Αναρτήσεις
Κλιματική Αλλαγή;
Άρθρα, μελέτες, αναφορές για το πιο επίκαιρο θέμα της εποχής μας. Η ανάρτησή τους εδώ δεν σημαίνει και αποδοχή των απόψεών τους. Κάποια όμως θα επισημαίνονται αναλόγως με θετικό ή αρνητικό τρόπο, αναλόγως της κριτικής μας ανάλυσης επ΄ αυτών.
Τα στοιχεία αφορούν τις ΗΠΑ, σίγουρα όμως είναι πολύ ενδιαφέροντα!
https://www.epa.gov/climate-indicators/climate-change-indicators-heat-waves#%20
----------
Energy Industry Fears White House Will Declare COVID-Like ‘Climate Emergency’
30/7/2023
----------
Ποιος θα πληρώσει το νέο ταμείο για την κλιματική αλλαγή; Ιδού η απορία!27/11/2023, στο https://gr.euronews.com/my-europe/2023/11/27...mp=1
Η χρηματοδότηση του νέου Ταμείου θα βρεθεί στο επίκεντρο της συνόδου κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα. Ωστόσο, τα κράτη ακόμα δεν έχουν καταφέρει τον στόχο του 2019!
Η χρηματοδότηση θα βρεθεί στο επίκεντρο της COP28, της συνόδου κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα που αρχίζει την Πέμπτη στο Ντουμπάι.
Σύμφωνα με τους οικονομολόγους, απαιτείται περίπου ένα τρισεκατομμύριο δολάρια, ετησίως, για τη στήριξη των αναπτυσσόμενων χωρών στη δράση για το κλίμα.
Ένα παράδειγμα είναι το Πακιστάν, μια πολύ φτωχή χώρα που πλημμύρισε σχεδόν ολοκληρωτικά το 2022.
Αν και εκπέμπει λιγότερο από το 1% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, οι φυσικές καταστροφές είναι όλο και πιο συχνές και καταστροφικές.
Κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής για το κλίμα, θα πρέπει να επιτευχθεί συμφωνία σχετικά με το πόσα χρήματα θα πάνε στο νέο Ταμείο Ζημιών και Απωλειών.
Σκοπός του είναι να πληρώσει για τις ακριβές συνέπειες των ακραίων καιρικών φαινομένων.
«Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει σηματοδοτήσει σαφώς (...) την προθυμία της να το υποστηρίξει με συνεισφορές που είναι σημαντικές. Η οποία πιθανότατα θα είναι στο επίπεδο των δισεκατομμυρίων ευρώ. Από την άλλη πλευρά, ο Αμερικανός απεσταλμένος Τζον Κέρι έχει επίσης ανακοινώσει συνεισφορές εκατομμυρίων δολαρίων, που είναι μια πολύ διαφορετική κλίμακα μεγέθους. Και παραμένει ανοιχτό το ερώτημα αν θα συνεισφέρουν ή όχι χώρες που θεωρούνταν αναπτυσσόμενες το 1992, όπως η Σαουδική Αραβία και η Κίνα», εξήγησε η Σεσίλια Τράσι, αναλύτρια του Bruegel.
Το ΕΚ θα στείλει 12μελή αντιπροσωπεία στην COP28 και οι Σοσιαλιστές υπερασπίζονται τις υψηλές χρηματικές συνεισφορές για να δείξει παγκόσμια αλληλεγγύη.
Η πολιτική ομάδα θα προτείνει, τους επόμενους μήνες, τη δημιουργία ενός παρόμοιου ταμείου μόνο για το μπλοκ της ΕΕ.
«Πρέπει να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να προσαρμοστούν στη νέα κατάσταση. Πρέπει να βοηθήσουμε τους αγρότες ώστε να συνεχίσουν να καλλιεργούν καλλιέργειες που είναι πολύ πιο ανθεκτικές και ανθεκτικές όσον αφορά την κλιματική αλλαγή. (...) Επειδή στο τέλος της ημέρας, αν βοηθήσουμε τις ευάλωτες κοινότητες, δημιουργούμε υποστήριξη για την ευρωπαϊκή πράσινη συμφωνία και αυτό είναι κάτι από το οποίο επωφελούμαστε όλοι», είπε ο Μοχάμεντ Τσαχίμ, ευρωβουλευτής των Σοσιαλιστών από την Ολλανδία.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι οι πλούσιες χώρες εξακολουθούν να χάνουν το πρώτο ταμείο που δημιουργήθηκε το 2019.
Το Πράσινο Ταμείο για το Κλίμα θα έπρεπε να έχει συγκεντρώσει 100 δισεκατομμύρια δολάρια, ετησίως, για να βοηθήσει τις αναπτυσσόμενες χώρες να επενδύσουν στη μετάβαση σε συστήματα καθαρής ενέργειας.
Ο εκπρόσωπος του ΕΛΚ στη διάσκεψη λέει ότι αυτό θα πρέπει να επιτευχθεί το συντομότερο δυνατό.
«Στο τέλος της ημέρας πρέπει να αναγνωρίσουμε το γεγονός ότι η ΕΕ κάνει όντως ό,τι καλύτερο μπορεί για τη μετάβαση στο κλίμα. Αλλά αν δεν το κάνουμε μαζί με τις ΗΠΑ, την Κίνα και την Ινδία, δεν μπορούμε να μετριάσουμε την κλιματική αλλαγή», σχολίασε η Λιντία Περέιρα ευρωβουλευτής ΕΛΚ από την Πορτογαλία.
Χιλιάδες πολιτικοί και επιστημονικοί σύμβουλοι στην COP28 αναμένεται να εκδώσουν συστάσεις σχετικά με ένα νέο πλαίσιο για τη διεθνή χρηματοδότηση του κλίματος, καθώς και έναν οριστικό οδικό χάρτη για τον τρόπο εφαρμογής τους.
---COP28: Σάλος με τις καταγγελίες για τον πρόεδρο της Διάσκεψης για το Κλίμα
----------
Η μήνυση που άσκησαν έξι νεαροί Πορτογάλοι στρέφει την προσοχή στα κενά της Συμφωνίας του Παρισιού
Στις 27 Σεπτεμβρίου, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο θα εκδικάσει μια πρωτοφανή μήνυση για το κλίμα, που ασκήθηκε από έξι νεαρούς Πορτογάλους, οι οποίοι τα βάζουν με 32 ευρωπαϊκές χώρες.
Η υπόθεση είναι ξεκάθαρα βαρυσήμαντη, γιατί πολύ απλά είναι μοναδική. Ποτέ στο παρελθόν δεν έχουν κληθεί τόσο πολλά έθνη από κοινού για να υπερασπιστούν τις ενέργειές τους.
Οι νεαροί Πορτογάλοι υποστηρίζουν ότι οι 32 αυτές χώρες έχουν παραβιάσει τα ανθρώπινα δικαιώματά τους, επειδή απέτυχαν να μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, σύμφωνα με τον στόχο 1.5 βαθμό Κελσίου της Συμφωνίας του Παρισιού.
Να σημειωθεί ότι η Πορτογαλία είναι μια από τις χώρες που βίωσε ακραία κύματα ζέστης το φετινό καλοκαίρι εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, που έχει φέρει τα πάνω κάτω στην Ευρώπη το τελευταίο χρονικό διάστημα. Το βασικό επιχείρημα της ομάδας αυτής είναι ότι η υγεία των μελών της, ακόμα και η ίδια τους η ζωή τους απειλείται από την δική τους αδράνεια.
Τσουνάμι νομικών δράσεωνΗ υπόθεση είναι μέρος ενός τσουνάμι νομικών δράσεων για το κλίμα, που στοχεύει στην άσκηση πιέσεων στις κυβερνήσεις, που αποφεύγουν τη μείωση των εκπομπών αερίων.
Η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της Ολλανδίας στην υπόθεση Ουρτζέντα, ότι δηλαδή η ολλανδική κυβέρνηση έχει υποχρέωση να μειώσει επειγόντως και σημαντικά τις εκπομπές αερίων σε συνάρτηση με τις υποχρεώσεις της για τα ανθρώπινα δικαιώματα, αποτέλεσε τη θρυαλλίδα για ένα πλήθος νομικών ενεργειών.
Γι’ αυτό και αυτή τη στιγμή εκκρεμούν υποθέσεις σε εθνικά και διεθνή δικαστήρια σε όλο τον κόσμο. Συγκεκριμένα, τον Σεπτέμβριο το Διεθνές Δικαστήριο του Αμβούργου θα ακούσει επιχειρήματα σχετικά με τις κλιματικές υποχρεώσεις βάσει της σύμβασης για το δίκαιο της θάλασσας.
Τον επόμενο χρόνο το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης θα ακολουθήσει το παράδειγμα όσον αφορά την γενική διεθνή νομοθεσία, εξηγεί στους Financial Times ο Φίλιπ Σαντς, συγγραφέας του βιβλίου «The Last Colony» και καθηγητής Νομικής στο University College του Λονδίνου, καθώς επίσης και επισκέπτης καθηγητής στη Νομική Σχολή του Χάρβαρντ.
Η Συμφωνία του ΠαρισιούΠαρότι η υπόθεση Ουρτζέντα αποτελεί ένα σημαντικό προηγούμενο, οι αιτούντες πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να επιτευχθούν περισσότερα. Το Ανώτατο Δικαστήριο της Ολλανδίας έκρινε μόνο ότι η Ολλανδία ήταν υποχρεωμένη να φτάσει στο «απόλυτο ελάχιστο» του δίκαιου μεριδίου της, όσον αφορά τη μείωση των παγκόσμιων εκπομπών, που απαιτείται για να επιτευχθεί ο πλέον απαρχαιωμένος στόχος αύξησης της θερμοκρασίας κατά 2 βαθμούς Κελσίου.
Η επιστήμη είναι ξεκάθαρη: εάν οι χώρες δεν κάνουν περισσότερα από το ελάχιστο μερίδιο τους, η υπερθέρμανση του πλανήτη θα ξεπεράσει σημαντικά τους στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού. Οι νέοι Πορτογάλοι προωθούν μια αρχή της νομοθεσίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα γνωστή ως «αρχή της αποτελεσματικότητας». Αυτή απαιτεί από τα μέλη της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα να σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματά με τρόπους που είναι «πρακτικοί και αποτελεσματικοί», όχι απλώς «θεωρητικοί και φανταστικοί».
A momentous climate case could force countries to do more https://t.co/VkOkv9WQSO | opinion
— Financial Times (@FT) September 1, 2023
Μία από τις κορυφαίες υποθέσεις σχετικά με την αρχή της αποτελεσματικότητας κατατέθηκε πριν από 50 χρόνια από την Τζόσι Άιρεϊ, μια Ιρλανδή ακτιβίστρια, και αφορούσε την πρόσβαση στη δικαιοσύνη. Η προαναφερόμενη ήθελε να χωρίσει νόμιμα από έναν κακοποιητικό σύζυγο, αλλά δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει στα νομικά έξοδα. Γι’ αυτό και υποστήριξε ότι αποτυγχάνοντας να της παράσχει πρόσβαση σε νομική βοήθεια η Ιρλανδία, παραβίασε το δικαίωμά της να φτάσει την υπόθεση της στο δικαστήριο βάσει της σύμβασης.
Η Άιρεϊ αντιμετώπισε μια σημαντική πρόκληση. Η σύμβαση δεν έλεγε τίποτα για το δικαίωμα πρόσβασης στη νομική βοήθεια, εκτός από τις ποινικές υποθέσεις. Ωστόσο, το δικαστήριο έκρινε υπέρ της, με βάση ότι, όπως είχαν τα πράγματα, το δικαίωμά της για πρόσβαση σε δικαστήριο κινούνταν στη σφαίρα της φαντασίας και όχι της πραγματικότητας.
Η ανάγκη συνολικής δράσηςΟι νέοι της Πορτογαλίας φοβούνται ότι το δικαίωμά τους να ζουν απαλλαγμένοι από σοβαρές κλιματικές επιπτώσεις θα κινείται επίσης στη σφαίρα της φαντασίας. αν οι χώρες συνεχίζουν να υποχρεώνονται μόνο να κάνουν μόνο το απολύτως ελάχιστο. Οι χώρες έχουν υποχρέωση να αναλάβουν δράση.
Να σημειωθεί ότι επίσης ότι η πρώην πρόεδρος της Ιρλανδίας, Μαίρη Ρόμπινσον, μια από τις κορυφαίες ακτιβίστριες για την κλιματική δικαιοσύνη, ήταν αυτή που εκπροσώπησε την Άιρεϊ στο δικαστήριο.
Η υπόθεση βρίσκεται στην καρδιά του προβλήματος της κλιματικής δράσης. Η Συμφωνία του Παρισιού αφήνει στις κυβερνήσεις να καθορίσουν εκείνες τις ατομικές συνεισφορές τους στην παγκόσμια προσπάθεια για την επίτευξη του στόχου όσον αφορά τη θερμοκρασία.
Πρόκειται για μια μεγάλη αδυναμία. Ένα χρόνο πριν από το Παρίσι, η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή προειδοποίησε ότι «ο αποτελεσματικός μετριασμός της κλιματικής αλλαγής δεν θα επιτευχθεί εάν η κάθε. . . χώρα ενεργεί ανεξάρτητα για το δικό της συμφέρον».
Γοργή ανάληψη δράσηςΚαι όπως φαίνεται ο κόσμος οδεύει προς μια καταστροφική αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά σχεδόν 3 βαθμούς Κελσίου μέχρι το 2100, ακριβώς επειδή οι περισσότερες χώρες – ειδικά οι πιο πλούσιες – δεν είναι πρόθυμες να δράσουν εδώ και τώρα, να προχωρήσουν κάποια σωτήρια βήματα παραπέρα.
Με απλά λόγια, ο στόχος αυτής της υπόθεσης είναι να πειστούν οι χώρες να κάνουν περισσότερα, πολύ περισσότερα. Αυτό συμβαίνει, καθώς η IPCC έχει προειδοποιήσει ότι υπάρχει «ένα μικρό παράθυρο ευκαιρίας που θα κλείσει γρήγορα για να διασφαλιστεί ένα βιώσιμο μέλλον για όλους».
Ο νόμος δεν είναι πανάκεια. Ενόψει της πολιτικής αποτυχίας, τι πρέπει να κάνουν οι δικαστές; Ο ρόλος τους είναι να ερμηνεύουν και να εφαρμόζουν τους νόμους, όχι να τους φτιάχνουν. Μπορούν όμως να αναγνωρίσουν τι συμβαίνει, ανοίγοντας την πόρτα ώστε να δρομολογηθεί από κάθε πλευρά σε μια γενικότερη και γρηγορότερη ανάληψη δράσης από όλους.
Πηγή: in.gr
----------
Αρνητής της κλιματικής αλλαγής, στα αριστερά!O βρετανός επιστήμονας Πίερς Κόρμπιν και οι κλιματικές προβλέψεις
Πριν από χρόνια, αναπάντεχα για πολλούς, στο πλευρό των αρνητών της κλιματικής αλλαγής βρέθηκε ο βρετανός επιστήμονας Πίερς Κόρμπιν, ειδικός στις κλιματικές προβλέψεις. Που είναι όμως κι αδελφός του πρώην αρχηγού του Εργατικού Κόμματος! Τοποθετημένος στην Αριστερά γενικά, διαφωνούσε όμως με τον αδελφό του για το κλίμα. Ο Κόρμπιν αρνείται την υποτιθέμενη «επιστημονική ομοφωνία» για την ανθρώπινη ευθύνη στην αλλαγή του κλίματος και υποστηρίζει εντελώς άλλα πράγματα. Επιμένει πως τα ΜΜΕ, το Μετεωρολογικό Γραφείο του Ηνωμένου Βασιλείου και πολλοί «διεφθαρμένοι επιστήμονες» επιχειρούν πλύση εγκεφάλου της κοινής γνώμης στα πλαίσια μιας «συνωμοτικής επιχείρησης διευθυνόμενης από το Κατάρ με στόχο τη διατήρηση των τιμών του πετρελαίου σε υψηλά επίπεδα» (εφημερίδα «Independent», 14 Αυγούστου 2015).
Επίσης ο Κόρμπιν άσκησε έντονη κριτική στη Μάργκαρετ Θάτσερ που είχε δεχθεί πως η υπερθέρμανση του πλανήτη οφείλεται στον ανθρώπινο παράγοντα και είχε ξεκινήσει τότε την υπερχρηματοδότηση των ερευνητικών κέντρων που ασχολούνταν με το περιβάλλον και με τις βλαβερές συνέπειες των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Η Θάτσερ βέβαια τότε είχε ως στόχο να κλείσει τα ανθρακωρυχεία και να συντρίψει την απεργία των εργαζομένων σε αυτά. Προκάλεσε όμως τη γιγάντωση του περιβαλλοντικού κινήματος. Εκτοτε ομολόγησε το λάθος της. Η ζημιά όμως είχε γίνει. Το τέρας των εκατοντάδων σχετικών κέντρων ερευνών είχε δημιουργηθεί. Και μάχονται για την επικράτηση των απόψεων και των πορισμάτων τους ώστε να μπορέσουν να αυτοδιαιωνισθούν.
Κι αλλού βέβαια βλέπουμε την Αριστερά να συγκρούεται με τους οπαδούς της ανατροπής της κλιματικής αλλαγής. Πρόσφατα είχαμε τη σύγκρουση της κυβέρνησης της κομμουνιστικής Κίνας με τη νεαρή σουηδή ακτιβίστρια Γκρέτα Τούνμπεργκ.
Η Τούνμπεργκ κάλεσε τους Κινέζους να πάψουν να χρησιμοποιούν chopsticks στο φαγητό γιατί καταστρέφονται έτσι τα δέντρα. Σύμφωνα με αναφορές, που το Reuters πάντως έχει διαψεύσει, οι Κινέζοι τής συνέστησαν να πάει ξανά στο σχολείο διότι το μπαμπού είναι φυτό και όχι δέντρο. Μάλιστα, θα πρέπει να πάψει να χρησιμοποιεί για τις ανάγκες της χαρτί τουαλέτας διότι έτσι καταστρέφονται τα δάση!! Δηλαδή η Αριστερά εναντίον της Αριστεράς!! Με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει…
Ο Κόρμπιν επιμένει πως ο ρόλος του ανθρώπου στο κλίμα είναι ασήμαντος και πως η άνοδος της θερμοκρασίας, όπως και το ψύχος σε άλλες περιπτώσεις, προέρχεται από τις κινήσεις του Ηλιου. Μάλιστα, το 2009 συμμετείχε στο Διεθνές Συνέδριο για την Κλιματική Αλλαγή που είχε οργανώσει το Heartland Institute. Ενα κέντρο ερευνών, δηλαδή, που εκφράζει βαθύτατο σκεπτικισμό για τις θεωρίες περί κλιματικής αλλαγής μέσω σωρείας μελετών που έχει εκδώσει.
Πέραν των άλλων, ο Κόρμπιν είχε λάβει μέρος στην τηλεοπτική παραγωγή του αγγλικού Καναλιού 4 «The Great Global Warming Swindle» («Η μεγάλη απάτη της κλιματικής αλλαγής») που είχε προκαλέσει μεγάλο θόρυβο και πολλές αντιδράσεις. Πολλοί μάλιστα τον κατηγόρησαν τότε πως δεν είχε ειδικά ακαδημαϊκά προσόντα για το ζήτημα του κλίματος. Σε ειδικό πρόγραμμα του BBC Radio4 είχε γίνει θόρυβος το 2015 γιατί ως καλεσμένος είχε ασκήσει σφοδρή κριτική στο Μετερεωλογικό Ινστιτούτο δίχως να αναφέρει την περίφημη «επιστημονική ομοφωνία» για την κλιματική αλλαγή του ΟΗΕ, την οποία όμως αυτός αμφισβητεί. Το δε 2019 είχε αποκαλέσει την Γκρέτα Τούνμπεργκ «αγράμματο παιδί που έχει υποστεί πλύση εγκεφάλου».
----------
πηγή:
Ο Σταύρος Αλεξανδρής, Αναπληρωτής Καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών , στο Τομέα Αξιοποίησης Φυσικών Πόρων & Γεωργικής Μηχανικής με ειδίκευση στους Υδατικούς Πόρους, παρέθεσε στον 98.4 τις σκέψεις του, για το πώς η ενεργειακή κρίση που οδηγεί και σε φτώχεια εμπλέκεται στη συζήτηση και το κυρίαρχο αφήγημα της κλιματικής κρίσης , που όπως είπε οδηγεί στο μέλλον ενδεχομένως ακόμη και σε επισιτιστικά προβλήματα παγκόσμια.
Ο ίδιος υποστήριξε ότι άλλο η ρύπανση του πλανήτη από την ανθρώπινη δραστηριότητα και την εντατικοποίηση των διαδικασιών παραγωγής για το υπερκέρδος μεγάλων πολυεθνικών μονοπωλίων και άλλο η στοχοποίηση, συγκεκριμένων λειτουργιών όπως το Co2 από τις λειτουργίες του ανθρώπου και των μοντέλων ζωής , την ώρα που η συζήτηση σχεδόν με χαρακτηριστικά «ιδεοληψίας» οδηγεί σε μια ιδιότυπη «πράσινη τύφλωση», όπου ακόμη και φυσικές διεργασίες δαιμονοποιούνται και εστίες πραγματικής ρύπανσης του πλανήτη , αποσιωπώνται.
Μίλησε ακόμη για την άνοδο της θερμοκρασίας, αλλά και της στάθμης των υδάτων στη θάλασσα δίνοντας την δική του επιστημονική προσέγγιση, ενώ όπως είπε η «τρύπα του όζοντος» πάλαι ποτέ κορυφαίο θέμα επικοινωνιακής προβολής έχει υποχωρήσει, την ώρα που βίαιες ενεργειακές πολιτικές στο όνομα του χρηματιστηρίου για τον άνθρακα, που το Co2 του, ονομάζεται ρύπος και μάλιστα για όλα τα δεινά του πλανήτη, φτωχοποιούν με την ακριβή ενέργεια και ότι αυτό συνεπάγεται , μεγάλα πληθυσμιακά στρώματα.
----------
A Key Step for Limiting the Global Temperature Rise to 1.5 Degrees Celsius
The International Energy Agency needs to make that goal the centerpiece of its World Energy Outlook
With less than 90 days until COP26, the annual United Nations climate change conference being held in Glasgow, Scotland this November, pressure is high for nations to limit global temperature rise to 1.5 degrees Celsius.
The 2015 Paris Agreement called for commitments to hold warming to “well below” 2 degrees C and pursue efforts to limit warming to 1.5 degrees C. Since then, advances in climate science have found that the 2 degree C mark is insufficient to stave off the worst impacts of climate change, strengthening the need for an updated 1.5 degrees C target. Temperatures have already risen by 1.2 degrees C above preindustrial levels, resulting in devastating floods, fires and droughts reflected in distressing daily headlines. Every increment of warming beyond 1.5 degrees C will result in increasingly destructive and costly repercussions, particularly for the most vulnerable communities and countries in low-income and small island states.
Now the heat is on the International Energy Agency (IEA), an intergovernmental organization that shapes global energy policy, to convey this to its member governments, businesses and markets by centering a 1.5 degrees C–consistent pathway in its widely-read annual publication, the World Energy Outlook (WEO).
Formed in 1974 in the context of a bruising oil crisis, the IEA has become an influential source of data and market analysis with a broadened mandate to ensure affordable, reliable and clean energy. Energy represents the largest source of humanity’s greenhouse gas emissions, with nearly two thirds of emissions linked to the burning of fossil fuels. Rapidly driving down energy emissions is therefore central to holding warming to 1.5 degrees C.
Although the IEA does not recommend a specific level of acceptable warming, its WEO scenarios provide crucial roadmaps for political and business decisions by outlining the feasibility associated with achieving different policy goals. A landmark shift in international policy focus arrived in 2018 with a sobering report from the Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC)—the United Nations body responsible for assessing climate change science—which revealed that holding warming to 1.5 degrees C would require social and economic changes at a speed and scale for which there is no documented historical precedent.
The question now is how to get there. The latest science shows us that the window to keep 1.5 alive and avoid further catastrophic impacts is closing. This is where the IEA’s upcoming WEO, described as a “Google map” for global energy markets, could be pivotal—if the IEA aligns it with 1.5 degrees C.
Previous WEOs contain a series of scenarios, with the central “Stated Energy Policies Scenario” (STEPS)—the reference case—receiving the most detail and emphasis. STEPS outlines the consequences of no additional climate action: between 2.7 degrees C and 3 degrees C of warming. As the IEA states, showing the insufficiency of existing policies has value. But caution is needed when governments, investment analysts, businesses, and media interpret the reference case as the default guide for decision-making.
Neglecting to align the core WEO scenario with 1.5 degrees C is not the only way that the IEA has been out of touch with the pace of technology change and scientific knowledge. Both the scientific community and civil society have criticized the IEA’s modeling for its underlying bias in favor of the fossil fuel-based status quo. Moreover, the agency significantly underestimates the growth of renewables, which risks hindering renewable energy transitions. The campaign to #FixtheWEO also calls for replacing the central scenario to account for the imperative of staying below 1.5 degrees C.
Although the IEA shows signs of moving in the right direction, international consensus on 1.5 degrees C as the de facto target is not a foregone conclusion. In May, at the request of the U.K. COP presidency, the IEA released its first comprehensive study of how to transition to a net zero energy system by 2050 and give the world a chance of limiting global temperature rise to 1.5 degrees C. This marked a sea change in the IEA’s messaging. Instead of calling for more oil and gas investment, the IEA concluded there is “no need for investment in new fossil fuel supply.” However, countries including Japan, Brazil and Australia have disputed the findings, which clash with their own fossil fuel expansion plans. But illuminating the gaps between countries’ Paris Agreement commitments and policy action is exactly what the world needs before COP26.
Because the WEO is used by policy makers and investors alike to guide trillions in energy investment, the scenarios it prioritizes could become a self-fulfilling prophecy—either toward a 1.5 degrees C aligned future or worsening climate crisis. In an open letter to Fatih Birol, the executive director of the IEA, 60 leaders in policy, investment, academia, and civil society argued that the reference case “represents an insufficient level and pace of transformation” and “charts a dangerous course.” Christiana Figueres, the former executive secretary of the U.N. Framework Convention on Climate Change (UNFCCC), joined in, calling a 1.5 degrees C–aligned WEO a “golden key” to “open the portal to policy development and capital deployment.”
Holding warming to 1.5 degrees C poses significant economic and technical challenges, but the alternative would be a less habitable planet. With global energy growth outpacing decarbonization, achieving a livable future will require a guiding blueprint that supports policy coherence with IPCC 1.5 degrees C recommendations and guides investment toward a stable climate.
Placing a 1.5 degrees C-centered scenario at the heart of the WEO would model the market pathways needed to allow countries, companies and communities to cooperate toward this goal. As negotiators prepare to devise the future of climate action at COP26, the IEA is positioned to foreground this pathway in the WEO 2021 during what could be a turning point for this decisive decade.
----------
Global warming is setting free carbon from life buried long ago in the Arctic’s frozen soils, but its impact on the climate crisis is unclear
πηγή: https://www.scientificamerican.com...OQS2
The permanence of frozen ground in the Arctic is no longer guaranteed as Earth’s temperatures continue to climb. But how much the degradation of so-called permafrost will worsen climate change is still unclear, according to the Intergovernmental Panel on Climate Change’s (IPCC’s) Sixth Assessment Report, released this week. The uncertainty leaves researchers with a frustrating hole in their climate projections.
Permafrost covers a quarter of the Northern Hemisphere’s land and stores around 1.5 trillion metric tons of organic carbon, twice as much as Earth’s atmosphere currently holds. Most of this carbon is the remains of ancient life encased in the frozen soil for up to hundreds of thousands of years.
In recent decades, permafrost has thawed because of global warming from heat trapped primarily by carbon dioxide released to the atmosphere from burning fossil fuels. Arctic warming is rising at twice the global average rate since 2000, according to the National Oceanic and Atmospheric Administration. As that increase accelerates the thaw of permafrost, the organic carbon contained within it breaks down and releases carbon dioxide, exacerbating climate change.
But climate scientists are unsure how much carbon will be released from permafrost and when, which is reflected in the wide range of estimates provided by this week’s IPCC report. This uncertainty hampers climate change projections, making it harder to know whether the world’s nations are on track to meet targets designed to limit global warming established in the 2015 Paris Agreement. Creating policies to meet those targets hinges on a precise understanding of how much carbon dioxide enters the atmosphere each year.
ολόκληρο στο https://www.scientificamerican.com...OQS2
----------
πηγή: https://www.facebook.com/groups/761774677189945/posts/4604364862930888/
Οι πάγοι της Αρκτικής αντί να μειώνονται αυξάνονται. Σύγκριση Σεπτεμβριου 2012 με 2021 σχεδόν δέκα χρόνια μετά. Να θυμίσω ότι το 2012 είχαμε το χαμηλότερο ρεκόρ των τελευταίων 40 ετών και έλεγαν ότι από εκει και έπειτα οι παγοι θα εξαφανιστούν. Ορίστε τα αποτελέσματα! Σας το παρουσιάζω γιατί δεν πρόκειται να το δείτε σε κανένα δελτίο ειδήσεων. Αυτοί θα συνεχίσουν να σας δείχνουν τον Καναδά που έτυχε να κάνει καύσωνα. Επίσης και στην Ανταρκτική έχουμε ένα από τα υψηλότερα ρεκόρ παγοκαλυψης των τελευταίων 40 ετών που θα σας το παρουσιάσω παρακάτω.
----------
Α.Φώσκολος: Είναι παραμύθι η κλιματική αλλαγή όπως σας την παρουσιάζουν,υπάρχει αλλά σας κοροϊδεύουν
Ο Ομότιμος Καθηγητής στο Πολυτεχνείο Κρήτης, μέλος της Γεωλογικής Ακαδημίας του Καναδά, Αντώνης Φώσκολος, εξηγεί τι ισχύει με την κλιματική αλλαγή.
----------
Λουίς Ντε Γκίντος: Η κλιματική αλλαγή θα δοκιμάσει την οικονομία
Καθημερινή 18/3/2021
----------
Expert Forecasts
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου