura για την προστασία της άγριας ορνιθοπανίδας, όπως η Μέσα Μάνη, το όρος Οχη της Εύβοιας κ.ά. – με τη βούλα ακόμα και του ΣτΕ. Το περιβαλλοντικό κίνημα τότε είχε δείξει γρήγορα αντανακλαστικά και είχε προσβάλει την ΚΥΑ στο ΣτΕ με δύο προσφυγές, μία της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας και μία του Δικτύου Οικολογικών Οργανώσεων Αιγαίου και άλλων φορέων και πολιτών. Ωστόσο, το ΣτΕ κωλυσιεργούσε για χρόνια να εκδικάσει την υπόθεση με αλλεπάλληλες αναβολές, μέχρι που τελικά την παρέπεμψε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, το οποίο στις 12/9/2024 (έπειτα από 12 ολόκληρα χρόνια) αποδέχτηκε τα περισσότερα επιχειρήματα των προσφευγόντων κατά της ελληνικής διοίκησης.

Επιπτώσεις

Κατόπιν αυτής της απόφασης, όλες οι ΜΠΕ αιολικών σταθμών που θα εκπονούνται, καθώς και οι ΕΟΑ, θα πρέπει να αποδεικνύουν ότι δεν προκύπτουν σοβαρές επιπτώσεις σε όλα τα προστατευόμενα είδη του Παραρτήματος Ι της Οδηγίας. Οσον αφορά τα υφιστάμενα έργα, θα πρέπει να συμμορφωθούν με το νέο νομικό πλαίσιο, που σημαίνει ότι εάν διαπιστωθεί ότι επηρεάζεται αρνητικά κάποιο είδος προστατευόμενου άγριου πτηνού για το οποίο δεν εξετάστηκαν οι επιπτώσεις κατά την περιβαλλοντική του αδειοδότηση, θα πρέπει να ληφθούν πρόσθετα μέτρα ή ακόμα και να εκπονηθεί νέα ΜΠΕ/ΕΟΑ.

Οπως επισημαίνει η Κίνηση για την Προστασία των Νησίδων, «επαφίεται πλέον στη διοίκηση, δηλαδή το ΥΠΕΝ, να προχωρήσει στα απαραίτητα μέτρα για την τροποποίηση της ΚΥΑ του 2012 ώστε να συμμορφώνεται με την απόφαση του ΣτΕ. Τότε θα λάβουν εφαρμογή όλα τα παραπάνω. Φυσικά μέχρι να ανταποκριθεί το ΥΠΕΝ όπως οφείλει, μπορεί να περάσει ακόμα ένα... σεβαστό χρονικό διάστημα».

Εξάλλου, η Κίνηση τονίζει ότι «Η απόφαση αυτή του ΣτΕ είναι ήδη εφαρμοστέα, δηλαδή νομικά αξιοποιήσιμη σε όλες τις υποθέσεις που αφορούν περιπτώσεις αιολικών έργων και βάζει ένα ισχυρό φρένο στην άναρχη αδειοδότηση αιολικών πάρκων σε περιοχές Natura, ενισχύοντας τα νομικά εργαλεία των τοπικών κοινωνιών και περιβαλλοντικών οργανώσεων που μάχονται για να αποτρέψουν καταστροφικές παρεμβάσεις».

---
 

Φρένο στην άναρχη αδειοδότηση αιολικών πάρκων σε περιοχές Natura βάζει απόφαση του ΣτΕ

18 Οκτωβρίου 2025, από το https://cycladesopen.gr/freno-stin-anarchi-adeiodotisi-aiolik/

Με την απόφαση 1533/2025 του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, που ακολούθησε την απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (12/9/2024), κρίθηκε ότι η Οδηγία 2009/147/ΕΚ για τη διατήρηση των άγριων πτηνών έχει μεταφερθεί πλημμελώς στην ελληνική νομοθεσία.

Συγκεκριμένα, η ΚΥΑ του 2012 προβλέπει μέτρα διατήρησης μόνο για τα «είδη χαρακτηρισμού» κάθε Ζώνης Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ), παραλείποντας την προστασία όλων των ειδών του Παραρτήματος Ι της Οδηγίας και των αποδημητικών πτηνών με τακτική παρουσία στις ΖΕΠ.

Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ του Τάσου Σαραντή στην efsyn.gr το ΣτΕ ακυρώνει την παράλειψη των συναρμόδιων υπουργών να θεσπίσουν πλήρη μέτρα διατήρησης για κάθε ΖΕΠ και αναπέμπει την υπόθεση στη διοίκηση για συμμόρφωση. Παράλληλα, επιβεβαιώνει ότι η εγκατάσταση ΑΠΕ εντός ΖΕΠ επιτρέπεται μόνο υπό αυστηρές προϋποθέσεις, με ειδικά μέτρα προστασίας της ορνιθοπανίδας.

Η απόφαση αυτή, αποτέλεσμα μακροχρόνιων προσφυγών της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας και του Δικτύου Οικολογικών Οργανώσεων Αιγαίου, θέτει φραγμό στην άναρχη αδειοδότηση αιολικών πάρκων σε περιοχές Natura και ενισχύει τα νομικά εργαλεία των τοπικών κοινωνιών και περιβαλλοντικών φορέων.

 

---

Σύμφωνα με την Κίνηση για την Προστασία των Νησίδων

Απόφαση – φρένο στην άναρχη αδειοδότηση αιολικών σε περιοχές Natura 

Μια ιστορική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (1533/2025) έρχεται να βάλει φρένο στην ανεξέλεγκτη αδειοδότηση αιολικών πάρκων μέσα σε περιοχές Natura, δικαιώνοντας περιβαλλοντικές οργανώσεις και τοπικές κοινωνίες που αγωνίζονται εδώ και χρόνια για την προστασία της άγριας φύσης.

Μετά από 12 ολόκληρα χρόνια καθυστέρησης, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και το ΣτΕ έκριναν ότι η Οδηγία «περί διατηρήσεως των αγρίων πτηνών» (2009/147/ΕΚ) δεν εφαρμόστηκε σωστά στην Ελλάδα.

Η ΚΥΑ που εκδόθηκε το 2012 προστάτευε μόνο τα “είδη χαρακτηρισμού” κάθε Ζώνης Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ), αφήνοντας απροστάτευτα δεκάδες άλλα είδη του Παραρτήματος Ι της Οδηγίας – δηλαδή μεγάλο μέρος της ελληνικής ορνιθοπανίδας.

Αυτό το νομικό κενό επέτρεψε να αδειοδοτηθούν και να κατασκευαστούν ανεμογεννήτριες ακόμα και σε εμβληματικές περιοχές για τα πουλιά, όπως η Μέσα Μάνη και η Όχη της Εύβοιας, με καταστροφικές συνέπειες για τα οικοσυστήματα.

-Η νέα απόφαση ακυρώνει αυτή την παράλειψη και υποχρεώνει τα συναρμόδια υπουργεία να καθορίσουν συγκεκριμένα μέτρα διατήρησης για όλα τα προστατευόμενα είδη και τους οικοτόπους τους, ξεχωριστά για κάθε ΖΕΠ.
- Όλες οι νέες Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) και Ειδικές Οικολογικές Αξιολογήσεις (ΕΟΑ) θα πρέπει πλέον να αποδεικνύουν ότι δεν υπάρχουν σοβαρές επιπτώσεις σε κανένα προστατευόμενο είδος.
- Ακόμα και τα υφιστάμενα έργα θα χρειαστεί να συμμορφωθούν ή να λάβουν πρόσθετα μέτρα, εφόσον πλήττουν είδη που αγνοήθηκαν στις αρχικές τους μελέτες.

Η απόφαση αυτή ενισχύει τα νομικά εργαλεία των τοπικών κοινωνιών και μπορεί να αξιοποιηθεί σε κάθε υπόθεση αιολικών έργων σε Natura.

Η «πράσινη μετάβαση» δεν μπορεί να χτίζεται πάνω στην καταστροφή της άγριας ζωής και των πιο ευαίσθητων οικοσυστημάτων της χώρας.