Αναρτήσεις
Όχι στην ιδιωτικοποίηση του Νερού!
---
Από την ΝΕΑ Προοδευτική ΕΥΒΟΙΑ, ΦΥΛΛΟ 989, Παρασκευή 7 Απριλίου 2023.
---
“Θεσμικά fake news για το νερό; Πώς φθάσαμε στις σημερινές αντιδράσεις” του Γιώργου Αρχοντόπουλου |
|
Παρακολουθούμε λοιπόν μια συνεχή προσπάθεια ιδιωτικοποίησης του νερού είτε άμεσα είτε έμμεσα. Πώς να μην είμαστε επιφυλακτικοί όταν ο πρωθυπουργός βγαίνει σήμερα και δηλώνει ότι θα εφαρμόσει την απόφαση του ΣτΕ (μετά τις εκλογές!) που βγάζει ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ από το Υπερταμείο αλλά εννοεί τη δεύτερη απόφαση, αυτή του Μάρτη, ενώ έχει ήδη ακυρώσει την πρώτη απόφαση του Ιουλίου; |
|
| Διαβάστε ολόκληρη την ανάρτηση στο sekes-eydap.gr | |
| 2023-04-12 |
Άσε το νεράκι ήσυχο, Κυριάκο…
Η ΕΥΔΑΠ βγάζει και κέρδη χωρίς να επιβαρύνει υπέρμετρα (όπως η ΔΕΗ του Στάσση και της υπόλοιπης παρεούλας) την τσέπη του φορολογουμένου. Μια χαρά κρατικό μονοπώλιο είναι κι έτσι πρέπει να συνεχίσει
Να σας κάνω, λοιπόν, μια απλή, απλούστατη ερώτηση: Σε ένα κράτος-καφενείο, όπου οι ΔΕΚΟ είναι το απόλυτο συνώνυμο της αλόγιστης σπατάλης, των πελατειακών σχέσεων και της αρπαχτής, πλην όμως εξακολουθούν να προσφέρουν υποφερτές υπηρεσίες στους πολίτες, έχεις και μία που είναι διαμάντι: Δεν έχει χρέη, διαθέτει εντυπωσιακά ταμειακά αποθέματα, είναι φιλική προς τον χρήστη, δεν έχει δώσει αφορμές για αρνητική δημοσιότητα και διαχειρίζεται επ’ ωφελεία του κοινωνικού συνόλου το πολυτιμότερο ίσως αγαθό στον κόσμο που ζούμε: το νερό!
Ε, αυτή την υγιή και συγκριτικά αποτελεσματική δημόσια επιχείρηση τι τι κάνεις; Η προφανής απάντηση είναι ότι την αφήνεις στην ησυχία της. Ο,τι είναι κερδοφόρο, λειτουργεί χωρίς ουσιαστικά προβλήματα και δεν φεσώνει το κράτος δεν χρειάζεται ούτε περαιτέρω «ρύθμιση», ούτε «ρυθμιστική αρχή» να το εποπτεύει. Στη χώρα άλλωστε της φαιδράς πορτοκαλέας οι «ρυθμιστικές αρχές» έχουν καταντήσει το πιο σύντομο ανέκδοτο. Απόλυτη εγγύηση της… μη ρύθμισης.
Η απάντηση επομένως στο αρχικό ερώτημά μου είναι, ξαναλέω, προφανής. Δυστυχώς, όμως, όταν το προφανές -για να μην πω πασιφανές- δεν περνάει από το μυαλό των κυβερνώντων, δύο είναι οι εξηγήσεις: Είτε δεν διαθέτουν τις ικανότητες να προβούν σε μια απλή αξιολόγηση των πραγμάτων βάσει κοινής λογικής είτε εξυπηρετούν υστερόβουλες επιδιώξεις εις βάρος του κοινωνικού συνόλου.
Και οι δύο αυτές εκδοχές είναι ελάχιστα κολακευτικές για το πολιτικό προσωπικό που κυβερνά τη χώρα υπό την εμπνευσμένη καθοδήγηση του πρωθυπουργού-Μωυσή. Σε πολύ απλά ελληνικά, είτε είναι ηλίθιοι είτε είναι λαμόγια.
Σε κάθε περίπτωση μας δουλεύουν. Δείτε, για παράδειγμα, τον υπουργό Σκρέκα. Ιδια κοπή, διαμέτρημα και φύραμα με τον τηλε-λαδοπόντικα της ανάπτυξης μέσω market pass. Μπορεί να ψωνίζουν και την ίδια μπριγιαντίνη για τα μαλλιά. Γλοιώδες ύφος αυτοπεποίθησης, ημιμάθεια και κοροϊδία που πέφτει σύννεφο. «Το νερό», μας λέει καθησυχαστικά αυτή η υπουργάρα, «δεν ιδιωτικοποιείται. Μην ανησυχείτε».
Διερωτάται κανείς τι εννοεί ο ποιητής. Δηλαδή, πώς θα μπορούσε κάποιος να ιδιωτικοποιήσει ένα παγκοσμίως δημόσιο αγαθό, όπως το νερό; Για εξηγήστε μου εσείς. Είναι σαν να λέμε θα…ιδιωτικοποιήσω το ηλεκτρικό ρεύμα. Οχι, υπουργάρα μου. Το ηλεκτρικό ρεύμα δεν είναι ιδιωτικό. Οι παραγωγοί, το δίκτυο και οι πάροχοι μπορεί να είναι.
Στην περίπτωση του νερού δεν τίθεται θέμα παραγωγής. Ο καλός Θεούλης το κανονίζει. Αρα μένουν το δίκτυο και οι πάροχοι. Δηλαδή η ΕΥΔΑΠ για το μεγαλύτερο μέρος της Αττικής, η ΕΥΑΘ για τη Θεσσαλονίκη και οι δήμοι στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Ξαναρωτάω: Λειτουργεί το μοντέλο; Στην περίπτωση ειδικά της ΕΥΔΑΠ, εξαιρετικά. Βγάζει και κέρδη χωρίς να επιβαρύνει υπέρμετρα (όπως η ΔΕΗ του Στάσση και της υπόλοιπης παρεούλας) την τσέπη του φορολογουμένου. Μια χαρά κρατικό μονοπώλιο είναι κι έτσι πρέπει να συνεχίσει.
Να επεκτείνουν οι μεγάλοι κρατικοί φορείς το δίκτυό τους και σε περιοχές δήμων που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ανώτερες ποιοτικές προϋποθέσεις στη σύσταση του νερού, κυρίως λόγω παλαιότητας των αγωγών ύδρευσης και έλλειψης τεχνολογικού εξοπλισμού.
Αυτό θα έβλεπα ως μοναδικό λογικό στόχο στην πολιτική εκμετάλλευσης υδάτινων πόρων. Κράτος και πάλι κράτος, αφού στη συγκεκριμένη περίπτωση η συνταγή έχει αποδειχθεί επιτυχημένη και με τη δημόσια υγεία δεν παίζουμε. Ξέρετε στ’ αλήθεια πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες όπου μπορείς να πίνεις άφοβα νερό από τη βρύση και να συναγωνίζεται σε ποιότητα το εμφιαλωμένο;
«Μα δεν θα πειράξουμε το μοντέλο» λέει ο λαδοπόντικας. Και τότε τι χρειάζεσαι «ρυθμιστικές αρχές»; Αφού το δίκτυο είναι κρατικό ή δημοτικό. Τι θα ρυθμίσουν; Το κρατικό μονοπώλιο;
Λοιπόν, προσωπική μου συμβουλή προς Μωυσή για να τελειώνουμε: Αν σου περνάει κάποια σκέψη να δώσεις μερίδιο ή μάνατζμεντ της ΕΥΔΑΠ σε κάποιο fund αετονύχηδων από αυτά που αξιοποιούν τα… ταλέντα της οικογένειας ή σε τίποτα Αραβες από αυτούς που σου τάζουν γήπεδα για να τους προσφέρεις λευκαντικό, ξέχνα το.
Αυτοί μέσα στη μανία του κέρδους είναι ικανοί να μπλέξουν τους σωλήνες της ύδρευσης με αυτούς της αποχέτευσης. Και τότε, εσένα προσωπικά, δεν θα σε ξεπλένει ούτε ο Νιαγάρας…
---
Ψηφίστηκε το νομοσχέδιο για την ιδιωτικοποίηση του νερού
του Ιάσονα Κωστόπουλου
Ψηφίστηκε στα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, το οποίο μεταξύ άλλων περιλαμβάνει και την επέκταση των αρμοδιοτήτων της ΡΑΕ στους τομείς των υδάτων και των αποβλήτων. Πρόκειται για νομοσχέδιο που συνδέεται με αντίστοιχη οδηγία της Ε.Ε. και το οποίο επί της ουσίας αποτελεί μια νομική «τρίπλα» της κυβέρνησης, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την ιδιωτικοποίηση του νερού και τη δημιουργία της αντίστοιχης αγοράς. Αξίζει δε να σημειωθεί πως το εν λόγω νομοσχέδιο προωθήθηκε εν μέσω του εθνικού πένθους για το δυστύχημα των Τεμπών, σε μια στιγμή δηλαδή που, σύμφωνα και με πρόσφατη έρευνα της Public Issue, μεγάλο μέρος της κοινωνίας (58%) θεωρεί πως η ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για το τραγικό δυστύχημα. Παρόλα αυτά η κυβέρνηση φρόντισε μέσα σε χρόνο ρεκόρ να ψηφίσει ένα τεράστιο νομοσχέδιο, ώστε να έχει ξεπληρώσει τα απαραίτητα γραμμάτια στις ελίτ ενόψει και των εκλογών.
Θα πρέπει σε αυτό το σημείο να θυμίσουμε ότι το πλειοψηφικό πακέτο το μετοχών της ΕΥΔΑΠ/ΕΥΑΘ έχει δοθεί στο ΤΑΙΠΕΔ από την περίοδο του μνημονίου, παρότι αυτή η μεταβίβαση κρίθηκε παράνομη από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ). Έπειτα, μέσα από συνεχή νομικά κόλπα η κυβέρνηση φρόντισε να αγνοήσει και να ακυρώσει τις αποφάσεις του ΣτΕ περνώντας νόμο που προβλέπει ότι οι εν λόγω μετοχές παραμένουν αμετάκλητα στο Υπερταμείο. Συνέχεια αυτού του σχεδίου αποτελεί και το παρόν νομοσχέδιο το οποίο δημιουργεί μια ρυθμιστική αρχή σε έναν τομέα στον οποίο δεν υπάρχει –προς το παρόν– κάτι για να ρυθμιστεί, με την έννοια ότι δεν υπάρχει αγορά. Βέβαια, το σχέδιο δεν είναι καινούργιο καθώς και στις περιπτώσεις των σιδηροδρόμων και των τηλεπικοινωνιών είχε ακολουθηθεί η ίδια τακτική και μέσα σε λίγα χρόνια προχωρήσαμε στις αντίστοιχες ιδιωτικοποιήσεις με τα γνωστά αποτελέσματα. Επιπλέον, η επέκταση των αρμοδιοτήτων της πρώην ΡΑΕ δίνει τη δυνατότητα να προχωρήσει ευκολότερα η ιδιωτικοποίηση καθώς η ρυθμιστική αρχή αποτελεί ανεξάρτητο οργανισμό που δεν ελέγχεται από το κράτος και άρα μπορεί αφενός να παίρνει αποφάσεις ανενόχλητη, αφετέρου οι αποφάσεις της να μην χρεώνονται στην εκάστοτε κυβέρνηση. Όσο δε για την ίδια τη ΡΑΕ και το έργο της, δεν θέλουμε καν να φανταστούμε τις επιδόσεις της στο νερό, έπειτα από εκείνες που καταγράφει στον τομέα της ενέργειας, που είναι από τις ακριβότερες στην Ευρώπη και αυτό μάλιστα σε μια χώρα όπου οι ελίτ της θέλουν να είναι και ενεργειακός κόμβος.. Τόσο καλά!
Σοβαρές συνέπειες στην ποιότητα
Σε κάθε περίπτωση η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων εταιρειών ύδρευσης είναι βέβαιο πως θα έχει σοβαρές συνέπειες στην ποιότητα και την τιμή του νερού, πράγμα που επηρεάζει άμεσα στο επίπεδο διαβίωσης. Αυτό άλλωστε έχει φανεί και από τη διεθνή πείρα των τελευταίων δεκαετιών, καθώς τόσο σε μεγάλες χώρες της Ευρώπης όπως η Γαλλία και η Γερμανία αλλά και στις ΗΠΑ, η ιδιωτικοποίηση αύξησε κατακόρυφα τις τιμές και μείωσε την ποιότητα του νερού, ενώ αποτέλεσε την αιτία για μεγάλα κοινωνικά προβλήματα ειδικά στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα. Είναι ενδεικτικό ότι πέρα από τις ΗΠΑ, στις περισσότερες χώρες όπου δοκιμάστηκε αυτή η ιδιωτικοποίηση, πάρθηκε πίσω άρον-άρον καθώς ήταν ιδιαίτερα προβληματική. Επιπλέον, πέρα από τα τεράστια κοινωνικά προβλήματα η ιδιωτικοποίηση ενός στρατηγικού πόρου όπως το νερό, έπειτα και από αυτή της ενέργειας, αποτελεί ένα ακόμη σημαντικό βήμα για το κουρέλιασμα της χώρας και είναι βέβαιο πως θα επιφυλάσσει κινδύνους και προβλήματα, ειδικά σε μια περίοδο με τόσο οξυμένους ανταγωνισμούς, όπως αυτή που διανύουμε.
Μείζον δημοκρατικό ζήτημαΠέρα όμως από το περιεχόμενου του νομοσχεδίου, είναι προφανές ότι προκύπτει και μείζον δημοκρατικό ζήτημα καθώς αυτή η κίνηση είναι ενάντια στο Σύνταγμα, στις αποφάσεις του ΣτΕ αλλά και στη διάθεση της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Μπορεί να έχουμε σε κάποιο βαθμό –κακώς– συνηθίσει ότι οι τελευταίες κυβερνήσεις γράφουν το Σύνταγμα στα παλιά τους τα παπούτσια, όμως η ακύρωση αλλεπάλληλων αποφάσεων του ΣτΕ ουσιαστικά δημιουργεί μια συνθήκη όπου δεν λειτουργούν καν οι υπάρχοντες θεσμοί –άσχετα με το πόσο προβληματικοί έχουν υπάρξει– και η κυβέρνηση αποφασίζει και διατάζει. Επιπρόσθετα, η πολιτική που θέλει να ιδιωτικοποιήσει τα πάντα και για τα αποτελέσματα της οποίας έχουμε ήδη δείγματα φαίνεται πως αντίκειται στη βούληση του μεγαλύτερου κομματιού της κοινωνίας.
Αντίθετη η κοινωνία
Σύμφωνα με παλαιότερη έρευνα της Public Issue το καλοκαίρι του 2022 το 66% των ερωτηθέντων θεωρούσε πως η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ ήταν βλαβερή, ενώ αντίστοιχη απάντηση έδωσε το 42% για την περίπτωση του ΟΤΕ και το 74% για την ενδεχόμενη ιδιωτικοποίηση του νερού. Με δεδομένη την αγανάκτηση του κόσμου έπειτα από τα «Τέμπη» είναι εύλογο να θεωρήσει κανείς πως αυτά τα ποσοστά θα είναι πλέον αυξημένα. Μάλιστα, από τις ίδιες έρευνες γίνεται φανερό πως ουδέποτε δεν υπήρξε ένα πλειοψηφικό κομμάτι που να στήριξε τις ιδιωτικοποιήσεις με το «υπέρ» να μην ξεπερνά το 55% σε καμία από τις παραπάνω περιπτώσεις και αυτό μάλιστα πριν το 2005.
Αυτά καθόλου δεν φαίνεται να απασχολούν την κυβέρνηση που προσπαθεί να ξεπουλήσει ότι μπορεί στις ελίτ και τα συμφέροντα που τη στηρίζουν, προσβλέποντας στο επόμενο πακέτο από την Ε.Ε. –αν υπάρξει τέτοιο– όπου θα θελήσουν να κάνουν μπίζνες σε νέες αγορές όπως το νερό και η υγεία αλλά και να επεκτείνουν την κερδοσκοπία τους σε υπάρχουσες όπως η ενέργεια. Η απόπειρα για μπίζνες με το νερό φανερώνει με τον πιο γλαφυρό τρόπο ότι για τις ελίτ και το πολιτικό σύστημα, η χώρα και ο λαός δεν έχουν καμία σημασία, αποτελούν απλά ένα χώρο όπου πωλείται ότι έχει αξία, ένα κόμβο ενεργειακό και διαμετακομιστικό, όπου όσοι ζουν σε αυτόν είναι αντικείμενο, κοροϊδίας και οικονομικής απομύζησης.
Το νερό ανήκει στην ελληνικό λαότου Γιώργου Αρχοντόπουλου*
Ο κ. Κώστας Σκρέκας, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, είναι ο σταθμαρχης της ιδιωτικοποίησης του νερού. Όλοι του λένε να αποσύρει το νερό από την νέα ΡΑΕ και αυτός συνεχίζει. Όταν συμβεί το δυστύχημα με κακής ποιότητας νερό, μολύνσεις, υψηλές τιμές, όλοι θα ψάχνουν να βρουν τον σταθμάρχη, τον κ. Σκρεκα.
Και την ίδια στιγμή το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) δίνει ηχηρή σφαλιάρα στην κυβέρνηση και στον Κ. Σκρέκα για την προσπάθεια ξεπουλήματος του νερού. Την ώρα που ψηφιζόταν το κατάπτυστο νομοσχέδιο, εκδόθηκαν οι αποφάσεις 7 και 8/2023 του Συμβουλίου Συμμόρφωσης του ΣτΕ, με τις οποίες καλείται η κυβέρνηση σε άμεση συμμόρφωση με τις προηγούμενες αποφάσεις, δηλαδή να επιστρέψουν οι ΕΑΥΘ και ΕΥΔΑΠ από το Υπερταμείο στο Δημόσιο.
Όσους νόμους και αν ψηφίσουν θα έχουν την ίδια τύχη, γιατί το δίκιο είναι με την πλευρά μας και το νερό ανήκει στην ελληνικό λαό. Στις 2 Απριλίου στη μεγάλη συναυλία στην πλατεία Αριστοτέλους είναι η ώρα που θα δώσουμε τη δική μας απάντηση.
* Ο Γιώργος Αρχοντόπουλος είναι πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων της ΕΥΑΘ
---
Για να μην ξεχνιόμαστε: η Ιδιωτικοποίηση του Νερού έπαιζε άγρια επί Κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ:
Συνεχίζεται η εμπορευματοποίηση των υδάτινων πόρωνΠαρά τις αντιδράσεις της Περιφέρειας η Κυβέρνηση προχωρά η εκποίηση του νερού στην Κεντρική Μακεδονία
---
---
Άγγελος Προβολισιάνος, 21.03.2023, από το https://www.documentonews.gr
---
«Χαστούκι» από το ΣτΕ για την ιδιωτικοποίηση του νερού: Επιστρέψτε τις μετοχές ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ στο Δημόσιο εντός έξι μηνών
Μία απόφαση «χαστούκι« εξέδωσε η Επιτροπή Κανονιστικής Συμμόρφωσης του Συμβουλίου της Επικρατείας σε ότι αφορά τις μετοχές της ΕΥΔΑΠ και τον έλεγχο του Δημοσίου.
Την ώρα που η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχειρεί εκ του «πονηρού» να ιδιωτικοποιήσει στην ουσία το νερό, το ΣτΕ έκρινε ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει συμμορφωθεί με παλαιότερες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, που ουσιαστικά ζητούσαν να επιστραφούν οι μετοχές της ΕΥΔΑΠ από το Υπερταμείο στο Δημόσιο. Η απόφαση της Επιτροπής Κανονιστικής Συμμόρφωσης του ΣτΕ εξεδόθη μετά από προσφυγή των Σωματείων Εργαζομένων της ΕΥΔΑΠ και τη χειρίστηκαν νομικά οι δικηγόροι Αλέξανδρος Σαρηβαλάσης και Κατερίνα Γεωργιάδου.
Συγκεκριμένα το ΣτΕ είχε εκδώσει τις υπ’ αριθμόν 190 και 191 αποφάσεις του ΣτΕ είχε κρίνει ως αντισυνταγματική τη μεταβίβαση των μετοχών των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ στο Υπερταμείο. Ωστόσο η ελληνική κυβέρνηση ψήφισε στη συνέχεια το νόμο 4964/22 με τον οποίο όχι μόνο δεν συμμορφωνόταν με τις αποφάσεις του ΣτΕ αλλά τις καταργούσε εντελώς.
Με την χθεσινή απόφαση η Επιτροπή Κανονιστικής Συμμόρφωσης του ΣτΕ, διαπιστώνει στο αιτιολογικό της τη μη συμμόρφωση με το ΣτΕ και διατάσσει εντός εξαμήνου το υπουργείο Οικονομικών να προβεί σε όλες τις αναγκαίες ενέργειες.
Σε ανακοίνωση της η Ομοσπονδία Εργαζομένων της ΕΥΔΑΠ αναφέρει μεταξύ άλλων:
«…Η Επιτροπή Συμμόρφωσης του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε ότι το Υπουργείο Οικονομικών δεν συμμορφώθηκε με τις αποφάσεις του ΣτΕ σχετικά με την επιστροφή των μετοχών της ΕΥΔΑΠ από το Υπερταμείο, πίσω στο Δημόσιο, δικαιώνοντας έτσι και εφαρμόζοντας τελικά την απόφαση της αρχικής προσφυγή μας, που το Δημόσιο δεν αποδέχθηκε ως όφειλε, παράκαμψε και δεν σεβάστηκε την σημαντική απόφαση του ΣτΕ για την Ε.ΥΔ.Α.Π.. Υπενθυμίζουμε ότι μετά την προσφυγή μας, το ΣτΕ εξέδωσε τον Φεβρουάριο του 2022 μία απόφαση – σταθμό, κατοχυρώνοντας τον δημόσιο έλεγχο στο νερό και απαιτώντας την επιστροφή των μετοχών της ΕΥΔΑΠ – ΕΥΑΘ, που είχαν μεταβιβαστεί στο Υπερταμείο το 2016, πίσω στο Δημόσιο το οποίο ακύρωσε την απόφαση του ΣτΕ και τον Ιούλιο του 2022, ψήφισε Νόμο , μέσα στον οποίο προβλέφθηκε ότι το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών παραμένει στο Υπερταμείο! Με την χθεσινή απόφαση της Επιτροπής Συμμόρφωσης του ΣτΕ, ουσιαστικά διατάσσει το Υπουργείο Οικονομικών να προβεί σε όλες τις απαιτούμενες ενέργειες, το αργότερο εντός εξαμήνου, για να επιστραφούν οι μετοχές των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ στο Δημόσιο». Είμαστε εδώ, είμαστε έτοιμοι, αποφασισμένοι και ενωμένοι να συνεχίσουμε την μάχη για το νερό, μέχρι την τελική μας δικαίωση..».
---
ΣΕΚΕΣ-ΕΥΔΑΠ 23/3/2023---
Δελτίο Τύπου της Πρωτοβουλίας: "Να αποσυρθεί το πολυνομοσχέδιο που ανοίγει το δρόμο στην ιδιωτικοποίηση του νερού • Συγκέντρωση στη Βουλή • Δευτέρα 20/3/2023 – 16.30"
ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΝΕΡΟ ΣΑΝ ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΑΚΡΙΒΟ
Να αποσυρθεί το πολυνομοσχέδιο του ΥΠΕΝ που ανοίγει το δρόμο στην ιδιωτικοποίηση του νερού
Συγκέντρωση στη Βουλή • Δευτέρα 20/3/2023 – 4.30 μ.μ.
Πριν στεγνώσουν τα δάκρυα για τους 57 νεκρούς των Τεμπών, που δολοφονήθηκαν στο βωμό της άμεσης και έμμεσης ιδιωτικοποίησης των σιδηροδρόμων, η κυβέρνηση χωρίς ντροπή, συνεχίζει στον εγκληματικό δρόμο των ιδιωτικοποιήσεων των κοινών – δημόσιων αγαθών και υποδομών.
Την Δευτέρα 20/3/2023 η κυβέρνηση θα καταθέσει για ψήφιση στη Βουλή το πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Ενέργειας που ανοίγει το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης – αποχέτευσης και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων, ενώ παράλληλα περνά μια σειρά αντιπεριβαλλοντικές ρυθμίσεις που διευκολύνουν το χτίσιμο σε αιγιαλούς και υποβαθμίζουν την προστασία περιοχών natura.
Το πολυνομοσχέδιο διευρύνει τις αρμοδιότητες της ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας) η οποία μετονομαζόμενη σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων αναλαμβάνει επιπλέον τη «ρύθμιση» των υπηρεσιών ύδρευσης, αποχέτευσης και διαχείρισης αστικών αποβλήτων. Αυτό σημαίνει ότι στρώνεται νομικά το έδαφος για την ανάπτυξη αγοράς σε αυτούς τους τομείς κατά τα πρότυπα της αγοράς ενέργειας, τις συνέπειες της οποίας τις βλέπουμε κάθε μήνα στους εξωφρενικούς λογαριασμούς του ρεύματος και του φυσικού αερίου.
Το πολυνομοσχέδιο συνιστά κατάφωρη αντιδημοκρατική εκτροπή επειδή καταπατά τις αποφάσεις 1906/2014, 190 & 191/2022 της Ολομέλειας και 1886/2022 του Δ΄ τμήματος του ΣτΕ, σύμφωνα με τις οποίες το Σύνταγμα δεν επιτρέπει την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης, το ιδιωτικό Υπερταμείο δεν μπορεί να διαχειρίζεται τέτοιες υπηρεσίες, ο κύκλος των υπηρεσιών ύδρευσης- αποχέτευσης είναι ενιαίος – αδιάσπαστος, υπόκειται σε δημόσιο έλεγχο και το νερό δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται σαν εμπορικό προϊόν.
Η διαφαινόμενη γενίκευση της ιδιωτικοποίησης – εμπορευματοποίησης του τομέα της διαχείρισης των αστικών αποβλήτων (πιθανότατα και της αποκομιδής) θα οδηγήσει σε αύξηση των δημοτικών τελών, απολύσεις εργαζομένων, μεγαλύτερη αδιαφάνεια, ανεξέλεγκτες καταστάσεις όσον αφορά την τήρηση κανόνων προστασίας της υγείας και του περιβάλλοντος. Το τι σημαίνει η παράδοση του τομέα των απορριμμάτων σε ιδιωτικά συμφέροντα το βλέπουμε ήδη στον τομέα της ανακύκλωσης που την διαχειρίζονται ιδιώτες και οι επιδόσεις της χώρας είναι από τις χειρότερες στην Ευρώπη. Το βλέπουμε στη διαιώνιση του μοντέλου των φαραωνικών έργων και λειτουργιών μέσω ΣΔΙΤ που εδώ και μισό αιώνα τρέφουν το τέρας των εγκαταστάσεων διαχείρισης σκουπιδιών στην Φυλή και έχουν μετατρέψει την Δυτική Αττική σε απόπατο του λεκανοπεδίου.
Η γενίκευση της ιδιωτικοποίησης ζωτικών υπηρεσιών κοινής ωφέλειας εκτός από την μείωση του επιπέδου ασφαλείας, την υποβάθμιση της ποιότητας και την αύξηση του κόστους, καθιστά μακροπρόθεσμα το κράτος και την κοινωνία όμηρο ιδιωτικών συμφερόντων. Οι εταιρείες που αναλαμβάνουν τη διαχείριση αυτών αγαθών θα μπορούν ανά πάσα στιγμή να απειλούν και να εκβιάζουν τις κυβερνήσεις για ακόμα πιο συμφέροντες όρους όπως ακριβώς έγινε και με τις αμαρτωλές συμβάσεις του εξοπλισμού τηλεδιοίκησης στα τρένα που είχαν σαν αποτέλεσμα να χαθούν 57 ζωές.
ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ!
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
«Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό. Οι ιδιωτικοποιήσεις δολοφονούν»: Συγκεντρώσεις κατά του νομοσχεδίου προώθησης της ιδιωτικοποίησης του νερού και της διαχείρισης των αποβλήτων
Ολόκληρη η ανακοίνωση:
Ούτε Σταγόνα !!!
Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό. Οι ιδιωτικοποιήσεις δολοφονούν
Αγώνας για δημόσια δωρεάν κοινωνικά αγαθά
Να αποσυρθεί τώρα το νομοσχέδιο προώθησης της ιδιωτικοποίησης του νερού και της διαχείρισης των αποβλήτων.
Όλοι – όλες στις συγκεντρώσεις τη Δευτέρα 20 Μαρτίου: Αθήνα 5.30 μμ στο Σύνταγμα, Πάτρα 7.00 μμ πλ. Γεωργίου και σε άλλες πόλεις
Το έγκλημα στα Τέμπη ανέδειξε με τραγικό τρόπο την αξία του δημόσιου χαρακτήρα των κοινωνικών αγαθών.
Με νωπή ακόμη την τραγωδία και με απίστευτο κυνισμό η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει τη γραμμή αποφασιστικής προώθησης της ιδιωτικοποίησης-εμπορευματοποίησης των κοινωνικών αγαθών. Την 1η Μαρτίου μέρα που ο λαός βρέθηκε αντιμέτωπος με το συγκλονιστικό έγκλημα στα Τέμπη και τη θυσία 57 ανθρώπων, κυρίως νέων, στο βωμό της ιδιωτικοποίησης των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών, η κυβέρνηση κατέθεσε στη Βουλή πολυνομοσχέδιο 243 άρθρων καταστροφικών για το περιβάλλον για υπέρμετρη ανάπτυξη ΑΠΕ, εκχέρσωση δασικών εκτάσεων, δόμηση σε περιοχές Νατούρα, κλπ..
Ανάμεσά σε αυτά τα άρθρα το νομοσχέδιο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την προώθηση της ιδιωτικοποίησης του νερού και των αστικών αποβλήτων. Προβλέπει τη “Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων» (Ρ.Α.Α.Ε.Υ) διευρύνοντας το αντικείμενο της ρυθμιστικής αρχής της ενέργειας με τις υπηρεσίες ύδατος και διαχείρισης αστικών αποβλήτων».
Η ενέργεια αυτή είναι το πρώτο βήμα σε μια αποφασιστική διαδικασία ιδιωτικοποίησης του νερού και της διαχείρισης των αποβλήτων.
Οι ρυθμιστικές Αρχές, όπως προβλέπεται από τις κατευθύνσεις της Ε. Ε., ιδρύονται και αποσκοπούν στην ρύθμιση των αγορών που απελευθερώνονται λόγω των ιδιωτικοποιήσεων. Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) που έχει την ευθύνη για την αγορά της ενέργειας, έχουμε δει όλοι τι φέρνει ο «ρυθμιστικός» της ρόλος με τη δυσβάσταχτη «ρήτρα αναπροσαρμογής», ώστε να εξασφαλίζει την ιδιωτικοποίηση και «εύρυθμη» λειτουργία της αγοράς της ενέργειας.
Οι εργαζόμενοι και ο φτωχός λαός βιώνουμε στις τσέπες μας τις υπέρογκες αυξήσεις σε ρεύμα και φυσικό αέριο. Οι επιχειρηματίες πάροχοι, συμπεριλαμβανομένης της ιδιωτικοποιημένης ΔΕΗ απολαμβάνουν την εκτίναξη της κερδοφορίας τους.
Αλλά και μια άλλη λιγότερο γνωστή αλλά τραγικά επίκαιρη ρυθμιστική αρχή έχει το δικό της ρόλο. Η Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων (ΡΑΣ) ιδρύθηκε το 2010, όταν ο ΟΣΕ είχε κοπεί σε κομμάτια και σχεδιαζόταν η ιδιωτικοποίηση του τμήματος που θα απέδιδε κέρδη στον «επενδυτή» για να έρθει το ξεπούλημα μερικά χρόνια αργότερα.
Η προσπάθεια της ψήφισης του νομοσχεδίου είναι ένα ακόμη κομμάτι σε ένα παζλ κινήσεων που στοχεύουν στη δημιουργία αγοράς νερού. Έχουν προηγηθεί η προσπάθεια να δώσει σε ιδιώτες, μέσω ΣΔΙΤ (Σύμπραξης Ιδιωτικού και Δημοσίου Τομέα) το Εξωτερικό Υδροδοτικό Σύστημα της Αττικής, την ακύρωση με νόμο (Ιούλιος 2022) της απόφασης του ΣΤΕ που κατοχύρωνε το δημόσιο έλεγχο στο νερό και απαιτούσε την επιστροφή των μετοχών της ΕΥΔΑΠ – ΕΥΑΘ, που είχαν μεταβιβαστεί στο Υπερταμείο το 2016, πίσω στο Δημόσιο.
Η κυβέρνηση κάτω από τις καθολικές αντιδράσεις προσπαθεί να ισχυριστεί ότι το νερό δεν θα ιδιωτικοποιηθεί διαβεβαιώνοντας στη συνάντηση με την ΚΕΔΕ και τις ΔΕΥΑ πως μόνο οι ΕΥΔΑΠ – ΕΥΑΘ θα κάνουν συμβάσεις με ιδιώτες παρόχους. Αν αυτό δεν είναι εισαγωγή του Νερού στην “αγορά” για το 60% και πάνω του πληθυσμού της χώρας, τότε τι είναι;
Το Νερό δεν είναι εμπόρευμα. Είναι το πιο πολύτιμο φυσικό αγαθό για την ίδια την ύπαρξη του ανθρώπου και κάθε ζωής στη γη. Αγαθό που γίνεται όλο και σπανιότερο στην εποχή της κλιματικής κρίσης ενός του καπιταλισμού, που λεηλατεί και εμπορευματοποιεί τους φυσικούς πόρους, οδηγώντας στις εφιαλτικές καταστάσεις της κλιματικής κρίσης και της ξηρασίας του περσινού καλοκαιριού σε όλο τον κόσμο.
Το Νερό δεν μπορεί να μπει υπό τη ρύθμιση καμιάς αρχής που λογοδοτεί μόνο στον εαυτό της. Το Σύνταγμα, αν και έχει γίνει κουρελόχαρτο μετά το 2010, δεν επιτρέπει να βρεθεί το Νερό έξω από δημόσιο έλεγχο. Ακόμη και το ΣτΕ, που μόνο υπέρ των λαϊκών συμφερόντων και της πραγματικής προστασίας του περιβάλλοντος δεν αποφασίζει το τελευταίο διάστημα, με επανειλημμένες αποφάσεις έχει βάλει εμπόδια στις άμεσες ή έμμεσες προσπάθειες των κυβερνήσεων να ιδιωτικοποιήσουν το Νερό. Ενώ, την αντίθεσή τους στο νομοσχέδιο δήλωσαν η ΄Ενωση Διοικητικών Δικαστών. Τα σωματεία εργαζομένων στην ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ καταγγέλλουν και προειδοποιούν για τις επιπτώσεις της ιδιωτικοποίησης του νερού.
Το νερό θα γίνει ακριβό σαν το ρεύμα σε μια περίοδο που η οικονομική κρίση οξύνεται και οι χαμηλοί μισθοί – λαϊκά εισοδήματα λεηλατούνται από την ακρίβεια που αυξάνεται συνεχώς. Η διαχείρισή του κύκλου του Νερού είναι κεφαλαιώδες ζήτημα για την ασφάλεια της υγείας του πληθυσμού της χώρας. Είναι κεφαλαιώδες ζήτημα για τον αγροτικό τομέα και τα διατροφικά αγαθά. Είναι κεφαλαιώδες περιβαλλοντικό ζήτημα.
Η διαχείριση των αποβλήτων από ιδιώτες θα σημάνει ακόμα μεγαλύτερη καταστροφή του περιβάλλοντος, του εδάφους και των τοπικών κοινωνιών.
Ο λαός με τραγικό τρόπο συνειδητοποίησε βαθύτερα αυτό που φωνάζει στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις για το έγκλημα στα Τέμπη: Οι ιδιωτικοποιήσεις δολοφονούν. Δεν μπορεί να παραδώσει στα κερδοσκοπικά συμφέροντα, το Νερό, το παρόν και το μέλλον της ζωής και δεν θα το κάνει. Όπου ιδιωτικοποιήθηκε το Νερό, όπως ο “κώδικας του νερού” που ισχύει στη Χιλή από την περίοδο της χούντας Πινοσέτ, κάθε σταγόνα νερού έχει ιδιοκτήτη, δεν είναι κοινό αγαθό.
Ενώ η ιδιωτικοποίηση του νερού σε μια σειρά χώρες (Βρετανία) και μεγάλες πόλεις (Παρίσι, Βερολίνο κ.α.) είχε τόσο τραγικά αποτελέσματα που τα τελευταία χρόνια εξαιτίας του ξεσηκωμού του κόσμου διαμορφώνεται μια τάση επαναφοράς τους στο δημόσιο.
Υπερασπιζόμαστε το κοινωνικό αγαθό του Νερού. Με μαζικούς εργατικούς-λαϊκούς αγώνες, μαζί με τους κατοίκους σε κάθε γωνιά του τόπου, τους αγρότες, τους εργαζόμενους στις εταιρείες ύδρευσης και στις ΔΕΥΑ. Προστατεύουμε το περιβάλλον απέναντι στα αρπακτικά της αγοράς που θέλουν να βάλουν χέρι στη διαχείριση των αποβλήτων.
Απαιτούμε :
Άμεση απόσυρση του απαράδεκτου πολυνομοσχέδιου. Έξω οι ιδιωτικές εταιρείες από τον κύκλο του Νερού και των αποβλήτων.
- Μόνο στο δημόσιο όλος ο κύκλος του νερού και της διαχείρισης των αστικών αποβλήτων για την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών, με προστασία του περιβάλλοντος και με κοινωνικό – εργατικό έλεγχο.
- Πραγματική οικονομική στήριξη των ΔΕΥΑ που συσσώρευσαν χρέη άνω των 120 εκατ. ευρώ λόγω του υπέρογκου ενεργειακού κόστους. Κατάργηση του ΦΠΑ – μείωση των τιμών στα τιμολόγια που είναι μόνο οικιακά.
- Καμία αύξηση στην τιμή του νερού, δραστική μείωση των τιμολογίων, καμία διακοπή νερού στα λαϊκά νοικοκυριά.
- Απέναντι στη λογική του ιδιωτικού καπιταλιστικού κέρδους, προβάλλουμε την ανάγκη του δημόσιου κοινωνικού οφέλους.
Προχωράει η σταδιακή ιδιωτικοποίηση του νερού
Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο η ακρίβεια αποτελεί καθημερινή είδηση, με επίκεντρο τις τιμές τις ενέργειας. Ζούμε ένα ανεξέλεγκτο ράλι το οποίο συμπαρασύρει τα πάντα γύρω του, αυξάνοντας τις τιμές όλων των καταναλωτικών αγαθών, πάντα με τελικό αποδέκτη τον καταναλωτή.
Και η ΡΑΕ; Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας τι κάνει; Μεταξύ των αρμοδιοτήτων της διαβάζουμε ότι είναι η «παρακολούθηση και έλεγχος της αγοράς ενέργειας σε όλους τους τομείς καθώς και η προστασία των καταναλωτών».
Προφανώς και έχει αποτύχει στο έργο της, το αποδεικνύει ο λογαριασμός του ρεύματος που κρατάμε στα χέρια μας. Όχι μόνο δεν κατάφερε να ελέγξει την αγορά ενέργειας αλλά οι ιδιώτες πάροχοι έχουν φτιάξει ένα καρτέλ στο οποίο έχουμε εγκλωβιστεί όλοι μας, δεν υπάρχει διέξοδος, σε όποιον και να πάμε, λίγο πολύ τα ίδια θα πληρώσουμε. Όπως ακριβώς συμβαίνει και στις τηλεπικοινωνίες, και εκεί η ΕΕΤΤ «ελέγχει και εποπτεύει την αγορά ηλεκτρονικών επικοινωνιών» και το κυριότερο «ρυθμίζει θέματα προστασίας του καταναλωτή»!
ΣΕ ΑΥΤΟ το καθεστώς των Ρυθμιστικών Αρχών λοιπόν, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να εισάγει τόσο τα απόβλητα όσο και το νερό. Η ΡΑΕ γίνεται Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων και Υδάτων. Η εμπειρία του παρελθόντος προϊδεάζει στο τι να αναμένουμε για τα Ύδατα. Ποιος ο λόγος δημιουργίας της ΡΑΑΕΥ αφού δεν υπάρχει αγορά νερού; Μήπως την ετοιμάζουν; Όταν έγινε η ΡΑΕ, ΡΑΣ (σιδηρόδρομοι), η ΕΕΤΤ, δεν υπήρχε επίσης αντίστοιχη αγορά ενέργειας, σιδηροδρόμων και τηλεπικοινωνιών, στη συνέχεια τις «απελευθέρωσαν» και μας σκλάβωσαν στους ιδιώτες.
Δεν θα σταθούμε στον τεράστιο όγκο του πολυνομοσχεδίου και στον ελάχιστο χρόνο διαβούλευσης που δόθηκε στους πολίτες, ούτε στο ότι αυτό εισήχθη στη Βουλή σε περίοδο εθνικού πένθους – απλώς αυτά αποδεικνύουν εύκολα την αγωνία της κυβέρνησης να τελειώνει γρήγορα. Να πάει σε εκλογές με το θέμα της έμμεσης ιδιωτικοποίησης του νερού λυμένο, σαν ένα τελευταίο δώρο στις προσκείμενες σε αυτήν μεγάλες τεχνικές εταιρείες και πολυεθνικές.
Θα σταθούμε στην ουσία του νομοσχεδίου. Η κυβέρνηση μέσω της ΡΑΑΕΥ έρχεται να ακυρώσει τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) (2517/2022 για ΚΥΑ τιμολόγησης, 1886/2022 για ΣΔΙΤ ΕΥΔΑΠ). Με τις αποφάσεις αυτές (σε συνδυασμό με τις 191-190/2022), το ΣτΕ ξεκαθάριζε ουσιαστικά ότι ο κύκλος του νερού από την πηγή μέχρι τη βρύση του πολίτη, είναι ενιαίος, έχει την απόλυτη ευθύνη του η Πολιτεία, δεν μπορεί να κατακερματιστεί ούτε να επιμεριστεί η ευθύνη του σε κανέναν ιδιώτη.
Μετά την αντιδημοκρατική εκτροπή του περασμένου Ιούλη, κατά την οποία η κυβέρνηση ακύρωσε με τροπολογία (!) τις αποφάσεις 191/2022 και 190/2022 του ΣτΕ διατηρώντας τις ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ στο Υπερταμείο, σήμερα έρχεται κεκαλυμμένα, κομψότερα και ελπίζοντας με λιγότερες αντιδράσεις, να ακυρώσει και τις υπόλοιπες αποφάσεις του ΣτΕ που διασφαλίζουν το νερό ως Δημόσιο Κοινωνικό Αγαθό προσβάσιμο σε όλους τους πολίτες.
Με το νομοσχέδιο επανεισάγεται ο όρος «ανάκτηση κόστους» στα τιμολόγια του νερού, ο πολίτης είναι υποχρεωμένος να πληρώνει όλα τα έξοδα του κάθε παρόχου, για να του διασφαλίζει σίγουρο κέρδος
ΜΕ ΤΟ νομοσχέδιο, το κράτος απεμπολεί την υποχρέωση του για πλήρη έλεγχο και εποπτεία των εταιρειών ύδρευσης και αποχέτευσης, αναθέτει τα πάντα σε μια ανεξάρτητη αρχή.
Με το νομοσχέδιο επανεισάγεται ο όρος «ανάκτηση κόστους» στα τιμολόγια του νερού, ο πολίτης είναι υποχρεωμένος να πληρώνει όλα τα έξοδα του κάθε παρόχου, για να του διασφαλίζει σίγουρο κέρδος.
Το νομοσχέδιο εισάγει τους όρους συνενώσεις/συγχωνεύσεις φωτογραφίζοντας τις ΔΕΥΑ. Αφού τις χρεοκόπησαν με τις τιμές του ρεύματος, τώρα με πρόσχημα τα αρνητικά οικονομικά αποτελέσματα θα τις συγχωνεύσουν δημιουργώντας τεράστια προβλήματα στις τοπικές κοινωνίες (αποστάσεις, συντηρήσεις, προσλήψεις, εργολαβίες, κ.λπ.)
Στη διαβούλευση του νομοσχεδίου με τους φορείς, η εκπρόσωπος των εργαζομένων στην ΡΑΕ, επισήμανε ότι το προσωπικό της Αρχής δεν φτάνει ούτε για τη σημερινή μορφή της ΡΑΕ, καθώς έχουν αποχωρήσει 45 εργαζόμενοι και απέμειναν μόλις 48, γεγονός που επιβεβαίωσε και ο πρόεδρος της ΡΑΕ.
Πώς σκοπεύουν να ελέγξουν τον επιπλέον τεράστιο όγκο εργασίας; Μήπως με τους ιδιωτικούς φορείς ενέργειας, που κερδοσκοπούν σε βάρος του ελληνικού λαού, και προσδοκούν –προφανώς σε συνεργασία με την κυβέρνηση– να κερδοσκοπήσουν ακόμη και από το νερό και τα απόβλητα;
Η κυβέρνηση επιμένει να προσπαθεί με κάθε τρόπο τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα των πολιτών.
* Ο Γιώργος Αρχοντόπουλος είναι πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων της ΕΥΑΘ
---
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου