Βαλς με τον Μπασίρ (Waltz With Bashir)

Βαλς με τον Μπασίρ (Waltz With Bashir / Vals im Bashir, ואלס עם באשיר‎‎) (ντοκιμαντέρ - animation) Ισραήλ, Γαλλία, Γερμανία / Israel, France, Germany 2008, Εγχρωμο 87'

 

πηγή φωτ/φίας https://cdn.traileraddict.com

Το Βαλς με τον Μπασίρ (εβραϊκά: ואלס עם באשיר‎‎ ) είναι ταινία ισραηλινής παραγωγής του 2008, σε σενάριο και σκηνοθεσία Άρι Φόλμαν. Καταγράφει τις απόπειρες του Φόλμαν, ενός βετεράνου του πολέμου Ισραήλ - Λιβάνου του 1982, να ανακτήσει τις χαμένες αναμνήσεις του από γεγονότα σχετικά με τη σφαγή στα στρατόπεδα προσφύγων Σάμπρα και Σατίλα.

Η πρεμιέρα της ταινίας έγινε στο Φεστιβάλ Καννών του 2008, όπου ήταν υποψήφιο για τον Χρυσό Φοίνικα και έκτοτε έχει κερδίσει ή ήταν υποψήφιο για πολλά σημαντικά βραβεία, ενώ δέχθηκε και θερμή υποδοχή από τους κριτικούς. Ανάμεσα στα βραβεία που κέρδισε συγκαταλέγονται η Χρυσή Σφαίρα για καλύτερη ξενόγλωσση ταινία, το Βραβείο της Εθνικής Ένωσης Κριτικών των ΗΠΑ (NSFC) για την καλύτερη ταινία, ενώ ήταν υποψήφιο στα Όσκαρ του 2008 για βραβείο ξενόγλωσσης ταινίας.(πηγή: https://el.wikipedia.org/wiki

Σύνοψη

Το 1982, ο Άρι Φόλμαν ήταν ένας 19χρονος στρατιώτης πεζικού στις ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ. Το 2006 συναντά έναν φίλο από τον στρατό, που του μιλά για τους εφιάλτες που έχει σχετικά με τις εμπειρίες του στον πόλεμο Ισραήλ - Λιβάνου του 1982. Ο Φόλμαν έκπληκτος ανακαλύπτει ότι δεν θυμάται τίποτα από εκείνη την περίοδο. Αργότερα την ίδια νύχτα βλέπει ένα όραμα από τη νύχτα της σφαγής στα στρατόπεδα προσφύγων Σάμπρα και Σατίλα, χωρίς να είναι σε θέση να επιβεβαιώσει κατά πόσο ήταν αληθινή ανάμνηση. Στη ανάμνησή του, αυτός και οι συστρατιώτες του κάνουν νυχτερινό μπάνιο στην παραλία της Βηρυτού, υπό το φως φωτοβολίδων που κατεβαίνουν πάνω από την πόλη. Ο Φόλμαν, μετά από αυτή την ανάμνηση, σπεύδει να συναντήσει έναν άλλο φίλο από τον στρατό, ο οποίος τον συμβουλεύει να μιλήσει για το θέμα και με άλλους ανθρώπους που βρίσκονταν στην Βηρυτό την ίδια περίοδο, ώστε να καταλάβει τι συνέβη εκεί και να ανακτήσει τη μνήμη του. Η ταινία ακολουθεί τον Φόλμαν στις συζητήσεις του με φίλους του, έναν ψυχολόγο και έναν δημοσιογράφο, ο οποίος ήταν στην Βηρυτό την ίδια περίοδο.

Απόλυτα προσωπικό όσο και πολιτικό, και την ίδια στιγμή αρκετά τολμηρό ώστε να καταργεί τα όρια μεταξύ ντοκιμαντέρ και ονειρικού animation, το «Βαλς με τον Μπασίρ» υπήρξε ένας αδιαμφισβήτητος θρίαμβος. Η ταινία έκανε παγκοσμίως διάσημο τον Φόλμαν, κερδίζοντας Χρυσή Σφαίρα και Σεζάρ ξενόγλωσσης ταινίας, μαζί με πληθώρα άλλων διακρίσεων, ενώ τα εγκώμια των κριτικών ανέδειξαν αυτό το «Βαλς» ήδη κλασικό. Κ.Σ.

Σκηνοθεσία / Director: Ari Folman

Σενάριο / Screenwriter: Ari Folman

Μουσική / Music: Max Richter

Μοντάζ / Editor: Nili Feller

Εμφανίζονται / Featuring: Boaz Rein Buskila, Ori Sivan, Roni Dayg, Carmi Cnaa’n, Shmuel Frenkel, Ari Folman

Διαβάστε επίσης:
«Βαλς με τον Μπασίρ»: Ο Άρι Φόλμαν αποκωδικοποιεί την Κρίση του Λιβάνου

Γιώργος Ρούσσος

---

Βασισμένο σε μεγάλο βαθμό στην προσωπική εμπειρία του σκηνοθέτη Άρι Φόλμαν, το «Βαλς με τον Μπασίρ» είναι ένα ντοκιμαντέρ για τη μνήμη, τον πόλεμο, την ανθρώπινη φύση και προτείνει ένα εντελώς πρωτότυπο φορμάτ, το οποίο αναδεικνύει τη μαγική διάσταση κάθε προσωπικής μαρτυρίας.

Ένας άντρας ξενυχτά σε ένα μπαρ. Τον λένε Άρι και είναι σκηνοθέτης. Συνομιλεί με έναν φίλο του που του εξομολογείται πως κάθε βράδυ στον ύπνο του τον κυνηγούν 26 σκυλιά. Κάθε βράδυ ο ίδιος αριθμός. Συμπεραίνουν πως αυτό θα έχει να κάνει και με τη θητεία των δύο ανδρών στον Ισραηλινό στρατό στον πρώτο πόλεμο του Λιβάνου στις αρχές της δεκαετίας του ’80.

Μόνο που ο Άρι δεν έχει την παραμικρή θύμηση από τον πόλεμο στον οποίο ήταν κι αυτός παρών. Ψάχνει λοιπόν τους ανθρώπους από το παρελθόν του, εννιά γνωστούς και φίλους, τους ζητά να αφηγηθούν κι αυτοί τις εμπειρίες τους και ψάχνει την αλήθεια για αυτό το κομμάτι του εαυτού του που ο ίδιος ακούσια διέγραψε. Και σιγά σιγά, εικόνες άλλοτε ρεαλιστικές και άλλοτε σουρεαλιστικές διαγράφονται με τα μάτια της φαντασίας του. Ή μήπως με αυτά της μνήμης του;

  

Η παραγωγή της ταινίας διήρκησε τέσσερα χρόνια, εκ των οποίων το πρώτο ήταν αφοσιωμένο στην συλλογή συνεντεύξεων. Τα γυρίσματα έγιναν σε πρώτη φάση στο στούντιο σε real video και το animation έγινε με την τεχνική του rotoscoping, με την οποία ο animator μεταφέρει στο cartoon τις φιγούρες που βλέπει στις live action φιλμαρισμένες σκηνές.

 

Ο ισραηλινός σκηνοθέτης Άρι Φόλμαν, προσπαθεί να ξορκίσει τα φαντάσματα του παρελθόντος, μέσα από το αυτοβιογραφικό φιλμ, «Waltz with Bashir». Σχεδόν 26 χρόνια μετά την Κρίση του Λιβάνου και την σφαγή χιλιάδων Παλαιστινίων στα προσφυγικά στρατόπεδα της Σάμπρα και της Σατίλα υπό το άγρυπνο βλέμμα ισραηλινών στρατιωτών, ο Φόλμαν, ο οποίος συμμετείχε ως νεαρός στρατιώτης στην Κρίση του Λιβάνου, επιχειρεί ένα τραυματικό ταξίδι στον αιματηρό Σεπτέμβριο του 1982.

Άρι Φόλμαν:

«Για πολλά χρόνια είχα τη βασική ιδέα στο μυαλό μου για το «Βαλς με τον Μπασίρ», αλλά δεν ήθελα να το γυρίσω με πραγματικά πρόσωπα, ήθελα εξ αρχής να είναι animated. Πώς θα μπορούσε να είχε γυριστεί αυτό διαφορετικά; Θα ήταν απλώς ένας μεσήλικας σε μαύρο φόντο που θα αφηγούταν ιστορίες, θα έλεγε ιστορίες που συνέβησαν είκοσι πέντε χρόνια πριν, χωρίς κανένα αρχειακό υλικό να τις υποστηρίζει. Θα ήταν τόσο απίστευτα βαρετό! Έτσι σκέφτηκα να το γυρίσω όπως το γύρισα, με σκίτσο. Ο πόλεμος είναι τόσο σουρεαλιστικός και η μνήμη μπορεί να σε προδώσει τόσο εύκολα, που σκέφτηκα να διαβώ το μονοπάτι των αναμνήσεων μόνο με τη βοήθεια κάποιων πολύ προσεγμένων επινοημένων εικόνων. Η ταινία γυρίστηκε στην αρχή σε real video, σε ένα στούντιο και μονταρίστηκε σε ένα υλικό 90 λεπτών. Μετά σχεδιάστηκε σε story board και μετά σε 2300 σκίτσα τα οποία στη συνέχεια «εμψυχώθηκαν». Το σενάριο βασίστηκε στη δική μου, πολύ προσωπική ιστορία. Ακολουθεί εκείνο το σημείο της ζωής μου μετά από το οποίο κατάλαβα πως υπήρχαν μερικά πολύ σημαντικά σημεία της ζωής μου για τα οποία είχα κενά μνήμης. Πέρασα μια τεράστια ψυχολογική κρίση κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Ανακάλυψα πολλά βαριά πράγματα ατενίζοντας το παρελθόν μου ενώ, εν τω μεταξύ όλα αυτά τα χρόνια η γυναίκα μου και εγώ φέραμε τρία παιδιά σε αυτόν τον κόσμο. Αυτό θα σας κάνει να αναρωτιέστε, αν όλα αυτά τα έκανα για τα παιδιά μου. Όταν μεγαλώσουν και δουν την ταινία μπορεί να τους βοηθήσει να πάρουν τη σωστή απόφαση, που είναι να μην πάρουν μέρος σε κανέναν πόλεμο, όποιος κι αν είναι αυτός.»